 |
| Rodzina człowiecza, 1966 |
Wśród najwybitniejszych dokumentów jednego z twórców „czarnej serii” polskiego dokumentu i piewcy prowincji, nazywanego poetą ekranu zobaczymy nagradzane w Krakowie „Płyną tratwy” (Złoty Smok 1962), „Zanim opadną liście...” (Srebrny Lajkonik 1964) i „Rodzinę człowieczą” (Złoty Lajkonik 1966). W ramach 58. Krakowskiego Festiwalu Filmowego odbędą się następujące pokazy:
29.05, wtorek, 15.00 Małopolski Ogród Sztuki MOS 2:
"Gdzie diabeł mówi dobranoc"
"Ludzie z pustego obszaru"
"Spacer w Bieszczadach"
"Opowieść o drodze"
30.05, środa 18.00 Kino ARS ANEKS:
"Wśród ludzi"
"Ludzie i ryby"
"Płyną tratwy"
"Góra"
31.05, czwartek 15.00 Małopolski Ogród Sztuki MOS 2:
"Zanim opadną liście"
"Rodzina człowiecza"
"Chyłe pola"
 |
| Płyną tratwy, 1962 |
OPISY FILMÓW:
Gdzie diabeł mówi dobranoc, 1956
reż. Władysław Ślesicki, Kazimierz Karabasz
Portret najbiedniejszej dzielnicy Warszawy-Targówka. Pierwszy film dwóch młodych absolwentów PWSF w Łodzi opowiadający o niekończącej się budowie Dzielnicowego Domu Kultury i odsłaniający nędzę warszawskich przedmieść. Symbolem zawiedzionych nadziei stał się widmowy gmach nieukończonego, lokalnego „pałacu kultury”, w którego murach – w jednej ze scen – echem odbijają się głosy poirytowanych ludzi, dla których nie starczyło miejsc w pobliskiej, niewielkiej salce projekcyjnej objazdowego kina.
Ludzie z pustego obszaru, 1957
reż. Władysław Ślesicki, Kazimierz Karabasz
Bohaterowie tego filmu, młodzież z warszawskiej Pragi, pokazani zostali z sympatią i uwagą. Wyraźnie zaznacza to komentarz do filmu, unikający definitywnych ocen, za to stawiający pytania i cytujący wypowiedzi bohaterów filmu. Na początku pojawia się napis: „Film ten jest opowiadaniem o pewnej, poznanej przez nas grupie młodzieży. Ludzie których pokazujemy, są podobni do bardzo wielu swoich rówieśników. Jest to jak gdyby synteza naszych obserwacji. Zamiarem filmu jest zasygnalizowanie problemu, którego korzenie tkwią głęboko w życiu społeczeństwa. Realizatorzy”.
Opowieść o drodze, 1958
reż. Władysław Ślesicki
Władysław Ślesicki nie tylko oddał na ekranie specyficzną atmosferę powojennych Bieszczad, ale też przekazał autentyczny wygląd miejsc, ludzi i zdarzeń. Klimat filmu przywodzi na myśl „Bazę ludzi umarłych” Czesława Petelskiego i „Zerwany most” Jerzego Passendorfera.
Spacer w Bieszczadach, 1958
reż. Władysław Ślesicki
Krótki nastrojowy film pokazujący urok bieszczadzkiej przyrody jesienią. Znaleźć w nim można to, co charakteryzowało późniejszą twórczość Ślesickiego: wyczulenie na piękno, które wkrótce zniknie, zaprezentowane tu także w sposób symboliczny.
Wśród ludzi, 1960
reż. Władysław Ślesicki
Jedyny w swoim rodzaju film krótkometrażowy, którego głównym bohaterem jest pies. Łaciaty kundel przeżywa dramatyczne perypetie niczym bohater filmu sensacyjnego. „Film ma luźną i wielowątkową budowę, nie stara się o stawianie point, jest jakby niedomknięty, przez co wielowarstwowy” – napisał Kazimierz Kutz.
Zanim opadną liście, 1960
reż. Władysław Ślesicki
Dokumentalna ballada o Cyganach, będąca jednym z najbardziej niezwykłych dokonań polskiej dokumentalistyki filmowej. Krytycy analizujący film podkreślają, że nikomu przedtem ani potem nie udało się stworzyć w polskim kinie równie bogatego opisu życia Romów. Ślesicki uchwycił ich wędrowny tryb życia w ostatniej historycznie chwili.
Płyną tratwy, 1962
reż. Władysław Ślesicki
Uważany za jeden z najlepszych i najpiękniejszych filmów Władysława Ślesickiego, a zarazem jedno z najsłynniejszych dzieł Polskiej Szkoły Dokumentu. Głównym bohaterem filmu jest młody flisak z Puszczy Augustowskiej. Przyglądamy się jego wyprawom na jezioro i do leśnego zakątka, gdzie opiekuje się oswojonym drapieżnym ptakiem.
Ludzie i ryby, 1962
reż. Władysław Ślesicki
Opowieść o jednym dniu z życia rybaków z Władysławowa. Równolegle kamera obserwuje kobiety pracujące w przetwórni ryb. Ślesicki pozostawił film bez komentarza, pozwalając widzom obserwować trudną fizyczną pracę nad polskim morzem.
Góra, 1964
reż. Władysław Ślesicki
Pomysł filmu zrodził się z lektury książki Marii Kownackiej „Szkoła pod obłokami”. Zafascynowany opowieścią o wiejskiej szkole położonej wysoko w górach Ślesicki wyruszył na jej poszukiwanie. Na ekranie widzimy impresję o uporze człowieka, cichym bohaterstwie nauczycielki, która wbrew wszystkiemu walczy, by wypełnić swój obowiązek.
Rodzina człowiecza, 1966
realizacja Władysław Ślesicki
Najsłynniejszy i najbardziej nagradzany film Władysława Ślesickiego. Inspirowany ideą słynnej wystawy fotografii ''Family of Man'', surowy zapis jednego dnia z życia chłopskiej rodziny na Pojezierzu Augustowskim. Rytm filmu wyznacza praca ludzi. Obrazowi towarzyszą tylko dźwięki naturalne. Przez krytyków film jest określany jako jeden z najwybitniejszych z polskiej kinematografii.
Chyłe pola, 1970
reż. Władysław Ślesicki
Ostatni film dokumentalny Władysława Ślesickiego. Łącząc w sobie pierwiastki poetyckiej impresji i studium socjologicznego jest swego rodzaju podsumowaniem całej dokumentalnej twórczości artysty, oraz symbolicznym zwieńczeniem polskiej szkoły dokumentu lat 60-tych. Pokazuje wesele młodej pary górali. Obserwacje weselnych obrządków i radości skromnego biesiadowania przerywają poruszające obrazy trudnego życia w górach.
 |
| Władysław Ślesicki |
Władysław Ślesicki (1927–2008) studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, w 1955 roku ukończył Wydział Reżyserii na PWSF w Łodzi – dyplom otrzymał w 1959 roku. Pracował w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie, gdzie realizował filmy dokumentalne. Za swoją pracę reżysera i scenarzysty otrzymał m.in. nagrodę indywidualną II stopnia Ministra Kultury i Sztuki (1969), w 1976 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2007 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za całokształt pracy artystycznej. Do najważniejszych filmów dokumentalnych Ślesickiego należą: „Ludzie z pustego obszaru” (1957, wspólnie z Kazimierzem Karabaszem), „Wśród ludzi” (1960), „Płyną tratwy” (1962), „Zanim opadną liście” (1964), czy „Rodzina człowiecza” (1966) nagrodzona m.in. Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Wenecji. W 1968 r. zadebiutował jako reżyser filmu fabularnego – były to „Ruchome piaski”.
Jego filmem, który zdobył największą popularność było „W pustyni i w puszczy” z 1973 r. W Polsce obejrzało go ponad 30 mln widzów (drugie miejsce w box office w historii polskiego kina). Zrealizował też filmy fabularne: „Droga daleka przed nami”, opowiadający wojenną historię młodych Powstańców po upadku Powstania Warszawskiego i „Śpiewy po rosie”, a także serial telewizyjny „Lato leśnych ludzi”. Filmy Władysława Ślesickiego były nagradzane na międzynarodowych festiwalach, m.in. w Wenecji (Grand Prix i Złoty Lew św. Marka), Lipsku, Cordobie (Grand Prix), Buenos Aires, Bergamo (Nagroda Główna), Guadalajarze, Oberhausen, Krakowie („Złoty Smok”, „Srebrny Lajkonik”).
W czasie II wojny światowej Władysław Ślesicki był żołnierzem Szarych Szeregów i uczestnikiem Powstania Warszawskiego.
Organizatorem retrospektywy „Władysław Ślesicki – in memoriam” jest Krakowski Festiwal Filmowy.
Współorganizatorem działań upamiętniających reżysera jest Fundacja Filmowa im. Władysława Ślesickiego. Została ona założona zimą 2014 roku przez rodzinę zmarłego w 2008 roku reżysera: Barbarę, Adama i Katarzynę Ślesickich. Fundacja zajmuje się przede wszystkim organizacją filmowych programów szkoleniowych i konsultacyjnych, zwłaszcza w obszarze filmu dokumentalnego, produkcją filmową oraz promocją filmu polskiego. Ważnym celem Fundacji jest też popularyzacja i zachowanie w pamięci dorobku artystycznego Władysława Ślesickiego, uchodzącego w latach sześćdziesiątych za jednego z najwybitniejszych twórców dokumentalnych w Polsce i na świecie. Cel ten chcemy osiągnąć nie tylko poprzez organizowanie przeglądów czy wystaw dotyczących jego twórczości, ale również poprzez szeroko pojęte działania edukacyjne i popularyzatorskie w dziedzinie filmu, zwłaszcza dokumentalnego. Fundacja jest organizatorem programu DOC LAB POLAND.
Jesienią 2018 roku Fundacja planuje także zorganizowanie pokazów filmów Władysława Ślesickiego w Warszawie.
Strona internetowa Fundacji: www.fundfilm.pl
informacja prasowa, zdjęcia organizatorów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz