 |
| Vakhtang Kakhidze, fot. z archiwum artysty |
„On posunął się znacznie dalej niż Rimski-Korsakow. Przyjeżdżaj natychmiast” – tak w liście do jednego z przyjaciół podsumował premierę Ognistego ptaka Maurice Ravel. Wyjątkowe dzieło zaprezentowane paryskiej publiczności przez Balety Rosyjskie Diagilewa w 1910 roku okazało się dla Strawińskiego symbolem rozpoczęcia kariery. Z dnia na dzień stał się gwiazdą – tuż po premierze poznał całą śmietankę artystyczną Paryża, z Proustem na czele. Ognisty ptak był dla ówczesnego słuchacza dziełem niezwykłym; przepełnionym nie tylko rosyjskim folklorem i baśniowością, lecz także odważnym językiem kompozytorskim. Wszak niespełna trzydziestoletniemu uczniowi Mikołaja Rimskiego-Korsakowa z pewnością nie brakowało twórczego temperamentu.
Cecha ta nie była obca również Henrykowi Wieniawskiemu – wirtuozowi, do którego szybko przylgnęło miano „polskiego Paganiniego”. Jego II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 wydany został w 1870 roku – dwanaście lat przed narodzinami Strawińskiego. Dzieło to szybko stało się najpopularniejszym utworem Wieniawskiego. Utrzymana w stylu brillant kompozycja łączy w sobie dwie główne cechy twórczości polskiego skrzypka: fenomenalną wirtuozerię i pełnię liryzmu. Wieniawski zapisał się bowiem w historii jako prawdziwy „poeta skrzypiec”.
W finale spotkania zabrzmi dzieło samego Vakhtanga Kakhidze – suita baletowa Amazons powstała w 1998 roku. Kompozycja ta zapewniła twórcy debiut w roli dyrygenta w Teatrze Operowym i Baletowym w Tibilisi. Pełna niewątpliwego uroku suita nawiązuje swą stylistyką do muzyki późnego romantyzmu. Liryczna w charakterze, ukazująca bogactwo brzmienia orkiestry symfonicznej z pewnością przypadnie do gustu niejednemu melomanowi.
informacja prasowa
.png)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz