"Zjazd absolwentów" Anny Odell: Filmowa psychodrama

Film dokumentalny Anny Odell jest rodzajem psychodramy. Reżyserka rozmawia ze swoimi dawnymi kolegami, próbując dociec, dlaczego zrobili z niej ofiarę i skłonić ich do refleksji. Czy to się udaje?

Obraz ten  jest nie tylko fabularną próbą rekonstrukcji zjazdu absolwentów, na który artystka nie została zaproszona. Jest to także zapis indywidualnych spotkań z koleżankami i kolegami z klasy, w której Anna była nieakceptowana i poddawana różnym opresjom fizycznej i psychicznej natury.

 I nie chodzi tu tylko o rodzaj psychodramy, dzięki której autorka pragnie się po latach uwolnić od upiorów przeszłości. Nie chodzi też nawet o to, że pragnie sprowokować dawnych oprawców i tych, którzy na to milcząco zezwalali, do autorefleksji. Wydaje się, że Odell pragnie przede wszystkim poprzez swój film odsłonić mechanizmy powstawania sytuacji, w której grupa konstytuuje się wobec wybranej ofiary.

kadr z filmu Zjazd absolwentów Anny Odell

Obserwując reżyserkę, która po latach próbuje za wszelką cenę wypowiedzieć to, czego nie mogła zrobić będąc w sytuacji ofiary, miałam właściwie mieszane uczucia. Nie mogąc się uwolnić od przeszłości, grając ją i czyniąc z niej centrum uwagi, artystka sprawiała wrażenie zafiksowanej na tych wydarzeniach. Była w gruncie rzeczy zakładnikiem tamtej roli. Może lepiej byłoby po prostu wybaczyć… W każdym razie film ten cieszył się dużym zainteresowaniem, chętnie o nim dyskutowano, co świadczyłoby, że Anna Odell dotknęła istotnego problemu.

zwiastun filmu

Recenzja ukazała się na portalu Kulturaonline w sierpniu 2014 roku.

Czytelników proszę o polubienie mojej strony na Facebooku :-)