Muzeum Współczesne Wrocław zaprasza na wystawę Pablo Ramireza Gonzaleza "Plantifictions". Wątkiem przewodnim będzie pokrewieństwo międzygatunkowe. Artysta łączy byty naturalne, organiczne, syntetyczne, zestawia antyczne techniki ceramiczne ze współczesnymi biotechnologiami i włącza je w witalny splot materii. Stawia przy tym pytania o możliwość tworzenia relacji poza ludzką „wyjątkowością”. Wystawa potrwa od 21 września do 31 grudnia 2023 roku.
Słynny aztecki XV-wieczny utwór liryczny rozpoczynający się słowami We only came to sleep / We only came to dream przywołuje obraz współistnienia międzygatunkowego, gdzie poeta nahuatl Tochihuitzin Coyolchiuhqui wskazuje, iż celem naszego życia nie jest wcale sam żywot na ziemi w ludzkim doświadczeniu, ale i symbioza z naturą oraz transformacji w jej biocyklach. Wiersz mógłby stanowić podbudowę do wystawy Plantifictions skupiającej się wokół problemu mezoamerykańskich materializmów w świetle myśli tubylczej i współczesnych kosmologii uwzględniających społeczno-filozoficzne perspektywy istot innych niż ludzkie. Ekspozycja konsekwentnie realizuje ideę odrzucania antropocentryzmu na rzecz znacznie szerszych uwikłań międzygatunkowych takich jak Chthulucen – koncepcja stworzona i opisana przez badaczkę Donnę Haraway i silnie wskazująca na aspekt opowiadania historii i mitu jako elementu równoprawnego z racjonalnym poznaniem. Założenie wystawy Plantifictions możemy zrozumieć w kontekście dość poetyckiego i trudnego do bezpośredniego przetłumaczenia fragmentu pochodzącego z dzieła Haraway Staying with the Trouble: Making Kin in the Chthulucene:
Ma znaczenie, jakich spraw używamy, by myśleć o innych sprawach; ma znaczenie, jakie historie opowiadamy, by opowiadać o innych historiach; ma znaczenie, jakie węzły wiążemy, jakie myśli myślą myśli, jakie opisy opisują opisy, jakie więzy wiążą więzy. Ma znaczenie, jakie historie tworzą światy, jakie światy tworzą historie. [Haraway 2016, 12].
Pablo Ramírez González Portfolio |
Prace Pablo Ramíreza Gonzáleza podążają za tą myślą dekonstruując ametaforyczny dotychczas język i metodologię nauk przyrodniczych i za pomocą języka sztuki realizują potrzebę tworzenia nowych współprac międzygatunkowych, opowieści, fantazji archeologicznych, struktur SF (m.in. science-fiction, speculative-fabulation, science-fact). Plantifictions to przestrzeń, w której rośliny, obiekty, artefakty ceramiczne oraz technologie budują postnaturalne „splątania” na rzecz alternatywnych sposobów narracji o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Prekursorskim ukłonem w kierunku podmiotowości i krytycznych studiów nad roślinami na gruncie polskim była słynna praca Zdzisława Jurkiewicza W służbie roślin pokazana we Wrocławiu na Międzynarodowym Triennale Rysunku w 1995 roku, pozostawiająca trwały ślad w sztuce polskiej i świadomości lokalnego środowiska oraz odbiorców sztuki. Powracając do teraźniejszości, w której echa roślin wyznaczają nowe sposoby myślenia o bytach więcej-niż-ludzkich,
Pablo Ramírez González Portfolio |
Pablo Ramírez González, finalizujący obecnie pracę doktorską, prezentuje owoc kilkuletnich badań artystycznych płynących z metodologii budowania światów nieopartych na ludzkiej wyjątkowości i kartezjańskim podziale na naturę i kulturę. Artysta łączy byty naturalne, organiczne, syntetyczne, zestawia antyczne techniki ceramiczne ze współczesnymi biotechnologiami i włącza je w witalny splot materii. Odwołując się do historii o niewolnictwie, zawłaszczaniu ziemi, monokulturach, klonowaniu i modyfikacjach genetycznych, Pablo sięga po niespotykane materiały umożliwiające przewodzenie prądu i korzysta z biodanych transformujących audiowizualne środowiska swoich instalacji. W przestrzeni wystawy odbiorca ma sposobność doświadczenia odmiennego współbycia z naturą w ramach struktury, w której mit i nauka operują w tych samych ramach poznawczych. W Plantifictions nade wszystko wybrzmiewa idea kinship (pokrewieństwa międzygatunkowe) włączająca inne niż organiczne systemy (w tym organizmy mitologiczne, fantastyczne, archeologiczne) i sam palimpsest murów Muzeum Współczesnego, podlegającego „zarastaniu” przez zaimplementowane przez Ramíreza rośliny i rzeźby.
Barranca Negra, InstallationView,2019, fot. materiały prasowe MWW |
Wystawa otwiera przestrzeń do namysłu nad możliwymi scenariuszami dekolonialnych przyszłości bazujących na niehierarchicznych relacjach międzygatunkowych oraz komunikacji pomiędzy człowiekiem a podmiotami więcej-niż-ludzkimi (more-than-human). Artysta stawia pytania o możliwość tworzenia relacji poza ludzką „wyjątkowością”. Plantifictions zwraca również uwagę na ograniczenia neokolonialnej logiki, która przenika niemal każdą sferę życia, a jej kwestionowanie pozwala na zastanowienie się, co dziś oznacza bycie człowiekiem w rozumieniu wykraczającym poza eurocentryczną percepcję.
Pablo Ramirez Gonzalez (Meksyk, 1990) – artysta interdyscyplinarny, badacz. Doktorant w Szkole Doktorskiej Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu im. Eugeniusza Gepperta. W swojej działalności artystycznej skupia się na tworzeniu antyświatów, w których nauka i mitologia przeplatają się, aby przekazać oparte na domyśle fikcyjne obrazy przekraczające granice współczesnej kolonialności, czego efektem są interwencje, dioramy, a także środowiska immersyjne. Transdyscyplinarna sztuka Gonzaleza odnosi się afro- i rdzennego futuryzmu oraz spojrzenia na technologię, materialność i ponadludzką sprawczość.
Kuratorka: Daniela Tagowska
informacja prasowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz