Quentin Tarantino – amerykański reżyser i scenarzysta, zdobywca dwóch Oscarów i dwóch Złotych Globów – uważany jest za czołowego przedstawiciela postmodernizmu filmowego, obok Davida Lyncha, Pedra Almodóvara czy Jima Jarmuscha. Jak pisze Krystyna Wilkoszewska, ci czterej twórcy, tak różni pod względem kulturowym i stylistycznym, „są mistrzami pastiszu, prześmiewcami narodowych mitów, burzycielami tradycyjnych konwencji gatunkowych, a filmy Quentina Tarantino – zwłaszcza Pulp Fiction – zbudowane są na zasadzie cytatów, zawłaszczeń i ironii, czyli ulubionej postmodernistycznej gry intertekstualnej”. Sam reżyser podkreśla z przekorą: „Kradnę z wszystkich produkcji, które znam, a widziałem ich mnóstwo, bo kiedyś pracowałem w wypożyczalni kaset wideo”.
To właśnie podczas wspomnianej pracy w Manhattan Beach w Kalifornii dwudziestodwuletni Tarantino poważnie zainteresował się kinem. Opracował wówczas scenariusze dwóch filmów: Urodzonych morderców i Prawdziwego romansu. Sprzedanie tekstów topowym reżyserom (Urodzonych morderców kupił Oliver Stone, Prawdziwy romans – Tony Scott) umożliwiło mu realizację marzenia związanego z wypuszczeniem w świat własnego tytułu. W 1992 roku wyreżyserował Wściekłe psy – historię sześciu gangsterów, którzy po nieudanym napadzie na sklep jubilerski szukają w swoim gronie zdrajcy. Debiut okazał się sukcesem; Tarantino otrzymał nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych na festiwalu w Toronto, wkrótce też rozpoczął współpracę z amerykańsko-meksykańskim reżyserem i scenarzystą Robertem Rodriguezem (ich wspólne produkcje to m.in. Cztery pokoje, Od zmierzchu do świtu i Sin City: Miasto grzechu).
Dwa lata po spektakularnym debiucie Tarantino dokonał estetycznej rewolucji w kinie, tworząc Pulp Fiction – film opowiadający trzy historie gangsterskie, bez zachowania chronologii, ze starannie dopracowanymi dialogami i mistrzowską grą aktorską (John Travolta, Samuel L. Jackson, Uma Thurman, Bruce Willis, Tim Roth). Oryginalność scenariusza doceniły światowe organizacje i stowarzyszenia filmowe – Quentin Tarantino i Roger Avary otrzymali za wspólny tekst Oscara, Złoty Glob i nagrodę BAFTA. Od tego momentu kariera amerykańskiego reżysera nabrała tempa, a kolejne produkcje (w tym Jackie Brown, Kill Bill I i II, Grindhouse: Death Proof, Bękarty wojny, Django, Nienawistna ósemka czy Once Upon a Time in Hollywood, z premierą zaplanowaną na lato tego roku) utrwaliły jego wizerunek twórcy innowacyjnego, hołdującego postmodernistycznej stylistyce filmowej z wysublimowanymi dialogami, przerysowanymi aktami przemocy, zdeformowaną rzeczywistością i zapożyczeniami ze spaghetti westernów i niskobudżetowego kina grozy w tle.
Elementem języka filmowego, do którego Tarantino przywiązuje szczególną wagę i z którym eksperymentuje równie chętnie, co ze scenariuszem, jest muzyka. W jego filmach rzadko pojawia się partytura oryginalna (spektakularnym przykładem jest Nienawistna ósemka z 2015 roku, z Oscarem za muzykę dla Ennia Morricone), reżyser woli bowiem samodzielnie dobierać utwory, wykorzystując przy tym fragmenty ścieżek dźwiękowych z ulubionych filmów czy sięgając do osobistej, bardzo obszernej kolekcji płyt z wszystkimi rodzajami muzyki (od bluesa, przez soul, po funk i rock). W ten sposób tworzy spójną oprawę muzyczną o własnej narracji, opowiadającą alternatywną historię filmową lub dopowiadającą treści niedostrzegalne w obrazie i niesłyszalne w dialogu.
Najsłynniejsze fragmenty tych filmowo-muzycznych kolaży zabrzmią w maju 2019 roku podczas 12. Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie. Bohaterami trzeciej edycji taneczno-klubowego cyklu Dance2Cinema będą muzycy hiszpańskiej formacji Pop Culture Band oraz soliści związani z polską estradą: Ania Karwan i Damian Ukeje. Repertuar obejmie kultowe tytuły z dorobku reżysera – usłyszymy m.in. utwory z Pulp Fiction, Kill Billa, Wściekłych psów i Django. „Przygotowaliśmy spektakl, który gromadzi perełki ze ścieżek dźwiękowych Quentina Tarantino. Mam nadzieję, że się wszystkim spodoba, chociaż istnieje pewne niebezpieczeństwo związane z udziałem w tym show… Może się okazać uzależniający!” – ostrzega Gonzalo de Araoz Vigil, lider grupy Pop Culture Band.
Pedro J. Mérida, producent festiwalu FIMUCITÉ, z którym współorganizujemy koncert, zaznacza z kolei, że dobór utworów tworzących projekt Dance2Cinema: Tarantino nie jest przypadkowy. „To największa na świecie kompilacja piosenek pokazująca drogę, którą potoczyła się kariera jednego z najwybitniejszych twórców filmowych. Jednym słowem: ten koncert to najlepszy rollercoaster muzyczny, jaki kiedykolwiek zobaczymy na scenie” – zapowiada.
Na trzeci koncert z serii Dance2Cinema, z piosenkami z filmów Quentina Tarantino w repertuarze, zapraszamy w sobotnią noc 18 maja 2019 roku. Pop Culture Band, Ania Karwan i Damian Ukeje wystąpią w Sali Kameralnej Centrum Kongresowego ICE Kraków, która zostanie zaaranżowana na scenę klubową.
12. edycja Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie potrwa od 14 do 21 maja 2019 roku.
informacja prasowa
.png)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz