Kobiety w przemyśle w dobie rewolucji przemysłowej
I wojna światowa
![]() |
Siostry Edith i Emma Faulstich przy maszynach w tkalni jedwabiu Stearns w Williamsport w Stanie Pensylwania, USA, początek XX w. , Lycoming County Historical Society, fotograf nieznany |
Tkaczki i pracownice sortowni węgla w kopalniach przez długi czas były jedynymi kobietami zatrudnionymi w przemyśle. I długo nic by się nie zmieniło, gdyby nie I wojna światowa. Jej wybuch dotknął wszystkie dziedziny życia społecznego walczących państw, sprawił, że kobiety zaczęto postrzegać jako siłę roboczą. Gospodarka obydwu stron konfliktu – państw sprzymierzonych i państw centralnych – potrzebowała nowych pracowników, by udźwignąć ciężar wojny. Miliony mężczyzn powołano do wojska i wysłano na front, decydenci polityczni nie mieli więc wyjścia – powszechne zatrudnienie kobiet w przemyśle było koniecznością.
Okres międzywojenny
![]() | |||
Pracownice sortowni kopalni węgla kamiennego w Wigan, Anglia, w studiu fotograficznym, 887 r. National Coal Mining Museum for England, Herbert Wragg |
Zatrudnienie kobiet w przemyśle kończyło się w przeważającej części wraz z powrotem weteranów z frontu do domu. Często zwalniane były z dnia na dzień, co przyjmowały z gniewem i rozczarowaniem. Wielka Wojna nie przyniosła rewolucyjnych zmian w sytuacji zawodowej kobiet – nie zagwarantowała im miejsca w fabrykach. Musiały ustąpić miejsca mężczyznom. Wydobyła jednak sprawę zatrudnienia kobiet na światło dzienne, dokonał się przełom w pojmowaniu ich roli w społeczeństwie, a one same pokazały, że mogą wykonywać z powodzeniem prace tradycyjnie uważane za męskie.
II wojna światowa
![]() |
Grupa kobiet podczas lekcji spawania w szkole zawodowej w Daytona Beach na Florydzie, kwiecień 1942 r., US National Archives, Amerykańskie Biuro Informacji Wojennej |
II wojna światowa przyniosła podobne konsekwencje jak poprzednia, ale na jeszcze większą skalę. Był to już konflikt totalny, wpływający na losy przede wszystkim ludności cywilnej. Państwa alianckie po raz kolejny zmobilizowały do pracy setki tysięcy kobiet, podobnie państwa Osi.
Industrializacja i równouprawnienie w powojennej Polsce
![]() |
Anna Walentynowicz, spawarka, przodowniczka pracy i przyszła legenda Solidarności, w Stoczni im. Lenina, lata 50. XX w., Archiwum Państwowe w Gdańsku, autor nieznany |
Polska od 1944 roku znajdowała się w sferze radzieckiej dominacji. Kraj, wyniszczony i cierpiący ogromny niedobór siły roboczej, został zmuszony do przyjęcia radzieckiego modelu rozwoju gospodarczego. Błyskawiczna industrializacja wymagała zaangażowania dziesiątek tysięcy dodatkowych rąk do pracy. Kobiety, w oficjalnej propagandzie stawiane na równi z mężczyznami, uzyskały możliwość pełnego zatrudnienia w przemyśle zarówno lekkim, jak i ciężkim.
Dziś obecność kobiet w hali produkcyjnej nie wzbudza sensacji. Pracują one praktycznie we wszystkich branżach przemysłu, na różnych stanowiskach i pod każdą szerokością geograficzną.
Ekspozycja w Muzeum Śląskim prezentuje cyfrowe reprodukcje fotografii ze zbiorów instytucji europejskich i amerykańskich, jak: Muzeum Śląskie w Katowicach, Imperial War Museums, Narodowe Archiwum Cyfrowe, Archiwum Państwowe w Gdańsku, National Coal Mining Museum for England, United States Holocaust Memorial Museum i inne. Starannie wyselekcjonowane zdjęcia reprezentują praktycznie każdy typ fotografii – propagandową, dokumentalną, reporterską i artystyczną.
Kuratorem wystawy jest Mariusz Gąsior, kierownik Działu Fotografii Muzeum Śląskiego.
informacja prasowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz