Film niemy „Polonia Restituta 1918 – 1920” to wykonana na początku 1928 roku kompilacja ujęć dokumentalnych dokonanych w czasie walk niepodległościowych i Bitwy Warszawskiej. Jest jednym z niewielu przedwojennych filmów dokumentalnych, na których można zobaczyć Józefa Piłsudskiego. Oprócz Marszałka w filmie pojawiają się: Leopold Skulski, gen. Edward Rydz-Śmigły, gen. Lucjan Żeligowski, Józef Beck. Od 2014 roku znajduje się na Polskiej Liście Krajowej Programu UNESCO Pamięć Świata.
Pomysłodawcą filmu był Józef Błeszyński. Sam Błeszyński jest postacią zagadkową. Przedsiębiorca, prowadzący interesy głównie za granicą, tym ambitnym projektem zadebiutował w branży filmowej. Udało mu się uzyskać to, czego odmawiano dotychczas wszystkim twórcom – unikatowe materiały pochodzące ze zbiorów Muzeum Wojska. Materiały te były niezwykle cenne dla filmowców, tematy patriotyczne cieszyły się wielkim powodzeniem wśród publiczności. Czas powstania również był niezwykle istotny – Polska obchodziła jubileusz 10-lecia odzyskania niepodległości.
Jeszcze zanim doszło do premiery film wzbudzał zainteresowanie prasy. […]Polonia Restituta ma przedstawić najbardziej dramatyczne chwile walki o Ojczyznę w r. 1918 — 1920. Kalejdoskop smutnych, groźnych i radosnych na przemian scen przewinie się przed widzem w tym obrazie, którego bohaterem jest szary Żołnierz Nieznany. Słusznie też zostanie uczczony on po raz pierwszy w Polsce pokazem w gmachu Opery Warszawskiej – pisał Anatol Stern w magazynie „Świat”. Polska premiera odbyła się 27 lutego 1928 roku W Operze Narodowej i była bardzo ważnym wydarzeniem. Na seansie pojawili się najważniejsi dostojnicy państwowi i wojskowi, dyplomaci oraz ówczesna śmietanka towarzyska.
Choć film spotkał się z ciepłym przyjęciem krytyki, był bardzo krótko wyświetlany w polskich kinach – po części dlatego, że miał być dystrybuowany głównie w Stanach Zjednoczonych, a po części było to spowodowane problemami finansowymi. Niestety dosyć szybko okazało się, że Błeszyński dopuścił się przy produkcji i dystrybucji filmu szeregu oszustw finansowych. Z powodu braku funduszy film w ogóle nie był promowany w Stanach, jak pierwotnie zakładano i nie przyniósł oczekiwanych zysków. Początek 1929 roku ujawnił nieuczciwość Błeszyńskiego – zawarte w tajemnicy spółki i niewywiązywanie się z zobowiązań wobec inwestorów. Ostatecznie za producentem został rozesłany list gończy. W ten sposób po filmie, który mógł stać się chlubą polskiej kinematografii pozostały jedynie długi.
Do dnia dzisiejszego w zbiorach Filmoteki Narodowej – Instytucie Audiowizualnym zachowały się fragmenty przedwojennej kopii nitro, a także fragmenty późniejszej kopii aceto wykonanej w 1957 roku. W zbiorach Narodowego Archiwum Cyfrowego odnalazły się natomiast fragmenty innej, nieznanej dotąd przedwojennej kopii nitro, która znacznie uzupełnia dotychczas znany materiał.
Zespół konserwacji taśmy filmowej Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego wykonał konserwację taśm, przygotowując nośniki do procesu digitalizacji materiału w najwyższej rozdzielczości 4 K. Kolejnym etapem prac nad filmem była rekonstrukcja ciągłości fabularno-historycznej zdigitalizowanego materiału na podstawie archiwalnych dokumentów oraz notatek prasowych wykonana przez zespół filmografów FINA oraz historyka Narodowego Archiwum Cyfrowego. Ostatnią fazą prac była restauracja cyfrowa filmu. W ramach tego procesu wykonana została stabilizacja obrazu oraz czyszczenie zabrudzeń i kurzu. Film został również poddany korekcji koloru.
Ten wspólny projekt Narodowego Archiwum Cyfrowego i Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego zyskuje szczególne znaczenie w 2019 roku, ze względu na przypadającą w nim 100. rocznicę powołania państwowej sieci archiwalnej. 7 lutego 1919 r. Naczelnik Państwa Józef Piłsudski podpisał dekret o organizacji archiwów państwowych i opiece nad archiwaliami. Dokument określił misję państwowej służby archiwalnej, jako trwałe zachowanie świadectw dziejów narodu polskiego i zapewnienie do nich powszechnego dostępu. Repremiera filmu „Polonia Restituta 1918-1920” przechowywanego w obu archiwach jest znaczącym przykładem wypełniania tej misji 100 lat później.
Seansowi będzie towarzyszyć muzyka na żywo skomponowana i wykonana przez Semi-Invented Trio (Konarski/ Chytrzyński/ Berny). Zespół powstał w 2010 roku na 12. Festiwalu Filmu Niemego. Cechą charakterystyczną brzmienia zespołu są melodyjne tematy komponowane przez Adriana Konarskiego, inspiracje poezją, muzyką żydowską, w połączeniu z ciepłym brzmieniem i improwizacją najlepszych sesyjnych muzyków.
Pokaz organizowany jest w ramach obchodów 100-lecia powołania państwowej sieci archiwalnej dzięki wsparciu Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych.
Repremiera odbędzie się 27 lutego o godz. 19:00 w kinie Iluzjon (ul. Narbutta 50A, Warszawa).
informacja prasowa, materiały organizatorów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz