W lutym tego roku zmarła jedna z największych ikon włoskiego kina – Monica Vitti. Kiedy pojawiła się na ekranie w latach pięćdziesiątych, nic nie zapowiadało jej wielkiej późniejszej kariery. Aktorka pozostawała początkowo w cieniu niepodzielnych królowych ówczesnego włoskiego ekranu - Sophii Loren, Giny Lollobrigidy czy Silvany Mangano. Dopiero spotkanie z Michelangelo Antonionim uczyniło z niej wielką aktorkę, której kreacje pozostaną na zawsze w historii światowego kina. W Iluzjonie przypomnimy w kwietniu cztery najważniejsze filmy Antonioniego, w których wystąpiła Vitti.
Monica Vitti, a właściwie Maria Luisa Ceciarelli urodziła się 3 listopada 1931 roku w Rzymie. Wbrew woli rodziców – dobrze sytuowanych mieszczan – Maria Luisa wstąpiła do Akademii Sztuki Dramatycznej w Rzymie. Komisja nie przyjęła jej z otwartymi ramionami, zwracając uwagę na chrapliwy głos i lekko garbaty nos. Dzięki determinacji aktorka dostała się jednak do szkoły. Po ukończeniu Akademii w 1953 roku Vitti grała w teatrach, odnosząc spore sukcesy. W latach 1953-57 wystąpiła w ponad 20 sztukach z repertuaru teatrów objazdowych, zarówno w farsach, jak i utworach Becketta czy Ionesco. Grywała też małe role w filmach, debiutując w 1955 roku w obrazie Edoardo Antona Ridere, ridere, ridere (Śmiać się, śmiać się, śmiać się). Pracowała również przy dubbingu, między innymi przy Krzyku (Il grido, 1957), który rozpoczął jej filmową współpracę z Michelangelo Antonionim.
 |
| M. Antonioni, Przygoda |
Vitti i Antonioni poznali się w 1957 roku w mediolańskim Teatro Nuovo, gdzie aktorka wystąpiła w dwóch inscenizacjach reżyserowanych przez kierującego tą sceną twórcę. Reżyser nakłonił ją do zmiany nazwiska i uczynił gwiazdą swoich filmów. Przygoda (L'avventura, 1960), Noc (La notte, 1961), Zaćmienie (L'eclisse, 1962), Czerwona pustynia (Il deserto rosso, 1964), w których grała kobiety niepokojące, rozedrgane, wrażliwe i nieuchwytne, przyniosły młodej aktorce sławę i uznanie. Dzięki wielkiemu talentowi, ale też kamerze Antonioniego, Vitti stała się doskonałym wcieleniem kobiet tajemniczych i zjawiskowych. Aktorka stała się pierwszą damą kina, o której współpracę zabiegali najlepsi.
 |
| M. Antonioni, Zaćmienie |
Choć Vitti występowała u wybitnych reżyserów, między innymi u Luisa Bunuela w „Widmie wolności” (Le Fantôme de la liberté), to jednak najważniejszymi filmami w jej karierze pozostały dzieła Antonioniego nakręcone w latach 1960-1964. Właśnie te cztery filmy pokażemy w ramach mini-przeglądu w kinie Iluzjon.
Przygoda
02.04.2022, godz 20:00
Sala Stolica
Informacje techniczne BRAK MOŻLIWOŚCI REZERWACJI MIEJSC
Kronika Projekcja z taśmy 35 mm | napisy polskie
Zaćmienie
06.04.2022, godz. 20:30
Sala Stolica
Informacje techniczne BRAK MOŻLIWOŚCI REZERWACJI MIEJSC
Kronika Projekcja z taśmy 35 mm | napisy polskie
informacja prasowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz