Forum Musicum 2025: Narodziny sonaty /zapowiedź/

Dyrektor artystyczny Forum Musicum, Tomasz Dobrzański zaprasza na tegoroczną edycję festiwalu muzyki dawnej. W tym roku pod hasłem "Narodziny sonaty". 

Niezmiernie cieszę się, że mogę zaprosić Państwa na kolejną edycję Festiwalu Forum Musicum poświęconego muzyce dawnej wykonywanej w zgodzie z historycznymi praktykami. W tym roku głównym tematem naszych spotkań z publicznością uczyniliśmy jedną z najważniejszych form instrumentalnych klasycyzmu i romantyzmu – sonatę. 

Świadkiem jej narodzin była wcześniejsza epoka – barok, czas niejednego przecież przełomu w historii kultury. Sam proces kształtowania się sonaty jest, moim zdaniem, jednym z najciekawszych w dziejach muzyki. Musimy uświadomić sobie, że do końca XVI wieku muzyka instrumentalna oparta była całkowicie na wzorcach wokalnych – to właśnie na wyłanianiu się form instrumentalnych z muzyki wokalnej proces ów polegał. Jego ilustracją będzie program trzech koncertów. 

Podczas pierwszego z nich znakomici artyści związani z Wrocław Baroque Ensemble – Zbigniew Pilch i Marta Niedźwiecka – w przekrojowym programie zaprezentują wspólnie wczesne, siedemnastowieczne sonaty skrzypcowe. Inni festiwalowi wykonawcy – ceniony przez międzynarodową krytykę zespół Concerto Scirocco – przybliżą nam nie tylko tytułowy gatunek, ale również inne, należące do wczesnej twórczości instrumentalnej, wskazując na ich powinowactwo z formami wokalnymi. Członkowie Filatura di Musica skupią się natomiast na istotnym elemencie rozwoju interesującego nas zjawiska, jakim była praktyka improwizowanego kontrapunktu. Oprócz tego podczas Forum Musicum do przestrzeni miejskich powrócą koncerty historycznych formacji instrumentów dętych, a także ludowa potańcówka. Fascynujące konteksty dawnych praktyk wykonawczych staną nam się bliższe podczas spotkań z artystami. 

Nie mogę się już doczekać wspólnie z Państwem przeżywanych festiwalowych wydarzeń. Do zobaczenia!

Tomasz Dobrzański

Dyrektor artystyczny Forum Musicum

9. sierpnia 2025, godz. 16.00

Gwarne przestrzenie, duży pogłos – tym średniowiecznym zespołom to nie przeszkadzało! W programie tegorocznej edycji Forum Musicum znalazły się koncerty grup muzycznych złożonych z instrumentów dętych wzorowanych na funkcjonujących przed wiekami formacjach typu alta cappella. Międzynarodowa grupa Alta Bellezza kultywuje tradycję ukształtowaną w wiekach XIV i XV, a swoją nazwę zaczerpnęła od jednej z chansons Guillaume’a Dufaya – głównego przedstawiciela funkcjonującej wówczas szkoły burgundzkiej.

L Alta Bellezza

Program:
Kruk i lew. Maciej Korwin Jerzy z Podiebradów w sporze o koronę czeską

Anonim Sophia nasci fertur singula (Codex Speciálník)

Anonim Kain mier (Strahov Codex)

Anonim Myn hrcz freyden ist (Strahov Codex)

Anonim Regina caeli laetare alleluia (Codex Speciálník)

Anonim Pater noster (Codex Speciálník)

Anonim Caecus non iudicat de coloribus (Codex Speciálník)

Alexander Agricola Ave coronata sublime (Codex Speciálník)

Anonim  J... – B... – N… (Margherita Castellani’s Songbook)

Anonim A Florence la joeuse cite (Margherita Castellani’s Songbook)

Dworzec PKP, godz. 16.00 

Hala Targowa, godz. 17.00 

NFM, foyer -1, godz. 18.00 

W sytuacji złych warunków pogodowych (deszczu lub silnego wiatru) minikoncerty odbędą się w wyznaczonym czasie w Narodowym Forum Muzyki w foyer na poziomie -1.

Wykonawcy:

Alta Bellezza:

Laura Dümpelmann – szałamaje, pomort 

Hanna Geisel – szałamaje, pomort, dudy 

Nathaniel Wood – busines, trąbka suwakowa, puzon

Czas trwania: 20 minut

Lokalizacja: Przestrzeń miejska Wrocławia

Zbigniew Pilch, fot. Maciej Weszka

godz. 20.00 , Ratusz, Sala Wielka

XVII-wieczne sonaty skrzypcowe

Program:

Dario Castello Sonata seconda ze zbioru Sonate concertante in stil moderno. Libro secondo

John Dowland Lachrymae Pavan (Flow, My Tears) ze zbioru The Second Booke of Songs or Ayres of 2, 4 and 5 Parts

Johann Schop Lachrimae Pavaen ze zbioru 't Uitnemend Cabinet

Aldebrando Subissati Sonata XVI Domine ostende ze zbioru Il primo Libro Delle sonate di violino

Philipp Friedrich Böddecker Sonata in d ze zbioru Sacra partitura

Carlo Farina Sonata seconda detta la Desperata ze zbioru Fünffter Theil. Newer Pavanen, Gagliarden etc.

Henricus Litzkau Sonata in d – manuskrypt ze zbiorów Uniwersytetu Wrocławskiego

Thomas Baltzar Almand; Wariacje na temat „John, Come Kiss Me Now” ze zbioru The Division Violin

Wykonawcy:

Zbigniew Pilch – skrzypce barokowe

Marta Niedźwiecka – klawesyn, pozytyw 

LAlta Bellezza 

10. sierpnia, godz. 12.00
Alta Bellezza „Fenomen alta cappella” – spotkanie z publicznością

Wykonawcy:

Grzegorz Joachimiak – prowadzenie

Lokalizacja:

NFM, Sala Kameralna

plac Wolności 1, Wrocław

Muscanti Poestatis fot. Stefano Preda

17. sierpnia, godz. 16.00

Dudy, trąby, szałamaje, kotły

Program:

Anonim La Manfredina i Rotta della Manfredina – estampida

Anonim Novus miles sequitur – conductus

Anonim Ductia

Guillaume Du Fay / Robert Morton Il sera pour vous conbatu / L'homme armé Rondeaux

Anonim Leoncello – ballo; tenor wg Domenica da Piacenza (oprac. arr. M. Nardella)

John Dunstable Bassadanza – kanon

Anonim La Spagna – bassadanza i Agnus Dei z Missa „La Bassadanza” Heinricha Isaaca

Anonim In questo ballo – frottola

Anonim Zappay lo Campo – frottola

Miejsce:

Dworzec PKP, godz. 16.00 

Hala Targowa, godz. 17.00 

NFM, foyer -1, godz. 18.00 

Wykonawcy:

Ensemble MusiCanti Potestatis:

Filippo Calandri – trąbka suwakowa, trąbka, kornet

Lorenzo Lolli – naquaire nakers, tamburello

Danilo Tamburo – trąbka, puzon

Giacomo Silvestri – szałamaja, pomort, dudy

Kapela Odloty 2024 foto Nina Szczudlik 

Potańcówka
22. sierpnia, godz. 20.00, Wrocław, Stary Refektarz przy klasztorze oo. Dominikanów

Wykonawcy:

Kapela Odloty

Filatura di Musica

23. sierpnia, godz. 20.00, Wrocław, Oratorium Marianum
Narodziny sonaty
Ars contrapuncti diminuti

Program:

Giorgio Mainerio Pass’e mezzo antico ze zbioru Il primo libro de balli

Jacob Arcadelt O felici occhi miei ze zbioru ll primo libro di madrigali d’Arcadelt

Diego Ortiz Recercada segunda sobre „O felici occhi miei” z Trattado de Glosas

Vincenzo Ruffo Capriccio sopra „O felici occhi miei” ze zbioru Capricci in musica a 3 voci

Giorgio Mainerio Ballo milanese oraz La Parma ze zbioru Il primo libro de balli

Cipriano de Rore Anchor che col partire ze zbioru Madrigali a 4 voci, libro primo

Andrea Gabrieli Ricercar „Anchor che col partire” ze zbioru Il terzo libro de ricercari

Riccardo Rognoni Passaggi sopra „Anchor che col partire” ze zbioru Passagi per potersi essercitare nel diminuire terminatamente

Vincenzo Ruffo La Disperata oraz La Gamba ze zbioru Capricci in musica a 3 voci

Diego Ortiz Recercada segunda sobre passamezzo moderno z Trattado de Glosas

Orlando di Lasso Susanne un jour ze zbioru Tiers livre des chansons

Geert van Turnhout Bicinium „Susanne un jour” ze zbioru Liber musicus duarum vocum cantiones

Claude Le Jeune Susanne un jour ze zbioru Meslanges de la musique

Adam Jarzębski Susanna videns ze zbioru Canzoni e concerti

Cesare Borgo Canzon „La Castelnovata” z Tabulatury Pelplińskiej 

Giovanni Valentini Canzon a quatro z Tabulatury Pelplińskiej

Tarquinio Merula Canzon „La Lusignuola” z Tabulatury Pelplińskiej

Wykonawcy:

Filatura di Musica:

Marek Nahajowski – flety podłużne, kierownictwo artystyczne

Magdalena Pilch – flety podłużne, flet traverso

Judyta Tupczyńska – skrzypce

Justyna Młynarczyk – viola da gamba

Patrycja Domagalska-Kałuża – pozytyw

Lokalizacja:

Wrocław, Oratorium Marianum

plac Uniwersytecki 1, Wrocław

24. sierpnia, godz. 12.00, NFM Sala Kameralna
Sztuka kontrapunktu ozdobnego – spotkanie z publicznością

Wykonawcy:

Filatura di Musica:

Marek Nahajowski – flety podłużne, kierownictwo artystyczne

Magdalena Pilch – flety podłużne, flet traverso

Judyta Tupczyńska – skrzypce

Justyna Młynarczyk – viola da gamba

Patrycja Domagalska-Kałuża – pozytyw

informacja prasowa

Kino Organowe NFM 2025: na początek "Portier z hotelu Atlantic" F. Murnaua /zapowiedź/

Letni cykl Kina organowego NFM będzie doskonałą okazją do zetknięcia się ze sztuką filmową początku ubiegłego stulecia. Tegoroczną edycję otworzy film uważany za perłę niemieckiego kammerspielu – "Portier z hotelu Atlantic" z 1924 roku w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua. Nieme kadry produkcji o fatalistycznym losie jednostki mierzącej się z nieuniknionym przemijaniem i walką o własną godność wzbogacą improwizacje duetu tworzonego przez organistę Tomasza Głuchowskiego oraz DJ-a Michała Macewicza. 

"Portiera z hotelu Atlantic" uważa się za najważniejsze dzieło filmowe Murnaua, tuż obok powstałego dwa lata wcześniej horroru Nosferatu, symfonia grozy. Opowiada on historię tytułowego portiera, starszego mężczyzny zatrudnionego w jednym z luksusowych hoteli, który pewnego dnia w wyniku degradacji traci prestiżową posadę, przez co zmuszony jest mierzyć się z pogardliwymi głosami otoczenia. Dumny z pełnionego stanowiska i wytwornego munduru, będącego zarazem symbolem wysokiej rangi, doświadcza materialnej oraz moralnej straty, której zmuszony jest stawić czoło. Owa smutna historia upadku człowieka stała się zarazem w kinematografii punktem wyjścia do refleksji nad stworzonym przez Murnaua filmowym portretem jednostki oraz społeczeństwa trwającego w toksycznej fascynacji mundurem.

Niezwykła kreacja Emila Janningsa, grającego tytułowego bohatera, była jedną z największych ról w karierze aktora. Dojrzały już wówczas artysta – a parę lat później także zdobywca  pierwszego Oscara – zaprezentował całe spektrum umiejętności, lawirując z wyczuciem pomiędzy subtelnością a pełną zaangażowania grą całym sobą, doskonale portretując stany tak dumy, jak i cierpienia. Perfekcyjne operowanie filmowymi technikami narracyjnymi, w tym dynamicznymi ruchami kamery, sprawiło, że "Portier z hotelu Atlantic" uważany jest za arcydzieło ekspresjonizmu.

Program:

"Portier z hotelu Atlantic", reż. Friedrich Wilhelm Murnau (1924) – pokaz filmu niemego z muzyką improwizowaną na żywo [91’]

Wykonawcy:

Tomasz Głuchowski – organy

Michał Macewicz – DJ

Sebastian Smoliński – wprowadzenie

Czas trwania: 91 minut

Wydarzenie towarzyszące 25. MFF BNP Paribas Nowe Horyzonty

Pozostałe wydarzenia z tego cyklu

8. sierpnia 2025

"Upiór w operze", reż. Rupert Julian, Edward Sedgwick, Ernst Laemmle, Lon Chaney, (1925) – pokaz filmu niemego z muzyką improwizowaną na żywo [102’]

Wykonawcy:

Paul Goussot – organy

Rafał Jęczmyk – wprowadzenie

28. sierpnia 2025

"Rozkosze gościnności",  reż. Buster Keaton, John G. Blystone (1923) – pokaz filmu niemego z muzyką improwizowaną na żywo [74’]

 Wykonawcy:

Vincent Thévenaz – organy

Pola Morawetz – wprowadzenie

Czas trwania: 74 minuty

informacja prasowa

Viva l’opera - koncert Międzynarodowej Akademii Wiolonczelowej /zapowiedź/

11 lipca o 19.00  w Narodowym Forum Muzyki zabrzmi koncert Międzynarodowej Akademii Wiolonczelowej w wykonaniu Polish Cello Quartet – jednego z wiodących polskich zespołów kameralnych, tworzonego przez Tomasza Darocha, Wojciecha Fudalę, Krzysztofa Karpetę oraz Adama Krzeszowca. Pragnąc dotrzeć do młodych artystów na całym świecie, ci czterej wybitni wiolonczeliści powołali do życia projekt umożliwiający adeptom gry na tym instrumencie doskonalenie swoich umiejętności pod okiem profesjonalistów oraz zmierzenie się z bogactwem różnorodnego repertuaru. Tego wieczoru na pulpitach muzyków znajdą się między innymi partytury dzieł tytanów dziewiętnastowiecznej opery – Georges’a Bizeta czy Gioacchina Rossiniego.

Międzynarodowa Akademia Wiolonczelowa / fot. Sławek Przerwa

Gdy sto pięćdziesiąt lat temu, w marcu 1875 roku, Bizet wystawiał po raz pierwszy w paryskiej Opéra-Comique swoją operę "Carmen", nie mógł spodziewać się, że dziś będzie to jedna z najczęściej goszczących na afiszach kompozycji tego gatunku. Publiczność przyzwyczajona do przedstawień o lekkiej tematyce przyjęła ją bowiem początkowo z nieskrywaną konsternacją. Wynikało to z szeroko pojętego realizmu zastosowanego przez twórcę, który wprowadził na estradę postaci z życia codziennego, przełamując dotychczasowe konwencje artystyczne. Prędko jednak doceniono zarówno wspaniałą orkiestrację dzieła, jak i niezwykle ekspresyjną inwencję melodyczną, a sam utwór stał się synonimem „hiszpańskości”. Wiolonczeliści wykonają suitę opartą na tematach z "Carmen". Nie będą to jednak jedyne tropy związane z twórczością operową – artyści sięgną także po słynne uwertury do "Wilhelma Tella" oraz "Cyrulika Sewilskiego" Gioacchina Rossiniego. Spuściznę pochodzącego z włoskiego Pesaro kompozytora łączy przede wszystkim niezwykła finezyjny dobór środków wyrazu oraz iskra muzycznie ilustrowanego humoru – i takie też są wspomniane uwertury. „Kto zna jedną moją operę, ten zna wszystkie” – zwykł mawiać twórca, którego muzyczny temperament bez wątpienia przesądził o nieśmiertelności przywołanych tytułów. 

Repertuar koncertu obejmie także utwory wirtuozów wiolonczeli z poprzednich stuleci. Bez wątpienia należy do nich Wilhelm Fitzenhagen, słynny dedykant jednego z największych arcydzieł literatury wiolonczelowej – Wariacji na temat rokoko A-dur op. 33 Piotra Czajkowskiego. W wykonaniu Polish Cello Quartet zabrzmi jego Concert-Waltzer op. 31. Członkowie kwartetu wraz z Răzvanem Sumą, Magdaleną Bojanowicz-Koziak, Yanem Khmelevsky’m i Mikołajem Cieślakiem zinterpretują też Serenadę D-dur Alfreda Piattiego – nazywanego przez samego Ferenca Liszta „Paganinim wiolonczeli”. Jak pokazała historia, legendarny Węgier cenił jeszcze innego doskonałego wiolonczelistę – Davida Poppera, który dzięki rekomendacji mistrza został profesorem budapeszteńskiej akademii muzycznej. Zapamiętano go również jako kompozytora skoncentrowanego na literaturze przeznaczonej na jego instrument. Romantyczny Polonaise de concert op. 14 jego pióra stworzony pierwotnie na wiolonczelę z towarzyszeniem fortepianu zabrzmi tego wieczoru w wykonaniu Raphaela Wallfisha i Orkiestry Wiolonczelowej MAW. W tej samej obsadzie melomani usłyszą także urokliwą, nostalgiczną miniaturę "Klid" (Ciszę leśną) Antonina Dvořáka. Całość zwieńczy zaś kołysząca Bossa Nova Philharmonica – niewielki, tętniący latynoamerykańskimi rytmami utwór Wilhelma Kaisera-Lindemanna z 1980 roku. 

Program:

W. Fitzenhagen Concert-Walzer op. 31 na cztery wiolonczele

Wykonawcy: 

Polish Cello Quartet

 

G. Bizet Suita Carmen (oprac. na 5 wiolonczel W. Thomas-Mifune) 

Wykonawcy: 

Răzvan Suma, Polish Cello Quartet

A. Piatti Serenada D-dur (oprac. na 8 wiolonczel G. Sollima)

Wykonawcy:

Răzvan Suma, Magdalena Bojanowicz-Koziak, Yan Khmelevsky, Mikołaj Cieślak, Polish Cello Quartet

G. Rossini Uwertura do opery "Wilhelm Tell" (oprac. na 6 wiolonczel G. Seymour)

Wykonawcy:

Răzvan Suma, Magdalena Bojanowicz-Koziak, Polish Cello Quartet

***

D. Popper Polonaise de concert op. 14 (oprac. K. Mackerell)

A. Dvořák "Klid" (Cisza leśna) B. 182 (oprac. H. Krzeszowiec)

Wykonawcy: 

Raphael Wallfish, Orkiestra Wiolonczelowa MAW

 

G. Rossini Uwertura do opery "Cyrulik sewilski" (oprac. S. Watkins)

W. Kaiser-Lindemann Bossa Nova Philharmonica na orkiestrę wiolonczelową 

Wykonawcy: 

Orkiestra Wiolonczelowa MAW

Wykonawcy:

Polish Cello Quartet:

Tomasz Daroch, Wojciech Fudala, Krzysztof Karpeta, Adam Krzeszowiec – wiolonczele

Raphael Wallfisch, Răzvan Suma, Magdalena Bojanowicz-Koziak, Yan Khmelevsky, Mikołaj Cieślak – wiolonczele

Orkiestra Wiolonczelowa MAW

czas trwania: 120 minut

informacja prasowa

"Barbara Królowa z klejnotów" - wystawa w Muzeum w Nieborowie i Arkadii

 W 475. rocznicę koronacji Barbary Radziwiłłówny Muzeum w Nieborowie i Arkadii (Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie)  zaprasza na wystawę poświęconą jednej z najbardziej intrygujących kobiet w dziejach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wystawa potrwa do 30 listopada 2025.

Barbara Radziwiłłówna — wielka księżna litewska i królowa Polski to postać, która od wieków fascynuje zarówno historyków, jak i artystów, a jej krótka, lecz intensywna obecność na królewskim dworze pozostawiła po sobie niezatarty ślad. Jej burzliwa historia miłości z królem Zygmuntem II Augustem, tragiczna śmierć oraz nieprzemijająca legenda sprawiają, że po dziś dzień pozostaje postacią inspirującą i budzącą emocje.

Zorganizowana przez Muzeum w Nieborowie i Arkadii wystawa, w partnerstwie z Maciejem Radziwiłłem i Fundacją Trzy Trąby oraz Fundacją Nomina Rosae, wprowadzi w wyjątkowy świat renesansowej mody i dworskiego splendoru, którego Barbara Radziwiłłówna była niezrównaną ikoną.

 

Fot. Katarzyna Sanocka, Muzeum w Nieborowie i Arkadii

Znana ze swojego wyrafinowanego gustu i dbałości o szczegóły, królowa zachwycała współczesnych kunsztownymi strojami, szytymi przez najlepszych krawców, haftowanymi złotem sukniami, koronkami oraz bogato zdobioną biżuterią. Jej garderoba stanowiła odbicie nie tylko osobistego stylu, ale i pozycji, jaką zajmowała na europejskim dworze.

Na ekspozycji zaprezentowano rekonstrukcje królewskich strojów Barbary, wykonane na podstawie źródeł ikonograficznych i opisów archiwalnych. W tle rozgrywa się romantyczna miłość Barbary i Zygmunta Augusta oraz opowieść o politycznych napięciach na królewskim dworze.

 

Wystawa czasowa
BARBARA – KRÓLOWA Z KLEJNOTÓW
15 czerwca - 30 listopada 2025 r.
Pałac Radziwiłłów w Nieborowie

kuratorka:  Monika Antczak

informacja prasowa

Ewa Braun laureatką Platynowych Lwów jubileuszowego 50. FPFF

Nagrodę jubileuszowego 50. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za całokształt twórczości otrzyma Ewa Braun, wybitna scenografka i dekoratorka wnętrz. Statuetkę Platynowych Lwów odbierze podczas finałowej gali 50. FPFF.

fot. Anita Walczewska/East News/SFP

To niezwykle radosna wiadomość dla mnie! Jestem zaszczycona decyzją przyznania mi Platynowych Lwów za całokształt dokonań twórczych. Tradycyjnie tą nagrodą wyróżniano przede wszystkim reżyserów, jestem dumna, że decyzją Komitetu Organizacyjnego Festiwalu z rekomendacji Stowarzyszenia Filmowców Polskich i Rady Programowej Festiwalu otrzymam tę niezwykle prestiżową nagrodę. Szczególnie, że wręczenie odbędzie się na Gali Jubileuszowego 50. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Jestem miło usatysfakcjonowana, że po raz drugi po Agnieszce Holland reżyserce zostanie wyróżniona twórczyni kobieta – komentuje laureatka, Ewa Braun. 

W tym roku Platynowe Lwy otrzyma artystka obdarzona wyjątkową filmową wrażliwością, a przy tym niezwykle precyzyjna w swoich działaniach. W misternych światach, które kreuje na planie, gra każdy szczegół, faktura, kolor i kształt. „Praca w filmie jest odbywaniem niezwykłej podroży w czasie”, mówi Ewa Braun, a ja już się cieszę na wspólną podróż z laureatką w Gdyni – podkreśla Dyrektorka Artystyczna, Joanna Łapińska. 

Wybór laureatki komentuje reżyser Jan P. Matuszyński, Przewodniczący Rady Programowej FPFF: Platynowe Lwy trafią w tym roku w ręce osoby, która łączy historię kina z teraźniejszością. Jako przewodniczący Rady Programowej FPFF, która wyszła z propozycją tej kandydatury, jestem szczęśliwy, że możemy wyróżnić Panią Ewę Braun, która dzięki swojej pracy potrafi sprawić, że wydaje nam się, że zatrzymuje się czas. Oby kino zawsze miało taką ponadczasową moc.

Ewa Braun to scenografka, kostiumografka i dekoratorka wnętrz, profesorka sztuki, wykładowczyni Wydziału Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a w latach 1999–2023 Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi, gdzie pod jej kierunkiem powstało 120 etiud studenckich. 

Laureatka Oscara za dekorację wnętrz do „Listy Schindlera” Stevena Spielberga (wraz z Allanem Starskim, 1994) oraz Nagrody za scenografię na 12. FPFF za film „Cudowne dziecko” Waldemara Dzikiego (wraz z zespołem scenografów i dekoratorów wnętrz, 1987).

Współpracowała przy ponad 60 filmach kinowych i telewizyjnych oraz serialach z wybitnymi polskimi i zagranicznymi reżyserami i reżyserkami. Kostiumy zaprojektowała między innymi do „Przejścia podziemnego” (1973) Krzysztofa Kieślowskiego, „Zazdrości i medycyny” (1973) i „Zaklętych rewirów” (1975) Janusza Majewskiego oraz „Szpitala Przemienienia” Edwarda Żebrowskiego. Jako dekoratorka wnętrz pracowała m.in. ze Stevenem Spielbergiem przy „Liście Schindlera” (1994), z Volkerem Schlöndorffem przy „Królu Olch” (1996), z Januszem Majewskim przy „Sprawie Gorgonowej”(1977), serialu „Królowa Bona” (1980), „Epitafium dla Barbary Radziwiłłównej” (1982) i „C.K. Dezerterach” (1985) i „Złocie Dezerterów” (1998), z Janem Rybkowskim i Markiem Nowickim przy serialu „Kariera Nikodema Dyzmy” (1980), z Wojciechem Jerzym Hasem przy „Nieciekawej historii” (1982), z Agnieszką Holland przy „Europie, Europie” (1992), Tadeuszem Konwickim przy „Lawie” (1989), z Andrzejem Wajdą przy „Wielkim Tygodniu” (1995), z Krzysztofem Zanussim przy „Iluminacji” (1972), „Barwach ochronnych” (1976), „Wherever you are” (1988). Jako scenografka m.in. Costą-Gavrasem przy „Życie za życie. Maksymilian Kolbe” (1990), „Dotknięciu ręki” (1992) i „Bracie naszego Boga” (1997) i „Małej Apokalipsie” (1992) i Peterem Kassovitzem przy „Jakubie kłamcy” (1999).

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, jest członkinią Amerykańskiej Akademii Wiedzy i Sztuki Filmowej oraz członkinią i założycielką Polskiej Akademii Filmowej. W latach 1990–1996 zasiadała w Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

Podczas Festiwalu odbędą się wydarzenia z udziałem laureatki. Obejrzymy „Nieciekawą historię” Wojciecha Jerzego Hasa z dekoracją wnętrz Ewy Braun, dodatkowo laureatka weźmie udział w sekcji Mistrzowska Piątka oraz przygotuje masterclass. 

50. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni odbędzie się w dniach 22–27 września 2025 roku. Producentem FPFF jest Pomorska Fundacja Filmowa w Gdyni.

informacja prasowa

Czarnomorska utopia 1955-1989 – otwarcie nowej wystawy w Muzeum Architektury we Wrocławiu

10 lipca 2025 r. o godzinie 18.00 Muzeum Architektury we Wrocławiu, Rumuński Instytut Kultury w Warszawie i Związek Architektów w Rumunii zapraszają na otwarcie wystawy "Czarnomorska utopia 1955-1989 Dramat architektoniczny w pięciu aktach". 

Mamaja, hotel Flora, 1968, Arhitektura

Przez ponad trzy dekady, od lat 50. do 80. XX wieku, rumuńskie wybrzeże Morza Czarnego było sceną kreatywnych eksperymentów architektonicznych. Stało się śmiałym modernistycznym przedsięwzięciem – rodzajem otwartego laboratorium, kształtowanego przez marzenia o lepszym społeczeństwie. W centrum wydarzeń znalazł się architekt Cezar Lăzărescu, który kierował pracami nad stworzeniem kompleksu nadmorskich kurortów, mających zerwać z przeszłością. W opozycji do zatłoczonych miast i regionów przemysłowych miały one oferować otwartą przestrzeń, harmonię z naturą i świeży, nowoczesny styl życia.

(...) Dzisiaj spojrzenie na archiwalne materiały pozwala dostrzec zarówno kreatywność i optymizm, jak i sprzeczności tamtych czasów. Projekty często przypominają scenografię teatralną – starannie zaaranżowaną, aby wywołać wrażenie wypoczynku i nowoczesności. Postanowiliśmy zatem przedstawić historię wybrzeża w konwencji sztuki teatralnej, rozgrywającej się w kolejnych aktach: od odważnych początków, przez rozkwit eksperymentu w latach 60. i 70. XX wieku, aż po stopniowe zmiany, które z czasem miały podważyć pierwotną wizję.

Teatr letni w Mamaji, 1963, Arhitektura

Zabudowa ciągnącego się ponad 70 kilometrów wybrzeża powstawała stopniowo, ewoluując przez 34 lata. Jej rozwój był uważnie i nieustannie obserwowany przez magazyn „Arhitectura”. Za pomocą fotografii, rysunków i komentarzy samych architektów opowiadano na jego łamach o tym, jak budynki mają kształtować nie tylko krajobraz, lecz także zamieszkujących je ludzi. Architektura miała sprzyjać formowaniu „nowego człowieka” w kontekście, który nadawał socjalistycznej przyszłości barwy wizji zza żelaznej kurtyny.

Pozostałości tego ambitnego projektu skłaniają dziś do refleksji – te budynki to coś więcej niż tylko beton i szkło – kryją w sobie wspomnienia, idee i pytania o to, jak architektura kształtuje nasz sposób życia i nadzieje na przyszłość.

Kuratorka: arch. Maria Duda

Organizatorzy:

Rumuński Instytut Kultury w Warszawie, Związek Architektów w Rumunii i Muzeum Architektury we Wrocławiu

Muzeum Bacha w Lipsku /relacja/

Przy okazji pobytu w Lipsku na Bachfest odwiedziłam, rzecz jasna, Muzeum Bacha, w którym dwanaście tematycznie zorganizowanych sal wystawowych przedstawia życie i twórczość kompozytora i jego rodziny. W centrum wyeksponowano najcenniejsze przedmioty: oryginalne dokumenty napisane własnoręcznie przez Johanna Sebastiana Bacha, partytury i druki.

Muzeum Bacha w Lipsku, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od od holu z wyeksponowanym popiersiem Johanna Sebastiana Bacha, a zakończyliśmy na przylegającym do budynku ogrodzie różanym. Wędrując po wystawie z audiobookiem mogliśmy wiele się dowiedzieć, zwłaszcza że narracja wyznaczała też porządek zwiedzania. Muzeum w obecnym kształcie zostało oddane do użytku w 2010 roku. Barokowy budynek w pobliżu Kościoła św. Tomasza to nie tylko muzeum, mieści także Instytut Badawczy i bibliotekę, W 2002 r. Lipskie Archiwum Bacha rozpoczęło ambitny projekt: systematyczne badanie dokumentów Bacha we wszystkich niemal 400 miastach historycznych środkowych Niemiec, dzięki czemu odkryto najwcześniejsze ręcznie pisane nuty Bacha i jego synów. W gmachu mieści się także biblioteka zawierająca najpełniejszą kolekcję dzieł kompozytora, dysponuje także niezrównanym zbiorem oryginalnych źródeł, rękopisów, rzadkich książek i wczesnych wydań dotyczących Bacha.

Popiersie J. S. Bacha wykonane przez Carla Ludwiga Seffnera,
fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

W holu muzeum wyeksponowano popiersie Johanna Sebastiana Bacha w wieku około 60 lat. Zostało wykonane w 1897 roku przez Carla Ludwiga Seffnera, który wraz z Maxem Klingerem był wówczas czołowym rzeźbiarzem Lipska. Kiedy w 1894 roku odkryto na nowo prawdopodobne miejsce pochówku Bacha na cmentarzu św. Jana, Carl Seffner był obecny przy identyfikacji kości przez anatoma Wilhelma Hisa. W rezultacie Seffner stworzył model twarzy Bacha na podstawie wykonanych przez siebie odlewów czaszki i porównał je z różnymi portretami kompozytora. Stworzył wiele popiersi na podstawie tego modelu, w tym marmurowe, które znajduje się w Muzeum Bacha. Znany wszystkim pomnik kompozytora, który stanął na placu św. Tomasza w 1908 roku, również powstał w oparciu o ten model.

W centrum ekspozycji możemy zobaczyć drzewo genealogiczne rodziny Bachów, które przekazał potomnym sam Johann Sebastian Bach. W wieku 50 lat skompilował serię krótkich notatek biograficznych na temat 53 męskich członków rodziny. Prawie wszyscy z nich byli muzykami – kantorami, organistami, muzykami miejskimi i dworskimi, a nawet wytwórcami instrumentów. Z rzadka pojawiają się inne zawody, na przykład wytwórca dywanów lub chirurg. Drzewo genealogiczne kończy się pokoleniem synów Bacha. Potomkowie Johanna Sebastiana żyją do dziś. Ostatni aktywny kompozytor, Friedrich Wilhelm Ernst, zmarł w 1845 roku. Syn Johanna Christopha Friedricha, tzw. Bückeburg Bach, był jedynym wnukiem Johanna Sebastiana, który kontynuował karierę muzyczną. W 1843 roku, będąc już starym człowiekiem, był gościem honorowym na uroczystości odsłonięcia pierwszego pomnika swojego słynnego dziadka. 

Organy Johanna Scheibego (rekonstrukcja), fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Ważnym eksponatem wystawy są organy  – instrument, który Bach cenił najbardziej. Był zresztą ekspertem w tej dziedzinie  – badał organy przez całe życie. Przedstawiona konsola jest rekonstrukcją organów Johanna Scheibego. Ze źródeł pisanych wiadomo, że Bach przetestował nowe organy i „próba była prawdopodobnie jedną z najbardziej wymagających, jakie kiedykolwiek wykonano”. Na koniec wyraził całkowitą aprobatę. Stąd wiemy na pewno, że Bach siedział na tym siedzisku organowym i grał na tym właśnie instrumencie.

Nieopodal znajduje się także sala prezentująca instrumenty barokowe. Przez całe życie Johann Sebastian Bach interesował się sposobem działania instrumentów, akustyką i problemami strojenia. Wykorzystywał szeroki zakres możliwości tonalnych, jakie oferowały mu instrumenty orkiestrowe i szybko zaczął włączać do swoich kompozycji nowo opracowane instrumenty, takie jak obój d'amore, obój da caccia lub bassono grosso. W sali tej możemy też posłuchać brzmienia historycznych instrumentów w wykonaniu wirtualnej orkiestry barokowej.

Instrumenty barokowe, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Inna z sal ekspozycji jest poświęcona życiu rodzinnemu rodziny Bachów i ich przyjaźni z sąsiadami, rodziną Bose, która mieszkała wówczas w budynku, w którym obecnie mieści się Muzeum Bacha. Z okna znajdującego się w wykuszu pokoju goście mogą zobaczyć miejsce, w którym kiedyś stała szkoła św. Tomasza, w której mieszkał i pracował Bach. Wyeksponowano tutaj również  jedyny znany oryginalny mebel z domu rodziny Bachów: tajemniczą żelazną skrzynkę, o której wiadomo, że pochodzi z domu rodziny Bachów, choć fakt ten odkryto dopiero w 2009 roku. Skrzynia stała przez wiele lat w Muzeum Katedralnym w Miśni, gdzie była używana jako puszka na datki. Dopiero gdy pewien szczególnie spostrzegawczy gość rozpoznał namalowane symbole na wewnętrznej pokrywie jako monogram Bacha, pełne znaczenie tego imponującego przedmiotu wyszło na jaw. Johann Sebastian Bach używał tego monogramu jako swojej pieczęci listowej od 1722 roku. Litery JSB pojawiają się dwukrotnie, raz od lewej do prawej i raz jako lustrzane odbicie od prawej do lewej.  Nie wiadomo, jakie wartościowe przedmioty rodzina Bachów przechowywała w skrzyni, która ma skomplikowany mechanizm zamykający z jedenastoma zasuwami. 

Metalowa skrzynka z monogramem J. S. Bacha, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Najcenniejsze przedmioty wystawiono w tzw. Pokoju Skarbów Zobaczyć tam można oryginalne dokumenty napisane własnoręcznie przez Johanna Sebastiana Bacha. Jego rękopisy i wiele innych dokumentów. Do najcenniejszych oryginałów prezentowanych w Muzeum Bacha należą 44 oryginalne zestawy części cyklu kantat chorałowych. Wkrótce po objęciu stanowiska kantora w Kościele św. Tomasza Bach komponować nowe kantaty na każdą niedzielę i święto w kalendarzu kościelnym. Co tydzień więc komponował nowe rozbudowane dzieła. Na koniec kantaty musiały zostać przećwiczone przed wykonaniem w niedzielę w kościele św. Mikołaja lub św. Tomasza. W Muzeum Bacha zawsze znajduje się jeden kompletny zestaw części. Możemy więc wyobrazić sobie, jak intensywnie pracował...

Zapis nutowy, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

W skarbcu znajduje się też mała szklana szkatuła ze znaleziskami z grobów, które prawdopodobnie należały do ​​Johanna Sebastiana Bacha i jego żony Anny Magdaleny. Oboje zostali pochowani na cmentarzu św. Jana w Lipsku. W 1894 r. powołano komisję mającą ustalić położenie grobów, które na wiele lat zostały zapomniane. Ostatecznie, dzięki ustnym tradycjom i innym dowodom, zidentyfikowano dwa groby jako miejsca pochówku Bacha i jego żony.

Małe przedmioty w szklanej trumnie pochodzą z tych właśnie grobów. Można zobaczyć dwie drzazgi z dębowej trumny i zapięcie, które prawdopodobnie zabezpieczało pas całunu pogrzebowego. Uważa się również, że naparstek w trumnie znajdował się w grobie Anny Magdaleny. Małe przedmioty traktowano niemal jak relikwie. Przez następne stulecie szklana trumna była najpierw przechowywana w parafii św. Jana, a następnie w Kościele św. Mikołaja. Od 2010 roku jest na stałe wypożyczona do Muzeum Bacha.

Ogród różany przy Muzeum Bacha

Wśród sal wystawienniczych są, oczywiście, i takie, w których można posłuchać kompozycji Johanna Sebastiana Bacha (specjalne studio do słuchania muzyki). Nie sposób i chyba nie trzeba opisywać szczegółowo całej ekspozycji, lepiej pozostawić wrażenie niedosytu. Na koniec chciałabym jeszcze uzupełnić swoją relację o piękny ogród różany, który przylega do muzeum. Nawiązuje on do tzw. ogrodu przyjemności, który założyła w  XVIII w. rodzina Bose, sąsiadująca z Bachami. W gęstej zabudowie miasta był to rodzaj luksusu, żeby nie powiedzieć: ekstrawagancji. Rodzina Bosów zasadziła barokowe ozdobne klomby i drzewa owocowe oraz zbudowała mały domek letni. Zagospodarowane klomby i rabaty były obramowane bukszpanem. Pośrodku ogrodu stała kamienna fontanna. Po lewej stronie, obok wejścia, znajdowało się oddzielne małe podwórko dla kur i innych zwierząt gospodarskich. Całkiem możliwe, że Johann Sebastian Bach i jego rodzina często spędzali czas w tym ogrodzie, gdy odwiedzali sąsiadów. W czasie, gdy spacerowaliśmy w upalny dzień po ogrodzie, oszałamiająco kwitły tam róże. 

Ja wśród róż w obiektywie Marka

Wydarzenia w Muzeum Narodowym i oddziałach 1-6.07.2025

 Wystawa „Rubens na Śląsku” z oprowadzaniem kuratorskim dr. hab. Piotra Oszczanowskiego oraz zajęcia wytchnieniowe o symbolice i oddziaływaniu kolorów kierowane do dorosłych, w tym opiekunów osób z niepełnosprawnościami, w ramach projektu „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum” – to propozycje Muzeum Narodowego we Wrocławiu na nadchodzący weekend.

Rubens i warsztat, Królewicz Władysław Zygmunt Waza, 1624,
fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Muzeum Etnograficzne zaprasza na warsztaty wytchnieniowe, których uczestnicy zajmą się haftem koralikowym. Odbędą się też dwa wydarzenia towarzyszące wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”: wykład dr Małgorzaty Korżel-Kraśnej o fabryce mebli Roberta Ruscheweyha w Olszynie oraz warsztaty rodzinne z tłumaczeniem na PJM, których tematem będzie blaudruk, dawna technika zdobienia tkanin.

W Pawilonie Czterech Kopuł Adam Mazur, historyk sztuki, krytyk, kurator oraz amerykanista, oprowadzi po wystawie „Fenomenalny. Zdzisław Beksiński”. Zaplanowano również kolejny wykład Adama Pacholaka z popularnego cyklu „Zatrzymane w kadrze. Kurs Historii Fotografii”. Tematem będzie działalność amerykańskiej grupy f/64 i jej postulaty tzw. „czystej fotografii”.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

2.07, g. 12:00 i 14:00

Tropem bohatera Panoramy Racławickiej – podchody z Kościuszką. Zajęcia edukacyjne dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Wakacje w Muzeum”, prowadzenie: Sławomir Ortyl

Spotkanie będzie okazją do zobaczenia prac przygotowawczych do tworzenia obrazu „Panorama Racławicka”, którą od 40 lat można oglądać we Wrocławiu. Bohaterem tego monumentalnego dzieła jest Tadeusz Kościuszko, który w 1794 r. poprowadził polskie siły w zwycięskiej bitwie z wojskami rosyjskimi. Jak wyglądało jego życie, jakie zdobył wykształcenie, jak miała na imię jego wielka miłość, co sprawiło, że walczył o wolność Ameryki? Każda z grup otrzyma kartę pracy, która poprowadzi do dzieł sztuki, przy których należało będzie rozwiązać zadania przybliżające postać Kościuszki.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

4.07, g. 12:00 i 14:00

Rubens na dobry początek wakacji. Zajęcia edukacyjne dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Wakacje w Muzeum”, prowadzenie: Sławomir Ortyl

Ile Peter Paul Rubens miał rodzeństwa, ile znał języków, w jakim wieku został paziem hrabiny a w jakim uzyskał tytuł mistrzowski, na jakie dwory był wysyłany w podróże dyplomatyczne i wreszcie – co i jak malował, że stał się taki sławny i bogaty, rzecz jasna! Na dobry początek wakacji zrobimy zabawne obrazki w stylu Rubensa w technice odbitkowej.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

5.07, g. 11:00

Tajemnice barw, czyli o symbolice i oddziaływaniu kolorów. Dwugodzinne zajęcia wytchnieniowe dla dorosłych, w tym opiekunów osób z niepełnosprawnościami, w ramach projektu „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum”, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

Już w szkole dowiadujemy się o istnieniu kolorów ciepłych i zimnych. Chcąc podlać kwiaty, odkręcamy kurek oznaczony błękitną kropką, a myjąc zęby, uruchamiamy ten z kropką czerwoną. Barwy mają jednak dużo więcej – i to mniej oczywistych – znaczeń. Mają moc poprawiania lub obniżania nastroju. Mogą pobudzić lub uspokoić. No i niosą w sobie cały wachlarz ukrytych znaczeń, których odczytywanie jest wspaniałą łamigłówką. W działaniach warsztatowych zostaną wykorzystane różne techniki malarskie i nieoczywiste narzędzia, które posłużą do stworzenia efektownych, barwnych kompozycji.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

5.07, g. 13:00

„Rubens na Śląsku” – oprowadzanie kuratorskie, prowadzenie: dr hab. Piotr Oszczanowski

Kim był tak naprawdę Rubens? Czy tylko genialnym i niezwykle zaradnym artystą? Historia marzeń dawnych wrocławskich i śląskich kolekcjonerów sztuki; stan posiadania dzieł Rubensa w przeszłości w śląskich kolekcjach prywatnych, kościelnych i publicznych; burzliwe losy dzieł Rubensa na Śląsku; a wreszcie liczne dowody popularności twórczości tego wybitnego malarza epoki nowożytnej w naszej części Europy. Dlaczego dzieła Rubensa były tak pożądane, skąd się wzięła jego niezwykła popularność nie tylko w Europie, ale także na całym świecie. I wreszcie – dlaczego tej modzie i fascynacji ulegli także Ślązacy? Jaką rolę w tym procesie uczynienia Rubensa artystą „globalnym” odegrała jego „Szkoła Graficzna”? Spotkanie będzie okazją, aby na te pytania, ale także i szereg innych, spróbować dać stosowne odpowiedzi.

Wstęp z biletem na wystawę czasową

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Tadeusz Kościuszko, fragm. Panoramy Racławickiej, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Muzeum „Panorama Racławicka”

1.07, g. 9:15

Wakacje w Panoramie. Edukacyjny spacer dla dzieci w wieku 6–12 lat, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

Niezwykłe spotkanie z największym obrazem w Polsce! Wtorkowy wakacyjny poranek z „Panoramą Racławicką” to zajęcia edukacyjne połączone z seansem w Małej i Dużej Rotundzie. Przed wejściem na platformę widokową uczestnicy spaceru poznają okoliczności powstania „Panoramy Racławickiej”, sylwetki głównych bohaterów bitwy pod Racławicami, a także anegdoty wiele mówiące o charakterze twórców malowidła, czyli Jana Styki i Wojciecha Kossaka. Obejrzą też jeden z filmów edukacyjnych w Małej Rotundzie, a następnie udadzą się na seans.

Wstęp z biletem rodzinnym na seans w Panoramie (35 zł od osoby)

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum „Panorama Racławicka”

Cache-pot, 1900, Muzeum Ceramiki w Bolesławcu, wystawa 
Nowoczesna ceramika. Wyroby fabryki R.M. Krause w Świdnicy (1882–1922),
fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Muzeum Etnograficzne

1.07, g. 12:00

Blaudrukowy plecak. Wakacyjne zajęcia dla dzieci w wieku 6–12 lat towarzyszące wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”, prowadzenie: Julia Szot

Wspólnie poznamy tajniki dawnej dolnośląskiej technologii zdobienia tkanin – blaudruku. Na czym polegał? Co go wyróżniało? Jak prezentował się efekt końcowy? Będziemy mogli się temu przyjrzeć na wystawie czasowej „Dolny Śląsk pnie się w górę”. W części warsztatowej każdy z uczestników udekoruje plecaczek, który zabierze ze sobą na pamiątkę. Uwaga – możemy się pobrudzić!

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu

3.07, g. 12:00

Koronka dla najmłodszych. Wakacyjne zajęcia dla dzieci w wieku 6–12 lat towarzyszące wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”, prowadzenie: Olga Budzan

Istnieje wiele technik koronkarskich. Niektóre koronki wykonuje się igłą i szydełkiem, inne za pomocą bobinek i specjalnych czółenek. Podczas spotkania przyjrzymy się koronkom prezentowanym na wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”. Są tam ozdoby, które mogły być tworzone, by ozdobić suknię lub stać się elementem obrusu czy serwetki. Dawne koronki były niezwykle eleganckie i miały bardzo stonowaną kolorystykę. Podczas spotkania dzieci będą mogły stworzyć kolorową serwetkę inspirowaną techniką filet. Dla cierpliwych i precyzyjnych!

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu

3.07, g. 17:00

Fabryka mebli Roberta Ruscheweyha. Wykład Małgorzaty Korżel-Kraśnej towarzyszący wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”

Fabryka mebli Roberta Ruscheweyha (1822–1899) w Olszynie (niemiecka nazwa miejscowości Langenöls) koło Lubania należała w XIX wieku do najbardziej znanych wytwórców mebli na Śląsku. Jej wyroby były eksportowane do wielu krajów Europy. Ruscheweyh zaczynał od założenia w 1848 r. małego warsztatu stolarskiego, a w 1870 r. przekształcił go w fabrykę mebli pod nazwą R. Ruscheweyhs Möbel – Fabrik i Langenöls. Jej najbardziej sztandarowym produktem były rozsuwane stoły. Pierwszy stół z konstrukcją do rozkładania właściciel fabryki opatentował w 1879 r. Było to bardzo nowatorskie rozwiązanie i przyniosło wielką sławę tej fabryce.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu

5.07, g. 13:00

Niebieski jest najpiękniejszy! [PJM]. Warsztaty rodzinne w ramach wydarzeń towarzyszących wystawie „Dolny Śląsk pnie się w górę”. Prowadzenie: Olga Budzan, tłumaczenie na polski język migowy: Elżbieta Resler

Spotkanie poświęcone blaudrukowi – dawnej technice zdobienia tkanin. Podczas warsztatów będzie można wykonać serwetkę inspirowaną dawnymi dolnośląskimi tkaninami, a przy okazji dowiedzieć się także, dlaczego dawny Dolny Śląsk był niebieski oraz co wspólnego mają ze sobą kolor indygo i krew smoka…

Bilety w cenie 3 zł

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu

6.07, g. 15:00

Kwiaty polskie I. Warsztaty haftu koralikowego. Zajęcia wytchnieniowe dla dorosłych, w tym opiekunów osób z niepełnosprawnościami, w ramach projektu „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum”, prowadzenie: Olga Budzan

Hafty koralikowe zdobiły gorsety, koszule, spódnice, paski i inne elementy odświętnej odzieży. Umieszczano je na strojach noszonych jedynie na specjalne okazje takie jak śluby, chrzciny czy święta kościelne. Szklanymi koralikami haftowało się między innymi na Podhalu, w Polsce centralnej, na Bukowinie, Huculszczyźnie.

W trakcie warsztatów będzie można wykonać miniaturę – haft koralikowy przedstawiający kwiaty polne i ogrodowe inspirowany wyszyciami znajdującymi się w kolekcji muzeum. Spotkanie adresowane zarówno do początkujących jak i profesjonalistów. Wszystkie materiały będą dostępne na miejscu.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu

Zdzisław Beksiński, Bez tytułu, wystawa "Fenomenalny. Zdzisław Beksiński",
fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej

1.07, g. 11:00

Słowa do namalowania. Zajęcia edukacyjne dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Wakacje w Pawilonie”, prowadzenie: Barbara Przerwa

Tadeusz Brzozowski uwielbiał nadawać bardzo dziwne tytuły swoim obrazom np. „Chryja”, „Galant”, „Strychulec”. Będziemy je rozszyfrowywać i omawiać to, jak artysta kolorowymi plamami ilustrował słowa. W części warsztatowej dzieci będą malowały farbami, a inspiracją posłuży bogata twórczość artysty.

Bilety w cenie 10 zł 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

5.07, g. 11:00

Abstrakcja geometryczna – emocje w kształtach. Zajęcia edukacyjne dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Wakacje w Pawilonie”, prowadzenie: Dominika Chochołowska-Bocian

Zapraszamy dzieci i ich rodziców na twórczą przygodę z kolorowym brystolem, nożyczkami i wyobraźnią! Będziemy rwać, ciąć i gnieść barwne arkusze papieru, tworząc wspólnie żywą kompozycję – z geometrycznych form. Następnie każdy uczestnik przygotuje własny kolaż – czyli pracę plastyczną powstałą z wycinanych i naklejanych elementów, które w nowy sposób łączą kształty, kolory i znaczenia. Okręgi, trójkąty, linie – każda forma może opowiadać o emocjach! Idealne zajęcia dla młodych twórców lubiących eksperymentować i bawić się formą.

Bilety w cenie 10 zł 

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

5.07, g. 16:00

Rozmowy OBIEKTYWne: Adam Mazur. Subiektywne oprowadzanie po wystawie „Fenomenalny. Zdzisław Beksiński”

Spotkanie na wystawie prezentującej fotografie Zdzisława Beksińskiego tworzone w latach 50. i na początku lat 60. XX w. O swoim spojrzeniu na twórczość artysty opowiadać będzie historyk sztuki, krytyk, kurator oraz amerykanista Adam Mazur.

Wstęp z biletem na wystawę czasową

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

6.07, g. 11:00

Sammlung der polnischen Kunst der zweiten Hälfte des 20. Jh. und des 21. Jh. [DE]

Eine Führung in deutscher Sprache. Durchführung: Nicole Ullrich

Eintritt mit einer Eintrittskarte für die Sammlungsausstellung (Vier-Kuppel-Pavillon Museum für Moderne Kunst)

Kolekcja sztuki polskiej 2. poł. XX i XXI wieku. Oprowadzanie w języku niemieckim po wystawie kolekcji sztuki polskiej 2. połowy XX i XXI wieku, prowadzenie: Nicole Ullrich

Spotkanie w Pawilonie Czterech Kopuł

Wstęp z biletem na wystawę stałą 

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

6.07, g. 12:00

Grupa f/64 i fotografia czysta. Wykład Adama Pacholaka w ramach cyklu „Zatrzymane w kadrze. Kurs Historii Fotografii”

Będzie to opowieść o jednym z najważniejszych momentów w historii fotografii artystycznej – powstaniu amerykańskiej grupy f/64 i jej postulatom tzw. „czystej fotografii” (straight photography). Artyści tacy jak Ansel Adams, Edward Weston, Imogen Cunningham czy Willard Van Dyke odrzucili malarskość piktorializmu na rzecz maksymalnej ostrości, głębi ostrości i formalnej przejrzystości, traktując fotografię jako autonomiczne medium. Poznamy okoliczności powstania grupy w Kalifornii w latach 30. XX w., ich manifest oraz wpływ na rozwój nowoczesnego myślenia o fotografii.

Wstęp wolny

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

informacja prasowa

Jak obrazy opowiadają historie: Od Albrechta Altdorfera do Petera Paula Rubensa w Alte Pinakothek w Monachium

Od 5 czerwca 2025 w Alte Pinakothek w Monachium można zwiedzać wystawę prezentującą dzieła z kolekcji wczesnego malarstwa niemieckiego, wczesnego niderlandzkiego i flamandzkiego z XVI i początku XVII wieku. Tematem przewodnim jest opowiadanie historii.

Michael Pacher, Ołtarz Ojców Kościoła, zewnętrzna strona prawego skrzydła (powyżej):
Diabeł pokazuje św. Augustynowi Księgę wad, około 1480 r., Bawarskie Zbiory Malarstwa Państwowego - Alte Pinakothek w Monachium

Ponowne spotkanie ze starymi znajomymi, takimi jak rzadko eksponowane odkrycia w Alte Pinakothek. Prezentacja dzieł z kolekcji wczesnego malarstwa niemieckiego, wczesnego niderlandzkiego i flamandzkiego z XVI i początku XVII wieku obiecuje niespodziankę lub nawet dwie. Badane są różne aspekty tematu, który jest jednym z głównych zadań malarstwa: mianowicie opowiadanie historii. W jaki sposób i przez kogo opowiadane są historie i co one oznaczają? Jakie cele artyści i mecenasi realizowali w różnych czasach i do jakiej publiczności się zwracają? I czy jest to zawsze w ogóle oczywiste, czy też osoby oglądające dzieło są czasami celowo wprowadzane w błąd? Te i inne pytania pojawiają się w tej prezentacji, w której często nic nie wydaje się być takie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka.

Kurator: Gabriel Dette i Mirjam Neumeister

Wystawa, widok ogólny

Wystawa, widok ogólny

informacja prasowa

Lato w radiowej Dwójce

 Program 2 Polskiego Radia zaprasza na nowe audycje oraz transmisje z wakacyjnych festiwali muzyki dawnej, klasycznej, jazzu, folku i awangardy. Start letniej ramówki radiowej Dwójki już 30 czerwca.

- W wakacyjne przedpołudnia na naszej antenie prognozowane są liczne dźwiękowe rozpogodzenia, z przelotnymi odcinkami prozy i kwadransowymi porywami wiatru w żagle z kierunków pozamuzycznych. Biomet będzie korzystny, o czym zapewniają doświadczeni eksperci z redakcji muzycznej tłumacząc, że słoneczną aurę zawdzięczać będziemy dźwiękom napływającym z kanonu dzieł muzyki klasycznej. Wahania proporcji między nowościami fonograficznymi, a znanymi od lat interpretacjami wpłyną pozytywnie na samopoczucie szczególnie wrażliwych muzykopatów. W prognozie długoterminowej mogą pojawić się letnie burze z piorunami. Prosimy na bieżąco śledzić dalsze komunikaty – zachęcają dziennikarze muzyczni radiowej Dwójki. Emisja „Letniego Kanonu Dwójki” od poniedziałku do piątku o godz. 9:00.

Słuchacze radiowej Dwójki mogą liczyć na spotkania lekkie, jak wakacyjne wieczory, ale także na przestrzeń dla trudnych tematów. „Rozmowy na lato” to miejsce na wypowiedzi uznanych artystów, ludzi kultury i naukowców, ale też przestrzeń do odkrywania nowości. Emisja w lipcu i sierpniu, od poniedziałku do piątku o godz. 22.00.

Artyści najczęściej odwiedzają studio radiowej Dwójki, by opowiedzieć o swoich planach i twórczości, a w wakacje będą opowiadać o tym, czego sami w wolnym czasie słuchają. Odpowiedzi dyrygentów, solistów, kompozytorów i improwizatorów w letnie soboty w „Wakacyjnej playliście” o godz. 11:00.

W każdą sobotę o godz. 12:00 „Wyspy szczęśliwe”, w której ukazane zostaną sylwetki artystów, pisarzy, ludzi kultury zarówno tych z przeszłości, jak i tworzących obecnie. 

W niedziele o godz. 11:00 radiowa Dwójka zaprasza na audycję „Prądy morskie”, prezentującą sylwetki i twórczość ludzi kultury – pisarzy, artystów, muzyków – których życie lub dzieła są związane z morzem. Łączy różne dziedziny sztuki i literatury, pokazując, jak morze inspiruje twórców do wyrażania emocji, budowania opowieści, przekształcania symboli. 

Z kolei co 2 tygodnie, o godz. 14:00 „Natura poezji”- audycja z udziałem poetki i wykładowczyni akademickiej Julii Fiedorczuk o ekopoezji. Katarzyna Hagmajer-Kwiatek wraz z Julią Fiedorczuk omawiać będzie najważniejsze tomy zaliczane do nurtu angażującego się w ochronę środowiska poprzez poetyckie przedstawienie przyrody i krytykę antropocentryzmu, nurtu promującego refleksję nad współistnieniem ludzi i natury. 

To nie koniec niedzielnych nowości. Michał Nowak wspólnie z dr. Grzegorzem Brzozowskim, dokumentalistą i socjologiem, zaprasza o godz. 14.30 na „Filmowy cień lata”, w którym przyjrzą się, w jaki sposób lato przedstawiane było w historii filmu. 9 filmowych obrazów lata od zmysłowości i inicjacji, przez nudę, przygodę i niebezpieczeństwo, po przeczucie zmierzchu i katastrofy. 

Latem muzyczne życie koncertowe przenosi się z filharmonii i teatrów operowych na letnie festiwale. Jak zawsze będzie można je śledzić w radiowej Dwójce. To czas w Royal Albert Hall na Promsach, ale także w Bayreuth. W pasmach muzycznych Programu 2 nie zabraknie relacji z krajowych festiwali - począwszy od stałych punktów programu, czyli wizyty w Dusznikach i na „Chopin i jego Europa”, po miejsca rzadziej odwiedzane i zupełnie nowe. Koncerty będą prezentowane od poniedziałku do piątku o godz. 19:00, w soboty o godz. 20:00 i w niedziele o godz. 19:30.

informacja prasowa

Nowy projekt w Muzeum Narodowym we Wrocławiu / "Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum"

Muzeum Narodowe we Wrocławiu inauguruje projekt „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum”. Przygotowana została bezpłatna oferta edukacyjna, która pozwoli uczestnikom traktować sztukę jako obszar przynoszący ukojenie. 

fot. Muzeum Narodowe we Wrocławiu 

Adresatami projektu realizowanego w Muzeum Narodowym i Oddziałach są grupy zagrożone wykluczeniem społecznym, wśród nich rodzice, opiekunowie i asystenci osób z niepełnosprawnościami, osoby w kryzysach psychicznych oraz osoby z demencją. Jego celem jest zachęcenie tych, którzy na co dzień żyją w izolacji i samotności, do wyjścia z domu i oderwania się od codziennej rutyny.

Ponadto organizowane będą warsztaty arteterapeutyczne dla grup szkolnych oraz osób będących pod opieką Domów Pomocy Społecznej, Dziennych Ośrodków Pomocy, Centrów Zdrowia Psychicznego, a także weekendy wytchnieniowe z warsztatami mindfullnes, prowadzone przez specjalistów.

Na finał projektu 11 października 2025 zaplanowano konferencję pt. „Muzeum na receptę? Sztuka jako panaceum”. Wydarzeniu towarzyszyć będzie prezentacja prac uczestników warsztatów wytchnieniowych oraz koncert na dziedzińcu Pawilonu Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej. 

fot. Muzeum Narodowe we Wrocławiu 

Weekendy wytchnieniowe:

11–13 lipca 2025 — weekend wytchnieniowy w Pawilonie Czterech Kopuł

23–24 sierpnia 2025 — weekend wytchnieniowy w Muzeum Etnograficznym

6–7 września 2025 — weekend wytchnieniowy w Muzeum Narodowym we Wrocławiu 

Warsztaty wytchnieniowe w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego we Wrocławiu

28.06, g. 13:00–15:00 — Nastroje… nas dwoje…, czyli o uczuciach w sztuce, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

5.07, g. 11:00–13:00 — Tajemnice barw, czyli o symbolice i oddziaływaniu kolorów, prowadzenie: Izabela Trembałowicz-Chęć

9.08, g. 11:00–13:00 — Polne drogi, prowadzenie: Sławomir Ortyl

16.08, g. 11:00–13:00 — W świecie Plumpy, prowadzenie: Sławomir Ortyl

30.08, g. 11:00–13:00 — Usłyszeć obraz – zobaczyć dźwięk. O motywach muzycznych w malarstwie i rzeźbie, prowadzenie: Michał Pieczka

6.09, g. 13:00–15:00 — Spotkanie wokół tematu medytacji, prowadzenie: ks. Stanisława Radoń

7.09, g. 11:00–13:00 — Przestworza wzywają! Malarska podniebna podróż pośród gór i obłoków, spacer tematyczno-medytacyjny, prowadzenie: Michał Pieczka

7.09, g. 15:00–17:00 — W podróży do dalekiej Japonii, prowadzenie: Karolina Rzepka

20.09, g. 15:00–17:00 — Piękno naszych wspomnień, prowadzenie: Karolina Rzepka

21.09, g. 12:00–14:00 — Świat na opak. Muzealne zabytki, które śmieszą i straszą, prowadzenie: Grzegorz Wojturski

Warsztaty wytchnieniowe w Muzeum Etnograficznym

6.07, g. 15:00 — Kwiaty polskie I, warsztaty haftu koralikowego, prowadzenie: Olga Budzan

13.07, 12:00 — W kręgu czasu, warsztaty tworzenia wianków, prowadzenie: Wioletta Cerkiewicz

19.07, g. 12:00 — Z gliny, z duszy, z pola, prowadzenie: Kaja Ossowska

19.07, g. 15:00 — Rozpływanie, prowadzenie: Joanna Kasper

20.07, g. 15:00 — Kwiaty polskie II, warsztaty hafciarskie, prowadzenie: Olga Budzan

23.08, g. 12:00 — Od dłuta do druku – linoryt w Etnografii, prowadzenie: Kaja Ossowska

23.08, g. 15:00 — Odetchnijmy sztuką, prowadzenie: Paulina Galanciak

24.08, g. 12:00 — Abecadło tkactwa, prowadzenie: Julia Szot

24.08, g. 15:00 — Odetchnijmy sztuką, prowadzenie: Grzegorz Piaskowski

31.08, g. 15:00 — Tkanie bez końca, prowadzenie: Julia Szot

Warsztaty wytchnieniowe w Pawilonie Czterech Kopuł

11.07, g. 17:00 — Slow motion wśród wszystkich kolorów tęczy, warsztaty tańca intuicyjnego, prowadzenie: Barbara Przerwa

12.07, g. 11:00 — Lato w Pawilonie – warsztaty dla dzieci, prowadzenie: Dominika Chochołowska-Bocian

12.07, g. 11:00 — Joga w Pawilonie, prowadzenie: Ika Dac

12.07, g. 16:00 — Medytacja w obliczu dzieła sztuki, spotkanie z Jarosławem Skurzyńskim

13.07, g. 12:00  — Kąpiel leśna, prowadzenie: Monika Ćma

13.07, g. 14:00 — Warsztaty oddechowe, prowadzenie: Anna Krukowska

12, 19, 26.09, g. 17:00 — Warsztaty artystyczne, prowadzenie: Ewa Budnik

Finał projektu:
11.10 — Konferencja „Muzeum na receptę? Sztuka jako panaceum”

Aktualizacja i szczegółowy program na stronie https://mnwr.pl/ 

Współorganizatorzy: Stowarzyszenie „OSTOJA” na Rzecz Osób z Niepełnosprawnościami  |  Fundacja Szansa – Jesteśmy razem!  |  Stowarzyszenie Mudita  |  Fundacja na Rzecz Rozwoju Audiodeskrypcji KATARYNKA

Projekt „Zalecenia: wizyta w muzeum. Sztuka jako panaceum” w ramach projektu Kultura Dostępna 2025, dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

informacja prasowa

Repertuar Opery Wrocławskiej w sezonie artystycznym 2025/2026

Podczas dzisiejszej konferencji prasowej poznaliśmy program nowego sezonu artystycznego Opery Wrocławskiej. Zaplanowano pięć premier operowych, m. in. "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki w reż. Bruno Bergera-Gorskiego, "Salome" Richarda Straussa w reż. Mariusza Trelińskiego i "Don Quichotte" Julesa Masseneta w reż. Marka Weiss-Grzesińskiego. Ponadto dwie premiery baletowe: "Lumière" i "Sen nocy letniej" Felixa Mendelssohna-Bartholdy`ego. Powrócą też ulubione spektakle, m. in. "Frida", "Dziadek do orzechów. Opowieść wigilijna", "Carmen", "Włoszka z Algieru", no i oczywiście "Skrzypek na dachu".

Konferencja prasowa, od lewej: Małgorzata Dzierżon - kierownik baletu, Agnieszka Franków-Żelazny - dyrektorka Opery Wrocławskiej, Izabela Piekielnik - wicedyrektorka Opery, Rafał Karczmarczyk - kierownictwo muzyczne, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Jubileusz 80-lecia Opery Wrocławskiej

Jak zapowiedziała dyrektorka Opery Wrocławskiej  – Agnieszka Franków-Żelazny  – sierpień 2025 roku rozpoczną wydarzenia związane z jubileuszem 80-lecia istnienia tej muzycznej instytucji. Poza koncertami upamiętniającymi nieżyjących śpiewaków: Ewę Czermak (30 sierpnia) oraz Macieja Krzysztyniaka (8 października), jubileusz wypełnią: wystawa i konferencja poświęcona historii teatru operowego, w której udział wezmą ludzie związani z tą instytucją. Odbędzie się to dokładnie w dniu 8 września, tego dnia bowiem 1945 roku nastąpiła reaktywacja działalności Opery przedstawieniem "Halki" Moniuszki w reżyserii Stanisława Drabika (pierwszego powojennego dyrektora opery). 

12 września natomiast swoją premierę będzie miał "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki w reż. Bruno Bergera-Gorskiego (znanego m. in. z realizacji "Makbeta") i pod kierownictwem muzycznym nowego kierownika – gruzińskiego dyrygenta młodego pokolenia Miriana Khukhunaishvili.

Premiery

Z innych planowanych premier w nowym sezonie artystycznym Opery Wrocławskiej zobaczymy "Salome" Richarda Straussa (premiera 28 listopada) w reżyserii Mariusza Trelińskiego i pod kierownictwem muzycznym Jaroslava Shemeta. Natomiast 8 listopada będzie miała miejsce premiera baletowa: "Lumière", na którą złoży się tryptyk: "Bolero", "Un Ballo" i "6 Breaths".

Rok 2026 przyniesie kolejne premiery: "Don Quichotte" Julesa Masseneta w reż. Marka Weiss-Grzesińskiego i scenografią Jagny Janickiej (20 lutego), w którym rolę Rycerza Smętnego Oblicza - tytułowego Don Kichota będzie kreował niezapomniany odtwórca roli Filipa II w "Don Carlo"  – imponujący bas Rafał Siwek.

W kwietniu (17.) czeka nas kolejna premiera operowa: "Julietta" Bohuslava Martinu w reż. Barbary Wiśniewskiej i pod kier. muzycznym Miriana Khukhunaishvili. Na koniec sezonu, 13 czerwca, zaplanowano premierę baletową "Snu nocy letniej" Felixa Mendelssohna-Bartholdy`ego.

Ulubione spektakle operowe i balety

Stałych bywalców Opery Wrocławskiej z pewnością ucieszy fakt, że będą mieli ponownie sposobność obejrzenia ulubionych spektakli. Należy do nich z pewnością "Frida" we wspaniałej  choreografii Annabelle Lopez Ochoa i z muzyką Petera Salema oraz scenografią Dieuweke Van Reij. Historia życia i twórczości meksykańskiej malarki, opowiedziana za pomocą choreografii, kostiumów, plastyki teatralnej i świateł, podbiła serca wrocławskiej (i nie tylko) publiczności. Spektakl stał się prawdziwym wydarzeniem! Będzie go można ponownie obejrzeć 27, 28 i 30 września oraz 1. października. 

Powróci też uroczy spektakl dla dzieci: "Pchła szachrajka" w reż. Anny Seniuk (3, 4 i 5. października). W tym samym miesiącu (24, 25, 28, 30 i 31. października) będzie można zobaczyć klasykę teatru operowego:  "Cyganerię" Giacomo Pucciniego w autorskiej inscenizacji Michała Zawodzińskiego.

Na deski sceniczne powróci także piękny balet Piotra Czajkowskiego: "Dziadek do orzechów. Opowieść wigilijna" w choreografii i scenografii Youri Vámos (wespół z Karolem Dutczakiem)  – 31. grudnia 2025 oraz 2, 3 i 4 stycznia 2026. Wznowiony zostanie także równie piękny balet z muzyką Maxa Richtera: "Królowa Śniegu" w choreografii Małgorzaty Dzierżon, według projektu scenografii, świateł i projekcji multimedialnych Mikki Kunttu (10, 11,13, 14, 15, 16, 17, i 18 stycznia 2026).

W styczniu 2026 roku powróci także najdłużej grany spektakl: musical "Skrzypek na dachu" w reż. Marka Weissa (23, 24, 25, 27, 28, 29, 30, i 31.) oraz "Don Carlo" Giuseppe Verdiego w reż. Michała Znanieckiego (5-8 lutego). 

W marcu powtórka z Mozarta  – usłyszymy i zobaczymy ponownie inscenizację "Wesela Figara" w reż. André Heller-Lopesa (12-15) oraz balet "Romeo i Julia" Sergiusza Prokofiewa w reżyserii i choreografii Jacka Tyskiego (21, 22, 26, 27, 28, 29.). W kwietniu zaś powróci przedstawienie baletowe "Napoli 1841" z muzyką Paulli/Helsted/Gade/Lumbye i w choreografii Johana Kobborga oraz Augusta Bournonville (24, 25, 26, 29.).

W maju 2026 zobaczymy  "Halkę" Stanisława Moniuszki w reżyserii Grażyny Szapołowskiej, "Kopciuszka" Gioacchino Rossiniego w reżyserii i inscenizacji Iriny Brook oraz cudowną autorską inscenizację "Włoszki w Algierze" Michała Znanieckiego.

Na koniec sezonu powróci "Carmen" G. Bizeta w reż. Marii Sartowej (25-28)  - znakomity spektakl, który widziałam już kilka razy, ale nie zamierzam na tym poprzestać :-)

Kolejny, jubileuszowy sezon w Operze Wrocławskiej zapowiada się atrakcyjnie!