„ANTYKOMANIA. Dziewiętnastowieczne kolekcje starożytności” - wystawa w Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego

Z kilkumiesięcznym opóźnieniem spowodowanym pandemią, Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego otwiera nową wystawę czasową pt. „ANTYKOMANIA. Dziewiętnastowieczne kolekcje starożytności”.

Relief z przedstawieniem Helle na baranie (z doklejonymi głowami koni)
Melos (Grecja), poł. V w. p.n.e., terakota, ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie

Od drugiej połowy XVIII wieku rozkwit europejskiego kolekcjonerstwa starożytności był odbiciem zainteresowań zbierackich epoki przesiąkniętej ideami filhellenizmu - fenomenu politycznego i kulturowego objawiającego się zamiłowaniem do starożytnej Grecji. Przełomem skutkującym wzmożonym zainteresowaniem klasyczną starożytnością stała się publikacja w 1755 roku dzieła Johanna Joachima Winckelmanna poświęconego recepcji sztuki greckiej (Gedanken über die Nachahmung der griechischen Werke in der Malerei und Bildhauerkunst). Jego spostrzeżenia w połączeniu z rezultatami prac wykopaliskowych w Pompejach, Stabiach i Herkulanum oraz „odkryciem” greckich świątyń starożytnej Posejdonii zaowocowały prawdziwą „antykomanią”, kontynuowaną przez całe XIX stulecie.

Podpora lustra w kształcie kariatydy z przedstawieniem kobiety (Afrodyty?)
Jonia(?) (Grecja wyspiarska, zachodnie wybrzeże obecnej Turcji), 550-530 r. p.n.e.,
Muzeum Narodowe w Warszawie

Eksponowane na wystawie obiekty podzielono na trzy grupy reprezentujące główne nurty europejskiego kolekcjonerstwa starożytności: rozległe zbiory gromadzone przez arystokratów (których w trakcie XIX wieku w działalności kolekcjonerskiej na wielką skalę zastąpiły muzea narodowe), prywatne kolekcje filhelleńskie oraz zbiory uniwersyteckie.
Kolekcje arystokratyczne reprezentują na wystawie zabytki zgromadzone przez księżną Helenę Radziwiłłową (1753-1821), kolekcjonerstwo filhelleńskie zostało omówione na przykładzie wrocławskiej kolekcji antyków architekta Eduarda Schauberta (1804-1860), a uniwersyteckie kolekcjonerstwo starożytności i ich nowożytnych kopii ukazują zbiory Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Wrocławskiego.

Rzygacz w formie lwiej głowy z fragmentem przyległej simy,
Ateny/Attyka, kon. IV – pocz. III w. p.n.e., terakota ze zbiorów Uniwersytetu Wrocławskiego

Na wystawie są prezentowane obiekty ze zbiorów Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego uzupełnione zabytkami użyczonymi ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum w Nieborowie i Arkadii, Oddziału Muzeum Narodowego w Warszawie i Muzeum Archeologicznego, Oddziału Muzeum Miejskiego Wrocławia.

Organizator wystawy:
Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego

Kuratorzy wystawy:
dr Agata Kubala
dr Urszula Bończuk-Dawidziuk

Oinochoe (dzbanek z trójlistnym wylewem) naczynie czerwonofigurowe,
Apulia (Południowa Italia) (Włochy), kon. IV w. p.n.e.(?), glina, ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie

„ANTYKOMANIA. Dziewiętnastowieczne kolekcje starożytności”
Wystawa w Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego
Sala pod Filarem
1.08.2020 – 16.11.2020

informacja prasowa