Artemisia Gentileschi: "Kobieta o duszy Cezara" - wystawa w National Gallery of London

4 kwietnia 2020 roku Galeria Narodowa w Londynie zaprasza na dużą wystawę monograficzną włoskiej malarki wczesnego baroku, kobiety nietuzinkowej i silnej.

Artemisia Gentileschi, Autoportret artystki jako świętej Katarzyny Aleksandryjskiej, około 1615–17

Kobieta o duszy Cezara

Urodzona w Rzymie w 1593 r. Artemisia została wychowana przez ojca, malarza Orazio Gentileschi . Wraz ze swoimi trzema braćmi terminowała w jego warsztacie i okazała się najbardziej utalentowana ze wszystkich dzieci malarza.

W wieku zaledwie 17 lat została zgwałcona przez malarza Agostino Tassi. Wytoczono mu proces w 1612 r., w którym Artemisia została poddana wyczerpującym i upokarzającym przesłuchaniom. Tassi został uznany za winnego, ale kara nigdy nie została mu wymierzona.

Historia jej gwałtu określiła sposób, w jaki historycy sztuki mówią o malarstwie Artemizji, zwłaszcza o szczególnie brutalnych scenach, w których silna bohaterka jest głównym bohaterem . Podczas gdy  osobowość Artemisii jest ściśle związana z jej twórczością artystyczną,  istnieje wiele innych doświadczeń, które ukształtowały jej życie i sztukę.

Osobisty sukces

Aotoportret Artemisii jako alegorii malarstwa, fot. Wikipedia

Po procesie Artemisia poślubiła mało znanego florenckiego artystę i wyjechała z Rzymu do Florencji. Tam urodziła pięcioro dzieci i stała się niezależną artystką oraz pierwszą kobietą, która uzyskała w 1616 roku członkostwo Akademii Sztuk Pięknych.

Artemisia wróciła do Rzymu w 1620 r., Wtedy to stała się niezwykle poszukiwaną artystką, którą bez ustanku otaczali kardynałowie i książęta pragnący zamówić u niej obrazy. Była wielbicielką Caravaggia i, podobnie jak jej męscy odpowiednicy, podejmowała wielkie tematy historyczne i biblijne.

Ostatnie 25 lat życia spędziła w Neapolu, gdzie zorganizowała słynny warsztat - niezwykłe osiągnięcie, biorąc pod uwagę, że nie była zatrudniona na stałe na jednym dworze królewskim ani też nie była otoczona protekcją bogatego, potężnego lub wpływowego męża.

Autoportret artystki jako Świętej Katarzyny Aleksandryjskiej

Na tym autoportrecie Artemisia przedstawiła siebie w przebraniu męczenniczki z IV wieku, św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Skazana na śmierć przez cesarza Maxentiusa za otwartą krytykę prześladowania chrześcijan, Katarzyna została poddana torturom łamania kołem zaopatrzonym w żelazne kolce. Uratowana dzięki niebiańskiej interwencji, została później ścięta, ale narzędzie jej tortur - koło - stało się jej powszechnym atrybutem w sztuce.

informacja prasowa, materiały National Gallery of London

The art restoration plan for Artemisia Gentileschi's 'Self Portrait' | 1 of 14