22 marca, w dniu rocznicy urodzin wybitnego mima Marcela Marceau, przypada Światowy Dzień
Pantomimy.
Henryk Tomaszewski i Marcel Marceau we Wrocławiu, foto Stefan Arczyński |
Początki pantomimy sięgają VI–IV w.
p.n.e. W czasach nowożytnych w Europie pantomima obecna była
w występach tancerzy, akrobatów oraz aktorów teatrów jarmarcznych
i komedii dell’arte. Koniec XVII i XVIII
w. to rozkwit pantomimy we Francji i Anglii, gdzie tworzono swobodne
gatunkowo duże formy cyrkowo-teatralne i pantomimy w teatrach
stacjonarnych.
Charles Deburau (syn Jeana) |
W pierwszej połowie XIX w. Jean
Gaspard Deburau skodyfikował pantomimę na nowo, tworząc oryginalną postać
Pierrota, którego charakteryzował biały kostium, czarna czapka, wybielona twarz
podkreślająca mimikę. Popisy
akrobatyczne i przerysowane sceny ustąpiły miejsca subtelniejszej formie
pantomimy przekazującej filozoficzną refleksję nad kondycją człowieka.
Pantomima XX wieku była materiałem do eksperymentu zarówno od strony formalnej,
ale też artystycznej i intelektualnej.
Najważniejszymi twórcami pantomimy
byli Jacques’a Copeau, Etienne’a Decroux i Marcela Marceau, jednak to Henryk
Tomaszewski zmienił sposób myślenia o pantomimie tworząc ideę pantomimy
zespołowej. W 1956 roku Tomaszewski podjął się pierwszych prób stworzenia
nowego języka teatru ruchu, a powstały w
1958 Wrocławski Teatr Pantomimy do dzisiaj jest jedynym repertuarowym teatrem
pantomimy w Polsce, który wciąż inspiruje kolejne pokolenia mimów.
Henryk Tomaszewski jako Hamlet 1952, fot. S. Arczyński |
Unikalność Wrocławskiego
Teatru Pantomimy to efekt wypracowanego przez Tomaszewskiego studyjnego sposobu
kształcenia mima totalnego. Poszukiwania prawdy (w) ruchu oraz nowych środków
wyrazu, umożliwiły tworzenie choreodramów spektaklowych: widowisk o bogatej
scenografii i oprawie muzycznej, w których ruch nie jest prostym
ekwiwalentem słowa, a syntezą doznań i wrażeń.
Osobliwe wizje
reżyserskie i autorskie programy Tomaszewskiego przyniosły zespołowi
wrocławskiej Pantomimy popularność w kraju i za granicą oraz liczne nagrody na
międzynarodowych festiwalach.
Od 2009 roku dyrektorem
naczelnym Teatru jest Zbigniew Szymczyk. Obecna linia programowa WTP skupia się
wokół zagadnień szeroko pojętego teatru fizycznego, wzbogacając środki
pantomimy o różnorodne konwencje teatralne. W repertuarze Pantomimy znajdują
się przedstawienia dedykowane publiczności dziecięcej i dorosłej. Zespół Teatru
prowadzi również zajęcia warsztatowe i programy edukacyjne z zakresu pantomimy
i teatru ruchu.
informacja prasowa
Bardzo dobry wpis. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń