„Chłopi” − oficjalny teaser już w sieci. Polska premiera filmu: 13 października

Prezentujemy oficjalny teaser filmu „Chłopi”, produkcji BreakThru Films. To adaptacja nagrodzonej Noblem powieści W. Reymonta w reżyserii DK Welchman (znanej wcześniej jako Dorota Kobiela) i Hugh Welchmana. Zespół zwrócił wcześniej uwagę produkcją „Twój Vincent”, pierwszą na świecie pełnometrażową animacją malarską, którą zobaczyło w kinach 6 mln widzów.  

Chłopi, Key Frame, Jagna w kościele

„Chłopi”, podobnie jak „Twój Vincent”, produkowani są w technice animacji malarskiej. Jednak oba filmy znacznie się od siebie różnią. DK Welchman wyjaśnia: 

– Skala dwóch filmów jest nie do porównania. „Twój Vincent” to kameralny film, gdzie jest dużo statycznych ujęć, dialogów. „Chłopi” to prawdziwe widowisko. W filmie mamy imponujące sceny tańca, bitwy. To niesamowicie dynamiczne ujęcia, kamera często wędruje za bohaterem, wiele dzieje się w kadrze. Praca nad dwoma filmami oczywiście przynosiła wyzwania, przy „Twoim Vincencie” tworzyliśmy wiele autorskich rozwiązań, „Chłopi” stawiają jednak poprzeczkę znacznie wyżej. 

Początkowo studio BreakThru Films nakręciło film z aktorami. W „Chłopach” bierze udział plejada polskich gwiazd, m.in. Mirosław Baka, Ewa Kasprzyk, Andrzej Konopka, Sonia Bohosiewicz, Małgorzata Kożuchowska, Robert Gulaczyk, Maciej Musiał, Dorota Stalińska, Julia Wieniawa. W głównej roli – Jagny − występuje Kamila Urzędowska.  

– Ważne dla nas było, żeby w rolę Jagny wcieliła się nie tylko „najpiękniejsza dziewczyna w całych Lipcach”, ale żeby miała jeszcze mieszankę dziewczęcej beztroski, seksapilu i zadziorności. I to jest to, co zobaczyliśmy w Kamili Urzędowskiej – wybór wyjaśnia Sean Bobbitt, producent filmu.  

Chłopi, Key Frame, Jagna, Antek, bocian

Następnie ponad 100 malarzy w czterech studiach w Polsce, na Litwie, w Ukrainie i Serbii malowało olejne obrazy na płótnie, które stały się klatkami kluczowymi w filmie.  Artyści do tej pory poświęcili ponad 200 000 godzin pracy. Do malowania wykorzystano farby marki Cobra firmy Royal Talens. Farby te są rozpuszczalne w wodzie, dzięki czemu są znacznie bardziej ekologiczne i  zdrowsze dla malarzy. Animatorzy uzupełniali ujęcia namalowane przez malarzy, by całość filmu była płynna i przyjemna dla oka.  

Chłopi, Key Frame, Jagna, Kowal, Wesele, LowRes

Scenariusz filmu opiera się na epopei Reymonta, za którą dostał Nagrodę Nobla, pokonując Thomasa Manna, Thomasa Hardy'ego i Maksyma Gorkiego. Powieść „Chłopi” uważana jest za najbardziej wiarygodną kronikę społeczeństwa chłopskiego, jaka kiedykolwiek powstała. – Reymont swój opis świata malował słowami, podczas gdy my malujemy film dosłownie w stylu jemu współczesnych z ruchu Młodej Polski, do którego Reymont też należał. Na dużym ekranie pojawią się interpretacje dzieł takich artystów jak Józef Chełmoński, Ferdynand Ruszczyc czy Julian Fałat – dodaje DK Welchman.  

Powieść i malarstwo wzbogaca porywająca muzyka korzeni zinterpretowana przez Łukasza L.U.C.-a Rostkowskiego. Kompozytor wraz ze słowiańskim kolektywem światowej klasy muzyków stworzył magiczny pejzaż dopełniający piękno malowanych obrazów. W projekcie biorą udział m.in. Tęgie Chłopy, Laboratorium Pieśni, T.Etno czy Maria Pomianowska.  

Za produkcję „Chłopów” odpowiada BreakThru Films. „Twój Vincent”, poprzednia produkcja studia, zarobił ponad 42 miliony dolarów od premiery kinowej, co czyni go jedną z najbardziej udanych animacji wszech czasów dla dorosłych widzów. Po premierze obrazy z filmu objechały świat na specjalnej wystawie. Te obrazy są już w sprzedaży i można je kupić na stronie: LovingVincent.com/Paintings. 

Autorami zdjęć do „Chłopów” są Radosław Ładczuk, Kamil Polak i Szymon Kuriata, kostiumy przygotowała Katarzyna Lewińska, a scenografię Elwira Pluta. Szefem animacji malarskiej jest Piotr Dominiak, za postprodukcję odpowiadają Łukasz Mackiewicz i Michał Janicki. Dystrybutorem filmu w Polsce jest NEXT FILM.  

Chłopi, Key Frame, Jagna podczas wesela

CHŁOPI 
Premiera: 13 października 

Reżyseria: DK Welchman, Hugh Welchman 

Scenariusz: DK Welchman, Hugh Welchman 

Zdjęcia: Radosław Ładczuk, Kamil Polak, Szymon Kuriata  

Montaż: DK Welchman

Scenografia: Elwira Pluta 

Kostiumy: Katarzyna Lewińska  

Charakteryzacja: Waldemar Pokromski 

Muzyka: Łukasz L.U.C. Rostowski  

Dźwięk: Michał Jankowski 

Reżyseria obsady: Ewa Brodzka  

Reżyser animacji: Piotr Dominiak 

Efekty specjalne: Kamil Polak  

Supervisor VFX: Łukasz Mackiewicz

Producent liniowy: Tomasz Wochniak 

Producenci: Hugh Welchman, Sean Bobbitt 

Produkcja: BreakThru Films 

Współfinansowanie: Polski Instytut Sztuki Filmowej 

Dystrybucja: NEXT FILM 

Międzynarodowy agent sprzedaży: New Europe Film Sales 

 Obsada (rola wykorzystana w animacji): Kamila Urzędowska (Jagna), Robert Gulaczyk (Antek), Mirosław Baka (Boryna), Andrzej Konopka (Wójt), Ewa Kasprzyk (Dominikowa), Sonia Mietielica (Hanka), Małgorzata Kożuchowska (Organiścina), Sonia Bohosiewicz (Wójtowa), Maciej Musiał (Jasio), Dorota Stalińska (Jagustynka), Julia Wieniawa (Marysia Pastuszka), Mateusz Rusin (Mateusz).  

Oficjalny teaser "Chłopów"

informacja prasowa

Nowy sezon w Operze Wrocławskiej – muzyczne emocje z wyższej półki

Pełnia lata nie powstrzymuje Opery Wrocławskiej przed ambitnymi planami na jesień. Ogłoszony podczas Święta Muzyki nowy repertuar to mieszanka powracającej klasyki i ekscytujących nowości – jak nowa trasa koncertowa światowej sławy kontratenora Jakuba Józefa Orlińskiego. Bilety są już dostępne w sprzedaży. Nowy sezon artystyczny w Operze Wrocławskiej rozpocznie się już na początku września. Najważniejsze wydarzenia zostały zaplanowane na październik.

Jakub Józef Orliński, fot. Jiyang Chen

Dla oczekujących wyjątkowych premier

Miłośnicy połączenia klasyki i nowoczesności zostaną uraczeni przez młodą gwiazdę – Jakuba Józefa Orlińskiego. Słynny polski kontratenor dzięki swojemu wyjątkowemu głosowi stał się jednym z czołowych śpiewaków operowych na świecie. To właśnie na scenie Opery Wrocławskiej 24 października artysta wraz z orkiestrą Il Pomo d'Oro rozpocznie swoją trasę koncertową zatytułowaną BEYOND.

– Jesteśmy niezmiernie podekscytowani nadchodzącym sezonem. Każda premiera to magiczne spotkanie artystycznej wizji z ciekawością i ekscytacją publiczności. W nowym repertuarze otwieramy drzwi klasykom oraz sięgamy po całkiem nowe muzyczne inspiracje – zapowiada Izabela Kurc-Kuriata, p.o. dyrektora Opery Wrocławskiej. – Jestem pewna, że nadchodzące wydarzenia zaspokoją potrzeby zarówno stałych melomanów, jak i staną się fantastycznym początkiem operowej podróży dla naszych nowych widzów.

Na deski teatru wstąpi także duch Wolfganga Amadeusa Mozarta w postaci "Czarodziejskiego fletu: Breslau". Dzieło ponadczasowego kompozytora zostanie wzbogacone o nowe dialogi w języku polskim autorstwa pisarza Marka Krajewskiego. Za jego sprawą w sztuce pojawi się znana literacka postać – Eberhard Mock.

Don Juan_fot. Tomasz Golla

Dla spragnionych intrygujących wrażeń

Opera Wrocławska przygotowała również propozycję w postaci "Don Juana" – baletu Giorgia Madii z muzyką Christopha W. Glucka. Widowisko to wychodzi poza granice abstrakcyjności, łączy zmysłowość z duchowością, z pewnością zachwyci widzów, ale też skłoni ich do refleksji.

Na deskach Opery Wrocławskiej będzie można podziwiać także "Madame Butterfly" Pucciniego, "Poławiaczy pereł" i "Carmen" Bizeta, a także "Kopciuszka" Rossiniego, "Fausta" Gounoda czy  "Halkę" Stanisława Moniuszki. 

Halka, fot. Krzysztof Bielinski

Dla najmłodszych, odkrywających świat muzyki

Jesienią, gdy najmłodsi wracają do szkoły, warto zadbać o ich edukację kulturalną. Spektakl "Pchła Szachrajka", do którego muzykę skomponował Maciej Małecki, będzie idealnym pierwszym krokiem do zakorzenienia w dzieciach miłości do klasyki. 

Doskonale sprawdzi się również balet "Karnawał zwierząt" Camilla Saint-Saënsa czy opera: "Sid – wąż, który chciał śpiewać". Spektakl łączy ciekawą fabułę, błyskotliwą muzykę z wielkimi walorami edukacyjnymi, odsłaniając przed dziećmi świat teatru muzycznego.

Bilety dostępne są już w sprzedaży zarówno w kasach biletowych Opery Wrocławskiej, jak i online na stronie internetowej.

informacja prasowa

Wakacje w Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Oddziałach

Mitologiczni herosi, barokowe instrumenty, moda i ubiory – to niektóre z tematów wakacyjnych zajęć w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. W tym całym artystycznym miszmaszu nie zabraknie rycerzy, piratów, czarownic, a nawet smoków. W Panoramie Racławickiej dzieci poznają bohaterów tego ogromnego malowidła i ciekawostki związane z jego twórcami. W Muzeum Etnograficznym będzie można własnoręcznie wykonać domek dla owadów, drzewo genealogiczne swojej rodziny, kocyk z włóczki czy pamiątkową szkatułkę. Letnie warsztaty w Pawilonie Czterech Kopuł, to istne rokokowe szaleństwo! Tańczące filiżanki, medale i puchary, sezam pełen skarbów i błysk brokatu – atrakcji co niemiara.

Wakacje w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, fot. M. Lorek

Miszmasz. Twórcze wakacje w Muzeum Narodowym [cykl spotkań dla dzieci]

Cykl spotkań dla dzieci w wieku 6–12 lat. Bilety w cenie 5 zł do nabycia w kasie Muzeum. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja@mnwr.pl lub 71 372 51 48 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację).

5 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 – O anielskiej orkiestrze, która zgubiła instrumenty, prowadzenie Izabela Trembałowicz-Chęć

7 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 – Po nitce do kłębka, czyli jak rozpocząć szydełkową przygodę, prowadzenie Izabela Trembałowicz-Chęć

12 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 – W anielskiej orkiestrze. Jak wykonać proste instrumenty, prowadzenie Grzegorz Wojturski

14 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 – Mityczni siłacze, czyli co dźwigali Atlanci, prowadzenie Izabela Trembałowicz-Chęć

19 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 – „Już mi niosą suknię z welonem…”, prowadzenie Karolina Rzepka

21 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 – Cętki, paski, kolorowe ptaki, czyli o motywach zwierzęcych w modzie, prowadzenie Karolina Rzepka

26 lipca (środa), g. 12:00 i 14:00 – Kolorowy świat mody. Sukienki ślubne, balowe i codzienne z lat 80. XX wieku, prowadzenie Michał Pieczka

28 lipca (piątek), g. 12:00 i 14:00 – Z czaplami, rybami i bocianami w świecie tłoków i pieczęci, prowadzenie Michał Pieczka

2 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 – Bardzo straszne przygody pirackie, prowadzenie Sławomir Ortyl

4 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 – W gabinecie osobliwości, prowadzenie Karolina Rzepka

9 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 – Rycerskim szlakiem przez Muzeum, prowadzenie Grzegorz Wojturski

11 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 – Mój stempel – zabawa w projektowanie graficznych znaków własności, prowadzenie Grzegorz Wojturski

16 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 – Smoki. Fakty i mity, prowadzenie Sławomir Ortyl

18 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 – A co, gdybyś został królem? Prowadzenie Grzegorz Wojturski

23 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 – Muzealna szkoła czarownicy Tekli, prowadzenie Sławomir Ortyl

25 sierpnia (piątek), g. 12:00 i 14:00 – I ty możesz zostać herosem! Niezwykłe dzieje barokowych figur z Wrocławia, prowadzenie Michał Pieczka

30 sierpnia (środa), g. 12:00 i 14:00 – W świecie błyskotek, prowadzenie Karolina Rzepka

fot. M. Lorek

Wtorkowe poranki z Panoramą [cykl spotkań dla dzieci]

Wstęp z biletem rodzinnym na seans. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja@mnwr.pl lub 71 372 51 48 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację). Prowadzenie Izabela Trembałowicz-Chęć.

4 lipca (wtorek), g. 9:15

18 lipca (wtorek), g. 9:15

25 lipca (wtorek), g. 9:15

fot. M. Lorek

Wakacje w Muzeum Etnograficznym [cykl spotkań dla dzieci]

Cykl spotkań dla dzieci w wieku 7–12 lat. Bilety w cenie 5 zł do nabycia w kasie Muzeum. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja@muzeumetnograficzne.pl lub 71 344 33 13 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację).

4 lipca (wtorek), g. 12:00 – Stara szkoła, prowadzenie Paulina Suchecka

4 lipca (wtorek), g. 14:00 – Pamiątkowa szkatułka, prowadzenie Olga Budzan  (dla rodzin z dziećmi w spektrum autyzmu)

6 lipca (czwartek), g. 12:00 – Drzewo genealogiczne, prowadzenie Paulina Suchecka 

11 lipca (wtorek), g. 12:00 – Tkamy mały kocyk, prowadzenie Olga Budzan 

18 lipca (wtorek) , g. 12:00 – Odjechane Muzeum, prowadzenie Julia Szot

18 lipca (wtorek), g. 14:00 – Pamiątka z Muzeum Etnograficznego, prowadzenie Paulina Suchecka (dla rodzin z dziećmi w spektrum autyzmu)

20 lipca (czwartek), g. 12:00 – Nie zapomnisz, prowadzenie Paulina Suchecka 

25 lipca (wtorek), g. 12:00 – Mały ul, prowadzenie Julia Szot 

27 lipca (czwartek), g. 12.00 – Pracowite lato na wsi, prowadzenie: Julia Szot

1 sierpnia (wtorek), g. 12:00 – Śpiewajka wakacyjna, prowadzenie Marta Derejczyk 

1 sierpnia (wtorek), g. 14:00 – Wycinany konik, prowadzenie Julia Szot (dla rodzin z dziećmi w spektrum autyzmu)

3 sierpnia (czwartek), g. 12:00 – Hafty i stroje, prowadzenie Olga Budzan

8 sierpnia (wtorek), g. 12:00 – Tkamy mały kocyk, prowadzenie Olga Budzan

10 sierpnia (czwartek), g. 12:00 – Robimy sztambuch! Prowadzenie Olga Budzan

17 sierpnia (czwartek), g. 12:00 – Wycinana firanka, prowadzenie Olga Budzan

17 sierpnia (czwartek), g. 14:00 – Młodzi malarze, prowadzenie Julia Szot (dla rodzin z dziećmi w spektrum autyzmu)

22 sierpnia (wtorek), g. 12:00 – Pracowite lato na wsi, prowadzenie Julia Szot

24 sierpnia (czwartek), g. 12:00 – Mały ul, prowadzenie Julia Szot

29 sierpnia (wtorek), g. 12:00 – Odjechane Muzeum, prowadzenie Julia Szot

31 sierpnia (czwartek), g. 12:00 – Ostatnie kwiaty lata, prowadzenie Julia Szot

fot. M. Lorek

Lato w Pawilonie [cykl spotkań dla dzieci]

Cykl spotkań dla dzieci w wieku 6–10 lat. Bilety w cenie 5 zł do nabycia w kasie Muzeum. Zapisy w tygodniu poprzedzającym zajęcia: edukacja.pawilon@mnwr.pl lub 71 712 71 81 (w przypadku rezygnacji prosimy o informację).

15 lipca (sobota), g. 11:00 – Wakacyjne podróże w rokokowym stylu, prowadzenie Barbara Przerwa

18 lipca (wtorek), g. 11:00 – Kto widział tańczące filiżanki? Prowadzenie Barbara Przerwa

25 lipca (wtorek), g. 11:00 – Medale i puchary – nie tylko dla sportowców, prowadzenie Barbara Przerwa

29 lipca (sobota), g. 11:00 – Daj się ponieść rokokowemu szaleństwu! Prowadzenie Michał Pieczka

1 sierpnia (wtorek), g. 11:00 – Sezamie otwórz się, prowadzenie Agata Iżykowska-Uszczyk 

5 sierpnia (sobota), g. 11:00 – Tutaj wszystko faluje! Prowadzenie Barbara Przerwa 

8 sierpnia (wtorek), g. 11:00 – Schowani w naturze, prowadzenie Agata Iżykowska-Uszczyk

22 sierpnia (wtorek), g. 11:00 – Kawa, herbata, a może czekolada, czyli eleganckie towarzystwo przy stole, prowadzenie Iwona Gołaj 

26 sierpnia (sobota), g. 11:00 – Brokatowe szaleństwa w stylu rokokowym, prowadzenie Michał Pieczka

29 sierpnia (wtorek), g. 11:00 – Kim jest ten Pan? Kim jest ta Pani? Prowadzenie Iwona Gołaj

informacja prasowa

Allan Starski laureatem Platynowych Lwów na 48. FPFF

Nagrodę Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za całokształt twórczości otrzyma w tym roku Allan Starski. Scenograf odbierze statuetkę Platynowych Lwów podczas finałowej gali 48. FPFF.

Allan Starski, fot. materiały prasowe

Wiadomość o przyznaniu mi Platynowych Lwów przyjąłem z niekłamaną radością! Była autentycznym, miłym zaskoczeniem. Pozwoliła spojrzeć na filmy, w których uczestniczyłem, z szerszej perspektywy. Poczułem dumę, że w moim scenograficznym dorobku znalazły się dzieła nie tylko bogate w obrazie, ale też znaczące dla polskiej i światowej kinematografii – mówi Allan Starski.

Joanna Łapińska, dyrektor artystyczna festiwalu, komentuje: Platynowe Lwy trafią do artysty obdarzonego niesamowitą wyobraźnią i wrażliwością. Allan Starski wspaniale czuje materię kina, a jego projekty zawsze wynoszą filmową opowieść na nowy poziom. Poza tym niezwykle ciekawie opowiada o swojej pracy, o czym przekonają się widzowie tegorocznej edycji.

Allan Starski jest laureatem wielu prestiżowych nagród, wśród których najważniejszą jest Oscar za scenografię do filmu Stevena Spielberga Lista Schindlera. Trzykrotnie wyróżniony Orłem – za Pana Tadeusza (reż. Andrzej Wajda), Pokłosie (reż. Władysław Pasikowski) oraz Pianistę (reż. Roman Polański), który zapewnił mu także najważniejszą francuską nagrodę filmową – Cezara. Współpracował z wieloma reżyserami polskimi i światowymi, m.in. Agnieszką Holland, Krzysztofem Kieślowskim, Peterem Webberem i Stijnem Coninxem.

W ostatnich latach projektował scenografie do filmów The Cut (reż. Fatih Akin) i Ukryta gra (reż. Łukasz Kośmicki) z Billem Pullmanem w roli głównej. Jest również autorem scenografii do sztuk scenicznych i telewizyjnych. Do najsłynniejszych jego realizacji należą nagrodzone na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej projekty do spektaklu telewizyjnego Wujaszek Wania (reż. Aleksander Bardini), a także do Czarownic z Salem (reż. Zygmunt Hübner) i Rozmów z katem (reż. Andrzej Wajda) dla Teatru Powszechnego w Warszawie.

W 2006 roku Allan Starski stworzył oprawę scenograficzną do uroczystości Europejskiej Akademii Filmowej. Od lat prowadzi międzynarodowe warsztaty i master classes dotyczące scenografii filmowej. Ponadto jest autorem cenionej przez studentów i profesjonalistów książki "Scenografia".

Zawsze z dużą przyjemnością oglądałem ceremonię wręczania Platynowych Lwów dla moich wspaniałych kolegów reżyserów, tym razem cieszę się, że została uhonorowana praca współtwórcy filmu, scenografa – dodaje Allan Starski.

48. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni odbędzie się w dniach 18–23 września 2023 roku .

informacja prasowa

Początek Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy – z wysokiego c! /relacja/

Wczoraj – z wysokiego c! – rozpoczęła się w Świdnicy XXIV edycja Festiwalu Bachowskiego. Wystąpił światowej sławy kontratenor Franco Fagioli z towarzyszeniem znakomitego zespołu Jana Tomasza Adamusa Capella Cracoviensis. Owacja na stojąco zakończyła ten pełen wrażeń muzyczny wieczór.

Franco Fagioli podczas koncertu otwierającego Festiwal Bachowski
w Świdnicy, fot. Daniel Gębala

Program koncertu został zaprezentowany bardzo interesująco. Usłyszeliśmy kompozycje Josepha Haydna i Wolfganga Amadeusza Mozarta wzajemnie się przeplatające i tworzące przez to nową muzyczną jakość. Capella Cracoviensis pod dyr. maestro Jana Tomasza Adamusa zagrała 80. Symfonię d-moll Haydna, dzieląc ją na części. pomiędzy którymi znalazły się arie z różnych utworów Mozarta (jego oper), na koniec zaś zabrzmiał motet Exsultate, jubilate ("Cieszcie się i radujcie"), napisany przez 17-letniego Wolfganga Amadeusa Mozarta do tekstu łacińskiego, przy czym ostatnia część zawiera tylko jedno słowo: "Alleluja!", ale jest to fragment wymagający od śpiewaka prawdziwej wirtuozerii. Wiemy skądinąd, że obaj kompozytorzy znali się i przyjaźnili, należeli do loży masońskiej, a nawet grywali wspólnie w kwartetach smyczkowych i wymieniali utworami. Połączenie ich kompozycji w jednym koncercie było więc poniekąd naturalne.

Capella Cracoviensis pod dyr. Jana Tomasza Adamusa, 
fot. Daniel Gębala

Haydn w mistrzowskim wykonaniu Capella Craciviensis

Haydn tworzył symfonie przez całe życie, jednak ich forma ulegała przekształceniom. Wczesne symfonie Haydna (powstałe w latach sześćdziesiątych XVIII w.) są utworami trzy- lub czteroczęściowymi, w których mieszają się wpływy barokowe i klasyczne. Po 1770 r.. Haydn usunął ze składu orkiestry klawesyn i sięgał po bardziej odległe tonacje. Brzmienie symfonii staje się silniejsze, dzięki szerszemu wykorzystaniu instrumentów dętych, czego mogliśmy doświadczyć słuchając jego 80 Symfonii d-moll, która  została napisana w 1784 roku jako środkowa część trylogii na koncert wielkopostny w Wiedniu w marcu 1785 roku. 

Symfonia skomponowana jest na flet, dwa oboje, dwa fagoty, dwa rogi i smyczki i składa się z czterech części: Allegro spiritoso, Adagio, Menuetto i Finałe Presto. Część pierwszą otwiera temat na wiolonczeli z towarzyszeniem tremolo na smyczkach, po czym muzyka staje się na sposób romantyczny burzliwa. Liryczna druga część utrzymana jest w tonacji B-dur i w żaden sposób nie przypomina burzliwej części otwierającej. 

Z kolei część trzecia powraca do tonacji D-moll, podobnie jak w części pierwszej. Trio utrzymane jest w tonacji D-dur i wykorzystuje incipit lamentatio z gregoriańskiej melodii, użytej wcześniej w jego 26 Symfonii "Lamentatione". Finał ma formę sonatową w D-dur. Ostatnia część kończy się fragmentem podobnym do tego, którego użył kompozytor do zakończenia swojej Symfonii nr 84 in E.

Jan Tomasz Adamus, dyrygent Capella Cracoviensis i dyrektor artystyczny Festiwalu
Bachowskiego w Świdnicy, fot. Daniel Gębala

Capella Cracoviensis zabrzmiała w świdnickim Kościele Pokoju znakomicie! Zespół istnieje od roku 1970, a od 2011 gra muzykę dawną na instrumentach z epoki. Miałam okazję słyszeć w wykonaniu członków chóru tego zespołu “Tenebrae responsoria” Carlo Gesualdo w Kościele pw. św. Katarzyny w Krakowie podczas Misteria Paschalia w 2016 roku i było to niezapomniane przeżycie. Tym razem mogłam podziwiać orkiestrę – doskonale zgraną, mogącą się poszczycić znakomitymi muzykami (te sola fletu czy instrumentów dętych, wspaniałe skrzypce!), a w dodatku dyskretnie towarzyszącą śpiewakowi, wzbogacając jednocześnie jego występ. Chapeau bas! Nie dziwi zatem, że artyści tego zespołu występują z sukcesem na całym świecie i że chętnie współpracują z nimi uznani instrumentaliści, jak i śpiewacy.

Wyrazistość i doskonałość brzmienia zespołu to w dużym stopniu zasługa Jana Tomasza Adamusa, który od 2008 roku jest dyrektorem naczelnym i artystycznym Capelli Cracoviensis. – krakowskiego chóru kameralnego oraz grającej na historycznych instrumentach orkiestry, z którymi wystąpił na wielu znaczących festiwalach i w renomowanych salach koncertowych: Concertgebouw Amsterdam, Theater an der Wien, Haydn Festspiele Brühl, Festspiele Schwetzingen, Bachfest Leipzig, Händel Festspiele Halle... Może także poszczycić się wspaniałymi nagraniami fonograficznymi  oper barokowych (m.in. fonograficzne prapremiery Germanico in Germania Porpory i Adriano in Siria Pergolesiego wydane przez wytwórnię Decca), a także dawnej muzyki polskiej oraz repertuaru klasycznego i romantycznego.

Franco Fagioli  – argentyński Orfeusz

Franco Fagioli, fot. Daniel Gębala

Nieprzypadkowo użyłam tego porównania z Orfeuszem, bo poza wszystkim od tej roli w operze Glucka zaczęło się moje zainteresowanie śpiewakiem. Poza oszałamiającą techniką, Franco Fagioli dysponuje także tym CZYMŚ, na co składa się jego emocjonalność, pasja śpiewania i talent. Utwory Mozarta, które zaprezentował w Świdnicy, te jego cechy ujawniły w pełnej krasie. 

Zadebiutował na Salzburg Whitsun Festival w 2014 roku ze swoim programem Giambattista Velutti. W tym samym roku miały ponadto miejsce dwa debiuty z dziełami Mozarta: po wykonaniu partii Sesto w La clemenza di Tito w Nancy, zadebiutował jako Idamante w nowej produkcji Martina Kušeja: Idomeneo w Royal Opera House, Covent Garden. Jesienią 2014 roku ukazała się jego solowa płyta Il maestro Porpora – Arias, w której Franco Fagioli złożył hołd włoskiemu kompozytorowi i nauczycielowi śpiewu Nicoli Porporze. Pojawił się także na płycie Siroe – Re di Persia G. F. Handla (nie muszę dodawać, że wszystkie te płyty posiadam 😍), która została wydana mniej więcej w tym samym czasie, a także na płycie zatytułowanej La Concordia de' pianeti, odkrytym na nowo utworze barokowego kompozytora Antonio Caldary.

Na początku swojego występu w świdnickim Kościele Pokoju Franco Fagioli wykonał arię Se l’augellin sen fugge z włoskiej opery W. A. Mozarta "La Finta Giardiniera". Mozart napisał ją w Monachium w styczniu 1775 roku, gdy miał 18 lat, a jej prawykonanie miało miejsce 13 stycznia w Salvator Theater w Monachium. To rola Cavaliera Ramiro, przeznaczona na głoś kastrata. Podczas jej wykonywania Fagioli mierzył się zapewne z przestrzenią kościoła, bo dopiero kolejne arie dały słuchaczom pełne wyobrażenie o jego talencie i możliwościach. Przepięknie zabrzmiała aria Ah! se morir mi chiama! (Ach! Jeśli śmierć mnie wzywa!) z opery Mozarta "Lucio Silla". Pochodzi ona z II aktu opery. Giunia jest zagrożona przez dyktatora Lucio Silli, który chce ją poślubić, gdy tymczasem ona obawia się o bezpieczeństwo swojego ukochanego Cecilio, który potajemnie powrócił z wygnania. Biegnie więc do Cecilio i błaga go, by uciekał. Na pożegnanie Cecilio śpiewa tę piękną arię, zapewniając ją, że będzie jej wierny nawet po śmierci. To aria pełna ozdobników, dająca swobodę wykonawcy, co nie jest bez znaczenia w przypadku artysty takiego formatu jak Franco. Piękno i liryzm mieszają się dramatem rozstania... Wszystkich nas ta aria poruszyła. 

Po niej MUSIAŁO być jeszcze lepiej i choć wydaje się to nierealne  –  było! Kolejna aria pochodziła z opery "La clemenza di Tito" ("Łaskawość Tytusa") i nosiła tytuł Parto, parto, ma tu ben mi (Odchodzę, ale jesteś moja). Niezwykle piękna i poruszająca. Wykonana przy akompaniamencie fletu,  pełna liryzmu, ale są w niej także partie dramatyczne, dające wyobrażenie o skali możliwości śpiewaka. 

Można jej posłuchać tutaj, żeby nie było, że mnie poniosło :-) I choć jest to nagranie sprzed lat (Franco miał wtedy raptem 24), daje jednak jakieś wyobrażenie.

Na koniec zabrzmiał prawdziwy hit: motet Exsultate, Jubilate. Mozart skomponował ten utwór w Mediolanie, w 1773 roku dla wybitnego kastrata Venanzio Rauzziniego. Premiera Exsultate, Jubilate odbyła się 17 stycznia w kościele św. Antoniego w Mediolanie. Ze względu na sopranowy charakter utworu, który wymaga od wykonawcy swobodnego operowania w zakresie oktawy dwukreślnej i osiągnięcia w decydującym momencie c3 (c trzykreślnego) utwór w zasadzie nie jest wykonywany przez kontratenorów, których skala zazwyczaj kończy się na alcie bądź też mezzosopranie, rzadko osiągając skalę pełnego sopranu. Ale dla Franco Fagioli wykonanie go nie stanowiło najmniejszego problemu. Zaśpiewał go z właściwym sobie wdziękiem i wirtuozerią. I "za karę :-) musiał bisować. Owacja na stojąco zakończyła ten pełen wrażeń muzyczny wieczór.

Owacja na stojąco po koncercie, fot. Daniel Gębala

My na koncercie, fot. Daniel Gębala

Zakończenie sezonu artystycznego Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie

 W sobotę, 24 czerwca o godz. 19.30, w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie zakończy swój kolejny sezon artystyczny. Koncert poprowadzi Anna Sułkowska-Migoń, a solistą będzie klarnecista Andrzej Ciepliński. Transmisja w Programie 2 Polskiego Radia.

Orkiestra Polskiego Radia w WarszawieFoto: Wojciech Kusiński/PR

Muzycy zagrają Uwerturę do opery Leszek Biały czyli Czarownica z Łysej Góry Józefa Elsnera, Koncert klarnetowy A-dur KV 622 Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz III Symfonię F-dur op. 90 Johannesa Brahmsa. 

Anna Sułkowska-Migoń to zwyciężczyni prestiżowego konkursu La Maestra w Paryżu (2022), laureatka stypendium Alsop Fellowship Award 2022-2024, nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii „Odkrycie roku” (2022) oraz nagrody Młody Promotor Polski w kategorii kultura (2022). Prowadziła koncerty w Londynie, Paryżu, a także USA i w Hiszpanii oraz dyrygowała orkiestrami m.in. Filharmonii Narodowej, Narodowego Forum Muzyki, Filharmonią Krakowską.

Jako solista wystąpi wybitny klarnecista - Andrzej Ciepliński, który jako reprezentant Polskiego Radia zdobył prestiżowy tytuł „New Talent of The Year” na Międzynarodowym Forum Młodych Wykonawców w Bratysławie, organizowanym przez Europejską Unię Radiową (EBU).  Zdobył szerokie uznanie publiczności, występując jako solista z takimi orkiestrami, jak: Sinfonieorchester Basel, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Aukso – Orkiestra Kameralna Miasta Tychy oraz Slovak Symphony Radio Orchestra. Zagra na klarnecie basetowym. Jest to większa, altowa odmiana klarnetu, używana w czasach Mozarta i na ten instrument kompozytor napisał swój Koncert A-dur.

Wykonawcy:

Anna Sułkowska-Migoń - dyrygent

Andrzej Ciepliński - klarnet

Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie

Zakończenie sezonu artystycznego Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie 
o godz. 19.30 w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego
Transmisja na antenie Programu 2 Polskiego Radia w “Filharmonii Dwójki” o godz. 19.30.

Poczet królów polskich prezentacja z okazji Roku Jana Matejki - wystawa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Prezentacją słynnego „Pocztu królów polskich” Muzeum Narodowe we Wrocławiu świętuje Rok Jana Matejki. Arcydzieło – niezwykle rzadko pokazywane ze względów konserwatorskich – udostępnione zostanie publiczności 24 czerwca w 185. rocznicę urodzin artysty, można je będzie oglądać do 2 listopada (dzień po 130 rocznicy śmierci malarza). To wyjątkowa okazja do bezpośredniej konfrontacji utrwalonych w masowej wyobraźni wizerunków z oryginalnym dziełem mistrza.

Jan Matejko, „Poczet królów polskich”, Jadwiga Andegaweńska, 1890,
Muzeum Narodowe we Wrocławiu 

„Poczet królów polskich” Jana Matejki to zespół 44 rysunków przedstawiający portrety królów, królowych oraz książąt polskich, jeden z trzech skarbów narodowych, obok Panoramy Racławickiej oraz cyklu „Warszawa” Artura Grottgera, których depozytariuszem jest Muzeum Narodowe we Wrocławiu.  

Dla genezy "Pocztu królów polskich" zasadnicze znaczenie ma postać właściciela wiedeńskiego wydawnictwa – Maurycego Perlesa, który zlecił Matejce sporządzenie ilustracji do planowanego albumu o historii Polski. Monochromatyczne portrety polskich władców i władczyń zostały wykonane ołówkiem. Zespół 44 rysunków ukazał się w wielu wydaniach za sprawą rozpowszechnionej w XIX w. techniki druku wklęsłego, tzw. heliograwiury, metodzie, która za pomocą istniejącej już fotografii zapewniała idealne powielenie każdego szczegółu obrabianego rysunku. 

Pomimo niewielkiego formatu rysunki oddają monumentalny charakter przedstawianych postaci, który wynika głównie z ukazania ich w ujęciu trzech czwartych. Poszczególne portrety władców zostały uporządkowane chronologicznie według kolejności okresu ich panowania. Istotne znaczenie w procesie powstawania wizerunków polskich królów miały studia i badania artysty nad źródłami historycznymi, ikonograficznymi oraz kostiumologicznymi. Matejko jako członek Towarzystwa Naukowego w Krakowie posiadał możliwość udziału w konserwacji nagrobka Kazimierza Wielkiego na Wawelu, co pozwoliło mu na wykonanie szeregu rysunków znalezionych we wnętrzu grobowca przedmiotów, a także czaszki samego króla. Dzięki temu był w stanie zrekonstruować potencjalny wygląd władcy. 

W przypadku większości wizerunków artysta dysponował jednak skąpymi przesłankami na temat wyglądu władców. Dlatego też rysunki stanowią osobistą interpretację tego, jak mogli wyglądać dawni królowie i królowe Polski. 

Dalsze losy „Pocztu królów polskich” związane były z ich zleceniodawcą. Zgodnie z umową rysunki miały pozostać w Wiedniu jako własność Maurycego Perlesa. W 1916 r. zostały wykupione przez lwowskiego mecenasa i kolekcjonera sztuki Bolesława Orzechowicza, który w 1919 r. podarował swoje zbiory miastu Lwów. Okręgowa Galeria Obrazów we Lwowie w 1946 r. przekazała Poczet królów polskich Jana Matejki do Wrocławia.

Jan Matejko, „Poczet królów polskich”, Kazimierz Wielki, 1898
Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Bezsporne jest, że Matejkowski "Poczet królów polskich" na stałe zapisał się w polskiej kulturze i sztuce. Wizerunki reprezentują dokonania władców, jednocześnie wskazując na indywidualny charakter każdego z nich. Pojedyncze gesty i mimika oddają psychologię oraz osobowość ukazanych postaci. Pomaga w tym szereg skrupulatnie dobranych atrybutów, cech fizycznych, takich jak detale twarzy, włosów, a nawet tusza. 

Ogromna popularność portretów z Pocztu królów polskich, które po dziś dzień są reprodukowane, ilustrują strony każdego podręcznika do historii, znajdują się na motetach, banknotach i znaczkach pocztowych, sprawiła, że zaczęto traktować je jak rzeczywiste przedstawienie historycznych władców Polski. 

Informacja prasowa na podstawie tekstu kuratorskiego Natalii Sienkiewicz, kuratorki wystawy.

Jan Matejko, „Poczet królów polskich”,  Dąbrówka, 1898, 
Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Wystawa pokazywana będzie w ramach wystawy stałej „Sztuka polska XVII–XIX w.”. W soboty możną ją będzie oglądać bezpłatnie.

W zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu znajduje się 61 prac Jana Matejki, w tym:

51 dzieł w Dziale Grafiki i Rysunku MNWr (wśród nich „Poczet królów polskich”)

10 obrazów w Dziale Malarstwa

Wydarzenia towarzyszące wystawie

24.06. godz. 12.00 

Jan Matejko. Poczet królów polskich i jego znaczenie dla świadomości narodowej Polaków – bezpłatny wykład dla dorosłych w sali audiowizualnej 116 oraz na wystawie „Sztuka polska XVII–XIX w.” – Natalia Sienkiewicz

28.10. godz. 11.00 

Spotkanie z Janem Matejką – zajęcia edukacyjne dla dzieci w wieku 5–12 lat, wstęp z biletem za 5 zł, gmach gł. MNWr – Sławomir Ortyl

28.10. godz. 12.00 

Szlakiem Jana Matejki po Muzeum Narodowym we Wrocławiu. W hołdzie mistrzowi w 130 rocznicę śmierci artysty – bezpłatny spacer tematyczny dla dorosłych na wystawie „Sztuka polska XVII–XIX w.” oraz w sali 116 gmachu gł. MNWr – Michał Pieczka 

informacja prasowa

Ekranizacja bestsellerowej biografii Kory. ATM Grupa i Wydawnictwo Znak

 Wydawnictwo Znak i ATM Grupa podpisały umowę na ekranizację książki "Się żyje. Kora. Biografia".

   – Biografia Kory pióra Katarzyny Kubisiowskiej to świetna, doskonale udokumentowana lektura. Można powiedzieć: gotowa mapa drogowa dla dokumentalisty. Już teraz, we współpracy z autorką i w porozumieniu z bliskimi Kory, rozpoczynamy pracę nad gromadzeniem materiałów do filmu dokumentalnego. W planach mamy także fabułę, autorskie spojrzenie na tę niezwykłą artystkę ­– mówił podczas wspólnego spotkania w Warszawie w siedzibie firmy Andrzej Muszyński, prezes ATM Grupy.

Wydawnictwo Znak od lat aktywnie działa w obszarze sprzedaży praw zależnych. Przyszła ekranizacja to bowiem dla wydawcy, autorki i czytelników ważne wydarzenie. 

– Się żyje. Kora. Biografia ma już status bestsellera, nie nadążamy z dodrukami, wierzymy, że popularność książki przełoży się też na popularność filmu. Książka zyska drugie życie, pełne koloru, energii i muzyki - komentuje Monika Bartys, dyrektorka wydawnicza Znak. 

Katarzyna Kubisiowska i Andrzej Muszyński, fot. materiały prasowe

Katarzyna Kubisiowska, od lat związana z Wydawnictwem Znak i znakomita autorka wielu bestsellerowych biografii, będzie pracowała nad projektem również jako członkini zespołu scenariuszowego. 

– Cieszę się, że ekranizacją książki zainteresowała się ATM Grupa. To duży, wiarygodny producent, dający gwarancję, że projekt się powiedzie. Oczywiście, mam w głowie własny pomysł na reżysera, a ściśle rzecz ujmując, reżyserkę. Jest to ktoś, kto będzie umiał zbudować mocną, lecz niejednoznaczną postać kobiecą, oddać jej wewnętrzne rozedrganie i sprzeczności. 

Się żyje. Kora. Biografia to kolejny wspólny projekt łączący Wydawnictwo Znak i branżę filmową. Mamy nadzieję, że efekty wspólnej pracy w niedługim czasie zachwycą zarówno widzów, jak i czytelników. 

ATM GRUPA S.A. to największe niezależne studio produkcyjne w Polsce, wielokrotnie nagradzane, specjalizujące się w produkcji fabularnej. Kilka seriali ATM trafiło do międzynarodowej dystrybucji.

Katarzyna Kubisiowska – dziennikarka „Tygodnika Powszechnego”, biografka Jerzego Pilcha, Danuty Szaflarskiej, Jerzego Vetulaniego. Autorka m.in. rozmowy rzeki z Wojciechem Mannem Głos i zbioru rozmów z ludźmi kultury Blisko, bliżej. Autorka książki Się żyje. Kora. Biografia, która swoją premierę miała w maju 2023 roku.

Społeczny Instytut Wydawniczy Znak powstał w 1959 roku. Obecnie w skład Domu Wydawniczego Znak wchodzą następujące wydawnictwa: Znak, Znak Emotikon, Znak Horyzont, Znak JednymSłowem, Znak Koncept, Znak Literanova, a także miesięcznik „ZNAK". Do Grupy Kapitałowej Znak należą również Wydawnictwo Otwarte, ecom Group (Woblink) oraz Lubimy Czytać. Zaangażowany zespół Wydawnictwa z powodzeniem kreuje zjawiska literackie, inicjuje społeczne dyskusje, a przy tym nieustannie wydaje i promuje bestsellery.

informacja prasowa

Święto Muzyki oraz nowości w Operze Wrocławskiej

 Pragniemy podzielić się z Państwem wrażeniami z wczorajszego koncertu, a także zaprosić na najbliższe spektakle baletowe. Zapowiadamy nadchodzący sezon artystyczny.

Opera Wrocławska, fot. materiały prasowe

Święto Muzyki za nami!

Artyści Opery Wrocławskiej skradli serca wspaniałej publiczność, zebranej wczoraj (21 czerwca) na ulicy Świdnickiej, fragmentami z najsłynniejszych dzieł operowych. Nie zabrakło arii z Carmen, Don Giovaniego czy Cyganerii. Zabrzmiała także m.in. uwertura do Nabucco oraz słynne Va pensiero…

Serdecznie dziękujemy Solistom, Chórowi, Baletowi i Orkiestrze Opery Wrocławskiej pod batutą Adama Banaszaka – to oni sprawili, że wczorajszy wieczór był tak wyjątkowy.

Opera Wrocławska, fot. materiały prasowe

Prawdziwą niespodzianką dla wszystkich zgromadzonych była zapowiedź najnowszej premiery – opery Czarodziejski Flet: Breslau, którą przedstawił na telebimie sam Marek Krajewski – ceniony pisarz, autor znanych kryminałów. Stworzył on nowe dialogi do opery Mozarta, a w samej sztuce pojawi się znana literacka postać – Eberhard Mock.

Jak bardzo tajemnice Breslau lat dwudziestych ubiegłego wieku odzwierciedlają świat bohaterów jednego z najbardziej enigmatycznych dzieła w historii opery? Odpowiedź już 1 października!

Nowy repertuar

Święto Muzyki było także okazją do zapoznania się z repertuarem na nowy sezon artystyczny.

Oprócz opery Czarodziejski Flet: Breslau na deskach teatru wystawione zostaną również inne dzieła, m.in. Madame Butterfly, Halka, Poławiacze pereł czy Faust.

Baletowy weekend

W najbliższy weekend 23, 24 oraz 25 czerwca zapraszamy do Opery Wrocławskiej na Tryptyk baletowy – Flight, Bolero i Elsa Canasta!

Flight w choreografii Małgorzaty Dzierżon powstał w 2016 r. w Wielkiej Brytanii na 90. rocznicę najstarszego w tym kraju zespołu tańca - Rambert. Był częścią programu Współcześni, prezentującego po raz pierwszy na dużą skalę trzy prace nowego pokolenia choreografów. Flight to próba przedstawia potrzeby ruchu, zmiany, cykliczności jaką można zaobserwować w naturze, jak i stanów emocjonalnych, które towarzyszą ludziom, którzy znajdują się na granicy, gdzieś "pomiędzy" - w drodze, w oczekiwaniu, w poszukiwaniu. Inspiracją jest tematyka migracji, utwór nie podejmuje jednak tematu w kontekście politycznym.

Bolero w choreografii Meryl Tankard powstało w Lyonie w 1998 r. jako efekt bliskiej współpracy choreografa z artystą wizualnym. Inspirowani muzyka Maurice'a Ravela i atmosferą miasta, Meryl Tankard i Régis Lansac stworzyli bogatą paletę obrazów w pełni zintegrowanych z ruchem tancerzy, których postacie są widoczne dla widza jedynie w sylwetce.

Elsa Canasta w choreografii Javiera De Frutos obchodzi w tym roku dwudziestą rocznicę i jako produkcja była prezentowana przez zespoły w Anglii, Szkocji i Stanach Zjednoczonych. Inspirowana postaciami, wydarzeniami i kolorytem życia towarzyskiego lat 20. XX w. Elsa Canasta to zaproszenie na przyjęcie, gdzie muzyka Cole'a Portera podkreśla zmysłowość i złożoność międzyludzkich relacji, a projekt scenografii Jean-Marca Puissant'a zachęca tancerzy do podejmowania zuchwałych i czasem ryzykownych kroków...

Bilety dostępne są na stronie internetowej opery oraz w kasach biletowych.

informacja prasowa

Giancarlo Guerrero w Alei Gwiazd Narodowego Forum Muzyki i IX Symfonia G. Mahlera na pożegnanie /relacja/

Ta ostatnia, najbardziej kontemplacyjna część IX Symfonii, jest niezwykle piękna i poruszająca. Zresztą całość, genialnie zinterpretowana przez NFM Filharmonię Wrocławską, prowadzoną przez prawdziwego mistrza, który wydobył z muzyki Mahlera tyle treści, że aż zapierało dech. Zostaliśmy obdarowani niezwykłym pięknem, które może nieść muzyka w tak szlachetnym wykonaniu....

Giancarlo Gurrero dyrygujący IX Symfonią G. Mahlera, fot. Bogusław Beszlej

W Alei Gwiazd i "Spotkajmy się!"

16 czerwca 2023 roku był dla Narodowego Forum Muzyki oraz dla melomanów dniem szczególnym. Po sześciu latach współpracy z NFM Filharmonią Wrocławską pożegnaliśmy maestro Giancarlo Guerrero i było to pożegnanie, by tak rzec, wieloetapowe i pełne emocji. Jego początek wyznaczyło odsłonięcie tablicy pamiątkowej w Alei Gwiazd, a następnie odbyło się pierwsze (ale nie ostatnie!) spotkanie z Mistrzem batuty  – w ramach  cyklicznych "Spotkajmy się w NFM", których gospodynią jest Agnieszka Ostapowiecz. 

Giancarlo Guerrero w Alei Gwiazd przed NFM, fot. Karol Sokołowski

Urodzony w Nicaragui, a potem emigrant do Wenezueli, Giancarlo Guerrero ma,  jak się okazało podczas spotkania...  tzw. polski gen, a to za sprawą wybitnego polskiego dyrygenta Stanisława Skrowaczewskiego, z którym się przyjaźnił. Guerrero opowiadał także o początkach swojej drogi muzycznej, którą rozpoczął od nauki gry na perkusji, gdyż  – jak twierdził z humorem  – liczba chętnych była tam najmniej liczna. Ostatecznie zamienił jednak werble na batutę i dzięki temu zrobił międzynarodową karierę: jest dyrektorem muzycznym Nashville Symphony w Nashville, Tennessee. oraz głównym gościnnym dyrygentem Orkiestry Gulbenkiana w Lizbonie w Portugalii. Wcześniej był zastępcą dyrygenta Minnesota Orchestra i dyrektorem muzycznym Eugene Symphony. Zdobył aż sześć nagród Grammy! 

Guerrero jest niezwykle ciepłym, otwartym człowiekiem i ma poczucie humoru. O wszystkim mówił ze swadą, nie stroniąc od anegdot. W takim też duchu odpowiadał na pytania, zdradzając rozbawionym słuchaczom m. in., że w istocie dyryguje... twarzą, głównie oczami. Zapewne tak jest, ale dodałabym jeszcze, że właściwie dyryguje całym ciałem, co widać szczególnie jaskrawo, gdy obserwuje się go z widowni. Guerrero mówił także obrazowo o tym, jak dochodzi do coraz dojrzalszych interpretacji, porównując ten czas do dorastania swoich córek. Ponadto dziękował za życzliwość i serdeczność, których doznał pracując w Narodowym Forum Muzyki jako szef NFM Filharmonii Wrocławskiej, której sympatię zdobył  – jak się okazało  – przebojem, co wcale nie dziwi. Na koniec zapowiedział, że planuje jeszcze koncerty we Wrocławiu, rozstanie nie jest więc ostateczne.

Giancarlo Guerrero podczas spotkania z melomanami, fot. K. Sokołowski

Mahler na pożegnanie

Na pożegnanie z Wrocławiem  Guerrero dokonał symbolicznego wyboru: IX Symfonii Gustava Mahlera – ostatniej własnej niedokończonej, a zarazem ostatniej romantycznej symfonii. W rękopisie  Symfonii kilkakrotnie figuruje słowo „Lebewohl” (pożegnanie) ...

Chociaż IX Symfonia ma tradycyjną liczbę części (cztery), jest niezwykła –- otwiera ją synkopowany motyw rytmiczny (który według Leonarda Bernsteina jest przedstawieniem nieregularnego bicia serca Mahlera), słyszalny w całej tej części. Krótkie wprowadzenie przedstawia również dwie inne idee: czterodźwiękowy motyw zapowiedziany przez harfę, który stanowi znaczną część muzycznej podstawy dla reszty. słychać go w rogach i klarnetach, a  szczytowym momencie rozwoju melodii puzony i tuba przejmują rytmiczny motyw bicia serca, zaznaczony w partyturze "Mit höchster Gewalt" (z największą siłą). Prowadzi to do uroczystego marszu żałobnego, oznaczonego "Wie ein Kondukt" (jak kondukt żałobny), na kotłach ostinato czterodźwiękowego motywu harfy. Po raz pierwszy i jedyny w Symfonii słychać tu niskie tony dzwonów, towarzyszące kotłom w motywie czteronutowym. Pod koniec I części znajduje się niezwykły przykład linearnej polifonii Mahlera, w której piccolo, flet, obój i skrzypce solo imitują nawoływania ptaków. Alban Berg stwierdził, że ta sekcja jest "wizją życia przyszłego". 

Giancarlo Gurrero dyrygujący IX Symfonią G. Mahlera, fot. Bogusław Beszlej

Druga część jest serią tańców i rozpoczyna się rustykalnym ländlerem, który zostaje przekształcony do tego stopnia, że nie przypomina już tańca. Tradycyjne sekwencje akordów są zmieniane w niemal nierozpoznawalne wariacje, zamieniając rustykalny, ale stopniowo zanikający ländler w okrutny walc całotonowy, nasycony chromatyką i szalonymi rytmami. W te sarkastyczne tańce pleciony został wolniejszy i spokojniejszy ländler, który przywraca motyw "westchnienia" z pierwszej części. 

Część trzecia, w formie ronda, ukazuje z kolei kontrapunktyczne umiejętności Mahlera. Otwiera ją dysonansowy temat zagrany przez trąbkę, który przybiera formę podwójnej fugi. Następujący pięcionutowy motyw wprowadzony unisono smyczkami przypomina drugą część jego V Symfonii. Dodanie Burleske (parodii z imitacjami) do tytułu tej części nawiązuje do mieszaniny dysonansu z barokowym kontrapunktem. Chociaż termin "burleska" oznacza "humorystyczny", w istocie "humor" jest stosunkowo niewielki w porównaniu z ogólnym brzmieniem "przemocy". 

Część końcowa, oznaczona zurückhaltend ("bardzo powoli i powstrzymywana"; dosłownie: "powściągliwie"), rozpoczyna się tylko smyczkami. Ale co najważniejsze, zawiera bezpośredni cytat ze środkowej części Rondo-Burleske, które tutaj przybiera postać elegii. Po kilku namiętnych kulminacjach IV część staje się coraz bardziej fragmentaryczna, a koda kończy się cicho. Na końcowych stronach Mahler cytuje pierwsze skrzypce ze swojego Kindertotenlieder. Ostatnia nuta jest oznaczona ersterbend ("umieranie"). Leonard Bernstein spekulował pod koniec swojego piątego wykładu, że cały ruch symbolicznie prorokuje trzy rodzaje śmierci: zbliżającą się śmierć Mahlera, śmierć tonacji i śmierć kultury "faustowskiej" we wszystkich sztukach.

Maestro Guerrero z pamiątkową batutą, fot. Bogusław Beszlej

Ta ostatnia, najbardziej kontemplacyjna część IX Symfonii, jest niezwykle piękna i poruszająca. Zresztą całość, genialnie zinterpretowana przez NFM Filharmonię Wrocławską, prowadzoną przez prawdziwego mistrza, który wydobył z muzyki Mahlera tyle treści, że aż zapierało dech. Zostaliśmy obdarowani niezwykłym pięknem, które może nieść muzyka w tak szlachetnym wykonaniu....

Na zakończenie swojej współpracy z Narodowym Forum Muzyki Giancarlo Guerrero został obdarowany przez dyrektora Andrzeja Kosendiaka pamiątkową batutą. Owocna współpraca z Maestro będzie kontynuowana.

 

Wielkie dzieła, wielcy wykonawcy na zakończenie sezonu w Filharmonii Sudeckiej

W tym tygodniu po raz ostatni przed wakacyjną przerwą można odwiedzić wałbrzyską filharmonię. Instytucja kończy swój 45. sezon artystyczny koncertem symfonicznym, w którym za pulpitem dyrygenckim zobaczymy Maestro Antoniego Wita, jednego z najwybitniejszych współczesnych polskich dyrygentów. Jak przystało na mistrza – usłyszymy mistrzowski repertuar – dzieła Rossiniego, Mozarta i Brahmsa. Przedsmakiem koncertu będzie spotkanie z Antonim Witem, otwarte dla wszystkich zainteresowanych, które odbędzie się 22 czerwca o godzinie 18:00 w sali konferencyjnej Filharmonii Sudeckiej.

Antoni Wit, fot. Juliusz Multarzynski

Antoni Wit jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, gdzie studiował dyrygenturę u Henryka Czyża (dyplom z odznaczeniem w 1967) oraz kompozycję w klasie Krzysztofa Pendereckiego. Studia kompozytorskie kontynuował pod kierunkiem Nadii Boulanger w Paryżu (1967-68). W trakcie swojej imponującej kariery zawodowej koncertował niemal na całym świecie i dyrygował wieloma czołowymi europejskimi orkiestrami, współpracował też z najważniejszymi polskimi zespołami, między innymi z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (dawniej Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia), którą kierował przez siedemnaście lat. Jest jednym z niewielu artystów na świecie, których płyty sprzedały się w łącznym nakładzie przekraczającym 5 milionów egzemplarzy. W sumie nagrał ponad 200 albumów dla wytwórni EMI, CBS, Decca, Camerata Tokyo, NVC Arts, Pony Canyon, EBS Recordings, Naxos, Polskie Nagrania. Zdobył niezliczone nagrody w Polsce i za granicą, był siedmiokrotnie nominowany do nagrody Grammy, otrzymał ją w 2013 roku za album z kompozycjami Krzysztofa Pendereckiego (Fonogrammi, Koncert waltorniowy, Partita, Przebudzenie Jakuba i Anaklasis) nagrany dla wytwórni Naxos.

Szczegóły z biografii Antoniego Wita będzie można poznać podczas spotkania z Maestro, które odbędzie się w przeddzień jego wałbrzyskiego koncertu. Będzie to wydarzenie zorganizowane przy współpracy z „Ruchem Muzycznym”, którego redaktor, Mateusz Ciupka, poprowadzi rozmowę z dyrygentem. Spotkanie będzie połączone z promocją książki autobiograficznej „Dyrygowanie. Sprawa życia i śmierci”. Będzie można ją nabyć oraz uzyskać autograf od Antoniego Wita. Udział w wydarzeniu jest bezpłatny. 

22.06.2023 r., godz. 18:00
sala konferencyjna Filharmonii Sudeckiej, ul. Słowackiego 4, Wałbrzych
Spotkanie z Antonim Witem w ramach Strefy Ruchu

Prowadzenie: Mateusz Ciupka

Partnerem wydarzenia jest „Ruch Muzyczny”

Wstęp wolny

23.06.2023 r., godz. 19:00
sala koncertowa Filharmonii Sudeckiej, ul. Słowackiego 4, Wałbrzych
„Wielkie dzieła, wielcy wykonawcy”

Program:

G. Rossini Uwertura do opery „Włoszka w Algierze”

W.A. Mozart Symfonia D-dur KV 504 „Praska”

J. Brahms I Symfonia c-moll op. 68

Wykonawcy:

Antoni Wit - dyrygent

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Bilety na koncert w cenie: 40/43* zł – normalny, 30/32* zł – ulgowy dostępne są w Kasie Biletowej Filharmonii Sudeckiej (bilety@filharmonia-sudecka.pl, 501-674-397) oraz w bileterii online: bit.ly/3NFsoGV. *Cena w serwisie Bilety24.pl.

informacja prasowa

XXVI Festiwal Wieczory w Arsenale /30.06-09.07.2023/ - program

XXVI Festiwal Muzyki Kameralnej „Wieczory w Arsenale” im. Jana Staniendy rozpocznie się we Wrocławiu w piątek 30 czerwca i potrwa do niedzieli 9 lipca 2023. Przed nami sześć cudownych „Wieczorów”!

Jak zawsze, „Wieczory w Arsenale” zachęcają publiczność plejadą świetnych solistów i bardzo zróżnicowanym stylistycznie repertuarem. Klasyka sąsiaduje tu z ambitną rozrywką. Wspólnym mianownikiem pozostaje szeroko rozumiana muzyka kameralna, rozbrzmiewająca na urokliwym dziedzińcu zabytkowego Arsenału. Na inauguracji Festiwalu (piątek, 30 czerwca) na scenie pojawi się Stanisław Soyka z towarzyszeniem Grott Orkiestry w programie zatytułowanym „Dusza” – w repertuarze znajdą się wybrane kompozycje tego wyjątkowego Artysty, zarówno takie hity jak „Tolerancja” czy „Kiedy jesteś taka bliska”, jak i mniej popularne acz przecudnej urody utwory Mistrza. A wszystko to w kameralnych aranżacjach, przygotowanych specjalnie na ten Wieczór.

Stanisław Soyka, fot. Magda Wdowicz-Wierzbicka

Gospodarzem całego Festiwalu jest tradycyjnie Orkiestra Wratislavia, która wykona dwa różnorodne programy, występując pod kierunkiem dwojga znakomitych koncertmistrzów. Pierwszy koncert Orkiestry, wypełniony słynnymi Porami Roku Astora Piazzolli i Antonio Vivaldiego poprowadzi znakomita skrzypaczka, Roksana Kwaśnikowska, która wykona także partie solowe w obu utworach (piątek, 7 lipca). Finał Wieczorów należeć będzie do Daniela Stabrawy. Wystąpi on w podwójnej roli solisty (w Koncercie skrzypcowym D-dur W. A. Mozarta) i dyrygenta. W programie znajdą się również Divertimento Mozarta i IV Koncert fortepianowy G-dur op. 58 Ludwiga van Beethovena, z Hinrichem Alpersem (Niemcy) w charakterze solisty.

Orkiestra Wratislavia, fot. Kazimierz Ździebło

Wyjątkowo zapowiada się drugi festiwalowy koncert, na którym wystąpi Wojciech Niedziółka – najwyżej zakwalifikowany polski uczestnik na ostatnim Konkursie Wieniawskiego w Poznaniu. Towarzyszyć mu będzie na fortepianie Krzysztof Stanienda a w programie znajdą się utwory zarówno Wieniawskiego, jak i Beethovena oraz Brahmsa (sobota, 1 lipca).

Wieczory w Arsenale, fot.Photokot.pl

PROGRAM KONCERTÓW:

Piątek, 30 czerwca 2023, godz. 20:00
Wieczór z duszą

„Dusza” – to nowy projekt koncertowy Stanisława Soyki i Grott Orkiestry, który powstał z fascynacji Grott Orkiestry twórczością Stanisława Soyki – jednego z najwybitniejszych współczesnych śpiewaków i kompozytorów. W repertuarze Wieczoru znajdą się wybrane kompozycje tego wyjątkowego Artysty, zarówno takie hity jak „Tolerancja” czy „Kiedy jesteś taka bliska” jak i mniej popularne acz przecudnej urody utwory Mistrza. A wszystko to w kameralnych aranżacjach, przygotowanych specjalnie na ten wieczór. Artyście towarzyszyć będzie jedenastoosobowa Grott Orkiestra – rodzinny zespół założony przez rodzeństwo: oboistkę Kamę Grott-Tomaszek oraz basistę i kompozytora Michała Grott. Utwory Soyki znane publiczności w wersjach autorskich, tu opracowane na Grott Orkiestrę przez Michała Grott. To nowe, świeże ujęcie stanowiące samo w sobie wartość dodaną.

Program: „Dusza”, w programie m.in.: „Tak jak w kinie”, „Ławeczka”, „Cud Niepamięci”, „Tolerancja”, „Absolutnie nic”, „Jak dzieci” i inne.

Wykonawcy: Stanisław Soyka – wokal, fortepian, Grott Orkiestra

Bilety: 110 zł (normalne), 85 zł (ulgowe: uczniowie, studenci, seniorzy)

Wieczory w Arsenale, fot. Kazimierz Ździebło

Sobota, 1 lipca 2023, godz. 20:00
Mistrzowski recital

Ma zaledwie 19 lat, ale podczas ubiegłorocznego XVI Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu – kiedy jako jedyny Polak został zakwalifikowany do II etapu – zogniskował na sobie wzrok i słuch całej Polski, stając się jej muzycznym dobrem narodowym. Olbrzymi talent, wielka muzykalność, znakomita technika – to wszystko dane nam będzie podziwiać podczas recitalu Wojciecha Niedziółki. Z towarzyszeniem Krzysztofa Staniendy przy fortepianie wykona wirtuozowskie utwory Henryka Wieniawskiego oraz dwie wspaniałe sonaty skrzypcowe: uchodzącą za najbardziej liryczną z trzech sonat skrzypcowych kompozytora Sonatę A-dur op. 100 Johannesa Brahmsa i jedyną czteroczęściową w opusie 30 Sonatę c-moll Ludwiga van Beethovena.

Program:

H. Wieniawski – Polonez A-dur op. 21

L. van Beethoven – Sonata c-moll na skrzypce i fortepian op. 30 nr 2

J. Brahms – Sonata A-dur na skrzypce i fortepian op. 100 nr 2

H. Wieniawski – Wariacje na temat własny op. 15

Wykonawcy:

Wojciech Niedziółka – skrzypce,

Krzysztof Stanienda – fortepian

Bilety: 50 zł (normalne), 40 zł (ulgowe: uczniowie, studenci, seniorzy)

Wojciech Niedziółka, fot. Łukasz Król

Niedziela, 2 lipca 2023, godz. 20:00

Historia Żołnierza

Słynny utwór Igora Strawińskiego, „Historia żołnierza”, to kompozycja powstała po okropnościach Wielkiej Wojny i jest baśnią o żołnierzu, który w zamian za księgę z przepowiedniami przyszłości zaprzedał duszę diabłu. Dzieło – powstałe we współpracy ze szwajcarskim pisarzem, Charlesem Ramuzem i opowiadające o nieroztropnym żołnierzu, który nie przejął się przestrogą: „Biada temu, co pragnie zbyt wiele...” – może się odnosić do każdego z nas. Tytułowym Żołnierzem może być zachłanny biznesmen, głupi polityk, zwykły człowiek... Wspaniała obsada pozwoli zanurzyć się w niezwykły muzyczny świat Strawińskiego. Program koncertu dopełni zamówiona przez Festiwal najnowsza kompozycja Mikołaja Majkusiaka: „Oktet” przeznaczony niemal na ten sam skład instrumentów, co „Historia żołnierza”. Ten Wieczór to z pewnością prawdziwy muzyczny rollercoaster!

Program:

M. Majkusiak – Suita na oktet instrumentalny (prawykonanie)

I. Strawiński – Historia Żołnierza

Wykonawcy:

Robert Gonera – narrator, Roksana Kwaśnikowska – skrzypce, Damian Kalla – kontrabas, Waldemar Żarów – klarnet, Katarzyna Zdybel-Nam – fagot, Jakub Waszczeniuk – trąbka, Eloy Panizo Padrón – puzon, Miłosz Rutkowski – perkusja, Mateusz Stankiewicz – akordeon, Anna Sułkowska-Migoń – dyrygent

Bilety: 50 zł (normalne), 40 zł (ulgowe: uczniowie, studenci, seniorzy)

Robert Gonera by Highspot

Piątek, 7 lipca 2023, godz. 20:00

Pory Roku

Czterech Pór Roku Antonio Vivaldiego nikomu specjalnie przedstawiać nie trzeba. Podobnie zresztą, jak Czterech Pór Roku w Buenos Aires (Cuatro estaciones porteñas) Astora Piazzolli, bo obok Bolera Ravela to najbardziej chyba popularne utwory muzyki klasycznej. Oba te cykle często są ze sobą zestawiane, ponieważ Piazzolla w dowcipny sposób cytuje w swoich tańcach dzieło Rudego Księdza. Vivaldi swój cykl zaczyna Wiosną, Piazzolla Wiosną kończy, ale obaj odmalowują przed słuchaczami wszystkie kolory, zapachy i odgłosy poszczególnych pór roku... W tym roku usłyszymy te perełki w zjawiskowej interpretacji Roksany Kwaśnikowskiej – tegorocznej laureatki nagrody FRYDERYK w kategorii „Muzyka solowa” za płytę „Rode: 24 Caprices for Solo Violin”.

Program:

A. Piazzolla – Cztery Pory Roku w Buenos Aires (Cuatro estaciones porteñas)

A. Vivaldi – Cztery Pory Roku op. 8

Wykonawcy:

Orkiestra Kameralna Wratislavia

Roksana Kwaśnikowska – skrzypce, dyrygent

Bilety: 50 zł (normalne), 40 zł (ulgowe: uczniowie, studenci, seniorzy)

Wieczory w Arsenale, fot. Kazimierz Ździebło

Sobota, 8 lipca 2023, godz. 20:00
Fado

Trio Bastarda wspólnie z João de Sousa odnosząc się do tradycyjnych utworów fado stworzyli nową, oryginalną opowieść muzyczną. Współczesne, autorskie aranżacje i opracowania tych niezwykłych, melancholijnych pieśni dały artystom możliwość swobodnej wypowiedzi i kreacji muzycznej oraz pozwoliły na szczery, pełen emocji przekaz. Owocem tego spotkania jest płyta „Fado”, która ukazała się wiosną 2021 roku nakładem wytwórni Audio Cave. Repertuar to żelazna klasyka fado: utwory Alaina Oulmana, Alfreda Marceneiro czy Amálii Rodrigues brzmią autentycznie i współcześnie, łącząc portugalską tradycję z własnym, oryginalnym idiomem muzycznym. Cudowny artystyczny kwartet sprawia, że przy tej muzyce można się rozmarzyć, zapomnieć, przepaść.

Program:

Fado, w programie m.in.: „Livre”, „Estranha forma de vida”, „Cantiga de amigo”, „Medo”, „Maldição” i inne

Wykonawcy:

João de Sousa – wokal, gitara,

Paweł Szamburski – klarnet,

Tomasz Pokrzywiński – wiolonczela,

Michał Górczyński – klarnet basowy

Bilety: 110 zł (normalne), 85 zł (ulgowe: uczniowie, studenci, seniorzy)

Niedziela, 9 lipca 2023, godz. 20:00
Klasyczny finał

Czy ktokolwiek może sobie wyobrazić Wieczory w Arsenale bez choćby jednego utworu Mozarta? My też nie, więc na finał aż dwie jego kompozycje! Jedno z uroczych Divertiment napisane przez niespełna szesnastoletniego Wolfganga oraz jego Koncert skrzypcowy w wykonaniu Daniela Stabrawy a po przerwie crème de la crème: IV Koncert fortepianowy G-dur op. 58 Ludwiga van Beethovena. Nazywany „Skowronkowym” od sprawiającego wrażenie improwizacji fortepianowego wstępu, ale nie brakuje w nim także typowej beethovenowskiej powagi. Solistą będzie niemiecki pianista, Artysta Stainwaya, laureat Konkursu Beethovenowskiego w Bonn – Hinrich Alpers. Klasyka na finał? O, tak!

Program:

Wolfgang Amadeus Mozart, Divertimento B-dur KV 137

Koncert skrzypcowy D-dur KV 218

Ludwig van Beethoven, IV Koncert fortepianowy G-dur op. 58

Wykonawcy:

Hinrich Alpers – fortepian,

Orkiestra Kameralna Wratislavia,

Daniel Stabrawa – skrzypce, dyrygent

Bilety: 50 zł (normalne), 40 zł (ulgowe: uczniowie, studenci, seniorzy)

Bilety oraz karnety do nabycia:

- na stronie https://www.wieczorywarsenale.eu/?page_id=142;

- w serwisach: Kicket, Ticketmaster, Biletyna, Going;

- stacjonarnie w w salonach Empik oraz sieci sklepów Media Markt na terenie całego kraju

- oraz na godzinę przed koncertami w Arsenale.

XXVI Festiwal Muzyki Kameralnej „WIECZORY W ARSENALE” im. Jana Staniendy

Wrocław, dziedziniec Arsenału, 30.06-09.07.2023 r.

Wszystkie koncerty rozpoczynają się o godz. 20:00.

informacja prasowa