czwartek, 26 czerwca 2025

Lato w radiowej Dwójce

 Program 2 Polskiego Radia zaprasza na nowe audycje oraz transmisje z wakacyjnych festiwali muzyki dawnej, klasycznej, jazzu, folku i awangardy. Start letniej ramówki radiowej Dwójki już 30 czerwca.


- W wakacyjne przedpołudnia na naszej antenie prognozowane są liczne dźwiękowe rozpogodzenia, z przelotnymi odcinkami prozy i kwadransowymi porywami wiatru w żagle z kierunków pozamuzycznych. Biomet będzie korzystny, o czym zapewniają doświadczeni eksperci z redakcji muzycznej tłumacząc, że słoneczną aurę zawdzięczać będziemy dźwiękom napływającym z kanonu dzieł muzyki klasycznej. Wahania proporcji między nowościami fonograficznymi, a znanymi od lat interpretacjami wpłyną pozytywnie na samopoczucie szczególnie wrażliwych muzykopatów. W prognozie długoterminowej mogą pojawić się letnie burze z piorunami. Prosimy na bieżąco śledzić dalsze komunikaty – zachęcają dziennikarze muzyczni radiowej Dwójki. Emisja „Letniego Kanonu Dwójki” od poniedziałku do piątku o godz. 9:00.

Słuchacze radiowej Dwójki mogą liczyć na spotkania lekkie, jak wakacyjne wieczory, ale także na przestrzeń dla trudnych tematów. „Rozmowy na lato” to miejsce na wypowiedzi uznanych artystów, ludzi kultury i naukowców, ale też przestrzeń do odkrywania nowości. Emisja w lipcu i sierpniu, od poniedziałku do piątku o godz. 22.00.

Artyści najczęściej odwiedzają studio radiowej Dwójki, by opowiedzieć o swoich planach i twórczości, a w wakacje będą opowiadać o tym, czego sami w wolnym czasie słuchają. Odpowiedzi dyrygentów, solistów, kompozytorów i improwizatorów w letnie soboty w „Wakacyjnej playliście” o godz. 11:00.

W każdą sobotę o godz. 12:00 „Wyspy szczęśliwe”, w której ukazane zostaną sylwetki artystów, pisarzy, ludzi kultury zarówno tych z przeszłości, jak i tworzących obecnie. 

W niedziele o godz. 11:00 radiowa Dwójka zaprasza na audycję „Prądy morskie”, prezentującą sylwetki i twórczość ludzi kultury – pisarzy, artystów, muzyków – których życie lub dzieła są związane z morzem. Łączy różne dziedziny sztuki i literatury, pokazując, jak morze inspiruje twórców do wyrażania emocji, budowania opowieści, przekształcania symboli. 

Z kolei co 2 tygodnie, o godz. 14:00 „Natura poezji”- audycja z udziałem poetki i wykładowczyni akademickiej Julii Fiedorczuk o ekopoezji. Katarzyna Hagmajer-Kwiatek wraz z Julią Fiedorczuk omawiać będzie najważniejsze tomy zaliczane do nurtu angażującego się w ochronę środowiska poprzez poetyckie przedstawienie przyrody i krytykę antropocentryzmu, nurtu promującego refleksję nad współistnieniem ludzi i natury. 

To nie koniec niedzielnych nowości. Michał Nowak wspólnie z dr. Grzegorzem Brzozowskim, dokumentalistą i socjologiem, zaprasza o godz. 14.30 na „Filmowy cień lata”, w którym przyjrzą się, w jaki sposób lato przedstawiane było w historii filmu. 9 filmowych obrazów lata od zmysłowości i inicjacji, przez nudę, przygodę i niebezpieczeństwo, po przeczucie zmierzchu i katastrofy. 

Latem muzyczne życie koncertowe przenosi się z filharmonii i teatrów operowych na letnie festiwale. Jak zawsze będzie można je śledzić w radiowej Dwójce. To czas w Royal Albert Hall na Promsach, ale także w Bayreuth. W pasmach muzycznych Programu 2 nie zabraknie relacji z krajowych festiwali - począwszy od stałych punktów programu, czyli wizyty w Dusznikach i na „Chopin i jego Europa”, po miejsca rzadziej odwiedzane i zupełnie nowe. Koncerty będą prezentowane od poniedziałku do piątku o godz. 19:00, w soboty o godz. 20:00 i w niedziele o godz. 19:30.

informacja prasowa

Nowy projekt w Muzeum Narodowym we Wrocławiu / "Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum"

Muzeum Narodowe we Wrocławiu inauguruje projekt „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum”. Przygotowana została bezpłatna oferta edukacyjna, która pozwoli uczestnikom traktować sztukę jako obszar przynoszący ukojenie. 

fot. Muzeum Narodowe we Wrocławiu 

Adresatami projektu realizowanego w Muzeum Narodowym i Oddziałach są grupy zagrożone wykluczeniem społecznym, wśród nich rodzice, opiekunowie i asystenci osób z niepełnosprawnościami, osoby w kryzysach psychicznych oraz osoby z demencją. Jego celem jest zachęcenie tych, którzy na co dzień żyją w izolacji i samotności, do wyjścia z domu i oderwania się od codziennej rutyny.

Ponadto organizowane będą warsztaty arteterapeutyczne dla grup szkolnych oraz osób będących pod opieką Domów Pomocy Społecznej, Dziennych Ośrodków Pomocy, Centrów Zdrowia Psychicznego, a także weekendy wytchnieniowe z warsztatami mindfullnes, prowadzone przez specjalistów.

Na finał projektu 11 października 2025 zaplanowano konferencję pt. „Muzeum na receptę? Sztuka jako panaceum”. Wydarzeniu towarzyszyć będzie prezentacja prac uczestników warsztatów wytchnieniowych oraz koncert na dziedzińcu Pawilonu Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej. 

fot. Muzeum Narodowe we Wrocławiu 

Weekendy wytchnieniowe:

11–13 lipca 2025 — weekend wytchnieniowy w Pawilonie Czterech Kopuł

23–24 sierpnia 2025 — weekend wytchnieniowy w Muzeum Etnograficznym

6–7 września 2025 — weekend wytchnieniowy w Muzeum Narodowym we Wrocławiu 


Warsztaty wytchnieniowe w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego we Wrocławiu

28.06, g. 13:00–15:00 — Nastroje… nas dwoje…, czyli o uczuciach w sztuce, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

5.07, g. 11:00–13:00 — Tajemnice barw, czyli o symbolice i oddziaływaniu kolorów, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

9.08, g. 11:00–13:00 — Polne drogi, prowadzenie: Sławomir Ortyl

16.08, g. 11:00–13:00 — W świecie Plumpy, prowadzenie: Sławomir Ortyl

30.08, g. 11:00–13:00 — Usłyszeć obraz – zobaczyć dźwięk. O motywach muzycznych w malarstwie i rzeźbie, prowadzenie: Michał Pieczka

6.09, g. 13:00–15:00 — Spotkanie wokół tematu medytacji, prowadzenie: ks. Stanisława Radoń

7.09, g. 11:00–13:00 — Przestworza wzywają! Malarska podniebna podróż pośród gór i obłoków, spacer tematyczno-medytacyjny, prowadzenie: Michał Pieczka

7.09, g. 15:00–17:00 — W podróży do dalekiej Japonii, prowadzenie: Karolina Rzepka

20.09, g. 15:00–17:00 — Piękno naszych wspomnień, prowadzenie: Karolina Rzepka

21.09, g. 12:00–14:00 — Świat na opak. Muzealne zabytki, które śmieszą i straszą, prowadzenie: Grzegorz Wojturski


Warsztaty wytchnieniowe w Muzeum Etnograficznym

6.07, g. 15:00 — Kwiaty polskie I, warsztaty haftu koralikowego, prowadzenie: Olga Budzan

13.07, 12:00 — W kręgu czasu, warsztaty tworzenia wianków, prowadzenie: Wioletta Cerkiewicz

19.07, g. 12:00 — Z gliny, z duszy, z pola, prowadzenie: Kaja Ossowska

19.07, g. 15:00 — Rozpływanie, prowadzenie: Joanna Kasper

20.07, g. 15:00 — Kwiaty polskie II, warsztaty hafciarskie, prowadzenie: Olga Budzan

23.08, g. 12:00 — Od dłuta do druku – linoryt w Etnografii, prowadzenie: Kaja Ossowska

23.08, g. 15:00 — Odetchnijmy sztuką, prowadzenie: Paulina Galanciak

24.08, g. 12:00 — Abecadło tkactwa, prowadzenie: Julia Szot

24.08, g. 15:00 — Odetchnijmy sztuką, prowadzenie: Grzegorz Piaskowski

31.08, g. 15:00 — Tkanie bez końca, prowadzenie: Julia Szot


Warsztaty wytchnieniowe w Pawilonie Czterech Kopuł

11.07, g. 17:00 — Slow motion wśród wszystkich kolorów tęczy, warsztaty tańca intuicyjnego, prowadzenie: Barbara Przerwa

12.07, g. 11:00 — Lato w Pawilonie – warsztaty dla dzieci, prowadzenie: Dominika Chochołowska-Bocian

12.07, g. 11:00 — Joga w Pawilonie, prowadzenie: Ika Dac

12.07, g. 16:00 — Medytacja w obliczu dzieła sztuki, spotkanie z Jarosławem Skurzyńskim

13.07, g. 12:00  — Kąpiel leśna, prowadzenie: Monika Ćma

13.07, g. 14:00 — Warsztaty oddechowe, prowadzenie: Anna Krukowska

12, 19, 26.09, g. 17:00 — Warsztaty artystyczne, prowadzenie: Ewa Budnik


Finał projektu:
11.10 — Konferencja „Muzeum na receptę? Sztuka jako panaceum”

Aktualizacja i szczegółowy program na stronie https://mnwr.pl/ 


Współorganizatorzy: Stowarzyszenie „OSTOJA” na Rzecz Osób z Niepełnosprawnościami  |  Fundacja Szansa – Jesteśmy razem!  |  Stowarzyszenie Mudita  |  Fundacja na Rzecz Rozwoju Audiodeskrypcji KATARYNKA

Projekt „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum” w ramach projektu Kultura Dostępna 2025, dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

informacja prasowa



wtorek, 24 czerwca 2025

Repertuar Opery Wrocławskiej w sezonie artystycznym 2025/2026

Podczas dzisiejszej konferencji prasowej poznaliśmy program nowego sezonu artystycznego Opery Wrocławskiej. Zaplanowano pięć premier operowych, m. in. "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki w reż. Bruno Bergera-Gorskiego, "Salome" Richarda Straussa w reż. Mariusza Trelińskiego i "Don Quichotte" Julesa Masseneta w reż. Marka Weiss-Grzesińskiego. Ponadto dwie premiery baletowe: "Lumière" i "Sen nocy letniej" Felixa Mendelssohna-Bartholdy`ego. Powrócą też ulubione spektakle, m. in. "Frida", "Dziadek do orzechów. Opowieść wigilijna", "Carmen", "Włoszka z Algieru", no i oczywiście "Skrzypek na dachu".

Konferencja prasowa, od lewej: Małgorzata Dzierżon - kierownik baletu, Agnieszka Franków-Żelazny - dyrektorka Opery Wrocławskiej, Izabela Piekielnik - wicedyrektorka Opery, Rafał Karczmarczyk - kierownictwo muzyczne, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Jubileusz 80-lecia Opery Wrocławskiej

Jak zapowiedziała dyrektorka Opery Wrocławskiej  – Agnieszka Franków-Żelazny  – sierpień 2025 roku rozpoczną wydarzenia związane z jubileuszem 80-lecia istnienia tej muzycznej instytucji. Poza koncertami upamiętniającymi nieżyjących śpiewaków: Ewę Czermak (30 sierpnia) oraz Macieja Krzysztyniaka (8 października), jubileusz wypełnią: wystawa i konferencja poświęcona historii teatru operowego, w której udział wezmą ludzie związani z tą instytucją. Odbędzie się to dokładnie w dniu 8 września, tego dnia bowiem 1945 roku nastąpiła reaktywacja działalności Opery przedstawieniem "Halki" Moniuszki w reżyserii Stanisława Drabika (pierwszego powojennego dyrektora opery). 

12 września natomiast swoją premierę będzie miał "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki w reż. Bruno Bergera-Gorskiego (znanego m. in. z realizacji "Makbeta") i pod kierownictwem muzycznym nowego kierownika – gruzińskiego dyrygenta młodego pokolenia Miriana Khukhunaishvili.

Premiery

Z innych planowanych premier w nowym sezonie artystycznym Opery Wrocławskiej zobaczymy "Salome" Richarda Straussa (premiera 28 listopada) w reżyserii Mariusza Trelińskiego i pod kierownictwem muzycznym Jaroslava Shemeta. Natomiast 8 listopada będzie miała miejsce premiera baletowa: "Lumière", na którą złoży się tryptyk: "Bolero", "Un Ballo" i "6 Breaths".

Rok 2026 przyniesie kolejne premiery: "Don Quichotte" Julesa Masseneta w reż. Marka Weiss-Grzesińskiego i scenografią Jagny Janickiej (20 lutego), w którym rolę Rycerza Smętnego Oblicza - tytułowego Don Kichota będzie kreował niezapomniany odtwórca roli Filipa II w "Don Carlo"  – imponujący bas Rafał Siwek.

W kwietniu (17.) czeka nas kolejna premiera operowa: "Julietta" Bohuslava Martinu w reż. Barbary Wiśniewskiej i pod kier. muzycznym Miriana Khukhunaishvili. Na koniec sezonu, 13 czerwca, zaplanowano premierę baletową "Snu nocy letniej" Felixa Mendelssohna-Bartholdy`ego.

Ulubione spektakle operowe i balety

Stałych bywalców Opery Wrocławskiej z pewnością ucieszy fakt, że będą mieli ponownie sposobność obejrzenia ulubionych spektakli. Należy do nich z pewnością "Frida" we wspaniałej  choreografii Annabelle Lopez Ochoa i z muzyką Petera Salema oraz scenografią Dieuweke Van Reij. Historia życia i twórczości meksykańskiej malarki, opowiedziana za pomocą choreografii, kostiumów, plastyki teatralnej i świateł, podbiła serca wrocławskiej (i nie tylko) publiczności. Spektakl stał się prawdziwym wydarzeniem! Będzie go można ponownie obejrzeć 27, 28 i 30 września oraz 1. października

Powróci też uroczy spektakl dla dzieci: "Pchła szachrajka" w reż. Anny Seniuk (3, 4 i 5. października). W tym samym miesiącu (24, 25, 28, 30 i 31. października) będzie można zobaczyć klasykę teatru operowego:  "Cyganerię" Giacomo Pucciniego w autorskiej inscenizacji Michała Zawodzińskiego.

Na deski sceniczne powróci także piękny balet Piotra Czajkowskiego: "Dziadek do orzechów. Opowieść wigilijna" w choreografii i scenografii Youri Vámos (wespół z Karolem Dutczakiem)  – 31. grudnia 2025 oraz 2, 3 i 4 stycznia 2026. Wznowiony zostanie także równie piękny balet z muzyką Maxa Richtera: "Królowa Śniegu" w choreografii Małgorzaty Dzierżon, według projektu scenografii, świateł i projekcji multimedialnych Mikki Kunttu (10, 11,13, 14, 15, 16, 17, i 18 stycznia 2026).

W styczniu 2026 roku powróci także najdłużej grany spektakl: musical "Skrzypek na dachu" w reż. Marka Weissa (23, 24, 25, 27, 28, 29, 30, i 31.) oraz "Don Carlo" Giuseppe Verdiego w reż. Michała Znanieckiego (5-8 lutego). 

W marcu powtórka z Mozarta  – usłyszymy i zobaczymy ponownie inscenizację "Wesela Figara" w reż. André Heller-Lopesa (12-15) oraz balet "Romeo i Julia" Sergiusza Prokofiewa w reżyserii i choreografii Jacka Tyskiego (21, 22, 26, 27, 28, 29.). W kwietniu zaś powróci przedstawienie baletowe "Napoli 1841" z muzyką Paulli/Helsted/Gade/Lumbye i w choreografii Johana Kobborga oraz Augusta Bournonville (24, 25, 26, 29.).

W maju 2026 zobaczymy  "Halkę" Stanisława Moniuszki w reżyserii Grażyny Szapołowskiej, "Kopciuszka" Gioacchino Rossiniego w reżyserii i inscenizacji Iriny Brook oraz cudowną autorską inscenizację "Włoszki w Algierze" Michała Znanieckiego.

Na koniec sezonu powróci "Carmen" G. Bizeta w reż. Marii Sartowej (25-28)  - znakomity spektakl, który widziałam już kilka razy, ale nie zamierzam na tym poprzestać :-)

Kolejny, jubileuszowy sezon w Operze Wrocławskiej zapowiada się atrakcyjnie!

Wakacje 2025 w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Wystawa „Rubens na Śląsku” oraz 40 lat „Panoramy Racławickiej” we Wrocławiu zainspirują uczestników wakacyjnych warsztatów w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Poranki w Panoramie Racławickiej to z kolei spotkania edukacyjne połączone z seansem w Małej i Dużej Rotundzie. W Muzeum Etnograficznym Śląska Kolej Górska wskaże tematy letnich spotkań, które będą iście dolnośląskie. Natomiast zajęcia dla dzieci i młodzieży w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej będą okazją, by przyjrzeć się abstrakcji oraz poznać twórczość fotograficzną Zdzisława Beksińskiego.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu, fot. Wojciech Rogowicz

Z kolei wakacyjne poranki w Panoramie Racławickiej to spotkania edukacyjne połączone z seansem w Małej i Dużej Rotundzie. Przed wejściem na platformę widokową uczestnicy spaceru poznają okoliczności powstania malowidła, przybliżone zostaną sylwetki jego głównych bohaterów oraz anegdoty wiele mówiące o charakterze twórców. Pokazany zostanie też jeden z filmów edukacyjnych w Małej Rotundzie.

Śląska Kolej Górska ruszy ze stacji Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu i wskaże tematy wakacyjnych warsztatów, które będą iście dolnośląskie. Dzieci poznają lokalny przemysł, rękodzieło i przyrodę. Będą dekorować blaudrukiem, projektować ceramikę, czy próbować sił w koronkarstwie i tkactwie. Zrobią też niezwykłe pocztówki, pamiątki z wakacji, a nawet własny pociąg. Inspiracją będzie wystawa „Dolny Śląsk pnie się w górę”.

Wakacje dla dzieci w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej będą okazją, by przyjrzeć się abstrakcji. Uczestnicy zgłębią dziwne tytuły obrazów, nadadzą słowom barwy, a emocjom kształty. Będą rzeźbić tkaninami, malować farbami, wyruszą w podróż pełną kolorów i wyobraźni. Z kolei warsztaty dla młodzieży inspirowane będą twórczością fotograficzną Zdzisława Beksińskiego. Uczestnicy rozszyfrują kadry zdjęć, poddadzą się nastrojowi światłocienia i zniekształconych form. Poznają proces fotograficzny oraz surrealizm, abstrakcję i autoportret.

Więcej informacji na stronie https://mnwr.pl/ 

P.P. Rubens, warsztat, Portret Elżbiety Burbon, królowej Hiszpanii, ok. 1628,
fot. Barbara Lekarczyk-Cisek


W blasku jubileuszy – od Rubensa do Panoramy Racławickiej



Cykl spotkań dla dzieci w wieku 6–12 lat. Bilety w cenie 10 zł do nabycia w kasie Muzeum. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja@mnwr.pl lub 71 372 51 48 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację). Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, pl. Powstańców Warszawy 5.

2 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 — Tropem bohatera Panoramy Racławickiej – podchody z Kościuszką, prowadzenie: Sławomir Ortyl

4 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Rubens na dobry początek wakacji, prowadzenie: Sławomir Ortyl

9 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 — Mitologia wiecznie żywa. O wątkach mitologicznych w dziełach Rubensa, prowadzenie: Michał A. Pieczka

11 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Na tropie naśladowców Rubensa, czyli zabawa na spostrzegawczość, prowadzenie: Sławomir Ortyl

16 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 — Inspiracje racławickie, czyli moja własna minipanorama, prowadzenie: Michał A. Pieczka

18 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Spotkanie z faunem. Graficzne wariacje według Rubensa, prowadzenie: Grzegorz Wojturski

23 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 — Opowieści nicią utkane, prowadzenie: Karolina Rzepka

25 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Panorama ważnych przygód, prowadzenie: Grzegorz Wojturski

30 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 — Panorama – jak do tego doszło?, prowadzenie: Karolina Rzepka
1 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Pod chmurami Mistrza, czyli o pejzażach Rubensa, prowadzenie: Sławomir Ortyl

6 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 — W świecie alegorii u Rubensa, prowadzenie: Karolina Rzepka

8 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Miejsca szczęśliwe według Rubensa, prowadzenie: Grzegorz Wojturski

13 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 — Szkic, rysunek, obraz – malarska droga, prowadzenie: Grzegorz Wojturski

20 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 — Barokowy przepych, czyli nie tylko o rubensowskich kształtach, prowadzenie: Michał A. Pieczka

22 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 — Twarz w ramie – kilka słów o portrecie, prowadzenie: Karolina Rzepka

27 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 — Tadeusz Kościuszko – pomnikowy bohater, prowadzenie: Michał A. Pieczka

Muzeum Panorama Racławicka, fot. Wojciech Rogowicz


Wakacje w Panoramie Racławickiej


Wakacyjne wtorkowe poranki z Panoramą to spotkania edukacyjne połączone z seansem w Małej i Dużej Rotundzie dla dzieci w wieku 6–12 lat. Prowadzenie Izabela Trembałowicz-Chęć. Wstęp z biletem rodzinnym na seans w Panoramie (35 zł od osoby). Zapisy w tygodniu poprzedzającym wydarzenie: edukacja@mnwr.pl lub 71 372 51 48 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację). Miejsce: Muzeum „Panorama Racławicka”, ul. J. E. Purkyniego 11.
 
1 lipca (wtorek), g. 9:15
8 lipca (wtorek), g. 9:15
19 sierpnia (wtorek), g. 9:15
26 sierpnia (wtorek), g. 9:15

Muzeum Etnograficzne, fot. Renata Filipczak


Wakacje ze Śląską Koleją Górską w Muzeum Etnograficznym


Cykl spotkań dla dzieci w wieku 6–12 lat z opiekunami. Bilety w cenie 10 zł do nabycia w kasie Muzeum. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja@muzeumetnograficzne.pl lub 71 344 33 13 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację). Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu, ul. R. Traugutta 111/113.

1 lipca (wtorek), g. 12:00 — Blaudrukowy plecak, prowadzenie Julia Szot

3 lipca (czwartek) g. 12:00 — Koronka dla najmłodszych, prowadzenie Olga Budzan

8 lipca (wtorek), g. 12:00 — Od wzoru do talerza – sztuka dolnośląskiej ceramiki, prowadzenie Kaja Ossowska

10 lipca (czwartek), g. 12:00 — Wycinany pociąg, prowadzenie Julia Szot

15 lipca (wtorek), g. 12:00 — Ptaki Dolnego Śląska, prowadzenie Julia Szot

17 lipca (czwartek), g. 12:00 — Kolej na zabawę, prowadzenie Olga Budzan

22 lipca (wtorek), g. 12:00 — Pamiątka z wakacji, prowadzenie Kaja Ossowska

24 lipca (czwartek), g. 12:00 — Wielki błękit, prowadzenie Olga Budzan

29 lipca (wtorek), g. 12:00 — Tkamy w kratkę!, prowadzenie Olga Budzan

31 lipca (czwartek), g. 12:00 — Blaudrukowy plecak, prowadzenie Julia Szot

5 sierpnia (wtorek), g. 12:00 — Z pozdrowieniami z Muzeum, prowadzenie Kaja Ossowska

7 sierpnia (czwartek), g. 12:00 — Kolej na zabawę, prowadzenie Olga Budzan

12 sierpnia (wtorek), g. 12:00 — Od wzoru do talerza – sztuka dolnośląskiej ceramiki, prowadzenie Kaja Ossowska

14 sierpnia (czwartek), g. 12:00 — Pamiątka z wakacji, prowadzenie Kaja Ossowska

19 sierpnia (wtorek), g. 12:00 — Wycinany pociąg, prowadzenie Julia Szot

21 sierpnia (czwartek), g. 12:00 — Ptaki Dolnego Śląska, prowadzenie Julia Szot

26 sierpnia (wtorek), g. 12:00 — Tkamy w kratę!, prowadzenie Olga Budzan

28 sierpnia (czwartek), g. 12:00 — Tkanina pełna wzorów, prowadzenie Kaja Ossowska


Pawilon Czterech Kopuł, fot. Magdalena Lorek


Wakacje w Pawilonie nie tylko dla najmłodszych


Cykl spotkań dla dzieci w wieku 6–12 lat (w lipcu) oraz młodzieży w wieku 13–15 lat (w sierpniu). Bilety w cenie 10 zł do nabycia w kasie muzeum. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja.pawilon@mnwr.pl lub 71 712 71 81 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację). Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej, ul. Wystawowa 1.


Lipiec – motyw przewodni: abstrakcja

1 lipca (wtorek), g. 11:00 — Słowa do namalowania, prowadzenie: Barbara Przerwa
5 lipca (sobota), g. 11:00 — Abstrakcja geometryczna – emocje w kształtach, prowadzenie: Dominika Chochołowska-Bocian
8 lipca (wtorek), g. 11:00 — Kolorowe światy Alfreda Lenicy, prowadzenie: Kinga Łaska
12 lipca (sobota), g. 11:00 — Abstrakcja organiczna – emocje w ruchu, prowadzenie: Dominika Chochołowska-Bocian
15 lipca (wtorek), g. 11:00 — Kolor, ruch i wyobraźnia, prowadzenie: Kinga Łaska
22 lipca (wtorek), g. 11:00 — Czy można uczesać obraz?, prowadzenie: Barbara Przerwa
26 lipca (sobota), g. 11:00 — Kształty wyobraźni. Warsztaty kolażu abstrakcyjnego z elementami sensorycznymi, prowadzenie: Julia Czerwińska
29 lipca (wtorek), godz.11:00 — Kółko, kwadrat i kolor czerwony czyli abstrakcyjne wakacje, prowadzenie: Iwona Gołaj

Sierpień – motyw przewodni: fotografia/grafika

6 sierpnia (środa), g. 11:00 — Surrealizm. Na granicy snu i jawy, prowadzenie: Justyna Oleksy
9 sierpnia (sobota), g. 11:00 — Światy równoległe, prowadzenie: Kinga Łaska
13 sierpnia (środa), g. 11:00 — Nie ma złych odpowiedzi, prowadzenie: Justyna Oleksy
16 sierpnia (sobota), g. 11:00 — Autoportret. Warsztaty plastyczne, prowadzenie: Julia Czerwińska
20 sierpnia (środa), g. 11:00 — W mojej głowie, prowadzenie: Monika Wróblewska
23 sierpnia (sobota), g. 11:00 — Czarno-białe. Warsztaty artystyczne z elementami rzeźbiarskimi, prowadzenie: Julia Czerwińska
27 sierpnia (środa), g. 11:00 — Słowa mają moc, prowadzenie: Monika Wróblewska

informacja prasowa

poniedziałek, 23 czerwca 2025

Wydarzenia w Muzeum Narodowym i oddziałach 24-29.06.2025

Oprowadzanie Beaty Stragierowicz po nowo otwartej wystawie „Od szkicu do panoramy” oraz wykład Magdaleny Ozgi z Zamku Królewskiego na Wawelu o tym, jak powstawały tapiserie w czasach Rubensa, to niektóre z wydarzeń planowanych w Muzeum Narodowym we Wrocławiu w nadchodzący weekend.

Wykład Magdaleny Ozgi o tapiseriach Rubensa, fot. A. Podstawka

W Muzeum Etnograficznym odbędą się dwa wydarzenia towarzyszące wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”. Dr Karolina Rybicka opowie o przedwojennych dolnośląskich słodkościach (w ramach wydarzenia „Wrocław pełen smaków: deserowy chillout!”). Z kolei spotkanie z dr Stefanią Żelasko, autorką książki „Jeleniogórskie szkoły koronki igłowej”, będzie okazją do poznania historii śląskiej sztuki koronkarskiej.

Spacer dla seniorów wokół Pawilonu śladem dzieł Magdaleny Abakanowicz, inspirowane wystawą „Fenomenalny. Zdzisław Beksiński” warsztaty tańca intuicyjnego, a może kąpiel leśna z Moniką Ćmą – to propozycje Pawilonu Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej na nadchodzący weekend. W programie także spotkania dla rodziców z dziećmi do 2 lat oraz 3–5 lat, uwrażliwiające maluszki na sztukę.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu


28.06, g. 12:00

Nie tylko banan: wrocławska neoawangarda lat 70. Wykład Adama Pacholaka w ramach cyklu „Obraz i Obiektyw: kurs historii fotografii polskiej”

W latach 70. XX w. Wrocław i jego „dzikie pola” przyciągały artystów eksperymentujących z fotografią, teorią sztuki i performansem, stając się jednym z najważniejszych awangardowych ośrodków w kraju. W czasie wykładu zajrzymy do Galerii pod Moną Lizą, prowadzonej przez Jerzego Ludwińskiego, w której kształtowały się nowe idee sztuki i instytucji muzeum, a także przypomnimy eksperymentalne Sympozjum Wrocław ‘70 – jedno z najważniejszych wydarzeń polskiej neoawangardy. Przyjrzymy się również działalności kluczowych postaci i grup tego czasu: twórcom grupy PERMAFO – Natalii LL, Andrzejowi Lachowiczowi i Zbigniewowi Dłubakowi, galerii Foto-Medium-Art Jerzego Olka, Galerii Sztuki Aktualnej i wielu innych.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116


28.06, g. 13:00

„Od szkicu do panoramy” – oprowadzanie po wystawie, prowadzenie: Beata Stragierowicz

Na wystawie przygotowanej w 40. rocznicę udostępnienia „Panoramy Racławickiej” we Wrocławiu obejrzeć można wśród kilkudziesięciu rysunków między innymi pierwszy szkic do malarskiego portretu Tadeusza Kościuszki czy rysunkowy żart przedstawiający pojedynkujących się Stykę i Kossaka, stojących na rusztowaniach „Panoramy”. Najważniejszym elementem ekspozycji jest wypożyczona z prywatnej kolekcji „Mała Panorama Racławicka” – olejny prototyp umożliwiający artystom precyzyjne zaplanowania kompozycji, perspektywy oraz rozmieszczenia postaci i scen batalistycznych na pełnowymiarowym płótnie.

Wstęp z biletem na wystawę czasową

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu


28.06, g. 13:00

Nastroje… nas dwoje…, czyli o uczuciach w sztuce. Zajęcia wytchnieniowe dla dorosłych, w tym opiekunów osób z niepełnosprawnościami, w ramach projektu „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum”, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

Zapraszamy na spacer przez epoki, który wykaże, że niezależnie od miejsca i czasu, uczucia łączące ludzi uznawane były za istotne, budziły zainteresowanie artystów i znajdywały odzwierciedlenie w sztuce. Spotkanie zakończy się działaniami warsztatowymi, podczas których uczestnicy sami staną się artystami.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu


29.06, g. 12:00

„Historia Decjusza Musa”. Jak powstawały tapiserie w czasach Rubensa? Wykład w ramach wydarzeń towarzyszących wystawie „Rubens na Śląsku”, prowadzenie: Magdalena Ozga (Zamek Królewski na Wawelu)

Tapiseria „Śmierć Decjusza Musa” pochodzi z serii opowiadającej dzieje tego rzymskiego konsula. „Historia Decjusza Musa” jest jedną z czterech cyklów tapiserii powstałych według projektu Rubensa. Kartony do tkanin zostały stworzone w latach 1616–1618, zaś tapiserie powstawały aż do końca XVII stulecia. Uczestnicy wykładu usłyszą m.in. o tym, jakie były etapy powstawania tapiserii, czym można było zafarbować wełnę i właściwie jaką rolę w jej powstaniu pełnił Rubens.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116


29.06, g. 15:00

Mężczyzna w sztuce japońskiej, czyli patos, krew, jedwab i irysy. Wykład Barbary Przerwy w ramach cyklu „Godzilla i chryzantemy. O kulturze i sztuce Japonii”

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jaki obraz mężczyzny znajdziemy w dawnym malarstwie i drzeworytach japońskich, zapraszamy w świat wymyślnej etykiety dworskiej i brutalnych starć w trakcie wojen domowych. To świat jedwabiu i stali, umiłowania piękna natury i pogardy do przemijalności życia. To świat pełen dyscypliny i lubieżności. Kanon pięknego życia i jeszcze piękniejszej śmierci rozgościł się w świecie samurajów, tworząc wyjątkową kulturę wojowników.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116

Jeleniogórskie szkoły koronki igłowej, fot. W. Rogowicz

Muzeum Etnograficzne


28.05, g. 15:00

Przedwojenny słodki Dolny Śląsk – ciasta, desery i inne łakocie. Wykład Karoliny Rybickiej towarzyszący wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”, w ramach wydarzenia „Wrocław pełen smaków: deserowy chillout!”

Przedwojenni mieszkańcy Dolnego Śląska chętnie raczyli się słodkimi specjałami. Jednym z nich było piernikowe ciastko z nadzieniem w czekoladowej polewie – Bomba Legnicka – wymyślona przez cukiernika Hermanna Müllera w 1853 r. właśnie w Legnicy. Z kolei we Wrocławiu powstał torcik królowej Luizy, który wyglądem przypominał Śnieżkę w zimowym wydaniu. Przepis opracował szwajcarski cukiernik Conrad Perini. Nie sposób nie wspomnieć też o śląskiej drożdżówce z cynamonową kruszonką – przysmaku cesarza Wilhelma II, który podobno zjadał z ciasta tylko kruszonkę, wypowiadając przy tym słowa: „Tak się je śląską drożdżówkę!”.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu


29.06, g. 15:00

Jeleniogórskie szkoły koronki igłowej – spotkanie z dr Stefanią Żelasko. Rozmowa autorką książki „Jeleniogórskie szkoły koronki igłowej” dr Stefanią Żelasko. Wydarzenie towarzyszące wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”

Spotkanie w niedzielne popołudnie będzie okazją do poznania historii śląskiej sztuki koronkarskiej: jej początków w XVII w., rozwoju i dziejów w XVIII w. oraz największego rozkwitu w latach 1906–1914. Haft i koronka zawsze stanowiły o oryginalności stroju i jego wytwornym charakterze. Zdobiły strój dworski, mieszczański i ludowy, były cenione i kosztowne.

Publikacja „Jeleniogórskie szkoły koronki igłowej” poświęcona została koronkom, które powstawały na Dolnym Śląsku w kilkudziesięciu szkołach zakładanych tu w XIX i w 1. połowie XX w. Odznaczały się one wysokimi walorami artystycznymi. Książka oparta została na badaniach archiwalnych, dzięki którym poznać można wyroby rękodzieła oraz interesującą historię rozwoju rzemiosła koronczarskiego na tym terenie.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu

Zdzisław Beksiński, Autoportret, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek


Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej


26.06, g. 11:00

Przystanek: Pawilon. Czwartkowe przedpołudniowe warsztaty dla seniorów, prowadzenie: Justyna Oleksy

Ostatnie przedwakacyjne zajęcia to zaproszenie na spacer wokół Pawilonu Czterech Kopuł. Po tradycyjnej rozgrzewce ciała i wyobraźni dostosowanej do potrzeb grupy, wybierzemy się na czerwcowy spacer do ogrodu rzeźb – odwiedzimy „Ptaki” oraz „Rycerzy Króla Artura” Magdaleny Abakanowicz. Pochylimy się także nad starymi mapami i fotografiami, próbując prześledzić przeszłość budynku Pawilonu Czterech Kopuł.

Bilety w cenie 15 zł (z Wrocławską Kartą Seniora – 3 zł) 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


27.06, g. 16:00

O czwartej pod Kopułami. Oprowadzanie po wystawie „Fenomenalny. Zdzisław Beksiński”

A może by tak zacząć weekend od spotkania ze sztuką? Pawilon Czterech Kopuł zaprasza na oprowadzanie po wystawie czasowej przygotowanej w 20. rocznicę śmierci Zdzisława Beksińskiego. Prezentuje ona mniej znany, lecz niezwykle istotny aspekt twórczości artysty – fotografie tworzone przez niego w latach 50. i na początku lat 60. XX w. Jest też próbą osadzenia Beksińskiego w szerszym kontekście, w którym pojawia się nie tylko jako twórca „przerażający” i „mroczny”, ale także jako pionier i poszukiwacz nowych form wyrazu, walczący z ograniczeniami współczesnej fotografii.

Wstęp z biletem na wystawę czasową

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


28.06, g. 11:00

W poszukiwaniu słońca. Zajęcia plastyczno-ruchowe Barbary Przerwy dla dzieci w wieku 6–10 lat w ramach cyklu „Muzealne poruszenie”

Kolor żółty jest pełen radości i witalności oraz wspaniale pasuje do opowieści o marzeniach wakacyjnych. W czasie spotkania będziemy rozwiązywać różne zagadki i poszukiwać żółtego koloru na obrazach prezentowanych w stałej kolekcji Pawilonu Czterech Kopuł. W części warsztatowej zatańczymy wschody i zachody słońca, a potem je namalujemy!

Bilety w cenie 10 zł 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


28.06, g. 12:00

Kąpiel leśna. Krok III – warsztaty sensoryczne Moniki Ćmy w ramach cyklu „Dotknij Muzeum”

Trzecia odsłona czerwcowych warsztatów inspirowanych japońską praktyką Shinrin-yoku, czyli kąpielą leśną. Warsztaty są przeznaczone dla wszystkich, którzy pragną odpocząć od codziennego zgiełku, zredukować stres i nawiązać głębszy kontakt z naturą. Uczestnictwo nie wymaga specjalnych przygotowań ani wcześniejszego doświadczenia w medytacji czy uważności.

Co zabrać ze sobą? Wygodne buty do chodzenia, odzież dostosowaną do warunków pogodowych, butelkę wody.

Bilety w cenie 20 zł (bilet specjalny 3 zł) 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


28.06, g. 18:00

Ślady i powidoki. Warsztaty tańca intuicyjnego dla dorosłych w ramach cyklu „Co mnie porusza w sztuce współczesnej”, prowadzenie: Barbara Przerwa

Radykalne rozwiązania kompozycyjne, plastyczna dezintegracja, multiplikacja motywów, dramaturgia ujęć, eksperymenty w ciemni fotograficznej to metody działania w czasie procesu twórczego Zdzisława Beksińskiego. Natchnieniem do poruszenia ciała, umysłu i serca będą jego niezwykłe fotografie abstrakcyjne i surrealistyczne. Poprowadzimy improwizację taneczną poprzez emocje, uczucia, do wrażeń estetycznych. Zatańczymy linie, plamy, sny, krzyki, pęknięcia, struktury. Skonfrontujemy, czym jest dla nas gest abstrakcyjny, a jak można się poruszać w duchu surrealizmu.

Bilety w cenie 20 zł 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


28.06, g. 19:00

Seans multimedialny. Oprowadzanie po wystawie kolekcji w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej

Trzy kwadranse ze sztuką w Pawilonie Czterech Kopuł – daj się poprowadzić światłem, obrazem, dźwiękiem i słowem. Trwający 45 minut seans multimedialny wprowadza widza w zupełnie inny wymiar odbioru dzieł sztuki, poszerzając pole ich interpretacji. Zwiedzaniu towarzyszą najnowsze technologie: doskonałe oświetlenie, projektory, nagłośnienie, prezentacje multimedialne, które pozwalają na dotarcie do wszystkich obszarów percepcji widza.

Bilety w cenie 25 zł (20 zł bilet ulgowy, 15 zł/os. rodzinny i grupowy)

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


29.06, g. 11:00

Ja, Dama. Rodzinne warsztaty Mai Kwiecińskiej dla rodziców i dzieci w wieku do lat 2, wydarzenie w ramach cyklu #muzealniaki_pod_kopułą

Artystka Ewa Partum w realizacji „Dama z łasiczką” konfrontuje się nie tylko ze sztuką dawną, ale także z zagadnieniem przedstawiania kobiecego ciała w sztuce. Porozmawiamy o tym, czy od czasów Leonarda da Vinci zmienił się kanon kobiecej urody, a potem wraz z Maluszkami stworzymy własne wersje autoportretów.

Bilety w cenie 10 zł 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł


29.06, g. 13:00

Z lornetką wśród sztuki. Rodzinne warsztaty Mai Kwiecińskiej dla rodziców i dzieci w wieku 3–5 lat w ramach cyklu „Sztuczki w Pawilonie”

W Muzeum można spotkać wiele ciekawych okazów prawdziwej sztuki. Gdy wybieramy się na safari na wystawę stałą, dobrze zabrać ze sobą specjalne lornetki do oglądania sztuki. Jeśli takiej nie macie, to się nie martwcie – wspólnie je wykonamy, a następnie ruszymy na ekspozycję obserwować niezwykłe gatunki rzeźb i obrazów. Tylko ciiii, żeby nie spłoszyć sztuki!

Bilety w cenie 10 zł 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

informacja prasowa

środa, 18 czerwca 2025

"Gorączka złota" - pokaz specjalny w setną rocznicę premiery w Kinie Nowe Horyzonty

100 lat temu, 26 czerwca 1925 roku, swoją premierę miała amerykańska niema komedia filmowa w reżyserii Charliego Chaplina: "Gorączka złota" (The Gold Rush). Z tej okazji kino Nowe Horyzonty zaprasza na seans, który odbędzie się dokładnie w dniu owej premiery: 26 czerwca o godzinie 19.00.

Kadr z filmu "Gorączka złota"

Rok 1898. Klondike opanowała gorączka złota. Tysiące ludzi zatraciło się w marzeniach, wyruszając na poszukiwanie drogocennego kruszcu. Wśród nich jest także wyróżniający się oryginalnym strojem (melonik, za duże buty i nieodłączna laseczka) Charlie. Panujące na Alasce warunki należą do wyjątkowo niesprzyjających, w związku z czym gdy przed oczami bohatera jawi się chatka, w której mógłby odpocząć, widok ten przyjmuje z dużą ulgą. Nie jest ona jednak opuszczona, jak początkowo myślał. Spotyka tam wyjętego spod prawa Blacka Larsena oraz Wielkiego Jima McKaya. Bohaterom coraz bardziej zaczyna doskwierać głód, a ewentualne szalone pomysły rozwiązują w ten sposób, że każdy rusza w swoją stronę. Charlie trafia do osady, gdzie od pierwszego wejrzenia zakochuje się w tancerce Georgii. Kobieta początkowo nie odwzajemnia jego uczucia, wykorzystując go jedynie do gry ze swoim innym adoratorem. Zrezygnowanemu Charliemu z pomocą przychodzi niedawny kompan McKay, przekonany o tym, że wreszcie trafił na spore pokłady złota. Tak się w istocie dzieje, bohaterowie stają się milionerami, a podczas podróży statkiem Charlie, już w nowej roli, raz jeszcze spotka Georgię.

Kadr z filmu "Gorączka złota"

Ta jedna z najlepszych komedii w historii kina jest zarazem ulubionym dziełem samego Chaplina. Zaledwie dwie oscarowe nominacje zupełnie nie oddają potencjału i siły, jaka aż po dziś dzień tkwi w przezabawnej opowieści o poszukiwaczach złota z końca XIX wieku. Niewiele jest bowiem produkcji, o których z przekonaniem można powiedzieć, że tak dobrze przetrwały próbę czasu. Fenomen „Gorączki złota” opiera się na jej integralności, zawiera bowiem wszystko to, czego widz oczekuje od dobrej komedii – inteligentny scenariusz, charakterystycznego bohatera, uniwersalny przekaz, wątek miłosny, wreszcie liryczny ton przeplatany z całą gamą zabawnych, zaskakujących gagów. Chaplin bardzo starannie przygotowywał się do realizacji tego filmu, angażując rzesze statystów, a część materiału kręcąc w śnieżnych plenerach Sierra Nevada. W połączeniu z własnym talentem i unikalną wręcz inwencją przejawiającą się w poszczególnych sekwencjach, które wpisały się do historii kina (taniec bułeczek, posiłek z własnego buta), osiągnął zamierzony efekt, realizując film wybitny.

[Źródło: Kuba Armata - sfp.org.pl]

informacja prasowa

wtorek, 17 czerwca 2025

Laboratorium Architektury – wystawa dla dzieci i dorosłych już od 28 czerwca w Muzeum Architektury we Wrocławiu

Muzeum Architektury zaprasza na pierwszą w historii naszego muzeum wystawę dla dzieci i dorosłych opowiadającą o niezwykłej mocy architektury! To również jedno z najważniejszych wydarzeń świętowanego w tym roku jubileuszu 60-lecia działalności Muzeum Architektury we Wrocławiu. Otwarcie w sobotę 28 czerwca 2025 roku o godzinie 12.00. 


Zapraszamy na pierwszą w historii naszego muzeum wystawę dla dzieci i dorosłych opowiadającą o niezwykłej mocy architektury! To również jedno z najważniejszych wydarzeń świętowanego w tym roku jubileuszu 60-lecia działalności Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Laboratorium architektury” to pierwsza w historii muzeum ekspozycja o architekturze skierowana również – a może przede wszystkim! – do dzieci. To jednak znacznie więcej niż opowieść o budynkach – to praktyczne doświadczenie mocy architektury. Ta wystawa ma nie tylko poszerzać wiedzę, ale i budować poczucie sprawczości – uczyć najmłodszych, że otaczająca ich architektura może i powinna odpowiadać na potrzeby wszystkich użytkowników.

Tytułowe laboratorium będzie przestrzenią zabawy i nauki, ale przede wszystkim - eksperymentu. Od czerwca do końca września 2025 roku, w dawnym gotyckim kościele, najmłodsi odwiedzający wraz z opiekunami nie tylko poznają architekturę i panujące w niej zasady, ale także uważnie jej doświadczą i poznają sposoby na to, jak ją współtworzyć.

Wystawa składać się będzie ze specjalnie zaprojektowanych multisensorycznych instalacji oraz interaktywnych stanowisk. Umożliwią one zmysłowe odczucie architektury za pomocą wzroku, słuchu, dotyku i węchu. Odsłonią przed małymi i dużymi odkrywcami tajniki warsztatu architekta i technicznych aspektów budownictwa.

Sprowokują do rozważań na temat inkluzywności, ergonomii i roli zieleni w architekturze miast. Ekspozycja została zaprojektowana zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego. Włącza zatem do procesu osoby z różnymi potrzebami oraz w różnym wieku i uświadamia zwiedzającym, że branie tych potrzeb pod uwagę powinno być nieodłączną częścią projektowania każdej przestrzeni.

Ekspozycja oparta jest o realizowany przez Muzeum Architektury we Wrocławiu program edukacyjny „Laboratorium Architektury”, nagrodzony Grand Prix oraz I  nagrodą w kategorii Edukacja w konkursie na Muzealne Wydarzenie Roku Sybilla 2022.

Wystawie towarzyszy książka z ćwiczeniami, będąca uzupełnieniem i rozszerzeniem treści prezentowanych na ekspozycji.

Kuratorki: Agnieszka Gola, Patrycja Mazurek

Organizatorzy: Muzeum Architektury we Wrocławiu i Miasto Wrocław

Projekt aranżacji wystawy: Magdalena Storożenko-Polak, Blanka Przedpełska,

Katarzyna Mizera, Kamila Haja (Places Foundation)

Projekt eksponatów: Magdalena Storożenko-Polak, Blanka Przedpełska, Katarzyna

Mizera, Kamila Haja (Places Foundation), Ewa Kuczała

Identyfikacja wizualna: Paweł Mildner

Redakcja tekstów: Rozalia Radecka

Tłumaczenia: Grzegorz Piątkowski, Wojciech Poros

Produkcja: Misia Siennicka, Agnieszka Smutek

Montaż wystawy: Grzegorz Hoja, Michał Cybulski

Modele: ONIMO

Komunikacja: Iga Bałchanowska, Marta Czyż, Kalina Soska

informacja prasowa

czwartek, 12 czerwca 2025

Giovanni Sollima & Cello Chronicles w Narodowym Forum Muzyki /zapowiedź koncertu/

W piątek, 13 czerwca o 19.00, ponownie usłyszymy w Narodowym Forum Giovanniego Sollimę – znamienitego sycylijskiego kompozytora i wirtuoza wiolonczeli, którego koncerty są zawsze wydarzeniami pełnymi ekspresji i zaskakujących muzycznych niespodzianek. Artysta o porywającej scenicznej osobowości, znany z efektownych interpretacji i doskonałej techniki, wraz z muzykami Polish Cello Quartet i NFM Orkiestry Leopoldinum prowadzonej przez maestra Alexandra Sitkovetsky’ego wykona dzieła należące do kanonu muzyki baroku oraz kultowe utwory Nirvany czy System Of A Down.

Giovanni Sollima, fot. SHOBHA

Wieczór rozpocznie skrzący się witalnością Koncert d-moll RV 565, op. 3 nr 11 Antonia Vivaldiego. To utwór należący do słynnego zbioru L’estro armonico z początku osiemnastego stulecia, będącego zarazem – wedle Michaela Talbota, wieloletniego badacza spuścizny Vivaldiego – jednym z najbardziej cenionych tego typu dzieł przeznaczonych na instrumentarium smyczkowe. Opublikowany w Amsterdamie cykl szybko zyskał uznanie i popularność w kręgach artystycznych, zwracając uwagę ówcześnie cenionych twórców. W podobnym czasie tworzył Leonardo Leo, w którego dorobku zaznaczały się wyraźne wpływy estetyki późnego baroku, a jednocześnie tendencje skierowane w stronę stylu galant. Giovanni Sollima sięgnie po partyturę Koncertu wiolonczelowego d-moll stanowiącego przykład wykrystalizowanego już języka artystycznego tego kompozytora. 

Włoski wirtuoz wiolonczeli oprócz znamienitego warsztatu wykonawczego znany jest także z własnej – momentami enigmatycznej i niepozbawionej iskry szaleństwa – twórczości. Podczas koncertu zabrzmią między innymi nieco melancholijne Hell I czy The Family Tree o żywiołowym rysie. Najjaśniejszym punktem programu będzie prawykonanie Cello Chronicles – dzieła stworzonego z myślą o zespołach kameralnych NFM, które będą towarzyszyć artyście na scenie. Charakterystyczne dla Sollimy jest również łamanie wszelkich konwencji stylistycznych, czego doskonałym przykładem są jego liczne aranżacje utworów szeroko pojętego rocka, takich kapel jak Gentle Giant, System of A Down czy Nirvana, a także jednego z najbardziej ekscentrycznych amerykańskich artystów Franka Zappy. Sollima, sięgając po całe spektrum rozmaitych środków, buduje obraz wiolonczeli jako instrumentu totalnego.

Giovanni Solima podczas koncertu we Wrocławiu, 2014 r. fot. Bogusław Beszlej

Program:

A. Vivaldi Koncert d-moll RV 565, op. 3 nr 11 ze zbioru L’estro armonico

G. Sollima The Family Tree, Hell I

L. Leo Koncert wiolonczelowy d-moll

G. Sollima Moj E Bukura More

***

G. Sollima Cello Chronicles* (prawykonanie)

Gentle Giant Knots (oprac. na wiolonczelę i smyczki G. Sollima)

F. Zappa Wild Love (oprac. na wiolonczelę i smyczki G. Sollima)

System Of A Down Chop Suey! (oprac. na wiolonczelę i smyczki G. Sollima)

Nirvana Polly; Dumb; Smells Like Teen Spirit (oprac. na wiolonczelę i smyczki G. Sollima)


Wykonawcy:

Alexander Sitkovetsky – skrzypce solo, kierownictwo artystyczne NFM Orkiestry Leopoldinum

Giovanni Sollima – wiolonczela, wiolonczela piccolo

Christian Danowicz – skrzypce

Marcin Misiak - wiolonczela

Polish Cello Quartet:

Tomasz Daroch, Wojciech Fudala, Krzysztof Karpeta, Adam Krzeszowiec – wiolonczele

NFM Orkiestra Leopoldinum

informacja prasowa

 

środa, 11 czerwca 2025

Obchody 40-lecia Panoramy Racławickiej we Wrocławiu

Pierwsze w historii spotkanie potomków i członków rodzin malarzy – twórców „Panoramy Racławickiej”, otwarcie ekspozycji „Od szkicu do panoramy”, prezentacja plenerowa pokazująca skomplikowane powojenne losy płótna, konkurs filmowy „Moja Panorama” oraz ogólnopolska kampania reklamowa – to najważniejsze wydarzenia obchodów 40-lecia „Panoramy Racławickiej” we Wrocławiu.


„Panorama Racławicka” powstała w latach 1993–1894 we Lwowie. Upamiętnia zwycięską bitwę pod Racławicami (4.04.1794) stoczoną między wojskami powstańczymi pod wodzą Tadeusza Kościuszki a armią rosyjską. Pomysłodawcą „Panoramy Racławickiej” był znany lwowski malarz Jan Styka (1858–1925), który zaprosił do współpracy wybitnego batalistę Wojciecha Kossaka (1856–1942). Pomagali im Ludwik Boller, Tadeusz Popiel, Zygmunt Rozwadowski, Teodor Axentowicz, Włodzimierz Tetmajer, Wincenty Wodzinowski i Michał Sozański.

„Panorama Racławicka” dotarła do Wrocławia w 1946 r., jednak na udostępnienie jej publiczności trzeba było czekać prawie 40 lat. Niewygodna tematyka obrazu – triumf polskiego oręża nad wojskami rosyjskimi – wywoływała obawy ówczesnych władz, które zwlekały z podjęciem decyzji o jego prezentacji. Przez cały ten czas jednak prowadzone były starania o wystawienie monumentalnego obrazu. Już w 1947 r. powstała Komisja Odnowienia Panoramy Racławickiej, w 1956 r. powołany został 2. Komitet Odbudowy Panoramy Racławickiej. Rok później ogłoszono konkurs na projekt rotundy. Autorami zwycięskiego projektu byli Ewa i Marek Dziekońscy. Budowę rotundy rozpoczęto w 1966 r. Jej konstrukcję według projektu inż. Jana Weryńskiego wzniesiono w rekordowym tempie pomiędzy 12 i 23 czerwca 1967 r. Przez kolejne 12 lat budynek trwał jednak w stanie surowym. 

Zmiany polityczne i wydarzenia Sierpnia 1980 r. doprowadziły w końcu do długo wyczekiwanej decyzji o konserwacji i udostępnieniu „Panoramy Racławickiej”. Konserwację płótna rozpoczęto 1 grudnia 1981 r., a już 13 grudnia ogłoszony został stan wojenny. Zespół konserwatorów po kierownictwem Stanisława Filipiaka robił wszystko, by prace nie uległy przerwaniu. Pełniono dyżury nocne w pracowni w obawie przed jej zamknięciem.

Po ponad czterech latach ciężkiej pracy Społecznego Komitetu Panoramy Racławickiej pod przewodnictwem prof. Alfreda Jahna, Zespołu Realizacyjnego kierowanego przez Danutę Wielebińską i Zespołu Konserwatorów dowodzonego przez Stanisława Filipiaka 14 czerwca 1985 r. uroczyście otwarto „Panoramę Racławicką”. Od razu stała się ona najważniejszą atrakcją turystyczną miasta i wciąż cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem zwiedzających. Do dziś odwiedziło ją 12 milionów widzów. Najwięcej osób zobaczyło „Panoramę Racławicką” w 1988 r. – 508 882 osoby, najmniej w roku pandemii – „zaledwie” 60 875. Ostatnie lata to znaczny wzrost frekwencji. W 2023 i 2024 Muzeum „Panorama Racławicka” zanotowało drugi i trzeci wynik w swojej historii (w 2023 r. – blisko 477 tysięcy zwiedzających, a w 2024 r. ok. 472 tysiące).

W uroczystościach jubileuszowych, które odbędą się 14 czerwca 2025 r., wezmą udział osoby najbardziej zasłużone, dzięki którym możliwe stało się przywrócenie „Panoramy Racławickiej” społeczeństwu w 1985 r. Wśród zaproszonych gości znaleźli się: inż. arch. Ewa Dziekońska – współprojektantka budynku, inż. Jan Weryński – autor projektu konstrukcyjnego, konserwatorzy, którzy przygotowywali płótno do ekspozycji, a także m.in. kierowca, który przywoził „Panoramę Racławicką” do Wrocławia po wywiezieniu jej do Warszawy. Nie zabraknie także byłych i obecnych pracowników Muzeum „Panoramy Racławickiej” Oddziału Muzeum Narodowego we Wrocławiu, którzy przez cztery dekady z wielkim oddaniem i troską dbali o stan obrazu oraz komfort milionów zwiedzających.

Po raz pierwszy w historii „Panoramy Racławickiej” we Wrocławiu dojdzie do spotkania potomków i członków rodzin malarzy – twórców tego wyjątkowego dzieła. Swój udział zapowiedzieli przedstawiciele rodzin: Styków, Kossaków, Axentowiczów, Rozwadowskich, Sozańskich, Tetmajerów i Wodzinowskich.

14 czerwca 2025 r. w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego we Wrocławiu otwarta zostanie wystawa „Od szkicu do panoramy[15.06–12.10.2025], na której pokazane zostaną szkice, rysunki koncepcyjne i przygotowawcze ukazujące proces twórczy stojący za monumentalną „Panoramą Racławicką” Jana Styki i Wojciecha Kossaka. Najważniejszym punktem wystawy, wokół którego zbudowana zostanie cała narracja, będzie „Mała Panorama Racławicka” – wypożyczona z prywatnej kolekcji. 

Wrocławianie i turyści będą mogli poznać skomplikowane losy „Panoramy Racławickiej” dzięki prezentacji plenerowej, która udostępniona zostanie na Skwerze Wrocławianek. Muzeum Narodowe we Wrocławiu przygotowało również konkurs filmowy „Moja Panorama” i prosi o podzielenie się swoimi osobistymi wspomnieniami związanymi z „Panoramą Racławicką”. Na zwycięzcę czeka nagroda w wysokości 10 tys. złotych, zdobywca drugiego miejsca otrzyma 5 tys., a trzeciego 2 tys. złotych.

Z okazji jubileuszu swojego oddziału Muzeum Narodowe we Wrocławiu przeprowadzi również kampanie promocyjne. W ogólnopolskiej – „Panorama Racławicka” wejdzie w dialog z symbolami innych polskich miast, natomiast wrocławska odsłona kampanii #LiczySięPanorama skupi się na zaskakujących ciekawostkach związanych z tworzeniem wielkiego obrazu. „Panoramę Racławicką” promować będzie tramwaj oraz jubileuszowy mural na jednej z kamienic w centrum.

Z okazji jubileuszu ukażą się publikacje:

Od szkicu do panoramy. Czterdziestolecie udostępnienia Panoramy Racławickiej we Wrocławiu, autorstwa Natalii Sienkiewicz

Panorama Racławicka z bardzo bliska, czyli zoom na detal, autorstwa Izabeli Trembałowicz-Chęć, z fotografiami Wojciecha Rogowicza


Plan obchodów:

13 czerwca 2025

godz. 11.00–12.00 – konferencja prasowa [kawiarnia MNWr] 

14 czerwca 2025

godz. 12.00–13.20 – spotkanie z potomkami i rodzinami malarzy „Panoramy Racławickiej” [hol główny MNWr]

godz. 15.00–16.30 – uroczystości jubileuszowe w Muzeum „Panorama Racławicka”

  • przemówienia 
  • odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej konserwatorowi Stanisławowi Filipiakowi
  • wręczenie medali „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
  • udostępnienie prezentacji plenerowej poświęconej historii Panoramy Racławickiej we Wrocławiu

godz. 18.00 – otwarcie wystawy „Od szkicu do Panoramy” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.

informacja prasowa

wtorek, 10 czerwca 2025

Tańcząc Fridę Kahlo /recenzja baletu "Frida" w Operze Wrocławskiej/

7 i 8 czerwca 2025 uczestniczyłam w niezwykłym wydarzeniu, które miało miejsce w Operze Wrocławskiej –  w premierze baletu zatytułowanego "Frida", będącego opowieścią o życiu i twórczości meksykańskiej malarki Fridy Kahlo. Cóż to była za urzekająca opowieść! Taniec wyobrażał miłość, cierpienie, umieranie, a także sztukę, która była dla Fridy próbą wyrażenia własnych doświadczeń za pomocą malarstwa. We wrocławskim spektaklu wszystko to zostało opowiedziane za pomocą choreografii, kostiumów, plastyki teatralnej, świateł... Powstało widowisko znakomite, jakiego dawno nie dane nam było oglądać.

"Frida", fot. Wojciech Palacz


Fridy Kahlo życie w obrazach

Frida Kahlo stała się rodzajem ikony przede wszystkim za sprawą filmu Julie Taymor, zrealizowanego na podstawie książki Haydena Herrery Frida: A Biography of Frida Kahlo. W Polsce miał swoją premierę w  2003 roku i święcił triumfy na całym świecie. Pamiętam, jak występująca w roli tytułowej  Salma Hayek, amerykańska aktorka pochodzenia meksykańskiego, tak bardzo zaangażowała się w jego powstanie, że partycypowała w kosztach produkcji, a przede wszystkim z wielkim zaangażowaniem wcieliła się w postać Fridy, czemu służyć miały także oryginalne stroje malarki. To była dla Hayek rola jej życia. Nie był to wprawdzie pierwszy film biograficzny, bo już w 1983 odbyła się premiera filmu „Frida, naturaleza viva”, który także odniósł wielki sukces i wzbudził kolejne fale zainteresowania dla twórczości malarki. Oryginalna, pełna życiowej prawdy twórczość Fridy Kahlo została dzięki filmowi spopularyzowana także na fali feminizmu. Zaczęły pojawiać się kolejne biografie, a Fridą zainteresowali się również twórcy teatralni i muzycy W 1991 w Filadelfii wystawiono operę pt. „Frida” zaaranżowaną przez Roberta Xaviera Rodrigueza. W 1994 amerykański muzyk James Newton wydał płytę pt. „Suite for Frida Kahlo”, a 21 czerwca 2001 twarz Fridy pojawiła się na amerykańskim znaczku pocztowym. Zaczęto organizować wystawy. W 2005 w Londynie zgromadzono 87 prac Fridy. Z kolei wystawa „Frida Kahlo and Diego Rivera: Masterpieces from the Gelman Collection”, obejmująca prace Fridy i Diego, zaprezentowana została w 2011 w Pallant House Gallery w Chichester (West Sussex) i zgromadziła w jednym miejscu dzieła dwóch centralnych postaci meksykańskiego modernizmu. Również w Polsce prezentowano jej prace, m. in. w 2017/2018 w CK Zamek w Poznaniu miała miejsce wystawa „Frida Kahlo i Diego Rivera. Polski kontekst”, a w 2023 roku Muzeum Łazienki Królewskie zaprezentowało wystawę "Kolor życia. Frida Kahlo".

"Frida", fot. Wojciech Palacz

W 2008 na największym festiwalu sztuki w Edynburgu (Edinburgh Festival Fringe) przedstawiono sztukę o życiu Fridy pt. „Frida Kahlo: Viva la vida!”, której autorem był Meksykanin Humberto Robles. W Polsce natomiast w 2017 roku,  w 110. rocznicę urodzin artystki, odbyła się prapremiera sztuki teatralnej Jakuba Przebindowskiego "Frida. Życie Sztuka Rewolucja". To wszystko obrazuje rosnącą popularność artystki, która wciąż inspiruje artystów różnych dzie3dzin sztuki, także sztuki baletowej.

Dla belgijsko-kolumbijskiej tancerki baletowej i choreografki Annabelle Lopez Ochoa, która stworzyła choreografię do baletu "Frida" w Operze Wrocławskiej, źródłem inspiracji był przede wszystkim film z Salmą Hayek:

Od momentu, gdy około 20 lat temu po raz pierwszy obejrzałam film "Frida"  –  możemy przeczytać w programie  – czułam potrzebę opowiedzenia tej historii przez taniec. To dzieło nie jest klasyczną biografią, lecz portretem meksykańskiej artystki, rozwijającym się poprzez podróż jej obrazów.

Artystka znana jest z tego, że lubi, aby tancerze "opowiadali historię", ale w przeciwieństwie do Piny Bausch, która obserwowała swoich tancerzy i z nich czerpała budując role, Annabelle Lopez Ochoa inspiruje przede wszystkim sztuka i muzyka, o czym mogliśmy się przekonać oglądając balet i słuchając muzyki skomponowanej przez Petera Salema

"Frida", fot. Wojciech Palacz


Tańcząc Fridę

Scenografia "Fridy" Dieuweke Van Reij jest prosta i funkcjonalna (czarny kub, który po otwarciu staje się staje się tłem wielu scen), za to kostiumy – bajecznie kolorowe jak jej postaci, zainspirowane folklorem Meksyku i nade wszystko jej konkretnymi obrazami: "Ranny jeleń", "Strzaskana kolumna", autoportrety, w tym "Dwie Fridy"...

Poszczególne sceny są znakomicie i bardzo precyzyjnie skomponowane  – nie ma w tym przedstawieniu żadnej przypadkowości, a precyzja ta dotyczy wszystkich elementów spektaklu: tańca, ruchu scenicznego, aktorów drugiego planu, tła i rekwizytów. Spaja je także muzyka. Kompozytor Peter Salem poznawał na różne sposoby biografię Fridy Kahlo, oglądając, czytając (także jej książkę kucharską! 😊), zgłębiając zarówno meksykański folklor, jak też wykorzystując elementy muzyki jazzowej w epizodzie nowojorskim.

Uważam, że w sztuce baletowej muzyka i ruch to duet, w którym łączą się historia i emocje  –  twierdzi w rozmowie z Janem Płonką  – ta pierwsza wyrażana poprzez dźwięki, a ta druga  – poprzez niesamowitą ekspresję ciał tancerzy. (...) Kolor i żywiołowość są obecne w orkiestracji, podobnie jak brak kolorów w chwilach tragedii i rozpaczy.

W kompozycji muzyki do spektaklu, nawiązującej (bynajmniej nie dosłownie) do muzyki meksykańskiej, znalazły się także trzy piosenki przyjaciółki Fridy  –  Chaveli Vargas (mogliśmy ją zobaczyć i posłuchać w filmie Julie Taymor). Mnie skojarzyły się także się z filmami Almodovara, w których śpiew pojawia się rzadko, niosąc jednak wielkie emocje, jak choćby w "Volver" czy w "Wysokich obcasach". Piękne i poruszające, niezapomniane momenty...

"Frida", fot. Wojciech Palacz


Boski taniec

O tym, że taniec symbolizuje coś więcej niż ludzkie uczucia i problemy egzystencjalne, świadczy napisany w 1865 roku wiersz C. K. Norwida: „Do słynnej tancerki rosyjskiej – nieznanej zakonnicy”. Utwór ten skierowany został do Marty Nikołajewny Murawiewej, której sztuką poeta był zafascynowany. W jego utworach literackich pojawiają się na różnych etapach  – w juweniliach i w twórczości dojrzałej, liczne i wieloznaczne obrazy tańca. Poeta wykorzystuje metaforę tańca, aby dokonać filozoficznego czy moralnego uogólnienia, a także, by zawrzeć w nim istotne przesłanie. Taniec jest sztuką będącą nie tylko widomym znakiem harmonii, doskonałości i pełni ludzkich możliwości. Widok jego piękna jest przeżyciem estetycznym, ale ma również, zdaniem poety, wartość moralną. Widząc tak boskie piękno, tak wysublimowaną duchowość, człowiek doznaje uczuć najwyższego wzruszenia – jak w przeżyciu mistycznym. 

Nawiązałam do Norwida nie bez przyczyny. Uczestnicząc w obydwu premierowych przedstawieniach "Fridy" nie tylko sama poczułam głębokie poruszenie, ale mogłam je dostrzec także u innych uczestników tego wydarzenia. To się jakoś czuło "w powietrzu", że oto dzieje się coś niezwykłego. Z całą pewnością było to zasługą wymienionych już realizatorów, ale przede wszystkim artystów baletu. A nie mieli oni łatwego zadania! Nie "tylko" taniec, ale także gra aktorska, precyzyjny ruch ruch sceniczny, współpraca zespołowa... A przecież nie czuło się, że stoi za tym ciężka wielotygodniowa praca – widać było nade wszystko piękno i harmonię.

"Frida", fot. Wojciech Palacz

Olśniewające były Carola Minardo i Phoebe Anderssen, które wystąpiły w roli tytułowej, a dzielnie partnerowali im jako Diego Daniel Agudo Gallardo i Łukasz Ożga. Pierwsza z baletnic swoją dziewczęcą subtelnością i autentycznością już w momencie pojawienia się na scenie wprost elektryzowała. Oszałamiająca scena wypadku, gdy bohaterka traci grawitację i balansuje w deszczu złocistego pyłu (pamiętamy tę scenę z filmu, ktoś wiózł sproszkowane złoto, które przeznaczone było na pokrycie kościelnej rzeźby) – pełna dramatyzmu, a zarazem skończonego piękna. Równie dramatyczna, choć zaprezentowana zupełnie innymi środkami ekspresji, była końcowa scena I aktu, w której za pomocą licznych czerwonych nici realizatorzy nawiązali symbolicznie do obrazu "Szpital Henry Forda".  Przejmująca była także w scenie umierania, kiedy następuje przemiana w motyla, będącego symbolem transformacji i nadziei... Daniel Agudo Gallardo w roli otyłego Diego Rivery – również znakomity i jakże prawdziwy. Specjalny kostium powiększający jego sylwetkę i sposób poruszania się sprawiły, że "uwierzyliśmy" w jego pozorną ociężałość, a przecież sceny zagrane przez szczupłego baletmistrza wymagały, paradoksalnie, nie lada sprawności i aktorskiego talentu! 

"Frida", fot. Wojciech Palacz

Pięknie wypadły także sceny zbiorowe, w których pojawiają się "emanacje" Fridy oraz postacie z jej obrazów, szczególnie trzeba zauważyć rolę zagraną cudownie przez Laurę Flügel w roli Jelenia, niezwykle smukłą i wysoką, o wdzięku łani. Wspaniała była także rola nazwana od obrazu Kahlo Strzaskaną kolumną, w którą wcieliły się  Agata Załuska i Magdalena Kurilec-Malinowska.  Ponadto spektaklowi towarzyszył nieustannie element czarnego humoru, które wprowadzały szkielety męskie oraz bardziej subtelne szkielety żeńskie. Cudne były ponadto kolorowe Fridy: Zielona, Fioletowa, Czerwona, Żółta itd., wykreowane przez ... baletmistrzów. Wszystkich nie sposób wymienić, bo skład baletmistrzów był w tym przedstawieniu bardzo rozbudowany, z przewagą artystów niepolskich: włoskich, hiszpańskich, japońskich... stanowiących stały zespół baletowy Opery Wrocławskiej. Mamy bowiem w Operze Wrocławskiej znakomitych tancerzy, co jest w znacznej mierze zasługą kierowniczki baletu, Małgorzaty Dzierżon. Z takim zespołem można góry przenosić!

"Frida" okazała się baletem skończenie pięknym, o wiele piękniejszym i bogatszym w znaczenia niż film  z Salmą Hayek, który jest jednak typowo hollywoodzką produkcją. Spektakl baletowy tymczasem dotykał czegoś znacznie głębszego, co można by patetycznie nazwać duszą albo metafizyką, o ile nie boimy się patosu... 

Karol Mossakowski dyrektorem artystycznym cyklu koncertów organowych w Narodowym Forum Muzyki w sezonie artystycznym 2025/2026

Karol Mossakowski, wybitny organista o światowej sławie, będzie dyrektorem artystycznym cyklu koncertów organowych w Narodowym Forum Muzyki w nowym sezonie artystycznym 2025/2026.

Karol Mossakowski, fot. archiwum NFM

Karol Mossakowski to ceniony wykładowca akademicki i improwizator. W 2023 roku został tytularnym organistą w kościoła św. Sulpicjusza w Paryżu jako następca takich wybitnych muzyków, jak Charles-Marie Widor, Marcel Dupré czy Daniel Roth. Był artystą-rezydentem Radio France w Paryżu (2019–2022) i NOSPR w Katowicach (2023–2024). 

Jest laureatem wielu międzynarodowych konkursów – otrzymał między innymi I nagrodę w Międzynarodowym Konkursie „Praska Wiosna” (2013), Grand Prix de Chartres (2016) oraz nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej (2016) i International Classical Music Awards (2023).

Regularnie koncertuje w prestiżowych salach w Paryżu, Lyonie, Budapeszcie, Berlinie, Brukseli, Madrycie, Wrocławiu, Warszawie, Quebecu i Tokio oraz w wielu europejskich katedrach. Występował z Orchestre Philharmonique de Radio France, Orchestre National de France, Orkiestrą Filharmonii Narodowej i Odense Symphony Orchestra pod batutą takich dyrygentów, jak Myung-Whun Chung, Kent Nagano, Mikko Franck, Fabien Gabel, Cristian Măcelaru, Pierre Bleuse czy Lawrence Foster.

W 2017 roku nagrał improwizowaną ścieżkę dźwiękową do nowej wersji filmu Passion de Jeanne d’Arc Carla Theodora Dreyera z 1928 roku (DVD, Gaumont). W 2021 roku ukazał się jego pierwszy solowy album Rivages (Tempéraments), a dwa lata później zarejestrował dzieła Francisa Poulenca i Josepha Jongena z udziałem orkiestry NFM Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Giancarla Guerrero (CD Accord).

Jest kompozytorem między innymi oratorium Les voiles de la lumière na troje organów i chór mieszany (2021), Trois versets na troje organów (2021), Beauté infinie na chór mieszany a cappella (2023) i Visages Célestes na organy i chór mieszany (2025).

Ukończył Conservatoire national supérieur de musique et de danse de Paris (klasy: organów, improwizacji i kompozycji) pod kierunkiem Oliviera Latry’ego, Michela Bouvarda, Thierry’ego Escaicha i Philippe’a Lefebvre’a.

Artysta prowadzi również działalność pedagogiczną – jest profesorem improwizacji w Musikene (Centro Superior de Música del País Vasco) w San Sebastián.

informacja prasowa

60. Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju

Od 19 czerwca Szczawno-Zdrój stanie się muzycznym sercem Polski, gdzie rozpocznie się jubileuszowy Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego. Na scenie Teatru Zdrojowego wystąpi szereg znakomitych artystów, w tym Mariusz Patyra – laureat I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolò Paganiniego w Genui.


Bogaty program festiwalu obejmuje nastrojowe koncerty kameralne, w tym recital pieśni polskich poświęcony twórczości rodziny Wieniawskich, a także inspirujący wykład Marka Dyżewskiego pt. „W kręgu Amatich, Guarnerich i Stradivarich”. Kulminacyjnym punktem wydarzenia będzie uroczysty Koncert Finałowy z udziałem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu pod dyrekcją Alexandra Humali oraz znakomitego skrzypka Janusza Wawrowskiego. Towarzyszącym wydarzeniem festiwalu będzie wystawa czasowa „Wieniawski w Szczawnie-Zdroju”, ukazująca miejsca związane z pobytem wybitnego kompozytora w uzdrowisku.

Serdecznie zapraszamy wszystkich miłośników muzyki klasycznej do udziału w tym wyjątkowym święcie sztuki, które nie tylko oddaje hołd dziedzictwu Henryka Wieniawskiego, ale także podkreśla jego międzynarodowy wymiar i znaczenie dla świata muzyki.


O Festiwalu:


Głównym założeniem Festiwalu jest propagowanie twórczości oraz postaci Henryka Wieniawskiego, a także dorobku artystycznego jego brata – Józefa Wieniawskiego oraz córki – Ireny Wieniawskiej (Poldowski). W festiwalowym repertuarze pojawiają się również dzieła kompozytorów współczesnych Wieniawskiemu, w tym twórców polskich z późniejszych lat i z pierwszej połowy XX wieku. W ten sposób właśnie wydarzenie przybliża słuchaczom i melomanom literaturę skrzypcową polskich i europejskich kompozytorów.

W roku 1961 w dolnośląskim kurorcie założono Towarzystwo Muzyczne imienia Henryka Wieniawskiego, którego pierwszym prezesem został dr Alfons Szyperski, historyk i działacz kulturalny. Zainicjowało ono budowę pomnika Wieniawskiego, autorstwa prof. Bohdana Hofmana, który odsłonięto w szczawieńskim Parku Zdrojowym w czerwcu 1965 roku. W tym samym roku odbył się pierwszy Festiwal, który do początku lat osiemdziesiątych nosił nazwę „Dni Henryka Wieniawskiego” (znany w świecie jako „The Henryk Wieniawski Days”).

Od 60 lat Festiwal Wieniawskiego promuje wiolonistykę polską i zagraniczną, prezentując zarówno znanych, wybitnych skrzypków, jak również młodych artystów, którzy rozpoczynają dopiero swoją karierę i są laureatami prestiżowych konkursów skrzypcowych. Na festiwalowych scenach pojawiali się najwybitniejsi artyści z Polski i zagranicy. Koncertowali tu między innymi: Maria, Wanda i Kazimierz Wiłkomirscy, Kaja Danczowska, Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jakowicz, Jadwiga Kaliszewska, Edward Zienkowski, Magdalena Rezler, Robert Kabara, Piotr Pławner, Bartłomiej Nizioł. Z zagranicznych skrzypków – Peter Zazovsky i Alexander Romanul (USA), Marine Jaszwili, Jewgenij Buszkov, Vadim Riepin, Maksim Wengerov (Rosja), Felicia Terpitz (Niemcy), Frantiszek Novotny (Czechy), Thibault Vieux (Francja), Shizuka Ishikawa, Hiroko Suzuki (Japonia), Paul Huang (Tajwan/USA) i wielu innych.



60. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL HENRYKA WIENIAWSKIEGO


Szczawno-Zdrój
Pro Memoria Maciej Kieres


Czwartek, 19 czerwca 2025

Godz. 17:30 – Park Zdrojowy

Uroczyste posadzenie dębu imienia Henryka Wieniawskiego

Godz. 18:00 – Park Zdrojowy

Uroczyste złożenie kwiatów pod popiersiem Henryka Wieniawskiego

Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert Inauguracyjny

Wystąpią:

Mariusz Patyra – skrzypce

Katarzyna Głuza – I skrzypce

Bartosz Kowalczyk – II skrzypce

Paulina Bargieł – altówka

Piotr Gach – wiolonczela

Maciej Dobrzański – kontrabas

Marek Dyżewski – słowo wstępne

W programie utwory: N. Paganiniego, Z. Kodaly’ego, J. Suka, A. Dvořáka, F. Kreislera, M. Ponce’a, H. Wieniawskiego


Piątek, 20 czerwca 2025

Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert kameralny

Kwintet fortepianowy:

Paweł Kowalski – fortepian

Quartet smyczkowy Prima Vista String Quartet:

* Krzysztof Bzówka – I skrzypce

* Szymon Telecki – II skrzypce

* Marek Czech – altówka

* Tomasz Blaszczyk – wiolonczela

Krystyna Swoboda – prowadzenie

W programie:

H. Wieniawski Romans z Koncertu skrzypcowego d-moll

K. Krupiński Fantazja na kwartet smyczkowy

F. Chopin Fantazja na tematy polskie A-dur op. 13

J. Zarębski Kwintet fortepianowy g-moll op. 3


Sobota, 21 czerwca 2025

Godz. 15:00 – Sala kameralna, Teatr Zdrojowy

Wykład Marka Dyżewskiego: „W kręgu Amatich, Guarnerich i Stradivarich”

(Wykład dedykowany Maciejowi Kieresowi)


Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert kameralny

Recital pieśni polskich – Twórczość rodziny Wieniawskich

Wystąpią:

– Sylwia Olszyńska – sopran

– Olga Tsymbaluk – fortepian

– Krystyna Swoboda – prowadzenie

Program:

Henryk Wieniawski

Kujawiak;

Chanson Polonaise / Rozumiem

Józef Wieniawski

Modlitwa do Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej op. 16

6 Pieśni na głos i fortepian op. 50 (Die Liebe begann im Monat März; Grabschrift; Nachts in der Kajüte; Nähe des Geliebten; Ein Fichtenbaum steht einsam; Morgenlied).

Zachwycenie op. 38 nr 1

Régine Wieniawski

Sérénade

L’heure exquise

Dans une musette

Mandoline

Effet de neige

Spleen

Berceuse d’Armorique

Colombine

En sourdine


Niedziela, 22 czerwca 2025

Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert finałowy

Wystąpią:

Janusz Wawrowski – skrzypce

Alexander Humala – dyrygent

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu

W programie:

G. Bacewicz – Koncert skrzypcowy nr 2,

W. A. Mozart – Symfonia g-moll KV 550


Wystawy towarzyszące

19–22 czerwca 2025 – Foyer Teatru Zdrojowego

Wystawa „Wieniawski w Szczawnie-Zdroju” – wystawa malarstwa poświeconego wizycie Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju

Bezpłatne wejściówki na koncerty festiwalowe dostępne w Biurze Teatru Zdrojowego

informacja prasowa