Anna Orłowska: "Futerał" - wystawa fotografii

"Futerał" Anny Or­łow­skiej to wystawa fotografii uka­zu­ją­ca za­wi­łe hi­sto­rie wy­bra­nych pol­skich zam­ków i pa­ła­ców – ich mi­nio­ne funk­cje, ak­tu­al­ne za­sto­so­wa­nia i per­wer­syj­ne trans­for­ma­cje. 

fot. Anna Orłowska

Trud­no zde­fi­nio­wać, czym jest no­stal­gia i prze­nik­nąć do­kład­nie jej źró­dła, jed­nak do­brze wy­czu­wamy, kie­dy ukłu­je swo­im tę­pym ostrzem. Nie­ro­ze­rwal­nie łą­czy się z tę­sk­no­tą za czymś in­nym — miej­scem lub cza­sem. Prze­szłość, zwłasz­cza ta za­po­ży­czo­na i nie­prze­ży­ta, do­star­cza jej nie­koń­czą­cej się po­żyw­ki. Jed­nym z moż­li­wych źró­deł ta­kiej tę­sk­no­ty jest fa­scy­na­cja przed­wo­jen­nym sty­lem ży­cia ary­sto­kra­cji. Wraz z roz­pę­dza­ją­cą się co­raz bar­dziej rze­czy­wi­sto­ścią, ko­lej­ny­mi re­wo­lu­cja­mi i kryzysa­mi, po­ja­wia się po­trze­ba wej­rze­nia w tę nie­da­le­ką prze­szłość, któ­rej ob­raz jest speł­nie­niem wy­obra­żeń o „sta­rych, do­brych cza­sach”, gdy za­sa­dy były pro­ste i prze­strze­ga­ne, hie­rar­chia wła­dzy nie­zmien­na, a oto­cze­nie pięk­ne i wy­ra­fi­no­wa­ne.

Anna Orłowska, fot. organizatorów

Tu po­ja­wia się Pa­łac – ich dzieje są w Pol­sce za­wi­łe. Prze­fil­tro­wa­ny przez tra­gicz­ną pol­ską hi­sto­rię, sen­ty­ment na­bie­ra no­we­go cię­ża­ru. Wie­lo­wąt­ko­we na­war­stwie­nia wy­da­rzeń, zna­czeń i prze­mian uwi­dacz­nia­ją się w zde­rze­niach róż­nych form pa­ła­co­wych eg­zy­sten­cji: od prze­strze­ni zam­ko­wych mu­ze­ów z ich upu­dro­wa­nym tu­ry­stycz­nym obie­giem, po­przez szczel­nie od­dzie­lo­ne od nie­go
gę­stwi­ny ko­ry­ta­rzy i po­miesz­czeń ad­mi­ni­stra­cyj­nych, po te miej­sca, któ­rych na szczę­ście czy na
nie­szczę­ście nie prze­nie­sio­no w stan mu­ze­al­nej hi­ber­na­cji. Sta­ły się one nie­ja­ko po­la­mi eks­pe­ry­men­tal­nych dzia­łań z ga­tun­ku sztu­ki prze­trwa­nia: ad­ap­ta­cji, trans­for­ma­cji, przy­spo­so­bie­nia, do­pa­so­wa­nia, dzie­le­nia. Ary­sto­kra­cja daw­no już stra­ci­ła re­al­ny wpływ na świat, ale nie moż­na po­wie­dzieć, że się zdez­ak­tu­ali­zo­wa­ła. Wręcz prze­ciw­nie, jest w mo­dzie, tyl­ko w po­sta­ci nie­co prze­miesz­czo­nej: jako mo­del. Czym­że są bo­wiem pa­ła­ce naj­bo­gat­szych ery zglo­ba­li­zo­wa­ne­go ka­pi­ta­łu, czym są re­zy­den­cje gwiazd kina i mu­zy­ki, pre­zen­to­wa­ne w pro­gra­mach te­le­wi­zyj­nych i ko­lo­ro­wej pra­sie? An­giel­ska ro­dzi­na kró­lew­ska, wła­ści­wie spro­wa­dzo­na do ga­dże­tu, zja­wi­ska bu­du­ją­ce­go mar­kę pań­stwa, jest jed­no­cze­śnie pod­sta­wo­wym bu­dul­cem kul­tu­ry po­pu­lar­nej Wysp Bry­tyj­skich. To dzie­dzic­two tkwi w nas więc bar­dziej niż mo­gli­by­śmy się tego spo­dzie­wać. Dziś każ­dy może za­miesz­kać w pa­ła­cu (re­wo­lu­cja ko­mu­ni­stycz­na po­ka­za­ła to do­słow­nie), nie w tym jed­nak rzecz. Pa­łac ota­cza nas ze­wsząd, jest w na­szych do­mach i miesz­ka­niach, w na­szych sza­fach i w na­szych te­le­fo­nach. Pa­łac to nie bu­dy­nek, pa­łac to gra po­zo­rów, kre­acja wi­ze­run­ku, te­atr, lecz tak­że świat po­dzia­łów, za­własz­czeń, wy­zy­sku. Pa­łac to OB­RAZ, któ­ry two­rzy­my dla in­nych o nas, to na­sze „oto­cze”*.

tekst: Anna Or­łow­ska

*Oso­ba o od­po­wied­niej po­zy­cji spo­łecz­nej cha­rak­te­ry­zu­je to, co Gal­swor­thy na­zwał „oto­czem”: „For­sy­te­’o­wie nie by­wa­ją ni­g­dy wi­dzia­ni — a gdy­by na­wet byli wi­dzia­ni, nikt by ich nie po­znał — ina­czej ani­że­li we wła­ści­wym im oto­czu, na któ­re skła­da­ją się: wa­run­ki ich ży­cia, ma­jąt­ki, zna­jo­mo­ści i żony — sta­le to­wa­rzy­szą­ce im w wę­drów­ce po świe­cie zło­żo­nym z ty­się­cy in­nych For­sy­te­’ów rów­nież ży­ją­cych we wła­ści­wym im oto­czu. Nie­po­dob­na so­bie wy­obra­zić For­sy­te­’a bez wła­ści­we­go mu oto­cza — był­by jak po­wieść bez in­try­gi, co jak wia­do­mo, na­le­ży do ano­ma­lii”.

Wy­sta­wie to­wa­rzy­szy pu­bli­ka­cja.


Pre­mie­ro­wa od­sło­na wy­sta­wy pre­zen­to­wa­na była przez Ga­le­rię Wschód w ra­mach ze­szło­rocz­ne­go WGW.

wernisaż: czwar­tek – 31 stycz­nia 2019, g. 19:00
galeria Miejsce przy Miejscu, pl. Strzelecki 14 , Wrocław
Or­ga­ni­za­tor: Miej­sce przy Miej­scu / OPT

Anna Orłowska, fot. organizatorów

informacja prasowa

Anna Orłowska ukończy­ła Fo­to­gra­fię w Pań­stwo­wej Wyż­szej Szko­le Fil­mo­wej, Te­le­wi­zyj­nej i Te­atral­nej w Łodzi (2011) oraz w In­sty­tu­cie Twór­czej Fo­to­gra­fii na Uni­wer­sy­te­cie Ślą­skim w Opa­wie (2013). Lau­re­at­ka sty­pen­dium Pho­to Glo­bal w Scho­ol of Vi­su­al Arts w No­wym Jor­ku (2013). Jej pra­ce po­ka­zy­wa­ne były m.in. w: CSW U-jaz­dow­ski w War­sza­wie, Exi­le Gal­le­ry w Ber­li­nie, ga­le­rii Pa­nop­ti­kon w Sztok­hol­mie, na In­ter­na­tio­nal Fe­sti­val of Fa­shion and Pho­to­gra­phy w Hy­eres (FR), w Mu­sée de l’E­ly­sée (CH), w Aper­tu­re Fo­un­da­tion (USA) czy w Fun­da­ció Joan Miró (E). Sty­pen­dyst­ka Mi­ni­stra Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Na­ro­do­we­go (2010, 2013, 2017). No­mi­no­wa­na do na­gro­dy Di­sco­ve­ry na fe­sti­wa­lu Ren­con­tres Ar­les 2015 (FR), w 2017 r. otrzy­ma­ła Over­se­as Award na Hi­ga­shi­ka­wa In­ter­na­tio­nal Pho­to­gra­phy Fe­sti­val (JP). Współ­pra­cu­je z ga­le­rią Wschód.