Lata 1918-1940 to okres niespotykanej wcześniej transformacji miasta. Powstające wówczas obiekty architektoniczne stanowiły odzwierciedlenie politycznego, społecznego, ekonomicznego i kulturalnego optymizmu, charakterystycznego dla stolic państw europejskich, które zyskały niepodległość po I wojnie światowej. Momentem przełomowym dla architektury Kowna stał się rok 1919, kiedy nieoczekiwanie zostało ono tymczasową stolicą Republiki Litewskiej. Od tej pory rozpoczęła się niezwykle intensywna przemiana tożsamości i przestrzeni miasta - w ciągu niespełna dwóch dekad wzniesiono ponad 12 tysięcy nowych budynków, przekształcając Kowno w nowoczesną, elegancką stolicę europejską.
Kowno 1938 |
Po II wojnie światowej, podczas sowieckiej okupacji, dziedzictwo modernistycznej architektury międzywojennego Kowna odegrało ważną rolę stając się świadectwem utraconej państwowości, symbolicznym oknem na Zachód i wzorem dla litewskich architektów. Dla dzisiejszego Kowna spuścizna ta jest istotnym wyznacznikiem tożsamości i wyrazem genius loci miasta.
Kowno, fot. Veronika Sleivyte |
Kuratorzy: Marija Drėmaitė, Giedrė Jankevičiūtė, Vaidas Petrulis
Projekt graficzny wystawy: Ieva Cicėnaitė, Matas Šiupšinskas, Linas Gliaudelis
Wystawa została przygotowana przez Litewską Narodową Komisję UNESCO i sfinansowana przez Ministerstwo Kultury Republiki Litewskiej. Partnerem ekspozycji są Ministerstwo Spraw Zagranicznych Republiki Litewskiej oraz Europejska Stolica Kultury Kowno 2022.
Wernisaż w czwartek 28 czerwca 2018 roku o godzinie 17.00
Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 5
Wystawa czynna do 3 września 2018 roku.
informacja prasowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz