Kimono jako doświadczenie. Język sztuki Joanny Hawrot - wystawa w Narodowym Muzeum we Wrocławiu

 Od 18 czerwca do 25 sierpnia 2024 roku Muzeum Narodowe we Wrocławiu zaprasza na autorską wystawę Joanny Hawrot – uznanej polskiej projektantki, kostiumografki i artystki wizualnej. To pierwsza duża solowa prezentacja twórczyni, łącząca świat mody, sztuki i designu. Na 370 metach kwadratowych, wśród scenografii złożonej z 1800 metrów tkaniny Joanna Hawrot prezentuje autorskie kolekcje kimon zainspirowanych pracami: Maurycego Gomulickiego, Soni Hensler, Angeliki Markul, Wojciecha Ireneusza Sobczyka i Honzy Zamojskiego.

Wystawa jest próbą połączenia odmiennych estetycznie światów, artystów i opowieści – mówi Joanna Hawrot. To rodzaj autorskiego eksperymentu oparty na dwóch dekadach moich artystycznych doświadczeń. Kluczowa jest tu opowieść, dla której wybrałam zaprojektowaną przez siebie formę kimona wraz z wariacjami wokół niej. To moje narracyjne pars pro toto (łac. część za całość). Kimono staje się narzędziem, które wprowadza dialog, daje do myślenia, tworzy nowe połączenia – dodaje.

Wrocławska ekspozycja ma na celu zaprezentowanie AUTORSKIEJ METODY praktykowanej przez Joannę Hawrot. To sposób pracy z modą i sztuką, którego podstawowym komponentem jest tkanina – projektowana przez artystkę w inspiracji pracami innych twórców, a będąca nieodłącznym elementem świata przedstawionego i podstawą narracji. Kooperacja, wymiana twórcza to jeden z filarów działalności projektantki – dzięki temu moda i sztuka wchodzą w dialog, będąc równorzędnymi partnerami w tworzeniu nowego języka opowieści. 

Kolejny element to postaci – artystka nie tworzy konfekcyjnej kolekcji, lecz powołuje do życia konkretnych bohaterów i wprowadza ich do projektowanego przez siebie uniwersum. Na tak rozumiane DOŚWIADCZENIE KIMONA składa się współczesna historia sztuki, osadzona w kontekstach takich jak poetyka rozkoszy, kultura przyjemności, tabuizacja związana z ludzką seksualnością, wyparte wspomnienia, ulotne chwile, porzucone marzenia, nieuświadomione potrzeby i tęsknoty, terapeutyczna moc transformacji tego, co bolesne w to, co uzdrawiające.

Synkretyzm świata, próba dotarcia do prawd uniwersalnych, indywidualność poszukiwań i synergia, którą daje współpraca – tak najkrócej można zdefiniować wystawę. Tytułowe kimono jest tutaj raczej tylko pretekstem, aby zastanowić się nad tym, czy różne estetyki, proweniencje i indywidualności można w jakiś sposób połączyć, zjednoczyć czy nawet scalić. Bo to właśnie te pytania są sensem tej prezentacji. Ale jeszcze większym – odpowiedzi na nie – podkreśla Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu

Wystawę otwiera kilkunastometrowy korytarz „Pussy” zaprojektowany we współpracy z MAURYCYM GOMULICKIM, twórcą scenografii do wystawy. Artyści nawiązują tym samym do „Kultury Rozkoszy”, śmiało podejmując dialog z erotyką i fetyszyzmem, tak jak w stworzonej wspólnie kolekcji „Psycho Pussy” (Hawrot&Gomulicki 2019).

Po mocnym otwarciu Joanna Hawrot bierze na warsztat fenomen melancholii, rozumianej jako sposób odbioru i reakcji, formę refleksji. Chcąc zbliżyć się do niej, nawiązuje do mglistych, mrocznych pejzaży WOJCIECHA IRENEUSZA SOBCZYKA, eksplorując tym samym nostalgiczną pogoń za własną definicją duchowości i przemijania. 

DOŚWIADCZENIE KIMONA już niejednokrotnie pozwalało artystce na podróże w czasie. Kolejna z przestrzeni nawiązuje do japońskich drzeworytów erotycznych z epoki Edo i współpracy z ilustratorką SONIĄ HENSLER. Tym samym Joanna Hawrot wraca do pytania, czym jest kobieca seksualność i jak wyrazić ją za pomocą wearable art, czyli sztuki do noszenia. 

W projektach autorki wystawy nie zabrakło – znanych z wcześniejszych kolekcji („Nów”/(Hawrot&Markul/2020) – wątków psychoanalitycznych. Współpracując z ANGELIKĄ MARKUL, Joanna Hawrot posłużyła się testem osobowości Rorschacha, sprawdzając, co ultramarynowe kleksy mówią o nas dzisiaj, w 2024 roku, kiedy umieścimy je na pograniczu światów sztuki i mody.

DOŚWIADCZENIE KIMONA zostanie pogłębione poprzez performatywne oprowadzanie po wystawie realizowane przez MARTĘ ZIÓŁEK, choreografkę, reżyserkę i performerkę. 

W kolejnych odsłonach wystawy pojawia się autorska sala stworzona w całości przez JOANNĘ HAWROT, która wprowadza odbiorcę w świat swoich intymnych inspiracji, pragnień i twórczych poszukiwań mocno zanurzonych w japońskiej estetyce i pop kulturze, dekonstruując swoje fascynacje, filtrując z nich to, co najbardziej przyciąga i afektuje. 

Minimalistyczne w formie, lecz bogate w znaczeniu symbole, abstrakcyjne kompozycje i figuratywne przedstawienia – to z kolei nawiązanie do twórczości HONZY ZAMOJSKIEGO. Artystów połączyło zainteresowanie problematyką percepcji świata i relacji między jednostką a rzeczywistością w duchu gombrowiczowskiego „Kosmosu”. 

Wystawa Joanny Hawrot to inspirująca wędrówka po symbolach współczesnej sztuki, które trzymają w ryzach emocje i rozbuchane tropy, czyniąc je użytecznymi dla indywidualnych doświadczeń. Zastosowany osobisty, emocjonalny i intelektualny filtr pozwala na nowo zadać pytania o zmieniającą się formę współczesnej mody, jej role i konteksty, w jakich prowadzi dyskurs ze sztuką i jej twórcami. 

fot. Zuza Krajewska

Joanna Hawrot, polska projektantka, laureatka nagrody DOSKONAŁOŚĆ MODY Twojego Stylu 2023, CEO marki modowej HAWROT oraz holistycznego konceptu wnętrzarskiego HAWROT HOME. Twórczyni realizująca autorską filozofię FROM FASHION TO ART. Interdyscyplinarnie prezentuje modę w kontekście sztuki współczesnej. Jej znakiem rozpoznawczym są współczesne wersje kimon. Od lat tworzy w kooperacji z najlepszymi artystami sztuki współczesnej w Polsce i za granicą. Artystyczne kolekcje tworzone w oparciu o autorskie tkaniny prezentowane były w Nowym Jorku, Tokio, Paryżu, Berlinie i Düsseldorfie.  W centrum Warszawy prowadzi autorski butik, będący także galeryjnym miejscem sztuki. Kolekcjonerskie projekty Joanny Hawrot - tworzone w nurcie WEARABLE ART.- poruszają się między funkcjonalnością ubrania a unikatowością dzieła sztuki. Prace regularnie są prezentowane w muzeach, galeriach oraz placówkach dyplomatycznych na całym świecie. W swojej twórczości projektantka pozostaje wierna japońskiej estetyce polaryzacji – polegającej na wyrażeniu maksymalnej ilości treści w minimalnej formie. W kolekcjach sięga do orientalnych inspiracji, przenosząc kulturę i tradycję Azji w przestrzeń nowoczesnej, europejskiej metropolii. Oprócz tematycznych kolekcji modowych tworzy także kostiumy teatralne i filmowe, współpracując z międzynarodowymi instytucjami sztuki i kultury.

informacja prasowa