Nowa dyrekcja i plany repertuarowe Opery Wrocławskiej

Od 1 stycznia 2025 r. funkcję dyrektora Opery Wrocławskiej sprawuje Agnieszka Franków-Żelazny, zaś wicedyrektora – Izabela Piekielnik. Nowa dyrektorka zaprosiła do współpracy dwie wybitne postaci świata muzyki: Tomasza Koniecznego oraz Miriana Khukhunaishvili. W obecnym sezonie zobaczymy dwie premiery: "Don Carlo" G. Verdiego w reż. Michała Znanieckiego oraz balet "Frida" z muzyką Petera Salema i w choreografii Annabelle Lopez Ochoa.

 Izabela Piekielnik, Agnieszka Franków-Żelazny,
Tomasz Konieczny, fot. Wojciech Palacz

Podczas konferencji prasowej 28 stycznia 2025 została przedstawiona nowa dyrekcja teatru oraz nakreślono kierunek, w którym Opera Wrocławska będzie podążać. Jak zaznaczyła dyrektor – na szczegółowe omówienie planów przyjdzie jeszcze czas, lecz już dziś zaproszono na dwie premiery trwającego sezonu – "Don Carlo" Giuseppe Verdiego w reżyserii Michała Znanieckiego (24 maja 2025) oraz balet "Frida" z muzyką Petera Salema i w choreografii Annabelle Lopez Ochoa (7 czerwca 2025). Dyrektor Agnieszka Franków-Żelazny zapowiedziała również, że pierwszą premierą sezonu artystycznego 2025/2026 będzie "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki (12 września 2025). 

"Strasznym dworem" chcemy nawiązać do wydarzenia, które miało miejsce 80 lat temu – 8 września 1945 r. w murach podnoszącego się Teatru Miejskiego zabrzmiała "Halka" Stanisława Moniuszki. Treść libretta "Strasznego dworu" bardzo dobrze pasuje do sytuacji, jaką zastali przyjeżdzający do Wrocławia, swojego nowego-starego domu, nowi mieszkańcy – wyjaśniła podczas konferencji prasowej dyrektor Agnieszka Franków-Żelazny. 

Funkcję dyrektora castingu Opery Wrocławskiej objął Tomasz Konieczny – solista bas-baryton, aktor i reżyser. Do jego obowiązków będzie należał m.in. dobór obsad do spektakli oraz współpraca przy ustalaniu składu zespołów kreatywnych produkcji Opery Wrocławskiej. Nowy dyrektor castingu zapowiada:

Moja funkcja dyrektora castingu jest funkcją doradczą. Będę doradzał pani dyrektor w sprawach z zakresu repertuaru i jakości wykonania artystycznego. Będziemy również starali się pielęgnować zespół, który już w Operze Wrocławskiej istnieje. (…) Teatr jest w dobrych rękach.

Mirian Khukhunaishvili, fot. Wojciech Palacz

Począwszy od sezonu artystycznego 2025/2026 kierownikiem muzycznym Opery Wrocławskiej zostanie gruziński dyrygent młodego pokolenia Mirian Khukhunaishvili. Podczas spotkania z dziennikarzami artysta przywitał się tymi oto słowami:

Jestem ogromnie zaszczycony, że mogę objąć stanowisko kierownika muzycznego Opery Wrocławskiej. Moim zadaniem będzie nie tylko kontynuowanie tradycji wspaniałych spektakli, ale również wprowadzanie nowych pomysłów i wspieranie młodych talentów, a także odkrywanie nowych kierunków w muzyce. Wspólnie z zespołem będziemy pracować, by osiągnąć jak najlepszy poziom artystyczny.

Miriana Khukhunaishvili będzie można zobaczyć jeszcze w tym sezonie  – w kwietniu poprowadzi balet Requiem d-moll oraz czerwcowy koncert Święta Muzyki. 

informacja prasowa

Ferie z Operą Wrocławską

Opera Wrocławska zaprasza młodzież powyżej 16. roku życia oraz dorosłych do wykorzystania czasu ferii zimowych na spotkania z artystami baletu w ramach dwóch wyjątkowych warsztatów tanecznych.

fot. Wojciech Palacz

Dwa niezwykłe warsztaty taneczne w Operze Wrocławskiej odbędą się pod hasłem „W rytmach klasyki i współczesności” 3 i 10 lutego 2025 r. Spotkania z artystami baletu są skierowane do młodzieży powyżej 16 roku życia oraz do chętnych osób dorosłych. To propozycja dla miłośników klasycznego baletu, a także tych, którzy interesują się jego nowoczesnymi interpretacjami. Zapraszamy również osoby początkujące, które pragną rozpocząć swoją przygodę z tańcem.

Spotkania poprowadzą tancerze baletu Opery Wrocławskiej: Paula Dzwonik i Massimo Colonna Romano. Artyści podzielą się swoimi doświadczeniami i pasją. Opowiedzą o swoich początkach w tańcu, drodze rozwoju przez klasyczne szkolenie oraz artystycznych odkryciach w nowoczesnych formach.

Udział w warsztatach to doskonała okazja, by rozwinąć swoje umiejętności taneczne, odkryć nowe możliwości swojego ciała, poprawić koordynację i zainspirować się do poszukiwania nowych form ruchu. To także świetna okazja do rozmów o wyzwaniach, które stoją przed współczesnymi artystami-tancerzami balansującymi pomiędzy klasycznym dziedzictwem a nowoczesnymi poszukiwaniami. 

Warsztaty odbędą się w dwóch terminach: 3 i 10 lutego 2025 roku w godzinach 18.00-20.00 – obowiązują zapisy. Warsztaty są niezależne od siebie, dlatego można wziąć udział w jednym wybranym terminie lub skorzystać z obu. Liczba miejsc jest ograniczona.

Szczegóły oraz zapisy: https://edu.opera.wroclaw.pl/projekt/11/ 

Jednocześnie informujemy, że w okresie ferii zimowych od 3 do 16 lutego 2025 r. cykliczne zajęcia w Studio Baletowym nie odbędą się. Natomiast spotkania dla najmłodszych – Pampaluszki, Pampaluszki PLUS i Operowi Muzykanci będą realizowane zgodnie z planem w każdy poniedziałek (godz. 10:30, 11:15, 15.45,16.30,17.15) oraz wtorek (godz. 10.00, 10.45, 11:30).

Kontakt i zapisy: 71 370 89 06) | e-mail: edu@opera.wroclaw.pl

informacja prasowa

Ferie zimowe w Muzeum Architektury we Wrocławiu

Podczas ferii zimowych Muzeum Architektury we Wrocławiu zaprasza na rodzinne warsztaty edukacyjne, które przygotowano w siedzibie Muzeum oraz w oddziale MA, Archiwum Budowlanym (Arsenał, u. Cieszyńskiego 9). Podczas zajęć poznamy tajniki kaligrafii, przyjrzymy się metodom projektowania mebli i przedmiotów sztuki użytkowej, zajrzymy na wystawę o niezwykłym, nieistniejącym już budynku w Tokio i spróbujemy sami zaprojektować kapsułę mieszkaniową, poeksperymentujemy z różnymi rodzajami światła i stworzymy własny teatrzyk cieni. Nie czekajcie i zapisujcie się jak najszybciej – liczba miejsc na każdy z warsztatów jest ograniczona!

Fot. materiały prasowe MA

Warsztaty rodzinne Mój mały kąt w wielkim mieście

8 lutego 2025 r., godzina 11.00

Wiek uczestniczek/uczestników: 6-12 lat

Czas trwania: 90 minut

Cena: 10 zł od dziecka

Na początku zajęć zwiedzimy wspólnie prezentowaną w muzeum wystawę “Shinchintaisha. Procesy nietrwałości”, na której poznamy historię słynnego budynku Nakagin Capsule Tower. Następnie porozmawiamy o tym, czym mieszkanie we Wrocławiu różni się od mieszkania w Tokio? Podczas warsztatu wykonamy pudełko imitujące wnętrze tokijskiego wieżowca. Zastanowimy się, co jest nam potrzebne do codziennego życia i co należy uwzględnić w projekcie architektonicznym mieszkania. Nauczymy się, jak najlepiej wykorzystywać ograniczoną przestrzeń.

Zapisy: edukacja@ma.wroc.pl. W tytule maila prosimy wpisać “Warsztaty Mój mały kąt w wielkim mieście”.

Warsztaty rodzinne Światło/Cień

9 lutego 2025 r. (niedziela), godzina 11.00

Wiek uczestniczek/uczestników: 6-12 lat

Czas trwania: 90 minut

Cena: 10 zł od dziecka

Skąd bierze się cień? – Nie istnieje on od bez światła. Na warsztatach poeksperymentujemy z różnymi rodzajami światła i pobawimy się z cieniem. Stworzymy też domowy teatrzyk cieni.

Zapisy: edukacja@ma.wroc.pl. W tytule maila prosimy wpisać “Warsztaty Światło/Cień”.

Warsztaty rodzinne Oko w oko z wabi-sabi

15 lutego 2025 r., godzina 11:00

Wiek uczestniczek/uczestników: 11+

Czas trwania: 60 minut

Cena: 10 zł od dziecka

Nie trzeba być znawczynią lub znawcą architektury, żeby zorientować się, że tradycyjne budownictwo w Japonii różni od tego, które widzimy zazwyczaj w naszej części Europy. Z czego to wynika? Dlaczego nawet te koncepcje architektoniczne, które w założeniu miały być uniwersalne dla całego świata, w Kraju Kwitnącej Wiśni bywały odmienne? Podczas interaktywnego zwiedzania wystawy "Shinchintaisha. Procesy nietrwałości" spróbujemy odkodować elementy filozofii japońskiej nie tylko w postrzeganiu architektury i świata, ale i nas samych. W części warsztatowej zmierzymy się z jednym z nich - pięknem przemijania. W tym celu będziemy tworzyć znikające obrazy.

Zapisy: edukacja@ma.wroc.pl. W tytule maila prosimy wpisać “Warsztaty Oko w oko z wabi-sabi ”.

Warsztaty rodzinne Mała wielka sztuka użytkowa

Termin: 16 lutego 2025 r., godzina 11.00

Wiek uczestniczek/uczestników: 6-12 lat

Czas trwania: 90 minut

Cena: 10 zł od dziecka

Czy mebel może zyskać światową sławę? Czy sztuka użytkowa to wielka sztuka? Czy współczesne wnętrza różnią się od tych, w których na co dzień żyli nasi dziadkowie? Podczas zajęć zwiedzimy wspólnie wystawę “Nowoczesne wnętrze”, a następnie, z pomocą dostępnych materiałów, wykonamy swój własny, unikatowy mebel.

Zapisy: edukacja@ma.wroc.pl. W tytule maila prosimy wpisać “Warsztaty Mała wielka sztuka użytkowa”.

Fot. materiały prasowe MA

Warsztaty rodzinne Jak kiedyś pisano? O kaligrafii w dawnych czasach

6 i 13 lutego 2025, godzina 11.00

Miejsce: Archiwum Budowlane (oddział Muzeum Architektury), czytelnia, I piętro, Arsenał Miejski ul. Cieszyńskiego 9

Serdecznie zapraszamy wszystkie dzieci w wieku 8-12 lat wraz z opiekunami do wspólnego spędzenia ferii w Archiwum Budowlanym. Na zajęciach połączonych z warsztatami dowiecie się kilku ciekawostek na temat historii pisma oraz będziecie mieli okazję spróbować swoich sił w kaligrafii!

Nie zapomnijcie zabrać ze sobą dużo pozytywnej energii i dobrego humoru! Zapisy pod adresem:katarzyna.samotyj@ma.wroc.pl

W tytule maila prosimy wpisać: Ferie zimowe w Archiwum Budowlanym

UWAGA! Liczba miejsc ograniczona, decyduje kolejność zgłoszeń.

Koszt zajęć: 10 zł od dziecka.

Dodatkowe informacje:

• Wszystkie warsztaty odbywają się w Muzeum Architektury we Wrocławiu przy ulicy Bernardyńskiej 7.
•  Bilet na warsztaty upoważnia do zwiedzania Muzeum Architektury w dniu zakupu, w godzinach otwarcia.
•  Opiekun musi pozostać wraz z dzieckiem przez cały czas trwania zajęć.

Zapraszamy!

informacja prasowa

Startuje Konkurs o Nagrodę Reporterską Polskiego Radia "Melchiory"

Polskie Radio ogłasza Konkurs o Nagrodę Reporterską Polskiego Radia „Melchiory”, w którym promowane są indywidualności autorskie oraz ambitne formy sztuki reporterskiej i dokumentalnej. Zgłoszenia są przyjmowane do 20 lutego br. 

Nagrody zostaną przyznane w ośmiu kategoriach konkursowych:

REPORTAŻ: SPOŁECZNY, INTERWENCYJNY, ŚLEDCZY – za reportaż, który wychodząc od aktualnego wydarzenia przedstawia zjawiska albo procesy zachodzące w świecie, wyprodukowany lub wyemitowany między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku.

DOKUMENT: HISTORYCZNY, BIOGRAFICZNY, ARTYSTYCZNY – za reportaż radiowy lub audycję dokumentalną o wybitnych walorach artystycznych i ponadczasowym charakterze, wyprodukowaną lub wyemitowaną między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku.

AUDIOSERIAL REPORTERSKI lub DOKUMENTALNY – za audioserial dźwiękowy cechujący się oryginalną formą, wagą podejmowanego tematu oraz indywidualnym, autorskim stylem, wyprodukowany lub wyemitowany między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku.

REALIZACJA AKUSTYCZNA – dla osoby nadającej ostateczne brzmienie dzieła zgłoszonego do konkursu, wyprodukowanego lub wyemitowanego między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku. 

REPORTAŻ WIDEO – za reportaż poświęcony aktualnym wydarzeniom lub tematom, wyprodukowany lub wyemitowany między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku.

REPORTAŻ PRASOWY/INTERNETOWY – za reportaż poświęcony aktualnym wydarzeniom lub tematom, wyprodukowany lub opublikowany między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku.

PODCAST AUTORSKI – za oryginalny podcast wykorzystujący elementy reporterskie lub cechujący się wyraźnym rysem storytellingowym, opublikowany między 1 września 2023 roku a 31 grudnia 2024 roku.

TWÓRCA ROKU – za dokonania i postawę w okresie objętym konkursem, które mogą być inspiracją i wzorem dla środowiska reporterów i dokumentalistów.

W konkursie mogą uczestniczyć autorzy reportaży i dokumentów dźwiękowych, prasowych, internetowych oraz wideo, którzy zawodowo zajmują się tego typu działalnością i publikują swoje prace w mediach tradycyjnych, elektronicznych lub na platformach streamingowych. Do udziału zaproszeni są także twórcy oryginalnych podcastów, wykorzystujący zasady storytellingu lub warsztat reporterski.

Laureaci w każdej kategorii otrzymają nagrodę pieniężną oraz statuetkę „MELCHIORA”.

informacja prasowa

Filmy z festiwalu Sundance w programie 22. MDAG

Rozpoczął się festiwal Sundance, największe święto kina niezależnego. W jego programie znalazło się wiele filmów dokumentalnych, które będą miał swoje polskie premiery w czasie 22. MDAG. To opowieści o polityce, poszukiwaniu samego siebie, trosce o przyszłość i dążeniu do sprawiedliwości. Polska publiczność zobaczy je od 9 do 18 maja w kinach w siedmiu miastach a następnie online od 20 maja do 2 czerwca na mdag.pl

Kadr z filmu "Pan Nikt kontra Putin, reż. David Borenstein

PAN NIKT KONTRA PUTIN (Mr. Nobody Against Putin), reż. David Borenstein

Pełen życia nauczyciel Pasha pracuje jako nauczyciel w tej samej szkole podstawowej, do której uczęszczał jako dziecko w rodzinnym mieście w górach Uralu. Jednak inwazja Rosji na Ukrainę w 2022 roku zmieniła wszystko. Nagle szkoła i społeczność, które tak kochał, przekształciły się z miejsca nauki i swobodnej ekspresji w przestrzeń militaryzacji i ideologii państwowej. Wkrótce jego uczniowie i członkowie ich rodzin zostają zwerbowani do walki, a Pasha musi zadać sobie pytanie, co jedna osoba może w takiej sytuacji zrobić. Nauczyciel decyduje się na działalność pod przykrywką, aby sfilmować, co naprawdę dzieje się w jego własnej szkole. Tworzony w tajemnicy przez dwa lata film jest niezapomnianym portretem życia w dzisiejszej Rosji i trudnych wyborów, przed którymi stają obywatele, gdy kraj, który kochają, znajduje się w rękach władcy absolutnego.  

Kadr z filmu "Life after"

LIFE AFTER, reż. Reid Davenport

W 1983 roku niepełnosprawna Kalifornijka Elizabeth Bouvia wystąpiła o „prawo do śmierci”, wywołując ogólnokrajową debatę na temat autonomii, godności i wartości życia osób z niepełnosprawnościami. Po latach procesów sądowych Bouvia zniknęła z życia publicznego. Reżyser Reid Davenport, który żyje z niepełnosprawnością, prowadzi narrację śledczej opowieści, badając, co stało się z Bouvia. Charakterystyczne dla reżysera podejście partycypacyjne sprawia, że ta historia jest zarówno wciągająca, jak i osobista. Wnikliwa perspektywa Davenporta oraz jego wyraźna pasja zmieniają opowieść o jednej złożonej sprawie w szeroką i egzystencjalną eksplorację teoretycznej świętości życia i surowych praktycznych realiów życia osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie pełnym uprzedzeń.

Kadr z filmu "Speak"

SPEAK., reż. Jennifer Tiexiera, Guy Mossman

Pięcioro najlepszych mówców ze szkół średnich spędza rok, doskonaląc hipnotyzujące wystąpienia i marząc o zwycięstwie w jednym z największych oraz najbardziej wymagających konkursów oratorskich na świecie. Reżyserski duet Jennifer Tiexiera i Guy Mossman zabiera nas za kulisy prestiżowego konkursu, w którym brali udział m.in. Oprah, sędzia Ketanji Brown Jackson, Josh Gad i Brad Pitt. Film oferuje pełne emocji spojrzenie na życie pięciu uczestników w obliczu ogromnej presji związanej z dążeniem do tytułu mistrzowskiego. Twórcy zręcznie łączą chwile młodzieńczej lekkości z ciężarem palących problemów społecznych poruszanych w ich przemówieniach, takich jak ustawy anty-LGBTQ+ czy epidemia strzelanin w szkołach. Kolejne pokolenie liderów dojrzewa do tego, żeby sprostać wyzwaniom coraz bardziej skomplikowanego świata.

FREE LEONARD PELTIER, reż. Jesse Short Bull, David France

Leonard Peltier, jeden z żyjących liderów American Indian Movement, przebywa w więzieniu od 50 lat po kontrowersyjnym wyroku skazującym. Nowe pokolenie rdzennych aktywistów zobowiązało się walczyć o jego wolność, zanim odejdzie.

Leonard Peltier dla wielu ludzi jest symbolem oporu wobec ucisku. W tym wnikliwym, bogatym w materiały archiwalne filmie, Jesse Short Bull i David France analizują uwięzienie Peltiera, działania FBI prowadzące do jego skazania oraz trwające wysiłki na rzecz jego uwolnienia. Umiejscowienie walki Peltiera w 500-letniej historii oporu  ukazuje ją jako część szerszego kontekstu historycznych i współczesnych nadużyć rządu USA wobec rdzennych społeczności. Próba uwolnienia Peltiera jest integralnym elementem trwającej walki o sprawiedliwość, która toczy się od dawna.

Wszystkie filmy polska publiczność będzie miała okazję  zobaczyć po raz pierwszy w trakcie 22. Millennium Docs Against Gravity. Festiwal odbędzie się od 9 do 18 maja 2025 roku w kinach w siedmiu miastach (Warszawa, Wrocław, Gdynia, Poznań, Katowice, Łódź i Bydgoszcz) oraz od 20 maja do 2 czerwca online na mdag.pl! Mecenasem festiwalu jest Bank Millennium.

informacja prasowa

Wydarzenia w Muzeum Narodowym i oddziałach 1-2.02.2025

Wykłady Tomasza Nochowicza z Muzeum Porcelany w Wałbrzychu nt. dolnośląskiej porcelany oraz Małgorzaty Korżel-Kraśnej o stylach narodowych w meblarstwie, to propozycje wydarzeń dla dorosłych na nadchodzący weekend w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Jakie jeszcze wydarzenia czekają na nas w Muzeum Narodowym we Wrocławiu i jego oddziałach?

Fot. materiały prasowe MNWr.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

1.02, g. 10:30

Gliniane zwierzęta jak żywe. Warsztaty plastyczne Michała Pieczki dla dzieci i młodzieży w wieku 8–15 lat

Podczas spotkania na wystawie czasowej „Wielka czwórka. Ceramiczna rzeźba kameralna w PRL-u” uczestnicy przyjrzą się dokładniej zaprezentowanym na niej figurkom różnych zwierząt, zastanawiając się nad ich kształtem formalnym i wymową artystyczną. Następnie, inspirując się genialnymi pracami Lubomira Tomaszewskiego, Hanny Orthwein, Mieczysława Naruszewicza i Henryka Jędrasiaka, wykonają z gliny własne figurki przedstawiające ulubiony gatunek zwierzęcia.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

1.02, g. 12:00

Karolina * Krzysztof * Wałbrzych. Porcelana z Dolnego Śląska. Wykład Tomasza Nochowicza

Upadek dolnośląskich Zakładów Porcelany Stołowej zakończył niemal dwustuletnią epokę w dziejach lokalnego rzemiosła artystycznego. Powojenna produkcja tych fabryk nacechowana była talentem i umiejętnościami uznanych artystów i projektantów Instytutu Wzornictwa Przemysłowego i przyzakładowych ośrodków wzorcujących oraz trudem pracowników przemysłu porcelanowego. Utrwalone w porcelanie materialne dziedzictwo i historia Zakładów Porcelany Stołowej „Karolina” w Jaworzynie Śląskiej oraz „Krzysztof” i „Wałbrzych” w Wałbrzychu będą treścią ilustrowanego slajdami wykładu Tomasza Nochowicza z Muzeum Porcelany w Wałbrzychu.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116

2.02, g. 11:00

Uwolnić królika! Warsztaty plastyczne Sławomira Ortyla dla dzieci w wieku 6–12 lat z cyklu „Z rodziną do muzeum”

To będzie ten dzień, w którym zwierzęta ze składu porcelany głośno powiedzą „dość!”. Iskrę wywoła królik, a dokładnie jego nora… prowadząca wprost do lasu. Pytanie, z tych retorycznych: czy pomożesz zwierzętom stworzyć warunki do życia na wolności?

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

2.02, g. 12:00

Historyzm, a style narodowe. Wykład Małgorzaty Korżel-Kraśnej towarzyszący wystawie „Plagiat wszech czasów. Historyzm w meblarstwie”

Wykład poświęcony będzie stylom narodowym w meblarstwie. Poszukiwanie stylów narodowych było zjawiskiem powszechnym w Europie w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku, związanym z zachodzącymi zmianami politycznymi. Najbardziej style narodowe objawiły się w architekturze, ale także – o czym często zapominamy – w wystroju wnętrz.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116

Pamięć przesiedleńców: O "Innych"  w międzywojennej Galicji Wschodniej, materiały prasowe ME

Muzeum Etnograficzne

1.02, g. 15:00

Jeden był chrzczony w cerkwi, drugi w kościele. Pamięć przesiedleńców o „Innych” w międzywojennej Galicji Wschodniej. Wykład dr Marceliny Jakimowicz, wydarzenie towarzyszące wystawie „Strojni Kresowiacy”

Południowo-wschodnie województwa II Rzeczypospolitej były terenem zamieszkiwania wielu narodów i grup etnicznych. Obok siebie żyli m.in. Ukraińcy, Polacy, Żydzi, Romowie, Ormianie i Niemcy. Podczas wystąpienia zostanie przedstawiony charakter społeczno-kulturowy międzywojennej Galicji Wschodniej. Przedmiotem wykładu będzie także problematyka wizerunku „Innych” i stosunków międzyetnicznych w II RP na tych terenach. Na bazie wspomnień osób przesiedlonych z Galicji Wschodniej na Dolny Śląsk zostaną przedstawione wybrane procesy pamięci, które wpływają na kształt wspomnień o „Innych”. Jako przykłady posłużą opowieści przesiedleńców dotyczące galicyjskich Żydów i Ukraińców, a także życia społecznego w wielokulturowej Galicji Wschodniej.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne

2.02, g. 12:00

Wzornik dla najmłodszych. Warsztaty rodzinne dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Etno w południe”, towarzyszące wystawie „Strojni Kresowiacy”, prowadzenie: Olga Budzan

Nie ma chyba nic piękniejszego na świecie od wzorników haftów drukowanych w starych książkach poświęconych strojom i tkaninom. Niektóre wzory są proste, jedno- lub dwubarwne. Inne, bardziej skomplikowane, wielobarwne składające się ze skomplikowanych elementów inspirowanych światem natury. Podczas spotkania będzie można wykonać własny wzornik na kartce papieru. Spróbujmy narysować wzory geometryczne i roślinne. Za inspirację posłużą nam odświętne stroje, jakie zobaczyć można na wystawie „Strojni Kresowiacy”. Dla cierpliwych!

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne

Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej

1.02, g. 12:00

Powojenne oblicza abstrakcji. Wykład dr Agaty Iżykowskiej-Uszczyk w ramach cyklu „Kurs historii sztuki. Klasycy nowoczesności”

Abstrakcja geometryczna, organiczna czy antymimetyczna? Czym różni się action painting od taszyzmu? W trakcie wykładu uczestnicy dowiedzą się, jakie były powojenne kierunki rozwoju abstrakcji oraz dlaczego estetyka kinetyczna jest tak ważna przy odbiorze tego rodzaju sztuki.

Bilety w cenie 15 zł

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

informacja prasowa 

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Meisinger – wyjątkowi artyści w wyjątkowym repertuarze /relacja z koncertu/

24 stycznia 2025, w ramach cyklu "Ars Cameralis", byliśmy świadkami niecodziennego koncertu, w którym udział wzięła niezmiernie rzadko występująca w Polsce Agnieszka Rehlis (zjawiskowy mezzosopran) oraz Krzysztof Meisinger, współpracujący z nią od wielu lat wirtuoz gitary klasycznej, artysta o międzynarodowej renomie. Różnorodny program, w ramach którego znalazły się zarówno współczesne kolędy, jak też pieśni Franza Schuberta, Władysława Żeleńskiego czy "Pieśni nocą śpiewane" Bartłomieja Marusika, pozwolił rozsmakować się w ich wyjątkowych interpretacjach prawdziwej poezji.

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Meisinger podczas koncertu w Oratorium Marianum
we Wrocławiu, fot. Marek Cisek

We wstępie wprowadzającym słuchaczy w istotę poezji, jej źródła, Marek Dyżewski nawiązał do starożytności greckiej, kiedy to poezja była od muzyki nieodłączna. Zwrócił przy tym uwagę na fakt, że "źródłem tekstu poetyckiego jest muzyczne poruszenie w wyobraźni poety. Jest to pieśń bez słów, która przyobleka się w słowa w ten sposób, że dostosowuje słowa i obrazy do tej pieśni bez słów i tak rodzi się utwór poetycki – z lirycznego poruszenia". Zdaniem Profesora, są pieśni, które do tego stopnia zadomowiły się w ludzkiej pamięci, że nie sposób wyobrazić ich sobie bez muzyki. Z taką właśnie pieśnią powstałą z lirycznego poruszenia mogliśmy obcować podczas koncertu dwojga niezwykłych artystów: Agnieszki Rehlis i Krzysztofa Meisingera. 

Koncert rozpoczęto od kolęd: najpierw od kolędy do słów Stanisława Tyma, z muzyką Jerzego Derfla: "Lulejże mi, lulej", po której wykonano "Mizerna cicha", po czym nastąpiła skomponowana przez Katarzynę Kettner do słów Andrzeja Tary "W stajence cichutko śpi". Dodam, że w styczniu ub. roku oboje artyści wystąpili w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, w koncercie charytatywnym zorganizowanym dla Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, w ramach dziesiątej edycji projektu "Kolędy do Nieba". A i czas mamy ciągle kolędowy, więc jakiejś części tego programu mogliśmy posłuchać we Wrocławiu. Ukołysani niebanalnymi interpretacjami kolęd, zostaliśmy następnie obdarowani przepiękną arią Irene z opery "Bajazet" Antonia Vivaldiego: "Sposa son disprezzata", znaną m. in. z interpretacji Cecylii Bartoli. Agnieszka Rehlis, dysponująca pięknym, gęstym mezzosopranem o wyjątkowej barwie, wykonała tę arię przepięknie i z wielką wrażliwością na słowo, znajdując w Krzysztofie Meisingerze równie wrażliwego muzycznego partnera.

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Meisinger podczas koncertu w Oratorium Marianum,
fot. Marek Cisek

Po Vivaldim usłyszeliśmy dwie pieśni Franza Schuberta: słynną Serenadę (Ständchen) do słów Ludwiga Relstaba, przejmująco smutną i piękną:

Usłysz głos, co wśród milczenia

Do cię wznosi się

Luba moja, niech w tej chwili

Przy mnie ujrzę cię

Agnieszka Rehlis zaśpiewała także jedną z najsłynniejszych pieśni Schuberta: "Du bist die Ruh" ("Jesteś Ciszą"), w której kompozytor sięgnął po poezję niemieckiego romantyka Friedricha Rückerta:

W tobie jest cisza

I spokój jest

Tęsknota i

Tęsknoty kres

- słyszymy na początku.

Pieśń zawiera w sobie potężną, romantyczną ekspresję i – jednocześnie – subtelność, delikatność, podkreśloną jakby przedłużonymi zakończeniami frazy w zamknięciu tematu. W tej atmosferze podmiot liryczny oddaje się „obrzędowi” romantycznego poświęcenia:  Ich weihe dir / Voll Lust und Schmerz   […] / Mein Aug und Herz (Poświęcam ci / Rozkosz i ból / Oko i serce / Mieszkają tu).  Wykreowana słowno-muzyczna mikstura pełna jest tęsknoty i boleści, ale i optymizmu. Treib andern Schmerz / Aus dieser Brust! / Voll sei dies Herz / Von deiner Lust (I wypędź innych / Boleści ślad / Z serca co w tobie / czci cały świat).

Wznosząca się kantylena zyskuje nową, dynamiczną siłę (crescendo) i moduluje, a solistka osiąga górne G, dopełniając je As (erhellt). Ów dźwiękowy blask świetnie koresponduje z tekstem Rückerta. Poprzez B-dur Schubert powraca do Es-dur i w łagodnym pp przywołującym atmosferę początku zamyka miniaturę. W kongenialnej interpretacji obojga artystów, szczególnie mocno poruszały słowa niemieckiej pieśni w znakomitej interpretacji Agnieszki Rehlis. Nawykli do towarzyszenia fortepianu, mogliśmy też zachwycić się zupełnie innym brzmieniem tej pieśni w wykonaniu mistrza gitary, Krzysztofa Meisingera.

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Mesinger w Oratorium Marianum,
fot. Marek Cisek

W programie koncertu znalazły się także pieśni Władysława Żeleńskiego, które zaliczane są do najcenniejszych przykładów kontynuacji twórczości pieśniowej Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki. Zaprezentowano trzy z nich, skomponowane do tekstów polskich poetów: Adama Asnyka ("Powrót piosenki"), Adama Mickiewicza ("Polały się łzy") oraz Marii Konopnickiej ("Poleciały pieśni moje"). 

Koncert zwieńczyło siedem pieśni do słów Leopolda Staffa oraz Bolesława Leśmiana, do których muzykę skomponował Bartłomiej Marusik, gitarzysta, autor cyklu "Pieśni nocą śpiewane". Kompozytor okazał się niezwykle wrażliwy na poezję, w czym duża zasługa interpretujących je artystów, z Agnieszką Rehlis na czele. Począwszy od tekstu wiersza Staffa "Los", mówiącym o niespełnionej miłości:

Dla siebie los nas stworzył dwoje,

Lecz nas rozdzielił traf żywota

I twe słodycze nie są moje,

Nie mój twój uścisk i pieszczota.

Żyjemy jeno w snach o sobie,

Gdzieś na wyżynach ponad światem,

Gdzie nawet uśmiech jest w żałobie,

Gdzie zimno wiosną jest i latem.

a kończąc na Leśmianowym "Zmierzchu", przywołującym subtelnie obraz śmierci:

Pierwsza zmierzchu fala

Spływa ponad dach.

W szybach - mrok, a z dala

Słońce sie dopala

W nasturcjach i mgłach.

(...)

Kto swe serce zbada

W taki zmierzch jak ten?

łza śmiertelnie blada

W snu głębinę spada,

Choć nie wierzy w sen!...

Kompozytor, który sięgnął po te przepełnione egzystencjalną, filozoficzną refleksją wiersze, obecny zresztą podczas koncertu, mógł mieć pełną satysfakcję płynącą z faktu, że po jego dzieło sięgnęli tak znakomici, utalentowani wykonawcy jedyni tacy...

Udział w koncercie Agnieszki Rehlis i Krzysztofa Meisingera był dla mnie i mojego męża szczególną okazją do uczczenia naszej 44. rocznicy ślubu. Tradycyjnie świętujemy ją jakimś pięknym koncertem. Ten, szczególnie ze względu na wyjątkowo piękny głos Agnieszki Rehlis, a także możliwość bliższego jej poznania, dzięki wywiadowi, którego mi udzieliła, pozostanie na zawsze w naszej pamięci...

„Józef Elsner – Chamber Works” – premiera nowego albumu wydanego przez Narodowe Forum Muzyki

24 stycznia 2025 roku swoją premierę miał nowy album Narodowego Forum Muzyki: "Józef Elsner – Chamber Works", nagrany na historycznych instrumentach przez Piotra Pawlaka (fortepian), Mikołaja Zgółkę (skrzypce), Jane Rogers (altówka) i Jarosława Thiela (wiolonczela).

Znacząca większość utworów kameralnych Józefa Elsnera powstała w czasie jego pracy we Lwowie (1792–1799) bądź w pierwszych latach warszawskich (1799–1805) – są to dzieła młodego kompozytora, pomimo ciekawych nawiązań do „stylu polskiego”, czytelnie i jednoznacznie zakorzenione w stylu wiedeńskim czasów Mozarta. (…)

Utwory Józefa Elsnera na niniejszej płycie nagrano na instrumentach historycznych w stroju a1=430 Hz. Wykorzystano m.in. fortepian Érarda z 1858 roku oraz skrzypce Charles'’a François Ganda z 1846 roku „ex-Wieniawski”, które były nagrodą dla polskiego wirtuoza za ukończenie Konserwatorium Paryskiego z wybitnymi osiągnięciami. Paryski kontekst, na jaki symbolicznie wskazuje to instrumentarium, silnie wiąże się z końcem okresu największej aktywności Elsnera jako twórcy muzyki kameralnej, podobnie jak Wiedeń łączył się z jego początkiem. W 1805 roku kompozytor wybrał się w podróż do stolicy Francji, gdzie nawiązał bliskie kontakty z Jeanem-François Le Sueurem, napisał (ostatecznie niewystawioną) francuską operę Chimère et réalité i doprowadził do koncertowego wykonania swoich utworów fortepianowych i kameralnych, jak też wydał (…) Kwartet fortepianowy. Le Sueur ponoć gorąco namawiał Elsnera do osiedlenia się w Paryżu, a dwa lata później Ferdinando Paer, przebywając w Warszawie wraz z dworem Napoleona, składał mu propozycje wstąpienia do cesarskiej orkiestry. (…)

Zarejestrowany na płycie repertuar pozwala nam dostrzec różne oblicza kompozytora. Dwa utwory ukazują Elsnera jako adepta kameralistyki wiedeńskiej doby Mozarta, polonezowy dyptyk stanowi podsumowanie ponad dwóch dekad działalności jako twórcy „stylu polskiego”, na koniec zaś objawia się nam jako kompozytor zagadkowej Chaconne. Dodajmy, że większość prezentowanych dzieł przypomina nam o Elsnerze jako biegłym skrzypku, dla którego ten właśnie instrument był niewątpliwie najbliższym. 

Czego jednak z pewnością trudno się tu dosłuchać, to zaczątków romantyzmu, rodzącego się już przecież w twórczości kompozytorów niemieckich czy nawet uczniów samego Elsnera. Nie jest to wszakże skutek takiego, a nie innego doboru repertuaru. Rzeczywiście, poszukiwania Elsnera –romantyka niejednokrotnie prowadzą do bolesnych i krzywdzących dla kompozytora nieporozumień. A przecież najlepiej prezentuje się on w swojej prawdziwej roli: zdolnego epigona klasycyzmu i kodyfikatora przedchopinowskiego poloneza.

Jakub Chachulski, fragment eseju zamieszczonego w booklecie dołączonym do płyty

TYTUŁ: Józef Elsner – Chamber Works

Wykonawcy:

Piotr Pawlak – fortepian

(Érard, Paryż, 1858)

Mikołaj Zgółka – skrzypce

(Charles François Gand, Paryż, 1846, „ex-Wieniawski”; skrzypce obecnie znajdują się w zbiorach kolekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu)

Jane Rogers – altówka

(Jan Pawlikowski, Kraków, 2008)

Jarosław Thiel – wiolonczela

(Bastian Muthesius, Berlin, 2023, według Pietro Guarneri, Wenecja, c. 1725)

Program:

Józef Elsner (1769–1854)

[1]          Polonaise in D major for violin and piano (?)                   2'39

[2]          Chaconne in G major for violin and piano* (1836?)         4'37

Piano Trio in B flat major, Op. 2 (1798)                                     [17'48]

[3]          Allegro                                                                               8'27

[4]          Larghetto                                                                           4'58

[5]          Rondo: Allegro                                                                  4'22

[6]          Polonaise in C major for solo piano* (c. 1821)             6'18

[7]          Polonaise in E flat major for piano and violin (1820)  7'06

Piano Quartet in E flat major, Op. 15 (c. 1805)                          [22'15]

[8]          Moderato                                                                           11'53

[9]          Romance: Andantino                                                           5'40

[10]       Rondo: Allegro assai                                                           4'40

[11]       Polonaise in D major for piano and violin (1820)              5'35

Total time           66'20

* Światowa premiera nagrania

Nagrano w Studiu S2 Polskiego Radia w Warszawie w dniach 11–13 września 2024 roku.

Reżyseria nagrania, montaż, mastering: Wojciech Marzec, Agnieszka Szczepańczyk

NFM 95, VCD01, ACD 343

Premiera płyty: 24 stycznia 2025

Patronat medialny: Program II Polskiego Radia

Partnerzy:

Muzeum Narodowe w Poznaniu – Muzeum Instrumentów Muzycznych

Narodowy Instytut Fryderyka Chopina

informacja prasowa

Radiowa Dwójka na inauguracji potrójnego jubileuszu

24 stycznia Program 2 Polskiego Radia zaprasza na wyjątkową inaugurację potrójnego jubileuszu. Swoje 10-lecie obchodzi Narodowe Forum Muzyki, Filharmonia Wrocławska świętuje 80 lat istnienia, a festiwal Wratislavia Cantans we wrześniu odbędzie się już po raz 60. Z tej okazji radiowa Dwójka przygotowała specjalne wydanie audycji „Wybieram Dwójkę” oraz transmisję koncertu inaugurującego to niezwykłe wydarzenie.

Radiowa Dwójka zaprasza na specjalną audycję „Wybieram Dwójkę” (24 stycznia, godz. 16.00), która nawiązywać będzie do obchodów potrójnego jubileuszu. Wśród gości Jakuba Kukli będą m.in.: Andrzej Kosendiak, który przez 20 lat kierował Filharmonią Wrocławską, Christoph Eschenbach – obecny dyrektor artystyczny Narodowego Forum Muzyki, Beata Maciejewska - historyczka, dziennikarka „Gazety Wyborczej”, melomanka, która zajmuje się popularyzacją historii i ochroną zabytków Wrocławia, Lionel Sow – kierownik Chóru NFM, Paweł Hendrich – kompozytor, dyrektor artystyczny Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova oraz Tomasz Daroch i Wojciech Fudala – wiolonczeliści Polskiego Kwartetu Wiolonczelowego działającego przy NFM. W ramach programu odbędzie się także wirtualny spacer po zakamarkach Narodowego Forum Muzyki, na który zaprosi jego dyrektorka, Olga Humeńczuk. 

Z kolei o godz. 19.00 na antenie Programu 2 Polskiego Radia będzie można wysłuchać transmisji koncertu inauguracyjnego, w którym orkiestrę NFM Filharmonii Wrocławskiej poprowadzi jej szef artystyczny – Christoph Eschenbach. Program wypełnią dwa niekwestionowane arcydzieła, które dzieli niemal 90 lat. I Symfonia C-dur p. 21 Ludwiga van Beethovena, która swoją premierę miała w 1800 roku w wiedeńskim Burgtheater oraz VIII Symfonia G-dur op. 88 Antonína Dvořáka, uznawana dziś za jedno z najważniejszych osiągnięć czeskiej kultury końca XIX wieku.

Transmisję koncertu na antenie radiowej Dwójki poprowadzi Karol Furtak. 

informacja prasowa

Wydarzenia w Muzeum Narodowym i oddziałach 21-26.01.2025

Nadchodzący weekend w Muzeum Narodowym we Wrocławiu obfituje w ciekawe wykłady, Muzeum Etnograficzne zaprasza na serię wydarzeń towarzyszących wystawie „Strojni Kresowiacy”. W Pawilonie Czterech Kopuł będzie można spotkać się z artystą Andrzejem Dudkiem-Dürerem w ramach cyklu „Sztuka w dialogu”. Oprowadzania po wystawie „Kolekcja otwarta!” poprowadzą Iwona Bigos i Anna Chmielarz. Zaplanowano także warsztaty dla seniorów, integracyjne spotkanie dostosowane do potrzeb osób w spektrum oraz warsztaty dla dzieci w różnym wieku.

Wystawa "Kolekcja otwarta" w Pawilonie Czterech Kopuł, fot. materiały prasowe

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

25.01, g. 11:00

W rytmie karnawału. Warsztaty plastyczne Karoliny Rzepki dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Z rodziną do muzeum”

Przed nami czas zabawy, przebieranek i bali. Podczas zajęć porozmawiamy o tym, czym był i jest karnawał, sprawdzimy, jak się dawniej bawiono, oraz wykonamy projekt stroju karnawałowego w technice kolażu.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@mnwr.pl, 71 372 51 48

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

25.01, g. 15:00

Bruegel i pejzaże zimowe. Wykład dr Beaty Lejman w ramach cyklu „Sztuka Europy z bliska”

Ukryte treści „Pejzażu zimowego z pułapką na ptaki” odczytywane są dzięki twórczości graficznej Pietera Bruegela. Analiza tego obrazu na tle innych śnieżnych przedstawień w malarstwie będzie pretekstem, by poddać krytyce mity na temat tego artysty-filozofa.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116

26.01, g. 11:00

Sztuka renesansu. Architektura. Wykład Izabeli Trembałowicz-Chęć w ramach cyklu „Kurs historii sztuki”

Dlaczego rok 1420 uznaje się za początek nowego stylu? Gdzie i dlaczego pojawiły się pierwsze jego oznaki? Jak bardzo realizacje architektoniczne różniły się między sobą w zależności od czasu i miejsca ich powstania oraz wiedzy i kreatywności architekta-artysty? Na te i inne pytania padną odpowiedzi w trakcie wykładu, a jego uczestnicy będą mogli zapoznać się z najbardziej charakterystycznymi przykładami renesansowej architektury oraz sylwetkami ich twórców.

Bilety w cenie 15 zł

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116

26.01, g. 15:00

Archetypy stylów i ich neostylowe realizacje na przykładach architektury i metaloplastyki. Wykład Tadeusza Fercowicza towarzyszący wystawie „Plagiat wszech czasów. Historyzm w meblarstwie” 

W trakcie prelekcji zaprezentowane zostaną typowe dla stylów historycznych takich jak romanizm, gotyk, renesans czy barok zabytki architektury, detale architektoniczne jak portale kamienic oraz zabytki metaloplastyczne, w tym m.in. typowe dla danej epoki zamki ślusarskie, okucia, kołatki, drzwi, kraty i inne.

Zakres zabytków stylowych to prawie tysiąc lat od X do XVIII w. Stylowym artefaktom odpowiadać będą w pewnym zakresie zabytki neostylowe, często eklektyczne, łączące wiele stylów. Wywód zilustrowany zostanie przykładami budowli, detalu architektonicznego a przede wszystkim artefaktami metaloplastycznymi głównie z Wrocławia i Śląska, lecz nie tylko. Przedstawieni zostaną także artyści związani z tematyką: Carl F. Langhans, prof. Vonka, Heinrich Rybisch, Theodor Wiskott i inni.

Wstęp wolny

Miejsce: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, s. 116

Strój lwowski, wystawa "Strojni Kresowiacy", fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Muzeum Etnograficzne

25.01, g. 15:00

Jakie stroje wybierają współcześni Dolnoślązacy? Przegląd strojów ludowych w zespołach folklorystycznych. Wykład dr Anny Kurpiel towarzyszący wystawie „Strojni Kresowiacy”

Dolnoślązacy prawdopodobnie na co dzień nie myślą o stroju uznanym za ważny atrybut łączący ludzi z zamieszkałym przez nich miejscem. Jednak przy wyjątkowych okazjach, takich jak reprezentowanie własnej wsi, gminy czy regionu na rozmaitych festiwalach, dożynkach i innych świętach, strój okazuje się niezwykle ważny. Wówczas pojawia się pytanie: Jaki strój wybrać? Czy tzw. „dolnośląski” oparty na przedwojennym stroju regionalnym z okolic Karkonoszy? A może powinien on nawiązywać do pochodzenia migrujących na powojenny Dolny Śląsk przodków? Czy też, jak robi część zespołów ludowych, należy porzucić etnograficzne normy i stworzyć strój nawiązujący do współczesnej tożsamości najbliższego miejsca: wsi?

Wykład będzie próbą odpowiedzi na te pytania, a także pokazania lokalnych strategii dotyczących wyboru stroju. Przeglądowi strojów towarzyszyć będą fotografie robione podczas badań terenowych na dolnośląskich wsiach przez ostatnią dekadę, a także wypowiedzi członkiń i członków zespołów folklorystycznych, hafciarek oraz producentów strojów ludowych.

Wstęp wolny

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

25.01, g. 13:00

Wyhaftuj wystawę – warsztaty hafciarskie tłumaczone na polski język migowy [PJM]. Prowadzenie Olga Budzan, tłumaczenie PJM: Elżbieta Resler. Wydarzenie towarzyszące wystawie „Strojni Kresowiacy”

W trakcie spotkania będzie można wykonać kopie haftów znajdujących się na wystawie „Strojni Kresowiacy”. Będą to zarówno geometryczne hafty krzyżykowe, jak i kwiatowe wzory wyszyte haftem płaskim. Zajęcia skierowane są zarówno do osób początkujących, jak i zaawansowanych. Wszystkie materiały dostępne są na miejscu.

Bilety w cenie 3 zł

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne

26.01, g. 12:00

Haftowana koszula. Warsztaty rodzinne dla dzieci w wieku 6–12 lat w ramach cyklu „Etno w południe”, towarzyszące wystawie „Strojni Kresowiacy”, prowadzenie: Olga Budzan

Koszule noszone od święta, do kościoła, na wesele różniły się od stroju codziennego. Bywały ozdobione kolorowymi nićmi, cekinami, koralikami. Niektóre z ozdób bywały wymyślne i czasochłonne, ale towarzyszyły też im te niewyszukane, dzięki którym urok stroju tkwił właśnie w prostocie wykończenia, powtarzalności prostych geometrycznych motywów. Współczesne odświętne ubrania nie są przeważnie ani szyte ręcznie, ani haftowane. Podczas warsztatu będzie można ozdobić mankiety lub kołnierzyk przyniesionej przez siebie koszuli, by podczas ważnych uroczystości móc prezentować się strojnie, tak jak strojni byli Kresowiacy.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja@muzeumetnograficzne.pl, 71 344 33 13

Miejsce: Muzeum Etnograficzne

Pawilon Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej

21.01, g. 12:30

„Kolekcja otwarta!” – oprowadzanie autorskie. Prowadzenie: Iwona D. Bigos

Spotkanie na wystawie przy pracach, które wzbogaciły kolekcję sztuki współczesnej Muzeum Narodowego we Wrocławiu w ostatniej dekadzie. Zaprezentowane zostały realizacje m.in. takich artystów jak Natalia LL, Dorota Nieznalska, Ewa Partum, Joanna Rajkowska, Bożenna Biskupska, Ewa Zarzycka, Olaf Brzeski, Łukasz Korolkiewicz, Jerzy Kosałka czy Krzysztof Wodiczko.

Wstęp wolny

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

23.01, g. 11:00

Przystanek: Pawilon. Czwartkowe przedpołudniowe warsztaty dla seniorów, prowadzenie: Justyna Oleksy 

Wystawa czasowa „Kolekcja otwarta!” otwiera przed widzem muzealne kulisy i opowiada o strategiach tworzenia i uzupełniania kolekcji. Styczniowe spotkanie na ekspozycji nie będzie typowym oprowadzaniem, a raczej wspólnym poszukiwaniem najgłośniej przemawiających do nas wątków. Czy zatrzyma nas krzykliwa barwa Luxusu lub fantastyczne wyobrażenie Wrocławia autorstwa Krzysztofa Skarbka, czy raczej monochromatyczne, minimalistyczne prace Kōjiego Kamojiego, będące swoistym wizualnym haiku? Czy pójdziemy tropem misternie narysowanych zwierzęcych i roślinnych istnień Mariusza Tarkawiana, czy raczej porwie nas performatywny rozbryzg farby na obrazie Izabeli Chamczyk? Spotkanie tradycyjnie rozpocznie się delikatną rozgrzewką ruchu i wyobraźni, byśmy – tak przygotowani – mogli twórczo dyskutować na wystawie.

Bilety w cenie 15 zł, z Wrocławską Kartą Seniora – 3 zł

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

24.01, g. 16:00

„Kolekcja otwarta!” – oprowadzanie autorskie. Prowadzenie: Anna Chmielarz

Spotkanie na wystawie przy pracach, które wzbogaciły kolekcję sztuki współczesnej Muzeum Narodowego we Wrocławiu w ostatniej dekadzie. Zaprezentowane zostały realizacje m.in. takich artystów jak Natalia LL,Dorota Nieznalska, Ewa Partum, Joanna Rajkowska, Bożenna Biskupska, Ewa Zarzycka, Olaf Brzeski, Łukasz Korolkiewicz, Jerzy Kosałka czy Krzysztof Wodiczko.

Wstęp z biletem na wystawę Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

25.01, g. 12:00

Artystki pop-artu. Wykład dr Agaty Iżykowskiej-Uszczyk w ramach cyklu „Kurs historii sztuki. Klasycy nowoczesności”

Od momentu powstania we wczesnych latach 60. XX w. pop-art był kierunkiem tworzonym głównie przez mężczyzn. Wielkie nazwiska takie jak Andy Warhol czy Tom Wesselmann utrwalały mit (męskiego) artysty-geniusza. W trakcie wykładu przedstawionych zostanie 11 artystek, które w różnym stopniu związane były z ruchem pop. Niektóre z nich rozszerzyły ten gatunek poprzez dodanie wątków feministycznych.

Bilety w cenie 15 zł

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

25.01, g. 14:00

Inspirowane naturą. Integracyjne warsztaty rodzinne dostosowane do potrzeb osób w spektrum. Prowadzenie: dr Agata Iżykowska-Uszczyk

Sztuka Kōjiego Kamojiego bogata jest w formy intuicyjnego odczuwania natury. Artysta zastanawia się nad rolą nawet najdrobniejszych fragmentów przyrody. Podążymy jego śladem i zastanowimy się, jaką historię mogą opowiadać kamienie, sznurki i namalowane proste linie. W części warsztatowej będziemy pracowali z naturalnymi materiałami, tworząc mapę naszych muzealnych śladów.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

25.01, g. 18:00

Sztuka w dialogu: rozmowa z Andrzejem Dudkiem-Dürerem. Prowadzenie: dr Małgorzata Micuła

W ramach cyklu „Sztuka w dialogu” przestrzeń Pawilonu Czterech Kopuł wypełniają rozmowy z artystkami i artystami, których prace znajdują się w kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Styczniowe spotkanie z Andrzejem Dudkiem-Dürerem to okazja do przyjrzenia się twórczości jednej z czołowych postaci polskiej kultury wizualnej. Artysta porusza się na styku wielu dyscyplin. Łączy grafikę, rysunek, fotografię, malarstwo i techniki transformacji obrazu. Tworzy video, posługuje się słowem, komponuje. Jego działalność przekracza ramy sztuki, stając się rodzajem radykalnego life-performance, w którym twórczość trwale splata się z życiem. Przez całą drogę twórczą związany z Wrocławiem, artysta pozostaje jednocześnie aktywny i dobrze rozpoznany na międzynarodowej scenie sztuki.

Wstęp wolny

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

26.01, g. 11:00

Mój Wrocław. Rodzinne warsztaty Mai Kwiecińskiej dla rodziców i dzieci w wieku do lat 2, wydarzenie w ramach cyklu #muzealniaki_pod_kopułą

Zabytkowe budynki wyłaniające się z bujnej roślinności i latające samochody – to nie sen, ale Wrocław na obrazie Krzysztofa Skarbka. Na zajęciach poznamy bliżej ekspresyjny styl artysty, wibrujące energią kształty i śmiałe zestawienia barw. Potem zastanowimy się, czym dla nas jest Wrocław i wspólnie z Maluszkami stworzymy sensoryczne książeczki-pamiętniki o tym mieście.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł

26.01, g. 13:00

W miejskiej dżungli: Wrocław. Rodzinne warsztaty Mai Kwiecińskiej dla rodziców i dzieci w wieku 3–5 lat w ramach cyklu „Sztuczki w Pawilonie”

A co by było, gdyby miasto porosła wielka dżungla, nad którą można byłoby unieść się na latającym dywanie? To wszystko jest możliwe w naszej wyobraźni i… na niezwykłych obrazach Krzysztofa Skarbka. Wspólnie obejrzymy jego prace prezentowane na wystawie w Pawilonie Czterech Kopuł, a potem wykonamy własne wrocławskie kolaże.

Bilety w cenie 10 zł

Zapisy: edukacja.pawilon@mnwr.pl, edukacja.pawilon@mnwr.pl, tel. 71 712 71 81

Miejsce: Pawilon Czterech Kopuł 

informacja prasowa

"Gawędy o sztuce sakralnej" Bożeny Fabiani: Twórczo i z pasją /recenzja książki/

Popularna autorka radiowych gawęd o sztuce - Bożena Fabiani popularyzuje tym razem malarstwo w formie książkowej, równie barwnie i twórczo.

Wyznam, że zanim sięgnęłam po drukowane "Gawędy o sztuce", przez wiele lat słuchałam Bożeny Fabiani w Programie II PR. Było to dla mnie objawienie, że można w taki właśnie, pełen nieskrywanych pasji, sposób uprzystępniać dzieła sztuki. Gawędy pokochali liczni radiosłuchacze, więc przetrwały do dziś. Jednakże Bożena Fabiani na tym nie poprzestała - zaczęła popularyzować sztukę także w postaci książkowej. I tak ukazywały się kolejno gawędy o sztuce, począwszy od XIII do XX wieku. Gwoli ścisłości trzeba dodać, że autorka pisała o sztuce jeszcze w latach 70. i późniejszych, zanim stała się popularna dzięki audycjom radiowym. Obecny rok zaowocował wydawnictwem szczególnym, a mianowicie "Gawędami o sztuce sakralnej". Fabiani opatrzyła go mottem... prof. Andrzeja Szczeklika, lekarza humanisty:

"Każdy z nas tego potrzebuje; uniesień poza rzeczywistość".

Taka oto myśl przewodnia towarzyszy temu tomowi, którego celem było - jak pisze we wstępie autorka - uzupełnienie edukacji humanistycznej młodego pokolenia, żeby umiało dostrzec skarby kultury przeszłości. Aby docenić malarstwo sakralne, które stanowi ogromną większość dzieł sztuki, trzeba je umieć odczytać. Jeśli sztuka stanie się niezrozumiała, przestanie stanowić wartość i łącznik z przeszłością - stanie się muzealnym przeżytkiem. 

"...aby dzieło sztuki ilustrujące jakiś temat mogło właściwie przemówić, musi trafić na odbiorcę przygotowanego, znającego zagadnienie" - twierdzi autorka gawęd. I przytacza własną historię, kiedy to - jak określa - "doznała przebudzenia". Z wykształcenia historyk, nie miała żadnej wiedzy na temat malarstwa. Kiedyś jednak znalazła się w kościele San Clemente w Rzymie i stała się mimowolnym uczestnikiem wykładu, który wygłosił jakiś ksiądz prowadzący grupę pielgrzymów. 

Mówił tak żywo i ciekawie, że oczarowana zamieniłam się w słuch - wspomina. Niema dotąd sceneria przemówiła językiem znaków, symboli, scen. (...) Nigdy więcej nie spotkałam tego wspaniałego księdza, ale dzięki niemu sama zaczęłam nawiedzać wszystkie kościoły, studiując odtąd pilnie przewodniki.

Potem były kolejne inspiracje i odkrycia, a także osobiste studia opracowań i monografii, by potem dzielić się ze studentami swoimi odkryciami. Ci zaś podsycali tę pasję, która po latach przerodziła się w gawędy.

Teksty składające się na tom zatytułowany "Gawędy o sztuce sakralnej" podzieliła autorka tematycznie - są to chronologicznie przedstawione narodziny, życie i śmierć Jezusa Chrystusa. Każda gawęda zawiera cytat z Ewangelii, krótki komentarz historyczny oraz opis i interpretację wybranego obrazu, który został zainspirowany wydarzeniami opisanymi w tekście biblijnym. Znajdziemy tam również informacje o samym malarzu. Wybór dzieł sztuki został podyktowany osobistymi upodobaniami autorki i obejmuje przede wszystkim malarstwo włoskie, flamandzkie i holenderskie. Wszystkie przywołane w tekście obrazy mają swoje (znakomite!) reprodukcje na końcu książki.

Giotto, Pojmanie Jezusa /skan książki/

 Temat Pojmania

Aby przybliżyć sposób pisania Bożeny Fabiani, wybrałam dwa tematy: Pojmanie i Zmartwychwstanie. Na początku znajdziemy cytat z Ewangelii wg św. Jana, po nim - komentarz historyczny dotyczący obyczaju powitania (uczeń całował nauczyciela w rękę, a nie w twarz), a także badań archeologicznych, z których wynika, że w Grocie Pojmania istniał kult chrześcijański już od IV w. Historyk bada także prawne okoliczności aresztowania Jezusa. Zasadniczą część gawędy stanowi opis i interpretacja dwóch obrazów: "Pocałunku Judasza" Giotta, należącego do padewskiego cyklu malarza. Ukazuje on scenę zbiorową, w której centrum znajdują się główne postaci dramatu: 

Judasz podszedł i stanął twarzą do Jezusa, tyłem do nas. Grubawy i pucułowaty zarzuca swój żółty płaszcz na Jezusa, jakby chciał Go nim otulić, i stara się ustami dosięgnąć policzka Nauczyciela. A Jezus, wyższy i szczuplejszy, z aureolą wokół pięknej głowy, stoi nieporuszony i tylko mierzy wzrokiem zdrajcę. Judasz bezczelnie spogląda Mu w oczy i to właśnie spojrzenie ich obu, nazwane przez historyków sztuki "spięciem wzroku", jest powodem sławy Giotta. 

Nicholas Gay, Skrucha /skan/

Autorka przywołuje także mniej znane przedstawienie tego tematu - obraz Nikolaja Gaya - znakomitego portrecisty i przyjaciela Lwa Tołstoja - "Skrucha" (1891). I znów posłużę się cytatem, który pozwoli posmakować języka tych gawęd:

Jest to chwila po aresztowaniu Jezusa. Nokturn. Nocny surowy pejzaż oświetla tylko pełna tarcza księżyca. Na drodze stoi bokiem do nas mężczyzna okutany w jakąś obszerną chustę, na którą pada poświata księżyca, oświetlając plecy mężczyzny. Wokół pustka. Jest całkiem sam. (...) Znieruchomiały Judasz spogląda w ciemną dal, bo tam daleko, daleko, widać maleńkie postacie w odblasku pochodni, jakąś gromadę ludzką; to oddalający się oddział tych, którzy przyszli po Jezusa. Aresztant odwraca głowę, spoglądając na Judasza...

Matthias Grünewald, Zmartwychwstanie (prawe skrzydło 
Ołtarza z Isenheim, 1512-1515

 Zmartwychwstanie

"Przytoczę jeszcze temat Zmartwychwstania w malarstwie, ponieważ - jak pisze Fabiani - taki obraz był najtrudniejszy ze wszystkich. Jak namalować coś, czego się nie widziało, co się sprzeciwia rozumowi, w co samemu malarzowi z pewnością trudno uwierzyć?"

Omawiając ten temat w malarstwie autorka odnosi się do dwóch znanych płócien Grünewalda oraz Rembrandta.  Z tekstu dowiadujemy się tym razem nie tylko o samym obrazie, będącym częścią tzw. ołtarza z Issenheim, ale również o technice malarskiej niemieckiego wizjonera, który sam preparował swoje barwniki i narzędzia oraz stworzył własny, niepowtarzalny styl - niezwykle ekspresyjny i rozpoznawalny. Jego Chrystus Ukrzyżowany został oddany w sposób wstrząsająco naturalistyczny, natomiast Zmartwychwstały jest jakby "utkany" ze światła:

Nad pustym grobem zawisł w powietrzu wielki krąg trójkolorowego światła, kojarzący się raczej z kulą, jakimś jaśniejącym globem. W ten krąg wpisał artysta zawieszoną w powietrzu eteryczną postać Chrystusa (...). Za nim jarzy się na czerwono potężny głaz, ten, który barykadował grób. A Jezus lewituje z lekko rozsuniętymi nogami, i ze światła, które Go otoczyło potrójnym pierścieniem kolorów, wyłaniają się Jego twarz i włosy "utkane" właśnie z tego blasku, twarz bezcielesna, świetlista. W tej właśnie chwili światło zamienia się w ciało.

Jak widzimy, mimo formy pisanej, nadal mamy do czynienia z żywym językiem, charakterystycznym dla tej wspaniałej popularyzatorki sztuki, z jej charakterystycznymi określeniami, a nawet kolokwializmami, z jej oryginalnością i świeżością w spojrzeniu na malarstwo, jaką ma tylko człowiek twórczy i pasjonat.

Książka Bożeny Fabiani „Gawędy o sztuce sakralnej” ukazała się w Wydawnictwie Naukowym PWN.

Recenzja ukazała się 23 lutego 2016 roku na portalu Kulturaonline.

Forum Musicum 2015: Na początku było słowo /relacja/

Olga Pasiecznik i  "Służąca panią" - najciekawsze koncerty tegorocznego festiwalu muzyki dawnej Forum Musicum.

Wrocławski festiwal muzyki dawnej Forum Musicum koncentrował się tym razem na słowie, a jego motywem przewodnim było hasło musica recitata, sformułowane przez Nicolo Vicentino. W programie znalazło się pięć koncertów, podczas których mieliśmy się przekonać, że "na początku było słowo", muzyka zaś od niego uczyła się przekazywania treści i uczuć. Spośród zaprezentowanych koncertów dwa były bez wątpienia znakomite, choć nieporównywalne gatunkowo i stylistycznie.

Olga Pasiecznik - mistrzyni interpretacji

Olga Pasiecznik z Wrocławską Orkiestrą Barokową, fot. B. Beszlej

Prawdziwą mistrzynią interpretacji okazała się Olga Pasiecznik - wybitna śpiewaczka (sopran) Warszawskiej Opery Kameralnej, a także znakomity pedagog. Prowadziła m.in. klasę mistrzowską śpiewu podczas Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie oraz kursy interpretacyjne dla studentów Akademii muzycznych. Prawdziwa mistrzyni!

Jej wykonawstwo charakteryzuje przede wszystkim bogactwo interpretacyjne. Posługując się słowem, potrafi jednocześnie wydobyć takie muzyczne niuanse, których przeciętne ucho nawet nie przeczuwa pochylając się nad partyturą. Podczas występu na Forum Musicum zaprezentowała przede wszystkim swój talent dramatyczny w ariach ze Scena di Berenice Hob. Josepha Haydna, a także ariach Ah! Perfido... Per pieta, non dirmi addio... Ludwika van Beethovena.

Oldze Pasiecznik towarzyszyła dyskretnie Wrocławska Orkiestra Barokowa pod dyrekcją Jarosława Thiela. Ale nawet w duecie ze skrzypcami (Zbigniew Pilch), to jej głos i jej interpretacja dominowały nad resztą. W najlepszym tego słowa znaczeniu. 

Jarosław Thiel dziękuje artystce za fenomenalny występ/fot. Bogusław Beszłej

"Służąca panią" Pergolesiego, czyli kobiety górą

Na antypodach występu Pasiecznik sytuuje się natomiast różna, gdy chodzi o konwencję, ale nie mniej znakomita interpretacyjnie opera buffo Giovanni Pergolesiego:  "La serva padrona"("Służąca panią"). To znakomity przykład na to, że nawet z błahego tematu można uczynić prawdziwą perełkę. Treścią tego Intermezza w dwóch częściach są perypetie szlachcica, starego kawalera, którego służąca kompletnie zdominowała, a następnie, wymyślając nieskomplikowaną intrygę, zmusiła do małżeństwa ... z miłości. Postaci  tej opery: Serpina (sopran), Uberto (bas) oraz Vespone (rola niema)  pochodzą w prostej linii z komedii dell`arte. To Pantalone i jego chytra subretka. 

"Służąca panią", fot. Bogusław Beszlej

A jednak słuchanie tej muzyki - znakomitych recytatywów i arii było czystą przyjemnością. Zapewne jest to zasługa samego kompozytora, którego geniusz teatralny i psychologiczny błyszczy tu na każdym kroku, począwszy od pierwszej arii Umberta, gdzie każde słowo i każdy aspekt sytuacji przełożone zostały na język muzyki. Już samo niecierpliwe czekanie na filiżankę czekolady tego egocentrycznego nudziarza zostało przełożone na powtarzalny w kółko motyw orkiestrowy, który odmierza upływający czas, zaś kończy go krótkie i zirytowane: Nikt nie przychodzi. Innymi słowy desperacja bohatera znajduje właściwe formuły rytmiczne i melodyczne, niesłychanie sugestywne i prawdziwe,  a przy tym nieodparcie komiczne.

Małgorzata Trojanowska (Serpina), Roman Ciumakin (Umberto), fot. B. Beszlej

Przepiękne są także duety, począwszy od pierwszego, w którym Umberto bezskutecznie próbuje stawiać opór, ale my już wiemy, że jego los jest przesądzony, a skończywszy na ostatnim, który wyraża już tylko radość ze wzajemnie korzystnej transakcji. Małgorzata Trojanowska jako Serpina była wprost znakomita: skromnie ubrana w czarno-biały strój służącej, była zarazem mocną kobiecą osobowością, która ani przez chwilę nie zapomina, że to ona rozdaje karty. Sprytna, prawdziwa, zdeterminowana - rozumiemy, że wyjście za mąż to jej być albo nie być i że nie cofnie się przed niczym.

Roman Ciumakin  jako Umberto śmieszy nas swoją vis comica od pierwszej sceny, a zachwyca interpretacją tej roli od początku do końca. Warto także zauważyć przekomiczną postać niewydarzonego służącego Vespone (Bartosz Budny), który jest postacią niezwykle plastyczną - stara się uniknąć kary i zazwyczaj staje po stronie silniejszego, czyli ostatecznie po stronie kobiety. W pewnym momencie jest nią nawet pani dyrygent (Anna Moniuszko)...

Bartosz Budny (Vespone), foto B. Beszlej

Festiwal Forum Musicum odbył się w dniach 20- 22 sierpnia 2015. 

Artykuł ukazał się na portalu Kulturaonline 28 sierpnia 2015 roku.

Ogólnopolska InterKonferencja „Musica Tertii Millenii” w Akademii Muzycznej we Wrocławiu

W dniach 9-10 kwietnia 2025 roku w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu odbędzie się Ogólnopolska InterKonferencja „Musica Tertii Millenii”. Czynny udział w InterKonferencji (wystąpienia) adresowany jest przede wszystkim do kompozytorów, twórców multimedialnych, artystów poszukujących nowych form wypowiedzi; wykonawców, teoretyków muzyki, muzykologów, humanistów, socjologów; wszystkich zainteresowanych twórczością muzyczną po roku 2000.

Do zgłoszenia należy dołączyć abstrakt w języku polskim (do 300 słów) oraz notę biograficzną (do 150 słów). Wystąpienie powinno trwać ok. 20 minut. Wpisowe za uczestnictwo czynne wynosi 300 zł.

Proponowane obszary tematyczne:

• Nowe geny we współczesnej twórczości
• Sztuka w epoce AI
• Tożsamość kompozytora we współczesnym świecie
• Pomiędzy intuicją a racjonalnością
• Równoległe nurty rzeczywistości
• Zapętlenia wzajemnych inspiracji
• Profetyzm twórczy a rzeczywistość naukowa
• „Co to jest muzyka?”(kontynuacja dialogu Dahlhausa i Eggebrechta)
• Nowe relacje między twórcą a wykonawcą
• Muzyka współczesna dla młodych słuchaczy

Udział uczestników biernych jest bezpłatny. Uczestnicy czynni mają zapewnione obiady w dniach 9-10 kwietnia 2025 r. Organizatorzy nie zapewniają noclegów.

Termin zgłoszeń uczestnictwa czynnego mija 9 lutego 2025 r. 

O Konferencji:

Wydarzenie stanie się interdyscyplinarnym forum wymiany myśli nad muzyką trzeciego tysiąclecia oraz platformą prezentującą nowe kierunki i tendencje w muzyce XXI wieku. Upływające ćwierćwiecze w symboliczny sposób skłania także do refleksji nad ostatnimi dokonaniami w sztuce i pozwala spojrzeć na nie z innej, nowej perspektywy.

„Musica Tertii Millenii” to próba przełamania konwencji tradycyjnej konferencji naukowej, z sugestią odejścia od typowych referatów, na rzecz niestandardowych form wypowiedzi. Wystąpienia mogą uwzględniać oryginalne sposoby prezentacji twórczości własnej lub innych twórców, mile widziane są eksperymentalne formy wystąpień, w tym takie, które angażują słuchaczy,  a nawet występy o charakterze artystycznej prowokacji lub performansu. 

Więcej informacji na temat Konferencji znajdziecie Państwo TUTAJ

informacja prasowa