Biblioteka Polska w Paryżu jest jedną z najstarszych i najbogatszych w zbiory polską instytucją działającą poza granicami kraju. Została założona w 1838 roku przez emigrantów, m.in. przez Adama Jerzego Czartoryskiego, Juliana Ursyna Niemcewicza, Karola Sienkiewicza jako fundacja Wielkiej Emigracji. Miała za zadanie zbierać, ocalałe od grabieży i zniszczeń, książki, archiwa i pamiątki narodowe. którzy przybyli do Francji po upadku powstania listopadowego. W 1839 roku opiekę nad Biblioteką objęło Towarzystwo Historyczno-Literackie.
Biblioteka Polska w Paryżu, fot. Wikipedia |
Zbiory Biblioteki są ogromne, lecz prawie nieznane polskiemu odbiorcy. Gromadzi przede wszystkim wydawnictwa z zakresu historii, literatury, filozofii i sztuki polskiej XIX i XX wieku, ale w jej zasobach znajdują się też kolekcje artystyczne, zawierające przede wszystkim prace wybitnych artystów polskich tworzących od końca XVIII wieku aż do 1945 roku, jak również dzieła artystów europejskich.
W 2007 roku Muzeum Narodowe w Gdańsku nawiązało współpracę z Biblioteką Polską, a w 2009 roku obie instytucje podpisały porozumienie o współpracy w zakresie konserwacji zbiorów, ich prezentacji podczas wystaw, prowadzenia działalności naukowej oraz wzajemnej promocji.
Od tego czasu zrealizowano wiele projektów konserwatorsko-wystawienniczych. Między innymi zorganizowano takie ważne wystawy, jak „Zbiory artystyczne Biblioteki Polskiej w Paryżu. Bolesław Biegas” (poświęconą jednemu z najciekawszych, a nieco zapomnianych artystów polskich działających na początku XX w.) oraz „Artyści polscy w Paryżu”. Obiekty ze zbiorów Biblioteki poddane konserwacji w ramach kolejnego projektu można było zobaczyć na wystawie „Konterfekty królewskie ze zbiorów Biblioteki Polskiej w Paryżu” w Muzeum Hymnu Narodowego w Będominie.
Jan Lewicki, Wieśniaczki, litografia, fot. Muzeum Narodowe w Gdańsku |
W 2020 roku został zrealizowany kolejny projekt konserwatorski, w ramach którego konserwacji poddano cenny zespół 84 litografii Jana Nepomucena Lewickiego (1795–1871), polskiego malarza i rysownika. Jan Lewicki studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych i na Oddziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. Brał udział w powstaniu listopadowym i zagrożony aresztowaniem wyjechał do Paryża. Skala jego zainteresowań artystycznych była ogromna ‒ tworzył sceny historyczne, religijne, rodzajowe, pejzaże i widoki architektoniczne, a także portrety. Uprawiał wiele technik graficznych: litografię, miedzioryt, akwafortę, akwatintę, mezzotintę, drzeworyt, cynkografię i staloryt oraz techniki eksperymentalne. Tematyce polskiej są poświęcone jego przedstawienia strojów ludowych i szlacheckich, także umundurowania wojsk polskich.
Jan Lewicki, Wieśniaczki, litografia, fot. Muzeum Narodowe w Gdańsku |
Innym przykładem konserwowanego zespołu prac artysty jest 71 czarno-białych i kolorowych litografii z albumu graficznego Les costumes du peuple polonais Leona Zienkowicza (1808–1870) oraz luźne ryciny z innych albumów (13 obiektów). Ryciny przedstawiają pary w historycznych strojach ludowych i szlacheckich z różnych regionów Polski, umundurowanie wojsk, a także sceny ilustrujące obyczaje i obrządki ludowe. Prace te świadczą o rozległej wiedzy autora i znajomości tradycji. Ze względu na bardzo zły stan zachowania grafiki te nie były nigdy pokazywane publicznie, teraz ‒ dzięki pełnej konserwacji ‒ kolekcję będą mogły pokazywać polskie i zagraniczne muzea i instytucje kultury.
Jan Lewicki, Kijacy z podgórza, litografia, fot. Muzeum Narodowe w Gdańsku |
Projekt został sfinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Sportu z programu „Ochrona dziedzictwa narodowego poza granicami kraju”.
W ciągu 13 lat współpracy konserwacji zostało poddanych około 700 obiektów: obrazów, rzeźb, grafik i rysunków i odbyło się 9 wystaw.
informacja prasowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz