Planowana na jesień VI edycja Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Europy Środkowo-Wschodniej Eufonie otwiera nowy rozdział współpracy Narodowego Centrum Kultury z Teatrem Wielkim – Operą Narodową. Tegoroczny festiwal zainaugurujemy w Teatrze Wielkim występem gwiazdy światowego formatu, oklaskiwanej przez publiczność najważniejszych scen operowych, wybitnej łotewskiej mezzosopranistki Elīny Garančy, która po raz pierwszy zaśpiewa w Warszawie. Artystce towarzyszyć będzie orkiestra TW-ON pod dyrekcją Karela Marka Chichona.
.png)
W programie Eufonii znajdzie się również premiera nowej inscenizacji opery „Czarna maska” Krzysztofa Pendereckiego w reżyserii Sir Davida Pountney’a, którą wspólnie z Teatrem Wielkim – Operą Narodową zaprezentujemy festiwalowej publiczności 22 listopada br., godz. 19.00. Nowa wersja sceniczna dzieła Mistrza Pendereckiego, którą Teatr Wielki realizuje w partnerstwie z Narodowym Centrum Kultury, będzie pierwszym przedstawieniem operowym w repertuarze Eufonii.
Już teraz zapraszamy 14 czerwca br. na preludium Eufonii – zapowiedź VI edycji festiwalu. W tym roku po raz pierwszy organizujemy koncert, który pozwoli poczuć przedsmak festiwalu kilka miesięcy wcześniej: Eufonie – Preludium z udziałem Adama Struga i Monodii Polskiej. Ruszyła już sprzedaż biletów. W programie nie tylko zapowiedź tego, co czeka nas w listopadzie.
Historia Eufonii rozpoczęła się 23.11.2018 r. w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej koncertem z okazji 85. urodzin Krzysztofa Pendereckiego – w hołdzie Mistrzowi i w jego obecności. Wybrzmiał wtedy m.in. jego II koncert skrzypcowy „Metamorfozy” w wykonaniu Anne Sophie Mutter z towarzyszeniem Sinfonii Varsovii pod dyrekcją Macieja Tworka. Od tego wydarzenia podczas pięciu dotychczasowych edycji Eufonii zabrzmiało wiele kompozycji Mistrza, m.in. Polskie Requiem, II Symfonia „Wigilijna” na orkiestrę symfoniczną, Koncert na flet i orkiestrę, monumentalna Jutrznia (obydwie części w wykonaniu ponad 230 artystów). Koncerty, podczas których prezentujemy w ramach Eufonii dzieła Mistrza (najczęściej w dniu jego urodzin), zawsze są dla nas szczególnym świętem.
***
Pierwszą premierą operową w nadchodzącym sezonie 2024/25, na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie będzie „Czarna maska” Krzysztofa Pendereckiego. 22 listopada 2024 r., o godz. 19:00 inscenizacja zostanie pokazana ramach VI edycji festiwalu Eufonie. Trzecia opera w dorobku Pendereckiego opowiada historię bohaterki, która skrywa mroczny sekret. Próbuje od niego uciec, przeszłość jednak dopada ją niespodziewanie i doprowadza do rozpadu rzeczywistości. Akcja opery rozgrywa się w XVII wieku i porusza wątek niepokojów religijnych, choć sama sztuka, na podstawie której powstało libretto, powstała w latach 20. XX wieku – czasie powojennej stabilizacji, ale także rosnących napięć, które doprowadziły do kolejnej światowej tragedii. Sir David Willoughby Pountney, polsko-brytyjski dyrygent i librecista, reżyser tej inscenizacji, będzie starał się pokazać, że „Czarna maska” to bardzo współczesna przestroga przed budowaniem ładu społecznego na kruchych podstawach. Kierownictwo muzyczne obejmie polsko-libański dyrygent, kompozytor i doktor sztuki, Bassem Akiki.
„Czarna Maska” to mroczna wizja świata zmierzającego ku katastrofie, będąca nawiązaniem do średniowiecznego przedstawienia tańca śmierci (danse macabre). W dziele dominuje nastrój wciąż rosnącego napięcia, niejednoznaczności ludzkich motywów i stosunków, obecność przemijania i śmierci, powolnego rozpadu świata, pokoju, człowieka. Libretto powstało na podstawie dramatu Gerharta Hauptmana (ur. 1862 r. w Bad Salzbrunn - obecnie Szczawno-Zdrój) o tym samym tytule, niemieckiego pisarza i dramaturga, laureata literackiej Nagrody Nobla w 1912 r. Akcja rozgrywa się w 1662 r. w trakcie przyjęcia w domu burmistrza Bolkenhainu (Bolkowa, miasteczka na Dolnym Śląsku, wycieńczonego religijną wojną trzydziestoletnią), na którym spotykają się przyjaciele i lokalni luminarze reprezentujący przekrój całego społeczeństwa. Zaczynająca się w przyjemnej atmosferze uczta, w końcu demaskuje złudność ich rzekomej wzajemnej tolerancji, a wobec wieści o nowym ataku zarazy (czarnej śmierci), wszystko zmierza ku nieuchronnemu zatraceniu. Partytura „Czarnej maski” to intrygująca synteza muzyki poprzednich epok, od średniowiecza (sekwencje i chorały), przez barok (muzyka na scenie) i ekspresjonizm (główna partia orkiestry) po sonoryzm (finał, niektóre arie).
informacja prasowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz