Już niebawem, wystawą "Szaleństwo rokoka! Fascynacja rokokiem na Śląsku (XVIII–XXI w.), Muzeum Narodowe we Wrocławiu rozpocznie świętowanie jubileuszu 75-lecia swojego istnienia. Ekspozycja została przygotowana z prawdziwym rozmachem - jak na taki piękny jubileusz przystało. Współtworzą ją kuratorzy specjalizujący się w różnych dziedzinach - od malarstwa, poprzez sztukę użytkową - po rzeźbę. Oprócz obiektów XVIII-wiecznych zaprezentowano także prace współczesnych twórców zainspirowane sztuką rokoko.
„Są to prace takie jak Pompadurka Tadeusza Brzozowskiego grająca z nazwą przedmiotu, oraz takie, w których artyści sięgając do historycznych pierwowzorów malarskich, jak Anna Orbaczewska i Volker Hermes, architektonicznych jak Łukasz Stokłosa i Łukasz Korolkiewicz, czy kostiumowych jak Maria Pinińska-Bereś komentują wpływ historycznych fenomenów na złożoność współczesności” – wyjaśnia Iwona Dorota Bigos, kierowniczka Pawilonu Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej. Zgromadzone na wystawie dzieła, których jest ponad 500 (prawdziwe szaleństwo! 😅), pochodzą z różnych muzeów, instytucji kościelnych, a także ze zbiorów prywatnych. Jest to więc niepowtarzalna okazja, aby je zobaczyć w jednej przestrzeni.
Obok dzieł wybitnych artystów europejskiego rokoka, m.in. Pesne’a, Platzera i Coccorante’a, zobaczymy prace malarzy i rzeźbiarzy śląskiego rokoka: F. A. Schefflera, Canutusa, J. G. Ernsta, F. A. Sebastiniego, A. Dorazila, J. A. Lachela i J. G. Lehnerta. Zaś dla podkreślenia europejskiego kontekstu rokoka na Śląsku dopełniają tę prezentację obrazy Tiepola, Watteau, Maulbertscha i Tischbeina.
Franz Anton Sebastini, Zwiastowanie Marii, Śląsk, 1776 (Kościół św. Franciszka z Asyżu w Głogówku), fot. Barbara Lekarczyk-Cise3k |
„To właśnie tutaj doszło w latach 1740–1741 do historycznej zmiany politycznej – tłumaczył Piotr Oszczanowski - dyrektor Muzeum Narodowego. Zakończyło się dotychczasowe władztwo Habsburgów i rozpoczął się czas panowania Hohenzollernów. Kolejni ich reprezentanci – Fryderyk II Wielki (1740–1786) oraz Fryderyk Wilhelm II (1786–1797) – stworzyli na tym militarnie zdobytym terytorium nie tylko nową administrację, doprowadzili do wymiany śląskich elit, ale stali się także rzecznikami nowego stylu”.
F. W. Hoepffner, Christine Henriette Stolberg-Stolberg, Niemcy (?), 1762, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek |
Piękne rokokowe stroje małych i dorosłych dam sąsiadują z ich portretami. Odtworzono wnętrza pałacowe, w które wkomponowano nieliczne zachowane i pięknie odrestaurowane meble, zwierciadła, żyrandole... Wśród nich znajdziemy i taką ciekawostkę, jak szafa wrocławska.
Na wystawie znajdziemy także przykłady rokokowego rzemiosła artystycznego w postaci złotnictwa, metaloplastyki, medalierstwa, meblarstwa, szkła i ceramiki pokazują, jak powszechne było zauroczenie na Śląsku nową stylistyką.
Szafa wrocławska, Śląsk, Wrocław, ok. 1760, fot. B. Lekarczyk-Cisek |
Urzekają także liczne i pięknie edytorsko wydane czasopisma i inne wydawnictwa, np. zdumiewających rozmiarów tygodnik ilustrowany przez Johanna Benjamina Strachowskiego czy też dziełko "O elektryczności", również z jego ilustracjami.
Florian Bartholomaus Comaeus Strachowky, Leśny koncert, 1742, Fot. Barbara Lekarczyk-Cisek |
Wnętrze pałacowe z żyrandolem, konsolą i zwierciadłem, ok. 1770, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek |
Rzeźby rokokowe, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz