DOCS AGAINST ISOLATION - wyjątkowe wydarzenie online już od 8 maja!

Ten maj będzie inny niż wszystkie. Po raz pierwszy w siedemnastoletniej historii Festiwal Filmowy Millennium Docs Against Gravity nie odbędzie się chwilę po majówce. Przenieśliśmy się na początek września (4-13.09), ale to nie znaczy, że do tego czasu znikamy. Rzucamy wyzwanie izolacji, chociaż wszyscy nadal siedzimy w domach! W końcu filmy dokumentalne pozwalają nam podróżować bez podróżowania, odkrywając ludzi, zjawiska i miejsca, o których nam się nie śniło.

Specjalnie dla was stworzyliśmy więc Docs Against Isolation– majowe wydarzenie, które odbędzie się pomiędzy 8 a 17 maja w całości w internecie i będzie nie tylko zapowiedzią festiwalu. Wspólnie przez ekrany telewizorów i komputerów przekroczymy progi naszych domów. Przygotujcie się na wyjątkową selekcję filmów, wydarzenia na żywo i bonusowe materiały od twórców! Już teraz rozpoczynamy oficjalne odliczanie do września!

Już teraz ogłaszamy pierwsze tytuły! Ninateka pokaże w wolnym dostępie 20 wyjątkowych filmów z poprzednich edycji festiwalu. 

👉KRAINA MIODU, reż. Tamara Kotevska, Ljubomir Stefanov

👉KSIĄŻĘ I DYBUK, reż. Elwira Niewiera, Piotr Rosołowski

👉TWARZE, PLAŻE, reż. Agnès Varda, Jr.

👉SÓL ZIEMI, reż. Wim Wenders, Juliano Ribeiro Salgado

👉ZJADANIE ZWIERZĄT, reż. Christopher Dillon Quinn

👉CZŁOWIEK, reż. Yann Arthus-Bertrand

👉GENESIS 2.0, reż. Christian Frei, Maxim Arbugaev

👉OSTATNI W ALEPPO, reż. Feras Fayyad

👉NIEMIECKIE ŻYCIORYS, reż. Christian Krönes, Roland Schrotthofer, Olaf S. Müller, Florian Weigensamer

👉SCENA ZBRODNI, reż.
Joshua Oppenheimer

👉MICHAEL CANE: MOJE POKOLENIE, reż. Dick Clement, Ian La Frenais

👉NIE MRUGAJ - ROBERT FRANK, reż.
Laura Israel

👉WSPÓŁCZESNY MĘŻCZYZNA, reż. Eva Mulvad

👉STROICIEL HIMALAJÓW, reż. Michał Sulima

👉WIRTUALNA REPUBLIKA LUDOWA, reż. Hao Wu

Wiesław Komasa czyta w radiowej Trójce Dzienniki Prymasa Wyszyńskiego

Na miesiąc przed 39. rocznicą śmierci prymasa Stefana Wyszyńskiego (28 maja 1981 roku) radiowa Trójka rozpoczyna emisję zapisków Prymasa Tysiąclecia i jego notatek z lat 1948-81. 

Z monumentalnej serii publikowanej przez IPN pod tytułem „Pro memoria” Program 3 Polskiego Radia wybrał tom 3 z lat 1953-56 (obejmujący czas uwięzienia kardynała). Fragmenty te nagrał w warunkach domowych wybitny aktor, prof. Wiesław Komasa. Pierwszy odcinek już 28 kwietnia, o godz. 20.45.

– Decydując się na lekturę fragmentów „Pro memoria”, zdajemy sobie sprawę z pewnego ryzyka. Trójka jest radiem świeckim, słuchanym nie tylko przez wierzących. Mogąc zaproponować tylko fragmenty tomu, wybraliśmy te, które mogą zainteresować większość naszych odbiorców, pamiętając, że przywołujemy słowa człowieka, który był „wybitnym przywódcą duchowym, mężem stanu i autorytetem moralnym”, jak napisała o nim na okładce książki Ewa Czaczkowska – mówi Barbara Marcinik z radiowej Trójki.

Do lektury fragmentów „Pro memoria” Program 3 Polskiego Radia zaprosił prof. Wiesława Komasę – aktora teatralnego, filmowego i pedagoga. Aktor zadanie miał niełatwe, z dwóch powodów. Wcielił się bowiem w postać człowieka młodszego od siebie (Stefan Wyszyński w 1953 roku miał 52 lata), o głębokiej duchowości, a przy tym walczącego i świadomego, w jaką walkę jest zaangażowany. Dodatkową trudnością był sam proces realizacji i nagrania – Wiesław Komasa po raz pierwszy w swym zawodowym życiu robił to zdalnie, z domu.

informacja prasowa

Grażyna Torbicka i Martyna Harland w Filmoterapii online z filmem „Co przyniesie jutro”

W środę, 29 kwietnia o 19:30, na fanpage'u M2 Films Grażyna Torbicka i Martyna Harland porozmawiają o filmie „Co przyniesie jutro” – szczerej, pozbawionej lukru opowieści o życiu po rozstaniu, która nie tylko daje nadzieję, ale także nabiera nowego znaczenia w czasie trwającej izolacji. W roli głównej rewelacyjna, czterokrotnie nominowana do Oscara i dwukrotnie nagrodzona Złotym Globem Annette Bening.

Annette Bening w filmie w reż. Williama Nicholsona Co przyniesie jutro

„Ten film daje nam emocjonalną prawdę i nadzieję” – mówi Martyna Harland, autorka cyklu Filmoterapia, w którym odkrywa mniej oczywiste, ale bliskie codziennym doświadczeniom oblicza filmowych historii w rozmowach z Grażyną Torbicką. Tym razem pod lupę wezmą poruszający portret Grace, która po odejściu męża do innej kobiety, próbuje na nowo ułożyć swoje życie, mimo że rozpadło się na milion kawałków. To kino wielkich emocji, intensywna, a jednocześnie niezwykle intymna opowieść, w której znajdziemy bezsilność i zagubienie, które tak często towarzyszą miłosnym kryzysom, ale także chwile śmiechu, wzruszenia i radości, które tak nieoczekiwanie odkrywamy w momentach życiowych przełomów.

„To doskonały film na tu i teraz. Przede wszystkim dla tych, którzy godzą się z jakąś stratą w życiu – może przynieść im ukojenie, ale przede wszystkim pozostawia nadzieję na lepsze jutro” – zdradza Martyna Harland, zapraszając na Filmoterapię online, która rozpocznie się 29 kwietnia o 19:30 na fanpage’u M2 Films – dystrybutora filmu „Co przyniesie jutro”. 

Kadr z filmu Co przyniesie jutro

To nie jest kolejny film o tym, że po rozstaniu wystarczy zapisać się na kurs tańca, by wszystko wróciło do normy. W tej szczerej, pozbawionej lukru opowieści o życiu, Annette Bening buduje poruszający portret kobiety, która podejmuje niełatwą walkę o siebie i buduje swoje życie na nowo. To kino wielkich emocji, intensywna, a jednocześnie niezwykle intymna opowieść, w której znajdziemy bezsilność i zagubienie, które tak często towarzyszą miłosnym kryzysom, ale także chwile śmiechu, wzruszenia i radości, które tak nieoczekiwanie odkrywamy w momentach życiowych przełomów.

trailer filmu

informacja prasowa

Nowe Horyzonty w listopadzie. 20. edycja NH połączy się z American Film Festival

W tym roku czeka nas wyjątkowa odsłona wszystkich stanów kina. W dniach 5-15 listopada we Wrocławiu równocześnie odbędą się 20. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty i 11. American Film Festival.

14 kwietnia prezydent Wrocławia, Pan Jacek Sutryk, podjął decyzję o odwołaniu wszystkich wydarzeń kulturalnych w mieście do końca sierpnia. W związku z tym rozpoczęliśmy poszukiwania alternatywnego terminu dla tegorocznej edycji Nowych Horyzontów, pierwotnie zaplanowanej na czas między 23 lipca a 2 sierpnia.

Choć sytuacja na świecie jest bardzo dynamiczna, listopadowy termin daje przestrzeń na możliwie dogodne i bezpieczne przygotowanie formuły połączonych festiwali. Wszelkie szczegóły, w tym związane z programem wydarzenia, będziemy ogłaszać na bieżąco. Przygotowaliśmy także szereg rozwiązań dla osób, które kupiły już karnety na tegoroczną odsłonę festiwalu NH. Wszelkie szczegóły można znaleźć na naszej stronie internetowej.

Wydarzenia branżowe Nowych Horyzontów (Polish Days, First Cut Lab, Studio Nowe Horyzonty+, A Sunday in the Country) odbędą się w możliwej do przeprowadzenia formule w zaplanowanych wcześniej terminach lipcowych.

Dziękujemy za wszystkie słowa i gesty wsparcia, które do nas trafiają. To one dodają nam sił i utwierdzają w przekonaniu, że nasza praca zaowocuje wyjątkowym wydarzeniem.

informacja prasowa

„Ściana cieni" Elizy Kubarskiej w Konkursie Głównym Hot Docs!

„Ściana cieni” - najnowszy film Elizy Kubarskiej i Moniki Braid - powalczy o nagrodę główną na największym festiwalu filmów dokumentalnych w Ameryce Północnej - Hot Docs w Toronto! Film został wyselekcjonowany do Konkursu Głównego (International Spectrum) jako jeden z dziewięciu tytułów spośród ponad trzech tysięcy zgłoszonych produkcji.

Będzie to światowa premiera filmu. Ze względu na pandemię COVID-19, festiwal Hot Docs nie podjął jeszcze ostatecznej decyzji czy całość tegorocznego festiwalu zostanie zaprezentowana online, czy też częściowo w salach kinowych. Natomiast pewnym jest, że nie ulegają zmianie zasady konkursów oraz marketu The Doc Shop, gdzie akredytowani goście z branży filmowej będą mogli obejrzeć „Ścianę cieni” online w dniach od 30 kwietnia do 31 maja 2020.


Polska premiera „Ściany cieni” odbędzie się podczas 17. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity, który będzie miał miejsce w dniach 4-13 września w sześciu polskich miastach: Warszawie, Wrocławiu, Gdyni, Katowicach, Poznaniu i Bydgoszczy. Film będzie walczył o Nagrodę Banku Millennium w Konkursie Głównym.

O czym jest film

To uniwersalna opowieść o zderzeniu dwóch kultur. Historia dzieje się u podnóża himalajskiej góry, sięgającej niemal 8000 m Kumbhakarny, zwanej też Jannu. Dla zachodnich alpinistów to jedna z najtrudniejszych gór świata i wymarzony cel do „zdobycia”. Dla nepalskich Szerpów Kumbhakarna to jedna z ostatnich świętych gór. Według miejscowych wierzeń, jej szczyt zamieszkany jest przez bogów i ludzie nie mają prawa wkraczać na ich teren. Jednak niepiśmienny Nada decyduje się na udział w wyprawie. Od 20 lat ryzykuje życie jako tragarz wysokościowy, zawieszając liny na ośmiotysięcznkach. Teraz chce zarobić na szkołę dla swojego najmłodszego syna – kilkunastoletniego Dawy - i w ten sposób uchronić go przed niebezpieczną pracą himalajskiego tragarza. Jednak udział w wyprawie na świętą górę oznacza złamanie tabu…


Alpiniści, którzy zamierzają zdobyć dziewiczą wschodnią ścianę Kumbhakarny to wybitny polski wspinacz Marcin Tomaszewski oraz dwukrotni zdobywcy alpinistycznego Oskara (Złoty Czekan) - Dmitri Gołowczenko i Siergiej Nilow z Rosji. Załamanie pogody i zagrażające wspinaczom lawiny to tylko początek narastających trudności. Czy warto ryzykować dalej? Czy bogowie z Kumbhakarny wybaczą ludziom ich zuchwałość?

Niebezpieczna wyprawa po film

Realizacja „Ściany Cieni” to materiał na osobną opowieść. Twórcy filmu odwiedzili Nepal trzykrotnie. Mała ekipa spędziła trzy tygodnie na lodowcu, u podnóża góry, na wysokości pięciu tysięcy metrów. Zdjęcia do filmu, w technologii 4K, powstawały na wysokościach do 7400 metrów, w warunkach himalajskiej zimy.



Wspinaczka alpinistów okazała się tak ambitna (i ryzykowna), że akcję obserwowały media z całego świata. Gdy po kilkunastu dniach alpiniści, którzy zabrali ze sobą tylko niewielkie zapasy żywności, wciąż nie schodzili na dół, zaczęto mówić o akcji ratunkowej. Reżyserka filmu Eliza Kubarska utrzymującą kontakt radiowy ze wspinaczami, była jedyną alpinistką w bazie odległej od cywilizacji o tydzień marszu. Gdy wyczerpani wspinacze rozpoczęli skomplikowane zejście do innej doliny, Eliza, razem z realizatorką dźwięku Zofią Moruś i młodym Szerpą, wyruszyła im z pomocą przez wysokie przełęcze i niebezpieczny lodowiec.

Twórcy filmu

„Ściana Cieni” to już trzeci wspólny film kobiecego teamu reżyserki Elizy Kubarskiej i producentki Moniki Braid. Pierwszym tytułem był „Badjao. Duchy z morza” realizowany na morzu i pod wodą wokół Borneo. Obraz był wielokrotnie nagradzany na festiwalach filmowych na całym świecie m.in. na Hot Docs,  w Los Angeles, Palm Springs, Millennium Docs Against Gravity, Gran Paradiso we Włoszech czy GreenMe Global Festival we Włoszech. Kolejny tytuł, „K2. Dotknąć nieba”, do którego zdjęcia powstawały w Karakorum u podnóża K2, otrzymał kilkanaście międzynarodowych nagród i jest jednym z najczęściej nagradzanych filmów polskich o tematyce górskiej.


„Ściana Cieni” powstał w koprodukcji polsko-niemiecko-szwajcarskiej. Autorem zdjęć jest Piotr Rosołowski, nagradzany reżyser, scenarzysta i operator („Królik po berlińsku”, „Efekt domina”, „Książę i dybuk”), który jest również współautorem scenariusza. Dźwięk realizował Franciszek Kozłowski i Zofia Moruś. Zdjęcia specjalne wykonał Keith Partridge z Wielkiej Brytanii, jeden z najlepszych specjalistów w dziedzinie zdjęć ekstremalnych, oraz sami wspinacze. Montaż filmu to dzieło Barbary Toennieshen z Niemiec, a muzykę skomponował Marcel Vaid ze Szwajcarii.

informacja prasowa

Millenium Docs Against Gravity w Ninatece

Co roku, zaraz po majówce, szykujemy się na wielką ucztę z filmami dokumentalnymi – Festiwal Millennium Docs Against Gravity. Tym razem wydarzenie odbędzie się jesienią, ale Ninateka już teraz proponuje filmową rozgrzewkę. W planowanym pierwotnie terminie festiwalu, od 8 do 18 maja, będzie można zobaczyć 20 najciekawszych tytułów z poprzednich edycji. Wszystko za darmo i bez reklam. Nadrabiajcie zaległości, wspominajcie, odkrywajcie!

Człowiek delfin, reż. Lefteris Charitos | fot. Daan Verhoeven

Widzowie Ninateki będą mogli udać się w niezwykłą podróż w macedońskie góry (Kraina miodu), do podwodnego świata delfinów (Człowiek delfin), na francuską prowincję z Agnès Vardą (Twarze, plaże), do swingującego Londynu lat 60. z Michaelem Caine’em (Michael Caine: Moje pokolenie) i śladami jednego z najbardziej fascynujących polskich filmowców, Michała Waszyńskiego (Książę i dybuk).

Wybrane dokumenty to także szansa, żeby poznać sławnego skrzypka i przystojnego modela Armaniego w jednym (Współczesny mężczyzna), byłą sekretarkę jednego z najwyżej postawionych nazistów – Josepha Goebbelsa (Niemiecki życiorys), członków sudańskiego klubu filmowego, którzy postanowili odrestaurować nieczynne kino pod Chartumem (Pogawędki o drzewach to zbrodnia), wspaniałych fotografów – Roberta Franka (Nie mrugaj – Robert Frank) i Sebastião Salgado (Sól ziemi) oraz zawiłe losy spuścizny meksykańskiego architekta Luisa Barragána (Niezwykła propozycja).

Przegląd to także okazja, by poszukać odpowiedzi na pytania: czy wskrzeszenie mamuta jest dziś możliwe (Genesis 2.0)? Jak naprawdę wygląda hodowla przemysłowa zwierząt (Zjadanie zwierząt)? Czy można przenieść pianino przez Himalaje (Stroiciel Himalajów)? Jak powstawała muzyka do kinowych hitów (Score – muzyka filmowa) oraz jak Putinowi udało się przywrócić w Rosji dyktaturę (Świadkowie Putina)?

Nie mrugaj – Robert Frank, reż Laura Israel

Wszystkie te oraz inne wyjątkowe dokumenty już od 8 do 18 maja będzie można obejrzeć za darmo i bez reklam w Ninatece.
Tymczasem, 28 kwietnia o godz. 21:00, Ninateka zaprasza na transmisję online filmu Symfonia Fabryki Ursus Jaśminy Wójcik. Artyści zaprosili byłych pracowników zakładu – robotnice, technologów, kierowników, sekretarki – do udziału w filmie, który raz jeszcze ożywiłby fabrykę. Powstał dokument kreacyjny, łączący sztukę wideo z choreografią i muzyką eksperymentalną. Film otrzymał nagrody na festiwalach Hot Docs Canadian International Documentary Festival oraz ZagrebDox. Premiera koprodukowanego przez Filmotekę Narodową – Instytut Audiowizualny dokumentu odbyła się podczas zeszłorocznego Millenium Docs Against Gravity.

Ninateka zaprasza na majowy przegląd oraz 17. edycję festiwalu Millenium Docs Against Gravity, która odbędzie się w dniach 4-13 września 2020 roku.

informacja prasowa

10 filmów Studia Munka w konkursach Krakowskiego Festiwalu Filmowego

Aż 10 filmów z działającego przy Stowarzyszeniu Filmowców Polskich Studia Munka zakwalifikowało się do konkursów 60. Krakowskiego Festiwalu Filmowego.

Alicja i żabka, fot. Studio Munka

60. Krakowski Festiwal Filmowy odbędzie się online w dniach 31 maja - 7 czerwca 2020 roku. Dwa filmy Studia Munka SFP – fabuła „Alicja i żabka” Olgi Bołądź oraz dokument „Dad You’ve Never Had” Dominiki Łapki zakwalifikowały się do Międzynarodowego Konkursu Filmów Krótkometrażowych. Natomiast do Konkursu Polskiego przyjęto aż dziesięć filmów z prowadzonych przez Studio Munka SFP Programów: „30 Minut”, „Pierwszy Dokument”, „Młoda Animacja”.

„Alicja i żabka” (producent wykonawczy SHOOTME) to fabularny debiut reżyserski znanej aktorki Olgi Bołądź, pełna symboli i znaczeń surrealistyczna opowieść o szybkim dorastaniu. Razem z bohaterką przenosimy się do świata fantazji, w którym jest pięknie i strasznie. Tytułowy „Kamień” (prod. wyk. No Drama Production) z „trzydziestki” Bartosza Kozery ma niezwykłe właściwości. Po cudownym uleczeniu kalekiej zakonnicy, siostra przełożona dokłada wszelkich starań, by Watykan oficjalnie uznał to za cud. Bohaterka filmu Martyny Majewskiej „Maria nie żyje” (prod. wyk. Centrala Film Distribution) popełniła samobójstwo, ale przez kilka dni pozostaje w swoim żywym ciele. Nie wiadomo jak się zabiła, szuka przyczyn własnej śmierci. Obserwuje, jak wygląda świat bez niej. „Noamia” (prod. wyk. 34Film!) to krótkometrażowa fabuła Antonio Galdameza. W nadmorskim mieście znaleziono ciało martwego chłopaka. Na miejsce przybywa komisarz Delman (w tej roli Bartek Topa). Szybko orientuje się, że znał ofiarę, a tajemnica Chłopaka jest także jego tajemnicą.

„Własne śmieci” Darii Kopiec (prod. wyk. Likaon) to wysmakowana wizualnie animacja poklatkowa z użyciem plasteliny i wieloplanu. Uwaga autorki skupia się na rodzinnym stole. Nie ma nic wspanialszego niż obiad z rodziną. Choć przypomina zapętlony scenariusz, który powtarza się w nieskończoność. I choć oprócz jedzenia trzeba przełykać słowa swoich bliskich.

O filmie „We Have One Heart” Katarzyny Warzechy (prod. wyk. Silver Frame) w ostatnich tygodniach mówiło się sporo w związku z jego udziałem w prestiżowym festiwalu Visions du Reel w Szwajcarii Dokument z elementami animacji to opowieść o miłości, rozdzieleniu, odkrywaniu tajemnicy i o sile więzi rodzinnych.
Temat rodziny stale powraca w filmach z programu „Pierwszy Dokument”. „Dad You've Never Had” Dominiki Łapki to delikatnie opowiedziana historia o skomplikowanej relacji córki z ojcem. Córka wyrusza w podróż do ojca, który ją kiedyś odrzucił. „Synek” Pawła Chorzępy (Bees Film House) był już prezentowany na amsterdamskim festiwalu IDFA jesienią 2019 roku. „Synek” jest bardzo subtelnie opowiedzianą opowieścią o trudnej miłości między ojcem a synem oraz obrazem nieustającej walki o wolność. Słów nie pada wiele, o rodzinnej relacji mówią gesty i czyny.
“Między nami” Doroty Proby (prod. wyk. Wajda Studio) to intymny portret trzech związków. Pary decydują się podjąć szczerą rozmowę zainicjowaną zestawem pozornie prostych pytań. Powoli tworzy się przestrzeń dla wymiany skrywanych emocji i wyznań.

Debiut dokumentalny Pawliny Carlucci Sforzy „Wielki strach” (wyk. Agresywna Banda) sięga do polskiej historii. Film opowiada o społecznej pamięci mordów, jakie miały miejsce po II wojnie światowej w lesie Dębrzyna na Podkarpaciu. Wielu ludzi wracało wtedy z odległych krańców świata, nie spodziewając się, że blisko domu staną się ofiarą napadu ze strony grasujących na tym obszarze bandytów.

- Cieszę się, że mimo tak trudnej sytuacji Krakowski Festiwal Filmowy odbędzie się i że na jubileuszowej, 60. edycji prezentujemy rekordową liczbę aż dziesięciu fabuł, animacji i dokumentów. Dzięki festiwalowi online utalentowani młodzi twórcy dostali szansę, aby zaprezentować światu swoje filmy. To dla nich wielka szansa – mówi Dyrektor Artystyczny Studia Munka SFP Jerzy Kapuściński.

Studio Munka działa w strukturach Stowarzyszenia Filmowców Polskich od 2008 roku. Pierwszy z Programów dla Młodych Twórców – „30 Minut” SFP uruchomiło już w 2005 roku. Obecnie koproducentem filmów z programu „30 Minut” jest TVN. Programy dla Młodych Twórców Studia Munka SFP dofinansował Polski Instytut Sztuki Filmowej.

informacja prasowa

Gęba i forma, czyli "Ferdydurke" do słuchania w radiowej Czwórce

Radiowa Czwórka idzie z odsieczą tegorocznym maturzystom: dziennikarze stacji przygotowują rozmaite „pomoce naukowe”, powtórki przedmiotów maturalnych i omówienia lektur. Już od poniedziałku będzie można słuchać radiopowieści „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza.

Od 27 kwietnia codziennie o godz. 15.40, czas na powtórkę z wielkiej literatury. Na liście maturalnych lektur jest kilkadziesiąt pozycji, a ich treść przypomnieć sobie można w bardzo przyjemny sposób dzięki spektaklom Teatru Polskiego Radia. Po „Lalce” Bolesława Prusa przyszli maturzyści będą mogli odświeżyć sobie znajomość „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza. 25-odcinkowe słuchowisko zrealizowane przez Teatr Polskiego Radia wyreżyserował Waldemar Modestowicz.

Razem z trzydziestoletnim Józiem powrócimy do czasów szkolnych, żeby popatrzeć, jakie gęby przyprawia nam świat i jak niemożliwa jest droga do dorosłości. W roli głównego bohatera usłyszymy Jarosława Gajewskiego, w obsadzie same znakomitości: Piotr Adamczyk, Jacek Braciak, Grzegorz Damięcki, Adam Ferency, Małgorzata Kożuchowska, Agata Kulesza, Wojciech Malajkat, Wiesław Michnikowski, Małgorzata Niemirska, Henryk Talar, Krystyna Tkacz, Krzysztof Wakuliński i inni.

„Ferdydurke” to wybitna i niezmiennie aktualna powieść Witolda Gombrowicza, opublikowana w 1937 roku: bardzo zabawna w swej formie, choć jej wymowa może być dramatyczna. Pisarz bez wątpienia był mistrzem satyry, parodii i groteski w literaturze polskiej. W „Ferdydurke” Gombrowicz stosuje mechanizmy absurdu i groteski poprzez klasyczne łączenie elementów do siebie nieprzystających, tworzy fałszywe ciągi przyczynowo-skutkowe, bawi się językiem, igra z nim, celowo popełnia błędy. Frazy Gombrowicza na stałe weszły do polszczyzny.

Wszystkich miłośników twórczości Gombrowicza – nie tylko maturzystów – zapraszamy do słuchania codziennie o godzinie 15.40.

informacja prasowa

"Kartoteka" Różewicza w cyklu "Spektakle wideo" w Dwójce

Nie trzeba wychodzić z mieszkania, by wziąć udział w niezwykłych teatralnych wydarzeniach. Program 2 Polskiego Radia przypomina raz w tygodniu spektakle wideo, które powstały we współpracy z Teatrem Polskim w Warszawie. W środę 22 kwietnia na stronie internetowej Dwójki będzie można zobaczyć „Kartotekę” Tadeusza Różewicza w reżyserii Artura Tyszkiewicza.

materiały prasowe

Wystąpią" Anna Cieślak, Piotr Bajtlik i Andrzej Seweryn – jako narrator. Tę adaptację z 2018 roku Dwójka przypomni na kilka dni przed 6. rocznicą śmierci wybitnego pisarza i dramaturga.

„Kartotekę” Tadeusza Różewicza opublikowano w miesięczniku „Dialog” w 1960 roku. Dzieło doczekało się kilkudziesięciu wystawień w polskich i zagranicznych teatrach. Autor w wielu wątkach swojego dramatu wyraźnie nawiązywał do przeżyć wojennego pokolenia, do którego sam należał (główny bohater jest ukazany w powojennej rzeczywistości – w wieku 7, 38 i 40 lat). Czy więc tekst ten jest historycznym zapisem pewnego okresu historii Polski, czy też uniwersalnym współczesnym moralitetem, który może być czytany w oderwaniu od historycznego kontekstu? Takie pytania postawił sobie reżyser spektaklu Artur Tyszkiewicz. Za reżyserię dźwięku odpowiadał natomiast Andrzej Brzoska, a muzykę przygotował Jacek Grudzień.

 

Spektakl, który jest rezultatem współpracy Teatru Polskiego w Warszawie z Programem 2 Polskiego Radia ma również znakomitą obsadę. W jej składzie znaleźli się: Piotr Bajtlik (w głównej roli; na zdjęciu) oraz Tomasz Drabek, Izabella Bukowska, Anna Cieślak i Lidia Sadowa, a w roli Narratora wystąpił dyrektor Teatru Polskiego – Andrzej Seweryn. 

Spektakl będzie dostępny od godz. 7.00 na stronie dwojka.polskieradio.pl.

informacja prasowa

Przegląd filmów Mai Komorowskiej w Ninatece

Podczas tegorocznej, uroczystej XXII gali Polskich Nagród Filmowych, Maja Komorowska, wybitna aktorka i pedagog, została nagrodzona Orłem 2020 za Osiągnięcia Życia. Filmy z jej udziałem osobiście wybrane przez aktorkę zaprezentuje online Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny. Przegląd w portalu Ninateka (Ninateka.pl) potrwa od 23 do 30 kwietnia.

materiały promocyjne

Maja Komorowska to jedna z najwybitniejszych polskich aktorek, doceniana przez reżyserów i uwielbiana przez widzów. Zaczynała w teatrze Jerzego Grotowskiego najpierw w Opolu, następnie we Wrocławiu. W kinie wykreowała niezapomniane role w filmach wybitnych polskich reżyserów, m.in.: Krzysztofa Zanussiego w Za ścianą, Życiu rodzinnym, Bilansie Kwartalnym, Stanie posiadania czy Cwale, za które była wielokrotnie nagradzana w Polsce i za granicą; Andrzeja Wajdy w Pannach z Wilka, Weselu, Katyniu; Tadeusza Konwickiego w Jak daleko stąd, jak blisko i Lawie oraz Krzysztofa Kieślowskiego i jego głośnym Dekalogu I. W stanie wojennym z oddaniem angażowała się w pomoc rodzinom internowanych, działając w Komitecie Prymasowskim.

Maja Komorowska osobiście wybrała filmy, które zostaną pokazane podczas przeglądu w Ninatece. Jest to jedynie drobny wyimek z jej bogatej filmografii, obejmującej ponad 50 lat pracy przed kamerą. Wśród tytułów, które będą prezentowane w ramach przeglądu znalazło się pięć filmów wyreżyserowanych przez Krzysztofa Zanussiego: Za ścianą, Życie rodzinne, Bilans kwartalny, Rok spokojnego słońca i Cwał oraz dwa obrazy w reżyserii Andrzeja Wajdy: Panny z Wilka i Wesele.

„Z każdym z tytułów, łączą się wciąż żywe wspomnienia moich wspaniałych filmowych partnerów i tych żyjących i tych którzy już odeszli – Zbyszka Zapasiewicza czy Scotta Wilsona. Zdaję sobie sprawę, że miałam wielkie szczęście pracować z wybitnymi reżyserami: Krzysztofem Zanussim, Krzysztofem Kieślowskim, Andrzejem Wajdą, Edwardem Żebrowskim, Tadeuszem Konwickim. Jestem wdzięczna wszystkim twórcom filmów, w których grałam… pracowałam” – powiedziała Laureatka.

Bilans kwartalny, fot. Roman Sumik | Fototeka FINA

Do przeglądu zostały dołączone dwa materiały specjalne: fragment tegorocznej ceremonii Polskich Nagród Filmowych, z momentem wręczenia Mai Komorowskiej Orła za Osiągnięcia Życia oraz specjalne wydanie Aktualności Filmowych CANAL+, których Laureatka gościem była.

Przegląd przygotowała Niezależna Fundacja Filmowa, organizator Orłów, przy współudziale Miasta Stołecznego Warszawy.

Przyznawany przez akademików Orzeł za Osiągnięcia Życia w poprzednich latach trafił m.in. do reżyserów Stanisława Różewicza, Tadeusza Konwickiego, Jerzego Kawalerowicza, Andrzeja Wajdy, Jerzego Hoffmana, Kazimierza Karabasza, Romana Polańskiego, Krzysztofa Zanussiego, jak i aktorów: Danuty Szaflarskiej, Janusza Gajosa, Franciszka Pieczki oraz autorów zdjęć: Witolda Sobocińskiego i Jerzego Wójcika. Laureatem pierwszego Orła za Osiągnięcia Życia, przyznanego w 1999 roku, był Wojciech Has. Ta niezwykle prestiżowa nagroda, przyznawana przez Polską Akademię Filmową, to wyróżnienie dla twórców za wybitne osiągnięcia w swoim zawodzie na przestrzeni życia.

Polskie Nagrody Filmowe Orły wyłaniane są głosami, liczącej ponad 700 członków, Polskiej Akademii Filmowej w dwuetapowym, tajnym i poufnym głosowaniu, przeprowadzanym i nadzorowanym przez PwC, wiodącą firmę audytorską. Wyniki nominacji, jak i nazwiska laureatów pozostają tajemnicą do chwili publicznego otwarcia kopert. Nagrody przyznawane są w 20 kategoriach i organizowane od 1999 roku przez Niezależną Fundację Filmową.

informacja prasowa

94. urodziny Sir Davida Attenborough w BBC Earth

8, 9 i 10 maja kanał BBC Earth uczci urodziny Sir Davida specjalną ramówką, wypełnioną programami z jego udziałem.

Sir David Attenborough , fot. materiały prasowe BBC

„JAJKO: CUD NATURY”

8 maja o godz. 18:50

9 maja o godz. 11:00

David Attenborough odkrywa tajemnice jednego z cudów natury, jakim jest jajko. To niesamowita struktura, w której rozwija się i żywi nowe życie. Chroni ona pisklę przed światem zewnętrznym, a jednocześnie umożliwia mu oddychanie. Jajko jest na tyle wytrzymałe, by utrzymać ciężar wysiadującego je rodzica, ale na tyle kruche, by pisklę mogło samo wydostać się na zewnątrz. Z czego jest zbudowane, dlaczego ma tak charakterystyczny kształt? Czym w ogóle jest proces składania jaj? David Attenborough śledzi cykl życia od poczęcia do wylęgu. Wyjaśnia tajemnice tego cudu natury, a przy okazji opowiada ciekawe historie o obyczajach różnych gatunków ptaków.

Kadr z filmu  Jajko: cud natury, BBC

„ATTENBOROUGH I MORSKI SMOK”

9 maja o godz. 16:05

10 maja o godz. 10:00

 Sir David Attenborough dołącza do naukowców, którzy dokonali niesamowitego odkrycia. Badają odnaleziony u wybrzeży Wielkiej Brytanii szkielet ichtiozaura sprzed 200 milionów lat. Skala znaleziska jest ogromna – szczątki są bowiem jednymi z najlepiej zachowanych z tego okresu. Gigantyczny smok morski polował w oceanach za czasów dinozaurów i był jednym z najgroźniejszych drapieżników swojej ery. Przełomowe odkrycie pomoże odpowiedzieć na pytania nękające paleontologów od 200 lat.

Kadr z filmu Attenborough i morski smok, fot. materiały prasowe BBC

„BŁĘKITNA PLANETA II”

9 maja o godz. 17:15

10 maja o godz.13:10

 Od premiery superprodukcji przyrodniczej „Błękitna planeta" minęło 16 lat. Przez ten czas nasza wiedza na temat podwodnych głębin bardzo się wzbogaciła. Dzięki wykorzystaniu najnowszych osiągnięć nauki i technologii twórcy dokumentu po raz drugi przedstawiają podwodny świat, jego niezwykłych mieszkańców i ich niekiedy bardzo nietypowe zachowania.Choć ich wody stanowią 70% powierzchni Ziemi, w dalszym ciągu pozostają jej najsłabiej poznanym fragmentem. Od mroźnych mórz polarnych po tętniące życiem turkusowe atole - wszędzie żyją niezwykłe, barwne podwodne zwierzęta, które muszą dostosować się do warunków, by przetrwać.Morskie stworzenia potrafią być niebywale inteligentne, niektóre prowadzą bardzo złożony tryb życia, w niektórych przypadkach porównywalny do ludzkiego. Jeśli wcześniej nie mieliśmy pojęcia o tym, jak wiele nas łączy z oceanem i jego mieszkańcami, teraz wreszcie będziemy mogli to poczuć.Zobaczymy m.in.  dziwne ośmiornice zamieszkujące ciemne głębiny. Oceanu Atlantyckiego, karanksa wyskakującego z wody w powietrze podczas polowania na ptaka, przepłyniemy się także na grzbiecie polującego na ofiarę rekina młota.

Kadr z filmu Błękitna planeta, , materiały prasowe BBC

Przez 4 lata twórcy serii odbyli 125 wypraw, odwiedzili 39 krajów i spędzili ponad 6 tysięcy godzin nurkując i filmując wszystko począwszy od dobrze nam znanych wybrzeży, po morskie głębiny na wszystkich morzach i kontynentach. Dzięki ich niesamowitej wytrwałości, pasji i zaangażowaniu powstała produkcja, która pokaże nam stworzenia tak niebywałe, że równie dobrze, mogłyby one przybyć tutaj z kosmosu.

Kadr z filmu Błękitna planeta, , materiały prasowe BBC

„Błękitna Planeta II” przyjrzy się również problemom doskwierającym oceanom, zalewaniu ich przez plastik, katastrofalnemu w skutkach niedawno ujawnionemu blaknięciu koralowców, po niebywale poważne konsekwencje ocieplania się wód morskich. Uświadomi widzom, jak bardzo ważne dla nas wszystkich jest zdrowie naszych oceanów. Oto inspirująca podróż po największej, a jednocześnie najmniej znanej krainie naszej planety - tajemniczym świecie mórz i oceanów.

Kadr z filmu Błękitna planeta, , materiały prasowe BBC

Sir David Attenborough

Przyrodnik, zdobywca wielu nagród i prezenter Sir David Attenborough kończy w tym roku 94 lata. Przez dziesięciolecia opowiadane przez niego w ciepły i ujmujący sposób historie ze świata natury pobudzały wyobraźnie milionów ludzi na całym świecie i były inspiracją dla wielu pokoleń, pozwalając nam lepiej zrozumieć planetę, na której żyjemy.

Przez ostatnie 60 lat David Attenborough jest jednym z czołowych twórców filmów przyrodniczych na świecie, znanym z przełomowych serii, takich jak „Życie na Ziemi”, „Błękitna planeta” i „Planeta Ziemia”, oglądanych przez miliardy ludzi na całym świecie. Jego niezwykła kariera rozciąga się od epoki kina czarno-białego, przez telewizję kolorową, aż po technologie HD i 3D, a jego filmy zostały uhonorowane licznymi nagrodami Emmy i British Academy (BAFTA). W 1985 roku otrzymał od królowej tytuł szlachecki i najwyższe brytyjskie odznaczenie, Order Zasługi. Jest także laureatem wielu innych wyróżnień i członkiem Towarzystwa Królewskiego. W Wielkiej Brytanii David Attenborough cieszy się statusem skarbu narodowego, a ostatnio został wybrany najpopularniejszą osobą zaufania publicznego w Wielkiej Brytanii. Jego filmy nieustannie przesuwają granice wykorzystania nowoczesnych technologii w filmach przyrodniczych, a ostatnie projekty związane są zarówno z aplikacjami, jak i rzeczywistością wirtualną (VR).

Sir David dołączył do BBC w 1952 roku i w ciągu kilku lat stworzył ceniony cykl „Zoo Quest” – po raz pierwszy filmując dzikie zwierzęta w ich naturalnym środowisku. W 1965 roku pełnił rolę kontrolera w BBC Two i odpowiadał za uruchomienie w Wielkiej Brytanii kolorowej telewizji. W 1973 roku opuścił kierownictwo BBC, by powrócić do swojej pasji: produkcji programów. Jego
trzynastoczęściowa, ciesząca się międzynarodowym uznaniem seria „Życie na Ziemi” była najbardziej ambitną produkcją, jaką kiedykolwiek wyprodukowała pracownia Natural History Unit BBC. W latach 90. David Attenborough był prezenterem takich programów przyrodniczych jak: „Na ścieżkach życia” (1990), „Prywatne życie roślin” (1995) i „Życie ptaków” (1998). Jesienią 2000 roku sir David zaprezentował „Szanujmy Ziemię”, a rok później „Błękitną planetę”. W 2002 roku wydał niezwykle popularne „Życie ssaków”, a następnie „Zadziwiające życie bezkręgowców” i „Życie gadów i płazów”.

W 2006 roku został narratorem głośnej, renomowanej serii, „Planeta Ziemia”, a następnie „Życie” (2009), „Lodowa planeta” (2011), „Afryka” (2013) i „Wielki krąg życia” (2014). W 2016 roku zdobył dwie nagrody specjalne za: „Light On Earth” oraz „Attenborough i olbrzymi dinozaur”. W ostatnim czasie Sir David zaprezentował czterokrotnie nagradzaną nagrodą BAFTA i dwukrotnie nagrodą Emmy serię „Planeta Ziemia II” (2016) oraz wyróżnioną nagrodą Emmy serię „Błękitna planeta II” (2017), za którą otrzymał nagrodę dla Wybitnego Narratora, a także „Dynastie” (2018) i „Siedem światów, jedna planeta” (2019).

informacja prasowa

Muzeum Narodowe we Wrocławiu ogłasza konkurs fotograficzny na zdjęcie rodzinnej pamiątki

Muzeum Narodowe we Wrocławiu organizuje konkurs fotograficzny na zdjęcie rodzinnej pamiątki. Polega na zrobieniu fotografii wyjątkowego, ważnego przedmiotu dla uczestnika, jego rodziny. Do fotografii powinien był dołączony opis objaśniający, dlaczego dany obiekt jest ważny dla autora fotografii.

Regulamin konkursu

Przepisy ogólne

Organizatorem konkursu jest Muzeum Narodowe we Wrocławiu z siedzibą przy placu Powstańców Warszawy 5, 50-153 Wrocław, zwane dalej Organizatorem.
Organizator przygotuje i przeprowadzi Konkurs „Zrób fotografię…”, zwany dalej Konkursem zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym regulaminie oraz zgodnie z przepisami obowiązującego prawa.

Konkurs trwa w dniach do 6 kwietnia do 1 maja 2020, podzielony jest na 3 części:
Nadsyłanie zdjęć: 6–16.04; publikacja wyróżnionych zdjęć i wyłonienie zwycięzcy: 17.04.2020
Nadsyłanie zdjęć 17–23.04; publikacja wyróżnionych zdjęć i wyłonienie zwycięzcy: 24.04.2020
Nadsyłanie zdjęć 24–30.04; publikacja wyróżnionych zdjęć i wyłonienie zwycięzcy: 1.05.2020

Konkurs polega na zrobieniu fotografii wyjątkowego, ważnego przedmiotu dla uczestnika, jego rodziny. Do fotografii powinien był dołączony opis objaśniający, dlaczego dany obiekt jest ważny dla autora fotografii, jego rodziny.

Warunki uczestnictwa w konkursie

Konkurs ma charakter otwarty.
Uczestnikiem konkursu może być każda pełnoletnia osoba fizyczna, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych.
Warunkiem uczestniczenia w konkursie jest polubienie profilu Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Uczestnicy konkursu przesyłają na podany przez Organizatora adres mailowy (konkurs@mnwr.pl) wykonane przez siebie fotografie w formacie JPEG w liczbie nie przekraczającej 3 szt. oraz krótki opis (400 znaków) opowiadający historię obiektu.
W Konkursie nie mogą brać udziału osoby zatrudnione w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, członkowie Jury Konkursu oraz członkowie ich rodzin, pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym.

Każdy uczestnik wyraża zgodę na:
Przetwarzanie przez Muzeum Narodowe we Wrocławiu swoich danych osobowych do celów przeprowadzenia konkursu oraz ogłoszenia zwycięzców;
Zweryfikowanie przez pracownika Muzeum Narodowego we Wrocławiu danych osobowych w przypadku osobistego odbioru nagrody.
Fotografie zgłaszane do Konkursu muszą być wynikiem osobistej twórczości Uczestnika, Uczestnik z chwilą zgłoszenia do Konkursu oświadcza, że posiada całość praw autorskich do fotografii.
Rozstrzygnięcie konkursu

Zwycięzcy konkursu zostaną wyłonieni przez Jury, powołane przez Organizatora, w składzie:
— Barbara Banaś, zastępca dyrektora MNWr
— Anna Kowalów, kierownik Działu Reklamy i Marketingu
— Anna Chodorska, specjalista ds. marketingu, Dział Reklamy i Marketingu
— Wanda Poczachowska, starszy specjalista, Pracownia Fotograficzna
— Magdalena Wyłupek, fotograf, Pracownia Fotograficzna
— Wojciech Rogowicz, specjalista fotograf, Pracownia Fotograficzna
Kryteria oceny: walory artystyczne zdjęcia, historia przedstawionego przedmiotu

Wyniki zostaną ogłoszone na Facebooku Muzeum Narodowego we Wrocławiu oraz na stronie mnwr.pl w dniach 17, 24 kwietnia i 1 maja 2020.

Organizator zastrzega sobie prawo do bezpłatnego publicznego udostępniania, wykorzystania i/lub publikacji nagrodzonych fotografii wraz z oznaczeniem autorstwa dla realizacji własnych celów statutowych, w tym informacyjnych i promocyjnych.
Nagrodami w konkursie są publikacje i gadżety MNWr
Nagrody zostaną przesłane pocztą lub zwycięzca będzie je mógł odebrać osobiście w Gmachu Głównym MNWr po uprzednim ustaleniu terminu z Organizatorem.

informacja prasowa

Narodowe Forum Muzyki zaprasza do słuchania koncertów online!

Narodowe Forum Muzyki zaprasza do programu NFM Online, w ramach którego odbywają się transmisje oraz prezentacje nagrań koncertów.

Michal Mazur, Andrzej Kosendiak, Wrocław Baroque Ensemble, Tomáš Král, Marta Niedzwiecka, Julia Karpeta, Krzysztof Karpeta i Thomas Meraner , koncert "Jesu, meine Freude"

Program jest dostępny na profilu NFM na Facebooku, na kanale na YouTube, a także na stronie internetowej NFM:

www.facebook.com/nfmwroclaw

www.nfm.wroclaw.pl


W postach na fanpageʼu NFM zamieszczane są opisy płyt oraz link do całego nagrania dostępnego w serwisie streamingowym Spotify. Wystarczy kliknąć w link, aby posłuchać płyty. Instrukcję korzystania z serwisu Spotify znajdą Państwo na stronie:

www.nfm.wroclaw.pl/article?view=article&id=1468.


NFM zachęca też do oglądania koncertów i innych materiałów audio-wideo w trybie tzw. premiery:

www.nfm.wroclaw.pl/article?view=article&id=1469.



Zapraszamy do słuchania muzyki razem z NFM!

informacja prasowa

"Mikrokosmos" Wrocławskiego Teatru Pantomimy online!

"Mikrokosmos" w reżyserii Konrada Dworakowskiego to kolejne przedstawienie, które Wrocławski Teatr Pantomimy zagra zgodnie z planem, z tą różnicą, że z najmłodszą i nieco starszą publicznością spotyka się przed monitorami. 

Mikrokosmos, reż. Konrad Dworakowski

Wrocławska Pantomima zaprasza na rejestrację spektaklu „Mikrokosmos”, który udostępniony będzie online na kanale YouTube PantomimaWroc.

Nagranie  dostępne będzie 22 kwietnia od godz. 10:00 do 15:00. Link do rejestracji przedstawienia udostępniony będzie na www.pantomima.wroc.pl oraz na kanałach społecznościowych teatru.

7 października 2013 roku, Telewizja Polska wspólnie z Narodowym Instytutem Audiowizualnym (NINA) w ramach Internetowego Teatru TVP dla Szkół, przeprowadziły kodowaną transmisję przedstawienia pantomimy pt. „Mikrokosmos”. Wtedy transmisję zobaczyło 30 tysięcy uczniów z prawie 400 szkół w całej Polsce, a 22 kwietnia rejestracja tego przedstawienia dostępna będzie dla wszystkich zainteresowanych.


„Mikrokosmos”
na motywach "Calineczki" Hansa Christiana Andersena

Reżyseria: Konrad Dworakowski
Scenografia: Maria Balcerek
Muzyka: Piotr Klimek
Reżyseria świateł: Barry
Wizualizacje: Michał Zielony
Obsada: Monika Rostecka, Agnieszka Charkot, Izabela Cześniewicz, Agnieszka Dziewa, Agnieszka Kulińska, Aneta Piorun, Artur Borkowski, Mateusz Kowalski, Mariusz Sikorski, Robert Wieczorek, Krzysztof Szczepańczyk

Obsługa techniczna przedstawienia pod kierownictwem Krzysztofa Kowalskiego


Czas trwania: 75 minut (bez przerwy)

Recenzję spektaklu znajdziecie TUTAJ.

Wywiad z reżyserem - TUTAJ i TUTAJ.

"Mikrokosmos"/"Microcosm" Wrocławski Teatr Pantomimy

informacja prasowa

Long Story Short Film Festival - pierwszy na Dolnym Śląsku festiwal online!

Dolnośląskie Centrum Filmowe zaprasza miłośników kina i twórców filmowych do udziału w Dolnośląskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych „Long Story Short” Film Festival. To pierwszy w historii Dolnego Śląska festiwal filmowy, który w całości odbędzie się online. Projekcje festiwalowe zaplanowano od 17 do 24 maja. Dostęp do wszystkich prezentowanych filmów będzie całkowicie bezpłatny. Nabór filmów do festiwalowego konkursu rusza już 17 kwietnia!

- Gdyby nie obecna sytuacja, w maju gościlibyśmy w DCF-ie największy festiwal filmów dokumentalnych w Polsce - Millennium Docs Against Gravity, który w ubiegłym roku przyciągnął do naszego kina ponad 13 tysięcy widzów. W tym roku, o ile sytuacja na to pozwoli, odbędzie się we wrześniu. Powstałą lukę postanowiliśmy wypełnić propozycją festiwalu online. Emocje związane z odbiorem sztuki filmowej z zamkniętych dzisiaj sal kinowych próbujemy przenieść do internetu – mówi Jarosław Perduta, dyrektor Dolnośląskiego Centrum Filmowego.

W ramach Long Story Short Film Festival zaprezentowanych zostanie kilkadziesiąt  polskich filmów krótkometrażowych. W programie, który ogłoszony zostanie 10 maja, znajdą się filmy fabularne, dokumentalne i animowane. Zarówno nagradzane już wcześniej produkcje znanych twórców, jak i nowe dzieła, które zostaną zgłoszone do festiwalowego konkursu. Filmy konkursowe oceniane będą w trzech kategoriach: fabuła, dokument i animacja.
Zgłoszenia do konkursu będą przyjmowane od 17 kwietnia do 5 maja włącznie.

Tegoroczna edycja festiwalu to dwie główne sekcje: „Konkurs” i „Panorama”. W sekcji konkursowej widzowie obejrzą filmy wyselekcjonowane z nadesłanych zgłoszeń.

Z kolei „Panorama” to pomysł na zaprezentowanie filmów krótkometrażowych znanych i cenionych twórców,  m.in. Agnieszki Smoczyńskiej czy Jana Komasy.

- Konkurs jest najważniejszym elementem każdego festiwalu. Mam nadzieję, że mimo krótkiego czasu przyjmowania zgłoszeń, otrzymamy wiele wartościowych propozycji. Do dzielenia się swoimi dziełami będziemy zachęcać uznanych filmowców, studentów i absolwentów szkół filmowych i artystycznych, ale także amatorskich twórców z całej Polski.  W poszukiwaniu najlepszych propozycji filmowych skontaktowaliśmy się z najważniejszymi szkołami filmowymi w kraju. Zależy nam na tym, aby mimo trudnego czasu, program naszego festiwalu był możliwie najbogatszy – dodaje Perduta.

Do konkursu mogą być zgłaszane filmy polskich twórców, nie dłuższe niż 45 minut
i zrealizowane po 1 stycznia 2018 roku. Filmowcy powalczą o statuetkę Salamandry oraz czek na trzy tysiące złotych. Termin zgłoszeń mija 5 maja. Rozstrzygnięcia zapadną w trzech głównych kategoriach: fabuła, dokument i animacja. Zwycięzców wybierze jury, do którego zaproszeni zostali ludzie ze świata filmu, literatury i muzyki. Skład jury poznamy już 20 kwietnia br. Nagrodę dziennikarzy przyznają przedstawiciele dolnośląskich mediów. Organizatorzy przewidzieli również nagrodę publiczności.

Szczegółowe informacje i regulamin konkursu festiwalowego można znaleźć na stronie www.shortfestival.pl  i na www.dcf.wroclaw.pl.

Dolnośląskie Centrum Filmowe, które jest organizatorem Long Story Short Film Festival to Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego. DCF zajmuje się szerokim przekrojem działalności filmowej na terenie Dolnego Śląska: od prowadzenia kin, poprzez współorganizację festiwali, przeglądów i pokazów specjalnych, edukację filmową, po wspieranie produkcji filmowych (poprzez dofinansowania w Dolnośląskim Konkursie Filmowym i działalność Wroclaw Film Commission). Kina należące do DCF to miejsca spotkań filmowych z ambitnym repertuarem stanowiącym szeroki wybór światowego, europejskiego i polskiego kina, oparty głównie na „studyjnych”, „art-housowych” propozycjach.

informacja prasowa

Zostań w domu z kulturą i zajrzyj do Barbary online!

Rozmowa o obecnej sytuacji we wrocławskiej gastronomii, wideoporady związane ze skuteczną pielęgnacją roślin, książkowe polecanki, a także spotkanie z zespołem Bluszcz. Strefa Kultury Wrocław w drugiej połowie kwietnia zaprasza na kolejne wirtualne wizyty w Barbarze! 

Zlokalizowana przy ul. Świdnickiej 8b Barbara już od prawie miesiąca jest zamknięta dla odwiedzających. Nie oznacza to jednak, że spotkanie się jest niemożliwe – dzięki współpracy z PIK Wrocław oraz Visualdot.pl dotychczasowy program ma swoją internetową kontynuację! Spotkania, które odbywały się w ramach działań kulturalnych Barbary przybrały nową formułę: nagrań wideo i transmisji na żywo, które dostępne są na facebookowym profilu Barbary (fb.com/barbarakultura).

O gastronomii, muzyce i kwiatach

W sobotę (18 kwietnia o godz. 17:00) odbędzie się pierwsza internetowa odsłona Kuchni dla opornych – cyklicznych spotkań i rozmów wokół jedzenia. Tym razem gośćmi Agnieszki Szydziak (Still Hungry, Have a Bite Wrocław) będą trzej przedstawiciele wrocławskiej gastronomii: Jakub Boski, właściciel Sushi Corner, NABE i Zbawcy Win, Filip Kucharczyk, barista i roaster, właściciel Cafe Targowa i Figa Coffee oraz Piotr Jurgielewicz, właściciel Motylej Nogi, Rejs PUBu, NieInnej i mobilnego Chlebusika. Czwórka ekspertów, na żywo porozmawia o zmianach, jakie zaszły w codzienności kultury kulinarnej, która to jako jedna z pierwszych z sektora usług została objęta najsurowszym rozporządzeniem Premiera RP. Wspólnie postarają się także poszukać odpowiedzi na pytanie: co dalej z gastronomią?

Trzy dni później (21 kwietnia o godz. 18:00) gościem kolejnej odsłony Dogrywek będzie zespół Bluszcz. Wrocławski duet, świeżo po wydaniu covera Maanamu „Wyjątkowo zimny maj”, opowie o swoich muzycznych inspiracjach, ulubionych utworach z dzieciństwa i muzyce, która obecnie towarzyszy im w trakcie przymusowego siedzenia w domu. Rozmowę na żywo poprowadzi Maciej Przestalski, dziennikarz Radia RAM i Radia Wrocław Kultura.

Z kolei 23 kwietnia o godz. 17:00 z kamerą odwiedzić będzie można domową dżunglę Filipa Marka, prowadzącego cykl Akademia Miejskiego Ogrodnika. Pan Kwiaciarz w czwartkowe popołudnie zaprosi na „Kwiatowy koktajl” czyli wideoprezentację różnych przepisów na udaną pielęgnację domowych roślin. Pan Kwiaciarz zaserwuje też porcję informacji o tym, jak skutecznie podlewać swoich zielonych pupili, tak, by na drugi dzień nie mieć kaca… moralnego!

Przygoda z książką i podróż do wyśnionego miasta

Już wkrótce widzowie Barbary będą mieli także okazję na spotkanie się z Katarzyną Bury, twórczynią cyklu Tektura i papier. Podczas drugiego odcinka wideocyklu przedstawi ona wyjątkowe propozycje książkowe dla dzieci, a także weźmie na warsztat alfabety i litery oraz prastary, nierozwiązany dotąd problem: jak naprawdę wyglądał Czerwony Kapturek? Premiera materiału zaplanowana jest na sobotę  25 kwietnia.

Ostatni dzień  miesiąca będzie też szansą na oderwanie się na chwilę od rzeczywistości. Podczas drugiego wirtualnego spotkania Akademii Miejskiej (30 kwietnia o godz. 18:00) Joanna Panciuchin wraz z Michałem Dudą z Muzeum Architektury zastanowią się jak tworzy się miasto z fantazji. Widzowie posłuchają o fantastycznych i czasem szalonych wizjach perfekcyjnych metropolii, wspólnie poszukają też odpowiedzi na to, w jaki sposób powinno wyglądać miasto idealne na czas pandemii.

Szczegóły wszystkich spotkań i relacje na żywo dostępne są na facebookowym profilu Barbary: facebook.com/barbarakultura 

HARMONOGRAM:

18.04, 17:00 | Kuchnia dla opornych: „Co dalej z gastronomią?” | LIVE
Agnieszka Szydziak rozmawia z przedstawicielami wrocławskiej gastronomii

21.04, 18:00 | Dogrywki: Bluszcz | LIVE
Maciek Przestalski rozmawia z muzykami 

23.04 , 17:00 | Akademia Miejskiego Ogrodnika: „Kwiatowy koktajl” | LIVE
Filip Marek pokazuje, jak pielęgnować rośliny domowe

25.04, 11:00 | Tektura i papier: „Od czego zacząć”?
odcinek 2: Kasia Bury przedstawia wyjątkowe propozycje książkowe dla dzieci

30.04, 18:00 | Akademia Miejska: „Jak tworzy się miasto… z fantazji?” | LIVE

Joanna Panciuchin rozmawia z Michałem Dudą z Muzeum Architektury 

informacja prasowa

Pierwsze Wirtualne Targi Historyczne wystartowały!

Ze Stadionu Narodowego do… Internetu. Tegoroczne święto książki będzie wyglądało zupełnie inaczej. Zamiast odwiedzania tradycyjnych stoisk z publikacjami, miłośnicy historii będą mogli bez wychodzenia z domu przeglądać internetowy katalog nowości wydawniczych, biorąc udział w Wirtualnych Targach Historycznych.

Odkąd pandemia koronawirusa niemal sparaliżowała nasze dotychczasowe życie, wiele branż przeniosło swoją działalność do Internetu. Korzystanie z jego zasobów już wcześniej postrzegaliśmy jako zdecydowanie ułatwienie, jednakże to obecna sytuacja wymusiła ekspansję w cyberprzestrzeni i powiększyła wymiar sieciowego życia społecznego. Internet stał się bezpiecznym miejscem do gromadzenia się i wymiany poglądów. W tym trudnym czasie łączy potrzeby uczestników imprez z potrzebami organizatorów; potrzeby kupujących z potrzebami sprzedających. Dlatego też, gdy odwołano popularne w wielu miastach targi książek, portal Histmag.org postanowił zainicjować internetowy odpowiednik tradycyjnych imprez, czyli Wirtualne Targi Historyczne.

Internetowe targi książki historycznej to propozycja portalu Histmag.org na organizację alternatywnego święta książki. We współpracy z 25 polskimi wydawcami oferującymi publikacje historyczne powstał internetowy katalog ponad 100 książek i e-booków. Wszystkie propozycje dostępne są w atrakcyjnych cenach, a rabaty sięgają do 50 procent. Wspomniane targi zostały zainaugurowane 16 kwietnia i potrwają aż do 29 kwietnia. Wszystkie publikacje biorące udział w wydarzeniu można znaleźć na łamach portalu Histmag.org (https://histmag.org/Wirtualne-Targi-Historyczne-2020-20499). W sprzedaży wysyłkowej dostępne są bestsellery oraz nowości wydawnicze w następujących kategoriach:

 - Starożytność i średniowiecze,
- Nowożytność i XIX wiek,

- XX wiek (bez II wojny światowej),

- II wojna światowa,
- Publikacje przekrojowe.

Wydawcy przygotowali specjalne rabaty cenowe sięgające aż do 50% – a każde zamówienie to bezpośrednia pomoc dla nich w tym jakże trudnym czasie.

 - Podczas pandemii, gdy zakup książki w tradycyjnej księgarni jest utrudniony, zamówienie książki przez Internet to bardzo bezpośrednia pomoc dla wydawnictw. Z kolei obniżone ceny oraz zgromadzenie tylu tytułów w jednym miejscu pozwalają Czytelnikom zapoznać się z pozycjami, z którymi wcześniej nie mogli się zaznajomić z różnych powodów. Mam nadzieję, że Targi będą miejscem korzystnego spotkania dla jednych i drugich – mówi Michał Świgoń, wydawca portalu Histmag.org


W ramach przedsięwzięcia oferowane są bardzo różne rodzaje książek i e-booków: biografie, monografie, publikacje przekrojowe, powieści historyczne i wiele innych, a zatem tytuł dla siebie znajdzie każdy choć trochę zainteresowany historią. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą na stronie Wirtualnych Targów Historycznych: https://histmag.org/Wirtualne-Targi-Historyczne-2020-20499

Odtwórz obraz z kolekcji Muzeum Narodowego w Kielcachi!

Muzeum Narodowe w Kielcach, zainspirowane pomysłami na pokazanie sztuki w sieci, proponuje wykorzystanie kieleckiej kolekcji do stworzenia nowych wersji wybitnych dzieł.

W zbiorach Muzeum – ZBIORY ONLINE – mnki.pl/pl/o_muzeum/zbiory_online, znajdziecie mnóstwo inspiracji. Wystarczy wybrać obraz, poszukać w domu odpowiednich rekwizytów i zainscenizować własną wersję kompozycji.

Pomysłów możecie szukać także w najnowszej publikacji dotyczącej Galerii Malarstwa Polskiego i Europejskiej Sztuki Zdobniczej, w całości dostępnej online. mnki.pl/pl/o_muzeum/wydawnictwa/katalogi/2019/pokaz/72,galeria_malarstwa_polskiego_i_europejskiej_sztuki_zdobniczej

Muzeum zachęca do dzielenia się w sieci efektami twórczej pracy i pokazania kieleckich zbiorów odNowa. Zdjęcia udostępniajcie w mediach społecznościowych, oznaczając Muzeum Narodowe w Kielcach z hashtagiem #wdomuzMNKi.

więcej szczegółów: https://mnki.pl/pl/aktualnosci/pokaz/1194,w_domu_z_mnki

informacja prasowa

Ewa Winnicka: Książki formą dialogu z ludźmi /wywiad/

Rozmawiam ze znaną reportażystką Ewą Winnicką, która opowiada o początkach swojej pracy, o spotkaniach z ludźmi, o tym, jak znajduje tematy i bohaterów swoich reportaży i jaki ma to na nią wpływ.

Ewa Winnicka, fot. Dawid Żuchowicz

Barbara Lekarczyk-Cisek: Jest Pani uznaną i nagradzaną autorką tomu reportaży Angole, a wcześniej byli Londyńczycy. Skąd ta potrzeba dokumentowania życia polskiej emigracji?

Ewa Winnicka: Zupełnie przypadkowo trafiłam do działu reportażu „Gazety Wyborczej”. Było to w połowie lat 90., kiedy rozpoczęłam studia na Uniwersytecie Warszawskim. Trafiłam tym samym na absolutny dziennikarski Olimp i uczyłam się sztuki reportażu od najlepszych. Kiedy zaczynałam, nie miałam świadomości, że to takie trudne, ale potem stało się interesującym sposobem poznawania i rozumienia świata. Bardzo rzadko piszę z myślą o czytelnikach, robię to przede wszystkim dla siebie. Sama wybieram tematy i dopiero potem zastanawiam się, czy to, co interesuje mnie, zainteresuje też czytelników. Takie ryzyko zawsze istnieje.

A czy pamięta Pani swój pierwszy reportaż? O czym był?

Napisałam o ochotnikach Amerykańskiego Korpusu Pokoju, wysyłanych do Polski na początku lat 90. Wcześniej, głównie w Krajach Trzeciego Świata, młodzi Amerykanie pomagali budować studnie, organizować szkoły, rozdawać żywność. Teraz byli w Polsce, przede wszystkim jako nauczyciele angielskiego. I postanowiłam sprawdzić, jak żyje się Amerykaninowi, na przykład czarnoskóremu, który trafia do małej wioski, gdzie jest jedyną osobą, która mówi po angielsku. Jeździłam po Polsce autostopem i rozmawiałam z ochotnikami. Tak powstał mój pierwszy opublikowany tekst. To było prawie dwadzieścia lat temu!

Pierwszym tomem Pani reportaży byli „Londyńczycy”. Pokazała w nim Pani polską emigrację powojenną – ludzi, którzy z wiadomych powodów nie mogli wrócić do kraju. Była to pierwsza próba ukazania tych ludzi prywatnie, co nie bardzo się wtedy spodobało, bo naruszyła Pani jakieś tabu. Jak Pani sobie z tym doświadczeniem poradziła?

Rzeczywiście, „Londyńczycy” byli książką, która wywołała kontrowersje. Starą emigrację wzburzył przede wszystkim artykuł o pierwszej, porzuconej żonie generała Władysława Andersa i dzieciach generała. Wszyscy w polskim Londynie o tym wiedzieli i plotkowali na potęgę, ale tekst o tej kobiecie uznany został za naruszenie mitu wielkiego dowódcy. Uznałam jednak, że bohaterska postawa tej kobiety zasługuje na reportaż. Generał był świetnym wojskowym i charyzmatycznym przywódcą, ale w życiu prywatnym okazał się słabym człowiekiem. Jestem matką i nie mogę zrozumieć, jak ktoś mógł przez dwadzieścia lat nie widywać się ze swoimi dziećmi tylko dlatego, że nie godziła się na to druga młoda żona.

Czy to wówczas zrodził się pomysł napisania o współczesnej emigracji?

Tak. Emigrantom ze starszego pokolenia trudno było się zintegrować. Brytyjczycy są bardzo prywatni, a po wojnie nie byli uszczęśliwieni z powodu naszej obecności. Żyliśmy w gettach. Zasobnych i eleganckich, ale osobnych. Polaków i Brytyjczyków różni bowiem historia, emocjonalność, stosunek do państwa. To dla nas kraj egzotyczny. Wydało mi się wówczas bardzo ciekawe opisać ich i przyjrzeć się, jak radzi sobie nowa fala emigrantów.

Jakim kluczem dobierała sobie Pani rozmówców?

To były dwa lata podróży i fascynujących rozmów! Rozmawiałam prawie z trzystoma osobami. Dobór był, oczywiście, subiektywny. Wybierałam wypowiedzi, które mówiły najwięcej o tym, jak postrzegamy tubylców, a jednocześnie mówiły o tym, jacy sami jesteśmy. Chciałam opisać różne aspekty emigracji.

Ukazały się już cztery Pani książki. Obok wspomnianych, opublikowała Pani także Nowy Jork zbuntowany. Miasto w czasach prohibicji, jazzu i gangsterów, a całkiem niedawno ukazała się Milionerka, której bohaterką jest Barbara Piasecka-Johnson. Biorąc pod uwagę tę ostatnią, pozostaje Pani w kręgu problematyki emigracyjnej… Natomiast Pani najnowsza książka, która ukaże się jesienią, zatytułowana "Był sobie chłopczyk", podejmuje zupełnie inny temat…

To jest historia, o której nie mogłam przestać myśleć. Głośna swego czasu sprawa poszukiwań rodziców bezimiennego dziecka, którego zwłoki znaleziono w stawie, głęboko mnie poruszyła. W 2010 roku urodził się mój młodszy syn. Nie mogłam pojąć, jak można zabić swoje dziecko i porzucić je, a potem z tym wszystkim żyć. Jak to możliwe, że babciom, ciociom, sąsiadom, lekarzom, opiece społecznej nie brakuje małego dziecka?!

Nie bała się Pani tego tematu?

Bardzo się bałam, ale czułam, że muszę odpowiedzieć na powyższe pytanie. Jak to możliwe? Zbieranie materiałów, czytanie akt sprawy, rozmawianie z bliskimi było naprawdę ciężkim przeżyciem…

Intryguje mnie, w jaki sposób, czytając akta sądowe – jak to było w przypadku Barbary Piaseckiej-Johnson czy tego nieszczęśliwego chłopca – potrafi Pani zdystansować się do ich suchego, prawniczego języka i nadać swojej narracji zupełnie inny ton.

W aktach sprawy Piaseckiej-Johnson interesowały mnie tylko opowieści ludzi, pomijałam wypowiedzi prawników, bo to zabiłoby moją narrację. Natomiast opowiadając historię chłopca zachowałam suchy język relacji policyjnych, ponieważ oszczędny język wydał mi się w tej historii najbardziej właściwy. Zwłaszcza, że historia tego dziecka okazała się czubkiem góry lodowej. Mój reportaż jest też opowieścią o stanie więzi międzyludzkich. Oczywiście nie wiem, czy to się udało. Czekam z niepokojem na reakcję czytelników. Książki są dla mnie rodzajem dialogu z ludźmi. Chociaż reportaż „Był sobie chłopczyk” napisałam przede wszystkim dla tego chłopca, Szymona. Żeby o nim pamiętano.

Dziękuję za rozmowę.


Wywiad ukazał się pierwotnie na portalu Lubimyczytac.pl

Wiktor Zborowski czyta w radiowej Dwójce Bohumila Hrabala

W cyklu „To się czyta” Program 2 Polskiego Radia przypomina jedną z najpopularniejszych czeskich powieści XX wieku. Fragmentów „Obsługiwałem angielskiego króla” Bohumila Hrabala w mistrzowskiej interpretacji Wiktora Zborowskiego można słuchać w Dwójce od wtorku 14 kwietnia. 

Wiktor Zborowski, fot. materiały prasowe

„Obsługiwałem angielskiego króla” (1971) to opowieść Bohumila Hrabala o życiu małomiasteczkowego, a później praskiego kelnera – Jana Dítě. Pnie się on z mozołem, ale uparcie coraz wyżej po drabinie gastronomiczno-hotelarskiej hierarchii, aby w końcu zostać właścicielem lokalu.

Ta barwna gawęda napisana w formie „spowiedzi życia” urasta do rangi symbolu, metafory ludzkiego szczęścia i sukcesu, który często przeobraża się w klęskę. Rychło okazuje się, że pogoń za zyskiem i sławą to jednak złudna droga, często wiodąca donikąd.

„Obsługiwałem angielskiego króla” to z jednej strony utrzymana w surrealistycznej atmosferze opowieść, pełna wdzięku, fantazji i humoru, z drugiej zaś – gorzki dowód na to, że człowiek nie zawsze jest panem swego losu, a „koło historii” często wplątuje go w swe tryby.

W 2006 roku Jiří Menzel wyreżyserował film na podstawie powieści Bohumila Hrabala. Dzieło zostało nagrodzone „Złotym Lwem” dla najlepszego czeskiego filmu 2006 roku.

Dla radiowej Dwójki fragmenty „Obsługiwałem angielskiego króla” przeczytał znakomity aktor Wiktor Zborowski.

Emisja od 14 kwietnia codziennie (od poniedziałku do piątku) w cyklu „To się czyta” o godz. 11.00.

informacja prasowa

Muzykoterapia na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym

Niezwykłe biografie muzyków w międzynarodowym konkursie dokumentów muzycznych DocFilmMusic na jubileuszowym 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym.

Kadr z filmu Byli sobie bracia, reż. Daniel Roher

Utalentowany muzyk osadzony za morderstwo w więzieniu, bard z niemieckiej kopalni, ekscentryczny artysta z Izraela – to tylko niektórzy bohaterowie tegorocznego konkursu dokumentów muzycznych DocFilmMusic, który przybliży sylwetki twórców z różnych, często odległych, miejsc świata.

Muzyka koi dusze. Czegóż nam więcej trzeba w czas zły? Muzyka łagodzi obyczaje. Czy nie tego lekarstwa brakuje nam najbardziej? Muzyka czyni cuda. Niechby przyniosła nam wiarę, że jutro będzie lepiej. W kalejdoskopie wzlotów i upadków bohaterów muzycznego konkursu dostrzegamy własne dramaty i żmudne zmagania z losem, dziś szczególnie nas doświadczającym – podsumowuje tegoroczny konkurs Krzysztof Gierat.

Burzliwe życie Ike'a White'a, reż. Daniel Vernon

“Burzliwe życie Ike'a White'a” odsyła nas do kalifornijskiego więzienia, gdzie osadzony za morderstwo muzyk nagrał swoją pierwszą płytę, która w latach 70. miała mu otworzyć drzwi do wolności i kariery. Jednak po wyjściu z więzienia sprawy przybierają niespodziewany obrót – Ike White znika. Po trzydziestu latach reżyser Daniel Vernon rusza jego śladem, by dowiedzieć się, co skłoniło artystę do podjęcia takiej decyzji i sprawdzić, czym przez te lata się zajmował.

W innym zakątku świata – Izraelu – scenę rockową podbija tajemniczy muzyk o pseudonimie Charlie Megira. W filmie “Jutro już minęło” dziennikarz i przyjaciel artysty Boaz Goldberg zaczyna 20 lat temu dokumentować jego fascynujące życie: zmieniający się wizerunek sceniczny, próby podboju amerykańskiej sceny i targające nim nieustannie demony, które Megira usiłuje zwalczać muzyką. 

Jutro już minęło  (Tomorrow's Gone), reż. Boaz Goldberg 

Film “Pieśni z kraju węgla” zagląda pod ziemię, do kopalni w NRD – miejsca pracy kolejnego bohatera cyklu. Gerhard “Gundi” Gundermann za dnia był kierowcą koparki w kopalni węgla brunatnego, a po pracy stawał się piosenkarzem. Był autorem melancholijnych ballad i piosenek rockowych. Buntownik i nonkonformista, a jednocześnie współpracownik Stasi. Dokument Grit Lemke sprawiedliwie przedstawia wszystkie jego wcielenia, docierając do nieznanych archiwaliów i rozmów.   

Nokturn, reż. Gwanjo Jeong

W Korei Południowej mieszka Seong-ho – wybitnie uzdolniony muzyk z autyzmem. Dokument “Nokturn”, poza towarzyszeniem mu podczas prób i na koncertach, skupia się na relacjach bohatera z rodziną. Matka poświęciła życie, by wspierać go w karierze profesjonalnego muzyka. To także opowieść o młodszym bracie, który również jest muzykiem, ale czuje się zepchnięty na margines. 

“Perła pustyni” opowiada o wyjątkowym talencie. Moti Kahn, dwunastoletni indyjski chłopiec, specjalizuje się w tradycyjnych pieśniach społeczności Manganiyar, przekazywanymi od lat z pokolenia na pokolenie. Jednak chłopiec nie chce tylko śpiewać na pustyni, marzą mu się występy na arenie międzynarodowej. Rozpoczyna starania, by jego śpiew trafił do szerszego grona odbiorców. 

“Saul & Ruby – Kapela ocalałych” to wzruszająca opowieść o dwóch polskich Żydach ocalałych z Holocaustu. Saul ma 94 lata, a Ruby 90. Pewnego dnia wpadli na nieco szalony pomysł, by założyć dwuosobowy zespół. Tak narodził się wyjątkowy muzyczny projekt o nazwie “Holocaust Survivor Band”, z którym bohaterowie chcą zagrać koncert w Polsce.

Dokument “Byli sobie bracia” bada fenomen kanadyjskiego artysty Robbiego Robertsona i jego zespołu The Band, z którym związany był m.in. Bob Dylan. Na film składają się unikalne nagrania i archiwalia oraz wywiady z takimi twórcami jak Bruce Springsteen, Eric Clapton, Van Morrison, Peter Gabriel czy Martin Scorsese. 

Film “Africa Mia” poświęcony jest z kolei nietypowemu gatunkowi muzycznemu, jaki narodził się po tym, gdy dziesięciu muzyków z Mali zostało w latach 60. wysłanych na Kubę, by studiować muzykę i wzmacniać socjalistyczne więzi. Tak powstała wyjątkowa w skali światowej afro-kubańska grupa "Las Maravillas de Mali". 

White Riot, reż. Rubika Shah 

“White Riot” zgłębia natomiast jak punk wpłynął na politykę w Wielkiej Brytanii w latach 70. Ruch o nazwie Rock Against Racism, zainicjowany w 1976 roku, zgromadził wpływowych muzyków i aktywistów w celu jednoczenia ludzi przeciwko faszyzmowi.  

Lista filmów zakwalifikowanych do konkursu DocFilmMusic:

“Africa Mia”, reż. Richard Minier, Edouard Salier, 81’, Francja

“Burzliwe życie Ike'a White'a” / “The Changin' Times of Ike White”, reż. Daniel Vernon, 77’, Wielka Brytania

“Byli sobie bracia” / “Once Were Brothers”, reż. Daniel Roher, 102’, Kanada

“Jutro już minęło” / “Tomorrow's Gone”, reż. Boaz Goldberg, 70’, Izrael

“Nokturn” / “Nocturne”, reż. Gwanjo Jeong, 97’, Korea Południowa

“Perła pustyni” / “Pearl of the Desert”, reż. Pushpendra Singh, 82’, Indie, Korea Południowa

“Pieśni z kraju węgla” / “Coal-Country Song. Gundermann”, reż. Grit Lemke, 98’, Niemcy

“Saul & Ruby - Kapela ocalałych” / “Saul & Ruby’s Holocaust Survivor Band”, reż. Tod Lending, 80’, USA

“White Riot”, reż. Rubika Shah, 81’, Wielka Brytania

informacja prasowa