24 lutego o 18.00 Narodowe Forum Muzyki zaprasza koncert NFM Orkiestry Leopoldinum pod dyrekcją Wilsona Hermanto. Zabrzmią dwie symfonie skomponowane przez Josepha Haydna oraz jeden z jego koncertów wiolonczelowych, w którym partię solową wykona znakomity Daniel Müller-Schott . Programu dopełni dzieło Antona Weberna, jednego z klasyków dwudziestowiecznej awangardy.
 |
| Wilson Hernanto / fot. archiwum artysty |
Symfonia nr 22 Es-dur „The Philosopher” należy do wczesnych dzieł Josepha Haydna. Powstała w 1764 roku, kiedy kompozytor pracował dla księcia Nikolausa Esterházego. Podtytuł „Filozof” prawdopodobnie nie został nadany przez artystę, pewne jest natomiast, że powstał w czasach jego życia. Sporządzony w 1790 roku i pochodzący z Modeny odpis tego dzieła zawiera ów podtytuł na karcie tytułowej (nie ma go wszakże na zachowanym autografie!). Kompozycja przeznaczona jest na dwa rożki angielskie, dwie waltornie i smyczki (jest to jedyna symfonia w historii przeznaczona na taki skład). Podtytuł odnosi się do dialogu pomiędzy rożkami a waltorniami, od którego rozpoczyna się powolne pierwsze ogniwo. Komentatorzy dopatrzyli się w tym fragmencie uczonej dysputy, w którym jeden z bohaterów zadaje pytanie, a drugi udziela odpowiedzi. Następnie zabrzmi II Koncert wiolonczelowy D-dur, dzieło ukończone w 1783 roku, a więc prawie o dwie dekady późniejsze od Symfonii Es-dur. To utwór bardziej liryczny niż wirtuozowski, pogodny i pełen przepięknych, śpiewnych melodii. Badacze przez wiele lat nie byli pewni czy jest to dzieło Haydna. Wątpliwości rozstrzygnęło dopiero odkrycie autografu kompozycji w 1951 roku.
 |
| Daniel Muller-Schott, fot. Kaupo Kikkas |
Drugą część koncertu rozpocznie wykonanie Langsamer Satz Antona Weberna. Geneza tego utworu wiąże się z romantyczną historią. Otóż młody Weber wybrał się na wycieczkę z kuzynką, Wilhelmine Mörtl, a wkrótce rozkwitło pomiędzy nimi uczucie, które doprowadziło do ślubu. Ta lapidarna, śpiewna i pełne emocji kompozycja w niczym nie przypomina późniejszych eksperymentalnych dzieł Weberna.
W finale artyści powrócą do twórczości Haydna i wykonają Symfonię nr 49 f-moll „La passione”. Należy ona do grupy dzieł napisanych w okresie "Burzy i Naporu". Do głosu doszły wówczas emocje nadzwyczaj silne, wyrażane w radykalny sposób – za pomocą nietypowych przejść z jednej tonacji do drugiej, emfatycznych pauz czy gwałtownych zmian dynamiki. Muzyka ta miała wzburzać uczucia słuchających i ten cel kompozytor zdecydowanie osiągnął w ponurej i mrocznej „La passione”.
Program:
J. Haydn Symfonia Es-dur „Der Philosoph” Hob. I:22
J. Haydn II Koncert wiolonczelowy D-dur Hob: VIIb:2
***
A. Webern Langsamer Satz
J. Haydn Symfonia f-moll „La passione” Hob. I:49
Wykonawcy:
Wilson Hermanto – dyrygent
Daniel Müller-Schott – wiolonczela
Czas trwania:
110 minut
informacja prasowa
.png)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz