Wszystkie posty spełniające kryteria zapytania Marek Dyżewski, posortowane według daty. Sortuj według trafności Pokaż wszystkie posty
Wszystkie posty spełniające kryteria zapytania Marek Dyżewski, posortowane według daty. Sortuj według trafności Pokaż wszystkie posty

wtorek, 10 czerwca 2025

60. Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju

Od 19 czerwca Szczawno-Zdrój stanie się muzycznym sercem Polski, gdzie rozpocznie się jubileuszowy Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego. Na scenie Teatru Zdrojowego wystąpi szereg znakomitych artystów, w tym Mariusz Patyra – laureat I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Niccolò Paganiniego w Genui.


Bogaty program festiwalu obejmuje nastrojowe koncerty kameralne, w tym recital pieśni polskich poświęcony twórczości rodziny Wieniawskich, a także inspirujący wykład Marka Dyżewskiego pt. „W kręgu Amatich, Guarnerich i Stradivarich”. Kulminacyjnym punktem wydarzenia będzie uroczysty Koncert Finałowy z udziałem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu pod dyrekcją Alexandra Humali oraz znakomitego skrzypka Janusza Wawrowskiego. Towarzyszącym wydarzeniem festiwalu będzie wystawa czasowa „Wieniawski w Szczawnie-Zdroju”, ukazująca miejsca związane z pobytem wybitnego kompozytora w uzdrowisku.

Serdecznie zapraszamy wszystkich miłośników muzyki klasycznej do udziału w tym wyjątkowym święcie sztuki, które nie tylko oddaje hołd dziedzictwu Henryka Wieniawskiego, ale także podkreśla jego międzynarodowy wymiar i znaczenie dla świata muzyki.


O Festiwalu:


Głównym założeniem Festiwalu jest propagowanie twórczości oraz postaci Henryka Wieniawskiego, a także dorobku artystycznego jego brata – Józefa Wieniawskiego oraz córki – Ireny Wieniawskiej (Poldowski). W festiwalowym repertuarze pojawiają się również dzieła kompozytorów współczesnych Wieniawskiemu, w tym twórców polskich z późniejszych lat i z pierwszej połowy XX wieku. W ten sposób właśnie wydarzenie przybliża słuchaczom i melomanom literaturę skrzypcową polskich i europejskich kompozytorów.

W roku 1961 w dolnośląskim kurorcie założono Towarzystwo Muzyczne imienia Henryka Wieniawskiego, którego pierwszym prezesem został dr Alfons Szyperski, historyk i działacz kulturalny. Zainicjowało ono budowę pomnika Wieniawskiego, autorstwa prof. Bohdana Hofmana, który odsłonięto w szczawieńskim Parku Zdrojowym w czerwcu 1965 roku. W tym samym roku odbył się pierwszy Festiwal, który do początku lat osiemdziesiątych nosił nazwę „Dni Henryka Wieniawskiego” (znany w świecie jako „The Henryk Wieniawski Days”).

Od 60 lat Festiwal Wieniawskiego promuje wiolonistykę polską i zagraniczną, prezentując zarówno znanych, wybitnych skrzypków, jak również młodych artystów, którzy rozpoczynają dopiero swoją karierę i są laureatami prestiżowych konkursów skrzypcowych. Na festiwalowych scenach pojawiali się najwybitniejsi artyści z Polski i zagranicy. Koncertowali tu między innymi: Maria, Wanda i Kazimierz Wiłkomirscy, Kaja Danczowska, Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jakowicz, Jadwiga Kaliszewska, Edward Zienkowski, Magdalena Rezler, Robert Kabara, Piotr Pławner, Bartłomiej Nizioł. Z zagranicznych skrzypków – Peter Zazovsky i Alexander Romanul (USA), Marine Jaszwili, Jewgenij Buszkov, Vadim Riepin, Maksim Wengerov (Rosja), Felicia Terpitz (Niemcy), Frantiszek Novotny (Czechy), Thibault Vieux (Francja), Shizuka Ishikawa, Hiroko Suzuki (Japonia), Paul Huang (Tajwan/USA) i wielu innych.



60. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL HENRYKA WIENIAWSKIEGO


Szczawno-Zdrój
Pro Memoria Maciej Kieres


Czwartek, 19 czerwca 2025

Godz. 17:30 – Park Zdrojowy

Uroczyste posadzenie dębu imienia Henryka Wieniawskiego

Godz. 18:00 – Park Zdrojowy

Uroczyste złożenie kwiatów pod popiersiem Henryka Wieniawskiego

Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert Inauguracyjny

Wystąpią:

Mariusz Patyra – skrzypce

Katarzyna Głuza – I skrzypce

Bartosz Kowalczyk – II skrzypce

Paulina Bargieł – altówka

Piotr Gach – wiolonczela

Maciej Dobrzański – kontrabas

Marek Dyżewski – słowo wstępne

W programie utwory: N. Paganiniego, Z. Kodaly’ego, J. Suka, A. Dvořáka, F. Kreislera, M. Ponce’a, H. Wieniawskiego


Piątek, 20 czerwca 2025

Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert kameralny

Kwintet fortepianowy:

Paweł Kowalski – fortepian

Quartet smyczkowy Prima Vista String Quartet:

* Krzysztof Bzówka – I skrzypce

* Szymon Telecki – II skrzypce

* Marek Czech – altówka

* Tomasz Blaszczyk – wiolonczela

Krystyna Swoboda – prowadzenie

W programie:

H. Wieniawski Romans z Koncertu skrzypcowego d-moll

K. Krupiński Fantazja na kwartet smyczkowy

F. Chopin Fantazja na tematy polskie A-dur op. 13

J. Zarębski Kwintet fortepianowy g-moll op. 3


Sobota, 21 czerwca 2025

Godz. 15:00 – Sala kameralna, Teatr Zdrojowy

Wykład Marka Dyżewskiego: „W kręgu Amatich, Guarnerich i Stradivarich”

(Wykład dedykowany Maciejowi Kieresowi)


Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert kameralny

Recital pieśni polskich – Twórczość rodziny Wieniawskich

Wystąpią:

– Sylwia Olszyńska – sopran

– Olga Tsymbaluk – fortepian

– Krystyna Swoboda – prowadzenie

Program:

Henryk Wieniawski

Kujawiak;

Chanson Polonaise / Rozumiem

Józef Wieniawski

Modlitwa do Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej op. 16

6 Pieśni na głos i fortepian op. 50 (Die Liebe begann im Monat März; Grabschrift; Nachts in der Kajüte; Nähe des Geliebten; Ein Fichtenbaum steht einsam; Morgenlied).

Zachwycenie op. 38 nr 1

Régine Wieniawski

Sérénade

L’heure exquise

Dans une musette

Mandoline

Effet de neige

Spleen

Berceuse d’Armorique

Colombine

En sourdine


Niedziela, 22 czerwca 2025

Godz. 19:00 – Teatr Zdrojowy

Koncert finałowy

Wystąpią:

Janusz Wawrowski – skrzypce

Alexander Humala – dyrygent

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu

W programie:

G. Bacewicz – Koncert skrzypcowy nr 2,

W. A. Mozart – Symfonia g-moll KV 550


Wystawy towarzyszące

19–22 czerwca 2025 – Foyer Teatru Zdrojowego

Wystawa „Wieniawski w Szczawnie-Zdroju” – wystawa malarstwa poświeconego wizycie Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju

Bezpłatne wejściówki na koncerty festiwalowe dostępne w Biurze Teatru Zdrojowego

informacja prasowa

poniedziałek, 27 stycznia 2025

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Meisinger – wyjątkowi artyści w wyjątkowym repertuarze /relacja z koncertu/

24 stycznia 2025, w ramach cyklu "Ars Cameralis", byliśmy świadkami niecodziennego koncertu, w którym udział wzięła niezmiernie rzadko występująca w Polsce Agnieszka Rehlis (zjawiskowy mezzosopran) oraz Krzysztof Meisinger, współpracujący z nią od wielu lat wirtuoz gitary klasycznej, artysta o międzynarodowej renomie. Różnorodny program, w ramach którego znalazły się zarówno współczesne kolędy, jak też pieśni Franza Schuberta, Władysława Żeleńskiego czy "Pieśni nocą śpiewane" Bartłomieja Marusika, pozwolił rozsmakować się w ich wyjątkowych interpretacjach prawdziwej poezji.

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Meisinger podczas koncertu w Oratorium Marianum
we Wrocławiu, fot. Marek Cisek

We wstępie wprowadzającym słuchaczy w istotę poezji, jej źródła, Marek Dyżewski nawiązał do starożytności greckiej, kiedy to poezja była od muzyki nieodłączna. Zwrócił przy tym uwagę na fakt, że "źródłem tekstu poetyckiego jest muzyczne poruszenie w wyobraźni poety. Jest to pieśń bez słów, która przyobleka się w słowa w ten sposób, że dostosowuje słowa i obrazy do tej pieśni bez słów i tak rodzi się utwór poetycki – z lirycznego poruszenia". Zdaniem Profesora, są pieśni, które do tego stopnia zadomowiły się w ludzkiej pamięci, że nie sposób wyobrazić ich sobie bez muzyki. Z taką właśnie pieśnią powstałą z lirycznego poruszenia mogliśmy obcować podczas koncertu dwojga niezwykłych artystów: Agnieszki Rehlis i Krzysztofa Meisingera

Koncert rozpoczęto od kolęd: najpierw od kolędy do słów Stanisława Tyma, z muzyką Jerzego Derfla: "Lulejże mi, lulej", po której wykonano "Mizerna cicha", po czym nastąpiła skomponowana przez Katarzynę Kettner do słów Andrzeja Tary "W stajence cichutko śpi". Dodam, że w styczniu ub. roku oboje artyści wystąpili w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, w koncercie charytatywnym zorganizowanym dla Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, w ramach dziesiątej edycji projektu "Kolędy do Nieba". A i czas mamy ciągle kolędowy, więc jakiejś części tego programu mogliśmy posłuchać we Wrocławiu. Ukołysani niebanalnymi interpretacjami kolęd, zostaliśmy następnie obdarowani przepiękną arią Irene z opery "Bajazet" Antonia Vivaldiego: "Sposa son disprezzata", znaną m. in. z interpretacji Cecylii Bartoli. Agnieszka Rehlis, dysponująca pięknym, gęstym mezzosopranem o wyjątkowej barwie, wykonała tę arię przepięknie i z wielką wrażliwością na słowo, znajdując w Krzysztofie Meisingerze równie wrażliwego muzycznego partnera.

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Meisinger podczas koncertu w Oratorium Marianum,
fot. Marek Cisek

Po Vivaldim usłyszeliśmy dwie pieśni Franza Schuberta: słynną Serenadę (Ständchen) do słów Ludwiga Relstaba, przejmująco smutną i piękną:

Usłysz głos, co wśród milczenia

Do cię wznosi się

Luba moja, niech w tej chwili

Przy mnie ujrzę cię

Agnieszka Rehlis zaśpiewała także jedną z najsłynniejszych pieśni Schuberta: "Du bist die Ruh" ("Jesteś Ciszą"), w której kompozytor sięgnął po poezję niemieckiego romantyka Friedricha Rückerta:

W tobie jest cisza

I spokój jest

Tęsknota i

Tęsknoty kres

- słyszymy na początku.

Pieśń zawiera w sobie potężną, romantyczną ekspresję i – jednocześnie – subtelność, delikatność, podkreśloną jakby przedłużonymi zakończeniami frazy w zamknięciu tematu. W tej atmosferze podmiot liryczny oddaje się „obrzędowi” romantycznego poświęcenia:  Ich weihe dir / Voll Lust und Schmerz   […] / Mein Aug und Herz (Poświęcam ci / Rozkosz i ból / Oko i serce / Mieszkają tu).  Wykreowana słowno-muzyczna mikstura pełna jest tęsknoty i boleści, ale i optymizmu. Treib andern Schmerz / Aus dieser Brust! / Voll sei dies Herz / Von deiner Lust (I wypędź innych / Boleści ślad / Z serca co w tobie / czci cały świat).

Wznosząca się kantylena zyskuje nową, dynamiczną siłę (crescendo) i moduluje, a solistka osiąga górne G, dopełniając je As (erhellt). Ów dźwiękowy blask świetnie koresponduje z tekstem Rückerta. Poprzez B-dur Schubert powraca do Es-dur i w łagodnym pp przywołującym atmosferę początku zamyka miniaturę. W kongenialnej interpretacji obojga artystów, szczególnie mocno poruszały słowa niemieckiej pieśni w znakomitej interpretacji Agnieszki Rehlis. Nawykli do towarzyszenia fortepianu, mogliśmy też zachwycić się zupełnie innym brzmieniem tej pieśni w wykonaniu mistrza gitary, Krzysztofa Meisingera.

Agnieszka Rehlis i Krzysztof Mesinger w Oratorium Marianum,
fot. Marek Cisek

W programie koncertu znalazły się także pieśni Władysława Żeleńskiego, które zaliczane są do najcenniejszych przykładów kontynuacji twórczości pieśniowej Fryderyka Chopina i Stanisława Moniuszki. Zaprezentowano trzy z nich, skomponowane do tekstów polskich poetów: Adama Asnyka ("Powrót piosenki"), Adama Mickiewicza ("Polały się łzy") oraz Marii Konopnickiej ("Poleciały pieśni moje"). 

Koncert zwieńczyło siedem pieśni do słów Leopolda Staffa oraz Bolesława Leśmiana, do których muzykę skomponował Bartłomiej Marusik, gitarzysta, autor cyklu "Pieśni nocą śpiewane". Kompozytor okazał się niezwykle wrażliwy na poezję, w czym duża zasługa interpretujących je artystów, z Agnieszką Rehlis na czele. Począwszy od tekstu wiersza Staffa "Los", mówiącym o niespełnionej miłości:

Dla siebie los nas stworzył dwoje,

Lecz nas rozdzielił traf żywota

I twe słodycze nie są moje,

Nie mój twój uścisk i pieszczota.

Żyjemy jeno w snach o sobie,

Gdzieś na wyżynach ponad światem,

Gdzie nawet uśmiech jest w żałobie,

Gdzie zimno wiosną jest i latem.

a kończąc na Leśmianowym "Zmierzchu", przywołującym subtelnie obraz śmierci:

Pierwsza zmierzchu fala

Spływa ponad dach.

W szybach - mrok, a z dala

Słońce sie dopala

W nasturcjach i mgłach.

(...)

Kto swe serce zbada

W taki zmierzch jak ten?

łza śmiertelnie blada

W snu głębinę spada,

Choć nie wierzy w sen!...

Kompozytor, który sięgnął po te przepełnione egzystencjalną, filozoficzną refleksją wiersze, obecny zresztą podczas koncertu, mógł mieć pełną satysfakcję płynącą z faktu, że po jego dzieło sięgnęli tak znakomici, utalentowani wykonawcy jedyni tacy...

Udział w koncercie Agnieszki Rehlis i Krzysztofa Meisingera był dla mnie i mojego męża szczególną okazją do uczczenia naszej 44. rocznicy ślubu. Tradycyjnie świętujemy ją jakimś pięknym koncertem. Ten, szczególnie ze względu na wyjątkowo piękny głos Agnieszki Rehlis, a także możliwość bliższego jej poznania, dzięki wywiadowi, którego mi udzieliła, pozostanie na zawsze w naszej pamięci...

środa, 1 stycznia 2025

ARS CAMERALIS z Agnieszką Rehlis i Krzysztofem Meisingerem /zapowiedź/

24 stycznia 2025 roku o 19.00 (uwaga, zmiana godziny!) odbędzie się w Oratorium Marianum kolejny koncert z cyklu "Ars Cameralis". Jego gwiazdą będzie światowej sławy artystka Agnieszka Rehlis (mezzosopran), której towarzyszył będzie na gitarze Krzysztof Meisinger. Usłyszymy dzieła takich twórców, jak H. Purcell, I. Albeniz, J. Rodrigo, M. de Falla, F. Chopin, W. Żeleński, B. Marusik, w których Agnieszka Rehlis będzie miała okazję zademonstrowania jej kunsztu interpretacyjnego w dziedzinie liryki wokalnej.

Agnieszka Rehlis w swojej wysoko ocenionej roli Amneris w "Aidzie" Verdiego, 
Teatro San Carlo 17, 20, 23 luty 2022, fot. Marcin Kopec, TACT International Art Management,
fot. ze strony artystki na FB

AGNIESZKA REHLIS, obok Aleksandry Kurzak i Piotra Beczały, jest dziś najwybitniejszą polską śpiewaczką o światowej sławie.

Studia ukończyła w Akademii Muzycznej we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Barbary Ewy Werner. Po okresie pracy w operze Wrocławskiej (1996-2007) rozpoczęła działalność jako artystka niezależna. Przez wiele lat występowała głównie na estradach koncertowych Europy, Izraela, Argentyny i Chin, wykonując ponad osiemdziesiąt dzieł z repertuaru sięgającego od baroku aż po współczesność.

Jednak od wystąpienia w roku 2017 w Teatrze Wielkim w Warszawie w roli Adalgizy w "Normie" V. Belliniego (obok Edity Gruberowej) nastąpił zasadniczy zwrot i przyspieszenie jej kariery, która rozwija się przede wszystkim w dziedzinie muzyki operowej.

Kreacje jej ról w dziełach G. Verdiego, G. Belliniego, G. Bizeta, P. Czajkowskiego, A. Ponchiellego, H. Berlioza, M. Musorgskiego, P. Czajkowskiego, S. Prokofiewa, R. Wagnera, J.I. Paderewskiego, M. Weinberga, E. Knapika – w najbardziej prestiżowych teatrach operowych i festiwalach Europy, Stanów Zjednoczonych, Bliskiego Wschodu i Australii – spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki i z podziwem impresariów, dyrygentów i reżyserów. 

Olśniewający sukces odniosła w roku 2021 występując (u boku Piotra Beczały) w roli Azuceny w "Trubadurze" G. Verdiego w operze w Zurychu. Rok 2022 przyniósł serię jej wspaniałych debiutów m. in. w Teatro di San Carlo w Neapolu, w La Scali, w londyńskiej Royal Opera House, w Arena di Verona. Ostatni okres (w latach 2023 i 2024) potwierdził te sukcesy, przynosząc kolejne debiuty w teatrach operowych takich ośrodków, jak Amsterdam, Sydney, Tuluza, Salzburg, Dubai w Emiratach Arabskich i Muscat w Amanie.

W najbliższym czasie artystka, znajdująca się dziś u szczytu swej kariery, wystąpi w Berlińskiej Staatsoper, w teatrach operowych Nowego Jorku, Waszyngtonu, na Florenckim Festiwalu Maggio Musicale. Powróci także na wyżej wymienione, cieszące się wielką sławą sceny. 

Agnieszka Rehlis swym występem zwieńczy cykl koncertów Ars Cameralis sezonu 2024-25. Wykonując z towarzyszeniem Krzysztofa Meisingera dzieła takich twórców, jak H. Purcell, I. Albeniz, J. Rodrigo, M. de Falla, F. Chopin, W. Żeleński, B. Marusik, będzie miała okazję zademonstrowania jej kunsztu interpretacyjnego w dziedzinie liryki wokalnej.

Krzysztof Meisinger, fot. ze strony internetowej artysty

KRZYSZTOF MEISINGER jest jednym z najwybitniejszych i najbardziej charyzmatycznych gitarzystów klasycznych. Jego talent krytycy porównują do talentu takich artystów, jak pianista polsko-węgierskiego pochodzenia, Piotr Anderszewski czy hiszpański gitarzysta klasyczny, Pepe Romero. Jego mistrzami są wielcy gitarzyści naszych czasów: Aniello Desiderio i Christopher Parkening.

Koncertuje na całym świecie – od Tokio po Los Angeles i Buenos Aires, grając koncerty w najbardziej renomowanych salach, takich jak Musikverein w Wiedniu, Wigmore Hall w Londynie, Tokyo International Forum, Filharmonia Berlińska czy Théâtre Chatelet w Paryżu.  

Artystami o międzynarodowej renomie, z którymi współpracuje są: Sumi Jo, Agnieszka Rehlis, Alicja Węgorzewska, Iwona Sobotka, Soyoung Yoon, Juanjo Mosalinim i Daniel Stabrawa.

Posiadając już znaczący dorobek nagraniowy (10 CDs), podpisał 3-letni ekskluzywny kontrakt płytowy z brytyjską wytwórnią CHANDOS. Solowy album nagrany dla tej firmy, zatytułowany „Elogio de la Guitarra” zyskał entuzjastyczne recenzje, a przez portal AllMusic uhonorowany został tytułem „Best of 2021”.

Artysta dyryguje też orkiestrami symfonicznymi oraz zespołami operowymi. Dzięki uzdolnieniom twórczym realizuje własne transkrypcje i aranżacje utworów, przenosząc je z ich oryginalnego medium dźwiękowego na skład instrumentów towarzyszących mu w jego koncertach.


ARS CAMERALIS - kilka słów o ideowych i artystycznych założeniach cyklu

Tytuł niniejszego cyklu koncertów wskazuje na ich repertuarową materię, ale też ich szczególny klimat oraz typ przeżyć, jakich doświadczyć mogą słuchacze. Warto więc zastanowić się, czym jest w istocie Ars Cameralis i na czym polega jej szczególny status w kulturze muzycznej. 

Słusznie mówi się, że muzyka kameralna jest „sztuką dla wybranych”. Bo tylko wykonawcy najwyższej miary potrafią ukazywać piękno jej dzieł. I tylko słuchacze o wyrafinowanym smaku i szczególnej wrażliwości są w stanie na to piękno się otworzyć i nim się zachwycić. 


Wyjątkowym wyzwaniem jest muzyka kameralna przede wszystkim dla jej twórców. Najwięksi z nich szczerze o tym mówili. O wiele trudniej jest skomponować dobry kwartet niż symfonię – przyznawał Krzysztof Penderecki.  

Problemem, z jakim zmagał się Witold Lutosławski, pracując nad Koncertem fortepianowym, były „cienkie faktury” – stosowane w tych fragmentach dzieła, gdzie tylko kilka instrumentów gra jako zespół kameralny. 

Nawet Mozart, tworząc muzykę z niedostępną innym twórcom łatwością, mając w dorobku już setki dzieł, nad sześcioma kwartetami smyczkowymi pracował trzy lata! On –  mistrz – wrócił do roli ucznia. Biorąc za wzór kwartety Józefa Haydna, analizował ich kontrapunkt, grę półtonami, prowadzenie linii melodycznej i zmienność nastrojów. Niczego w całym życiu nie komponował tak długo i z takim wysiłkiem, jak te sześć kwartetów, które poświęcił „ojcu” Haydnowi, z poruszającą dedykacją: Oto powierzam Ci sześciu moich synów. Twoje uznanie dodało mi otuchy.

Henryk Górecki w wywiadzie radiowym wyznał: Całe życie nie pisałem muzyki kameralnej, bo miałem pietra przed kwartetami smyczkowymi. Na szczęście jednak w roku 1985 David Harrington, skrzypek z amerykańskiego zespołu „Kronos Quartet”, poruszony nagraniem III Symfonii, zamówił u Góreckiego utwór na kwartet smyczkowy. Spełnieniem tego zamówienia był Kwartet „Już się zmierzcha”. Kronos, zachwycony tym arcydziełem, poprosił o kolejny kwartet. Gdy i ten powstał (z tytułem „Quasi una fantasia”), Kronos wybłagał kwartet trzeci. I tej prośbie kompozytor uczynił zadość, tworząc kwartet, najbardziej osobisty, o niezwykłej głębi, pod tytułem „Pieśni śpiewają”.

Małe jest piękne. Tę formułę, ukutą przez Ernesta Schumachera w odniesieniu do świata ekonomii, odnieść można do świata muzyki kameralnej. Niewielkie są przecież wnętrza, w których się ją kultywuje, niewielki jest zespół wykonawców i względnie niewielkie jest też grono słuchaczy. Czynniki te sprawiają, że między (bliskimi sobie) grającymi i słuchającymi tworzy się emocjonalna więź, swego rodzaju „komunia”, bliskość serc. 

Świadom znaczenia, jakie tego rodzaju relacje interpersonalne mieć mogą dla odbioru muzyki, Zygmunt Mycielski pisał: „Nie ma w życiu muzycznym przeżycia wspanialszego niż to, gdy arcydzieło muzyki kameralnej rozbrzmiewa pod palcami największych muzyków. Gdy na przykład Vladimir Horowitz, Nathan Milstein i Gregor Piatigorski grają Tria Beethovena, Rachmaninowa i Brahmsa. Albo gdy Henryk Szeryng z Arturem Rubinsteinem gra Sonaty skrzypcowe Beethovena. Albo gdy Artur Rubinstein, w osiemdziesiątym roku życia, w szczycie artystycznej dojrzałości, wspólnie ze słynnym Guarneri Quartet interpretuje Kwartet Fortepianowy op. 25 Brahmsa”. „To najwspanialsze wykonanie utworu kameralnego z fortepianem, jakie w życiu słyszałem” –  przyznał Glenn Gould.

Ars Cameralis. Tytuł ten definiuje więc nie tylko gatunek muzyki, ale też charakterystyczny dla jej koncertów klimat duchowy. A skoro o nim mowa, na myśl przychodzi greckie słowo temenos. W antycznej Grecji zwano tak święty krąg przy świątyni, w którym celebrowano sztuki piękne z należną im godnością i stosownym rytuałem. Anthony Rooley, szef słynnego zespołu muzyki dawnej The Consort of Musicke, w swej książce o sztuce wykonawczej (Performance, 1990) sięgnął po ów grecki termin, ale związał go z aktem publicznego wykonywania muzyki. Nadał mu przez to  nowy sens. Temenos – mówi Rooley – to magiczna aura, którą potrafią niekiedy wykreować występujący na koncercie muzycy. Aura ta sprawia, że w odczuciu słuchaczy przeobraża się rzeczywistość. Do wnętrza wnika specyficzna światłość. Sublimuje się jakość dźwięku, klarownie brzmią głosy i instrumenty. Inaczej płynie czas, wszystkie szczegóły dają się kontemplować jak w zwolnionym ujęciu filmowym.

Rzecz w tym, że tę magiczną aurę na wieczorze muzyki kameralnej są w stanie wykreować nie tylko sami muzycy. Także ich słuchacze. Myli się bowiem ten, kto sądzi, że są oni tylko biernymi odbiorcami. Są jego współwykonawcami, gdyż ich obecność i sposób słuchania w znacznym stopniu warunkuje to, co czyni na estradzie muzyk. Na to, co głosi on językiem dźwięku oni odpowiadają swego rodzaju pieśnią, co prawda niesłyszalną dla ludzkiego ucha, ale mającą realną moc. Bezdźwięczny śpiew publiczności sprawia, że artyście „rosną skrzydła”  i w swej kreacji wznosi się wtedy na wyżyny w innych warunkach dla niego niedostępne. Grający i słuchający obdarowują się więc nawzajem. Nawzajem udzielają sobie natchnienia. Wspólnie są sprawcami dziejącego się w ich sercach i w ich świadomości misterium piękna.  

Marek Dyżewski

Kierownictwo artystyczne cyklu

informacja prasowa

piątek, 18 października 2024

ARS CAMERALIS - druga edycja cyklu koncertów kameralnych w Oratorium Marianum

Fundacja „Forum Artis“ im. Marka Tracza zaprasza na drugą serię koncertów Ars Cameralis. Drugą serię koncertów Ars Cameralis rozpocznie w tym sezonie (26.10.2024) Aleksandra Kubas-Kruk, która wystąpi z towarzyszeniem Moniki Kruk.


13 października 2023 roku w Oratorium Marianum Uniwersytetu Wrocławskiego wybitny polski skrzypek, Mariusz Patyra w sposób olśniewający grał Sonaty skrzypcowe Johannesa Brahmsa. W ten sposób rozpoczął się cykl koncertów Ars Cameralis, na który zaprosiła miłośników muzyki Fundacja „Forum Artis” im. Marka Tracza.

Muzyka najwyższej próby, muzyka dla wybranych, stanowiąca wyzwanie nie tylko dla jej twórców i wykonawców, ale także dla słuchaczy – tych o wyrafinowanym smaku i szczególnej wrażliwości, którzy są w stanie na jej piękno się otworzyć i nim zachwycić. Czy tego rodzaju muzyka spotka się z zainteresowaniem wrocławskiego środowiska melomanów? Odpowiedzią na to pytanie, przed którym stała organizująca cykl Fundacja, było wypełnione po brzegi Oratorium Marianum, nawet w owym grudniowym koncercie, gdy niespotykana w naszym mieście zawieja śnieżna czyniła niemal niemożliwym przybycie o czasie na koncert.

Na sukces cyklu złożyło się kilka czynników. Specyficzny klimat duchowy jego koncertów, najwyższej próby interpretacje prezentowanych dzieł, magiczna aura którą wraz z muzykami potrafili kreować słuchacze, i wreszcie niecodzienna formuła tych muzycznych wieczorów, wykraczająca poza sztywny rytuał filharmoniczny. Czymś zupełnie wyjątkowym jest tu wszak wieńcząca każdy koncert rozmowa przy kawie słuchaczy i wykonawców. 

PROGRAM I OMÓWIENIE KONCERTÓW

Sobota, 26.10.2024

Oratorium Marianum • godz. 18.00

ALEKSANDRA KUBAS-KRUK – sopran

MONIKA KRUK - fortepian

Aleksandra Kubas-Kruk ukończyła studia wokalne pod kierunkiem prof. Danuty Paziuk-Zipser w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Następnie doskonaliła swe umiejętności w Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu.

Świadectwem jej talentu i wybitnych kompetencji artystycznych są uzyskane przez nią nagrody w międzynarodowych konkursach wokalnych (MKW), które należy tu wymienić: MKW im. Salomei Kruszelnickiej we Lwowie (I nagroda), MKW im. Stanisława Moniuszki w Warszawie (I nagroda i nagroda specjalna), MKW im. Karola Szymanowskiego w Łodzi (I nagroda), MKW w Tuluzie (nagroda specjalna), MKW Toti dal Monte w Treviso (nagroda specjalna), MKW w Malmö (nagroda publiczności).

Od debiutu w  Operze Wrocławskiej w roli Gildy w „Rigoletto” Verdiego kreuje role w dziełach G. Verdiego, G. Donizettiego, W. A. Mozarta, R. Straussa, G. Delibes’a, G. F. Haendla, V. Belliniego, L. Bernsteina, S. Moniuszki i N. Rimskiego-Korsakowa. Występowała na scenach ośmiu teatrów operowych we Włoszech, pięciu teatrów niemieckich (Bonn, Karlsruhe, Bayreuth, Dortmund, Wiesbaden), w Moskwie, Tokio, Wiedniu i Bukareszcie, a także w Teatrze Wielkim w Warszawie.

W repertuarze oratoryjnym, kantatowym i pieśniarskim koncertowała w prestiżowych salach koncertowych Europy (m. in w Moskwie, Berlinie, w Concertgebouw w Amsterdamie, w Mozarteum w Salzburgu i w Filharmonii Narodowej).

W serii jej nagrań płytowych zrealizowanych dla firm DUX, Parnassus Arts Productions, Major Unitel i Accord na szczególną uwagę zasługuje wielokrotnie nagradzana w Europie rejestracja opery Arminio G. F. Haendla oraz ciesząca się znakomitymi recenzjami opera Leonarda Vinci Gismondo, re di Polonia, a także uhonorowana Nagrodą Fryderyk kantata Widma S. Moniuszki.

Wrocławski koncert Aleksandry Kubas-Kruk poświęcony będzie pieśniom F. Chopina, F. Nowowiejskiego, P. Perkowskiego, S. Laksa, R. Straussa i S. Rachmaninowa. Szczególną atrakcją tego koncertu będą niezwykle rzadko wykonywane Mazurki Chopina, których fortepianową wersję słynna śpiewaczka Paulina Viardot przeobraziła w pieśni, i pierwsza, z aprobatą samego kompozytora, je wykonywała. 

Solistce towarzyszyć będzie MONIKA KRUK. Studia (w trzech specjalnościach – fortepian, kameralistyka, coaching wokalny) ukończyła we wrocławskiej Akademii Muzycznej, w której obecnie, uzyskawszy tytuł doktora, pracuje jako pedagog. Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień uzyskanych w polskich i zagranicznych konkursach muzyki kameralnej. Koncertuje ze znakomitymi flecistami z krajów Zachodu, jak również z wokalistami. Aleksandrze Kubas-Kruk towarzyszyła w światowym prawykonaniu pieśni Mieczysława Weinberga oraz w ich płytowym nagraniu, nominowanym do Nagrody Fryderyk w r. 2023.

Niedziela, 10.11.2024

Oratorium Marianum • godz. 18.00

ERLENDIS QUARTET

ERLENDIS QUARTET (założony w roku 2013) to jeden z najbardziej utytułowanych zespołów gitarowych w Europie. O jego randze stanowi dziesięć nagród uzyskanych w międzynarodowych konkursach muzyki kameralnej w Polsce, USA, Niemczech, Włoszech, Austrii, Holandii i Danii.

Zespół wykonał łącznie ponad 300 koncertów w osiemnastu krajach na dwóch kontynentach, goszcząc w najbardziej prestiżowych salach koncertowych wielkich miast. Koncerty kwartetu były rejestrowane i transmitowane w  Stanach Zjednoczonych, Danii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Niemczech, na Węgrzech i w Polsce.

W programie koncertu zabrzmią kompozycje J. S. Bacha, J. Brahmsa, W. A. Mozarta, L. Brouwera, I. J. Paderewskiego oraz G. Bizeta. 

Będą to jednak dzieła nie w ich oryginalnym kształcie brzmieniowym, ale niejako w „nowym wcieleniu”, dzięki przeniesieniu ich na specyficzne „medium dźwiękowe”, jakim jest właśnie kwartet gitar klasycznych. Ów zabieg, dzięki któremu wspomniane dzieła, zyskawszy nowe oblicze, przemawiają innym niż zamierzył twórca językiem dźwiękowym, zwany jest „transkrypcją”. Jej autorami w prezentowanych w niniejszym koncercie kompozycjach są sami muzycy kwartetu ERLENDIS.


Niedziela, 1.12.2024

Oratorium Marianum • godz. 18.00

ZESPÓŁW MUZYKI DAWNEJ J E R Y C H O 

Kierownik artystyczny – BARTOSZ IZBICKI

Zespół Muzyki Dawnej JERYCHO jest polską grupą wokalną, którą w roku 2013 założył muzykolog, organista, kompozytor i dyrygent – Bartosz Izbicki. Wykonując dawne śpiewy polskie i łacińskie z elementami improwizacji polifonicznej, zespół występuje w kraju i za granicą. 

Doświadczeniem, które nadało piętno brzmieniu tego zespołu, były wspólne koncerty i nagrania z Marcelem Pérèsem, światowej miary autorytetem w zakresie teoretycznych podstaw i wykonawstwa chorału gregoriańskiego. 

Nie mający na polskim gruncie analogii śpiew zespołu Jerycho, cechujący się nie tylko specyficzną barwą, żarliwością i duchową głębią, pozwala ukazać w pełni sakralny wymiar wykonywanych przez zespół dzieł.

Na program koncertu złożą się religijne kompozycje dedykowane Najświętszej Maryi Pannie. Pochodzą one ze źródeł pisanych, jak i z żywej tradycji. Koncert ukazuje bogactwo form i różnorodność stylistyczną muzyki średniowiecznej i tradycyjnej. 

Użycie różnorodnego średniowiecznego instrumentarium wydobywa niespodziewane emocje i dodaje blasku wykonywanym dziełom. Żywiołowy śpiew zespołu Jerycho czyni tę muzykę przystępną każdemu słuchaczowi.


Piątek, 24.01.2025

Oratorium Marianum • godz. 18.00

AGNIESZKA REHLIS – MEZZOSOPRAN

KRZYSZTOF MEISINGER – GITARA


AGNIESZKA REHLIS, obok Aleksandry Kurzak i Piotra Beczały, jest dziś najwybitniejszą polską śpiewaczką o światowej sławie.

Studia ukończyła w Akademii Muzycznej we Wrocławiu pod kierunkiem prof. Barbary Ewy Werner. Po okresie pracy w operze Wrocławskiej (1996-2007) rozpoczęła działalność jako artystka niezależna. Przez wiele lat występowała głównie na estradach koncertowych Europy, Izraela, Argentyny i Chin, wykonując ponad osiemdziesiąt dzieł z repertuaru sięgającego od baroku aż po współczesność.

Jednak od wystąpienia w roku 2017 w Teatrze Wielkim w Warszawie w roli Adalgizy w Normie V. Belliniego (obok Edity Gruberowej) nastąpił zasadniczy zwrot i przyspieszenie jej kariery, która rozwija się przede wszystkim w dziedzinie muzyki operowej.

Kreacje jej ról w dziełach G. Verdiego, G. Belliniego, G. Bizeta, P. Czajkowskiego, A. Ponchiellego, H. Berlioza, M. Musorgskiego, P. Czajkowskiego, S. Prokofiewa, R. Wagnera, J.I. Paderewskiego, M. Weinberga, E. Knapika – w najbardziej prestiżowych teatrach operowych i festiwalach Europy, Stanów Zjednoczonych, Bliskiego Wschodu i Australii – spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem krytyki i z podziwem impresariów, dyrygentów i reżyserów. 

Olśniewający sukces odniosła w roku 2021 występując (u boku Piotra Beczały) w roli Azuceny w Trubadurze G. Verdiego w operze w Zurychu. Rok 2022 przyniósł serię jej wspaniałych debiutów m. in. w Teatro di San Carlo w Neapolu, w La Scali, w Londyńskiej Royal Opera House, w Arena di Verona. Ostatni okres (w latach 2023 i 2024) potwierdził te sukcesy, przynosząc kolejne debiuty w teatrach operowych takich ośrodków, jak Amsterdam, Sydney, Tuluza, Salzburg, Dubai w Emiratach Arabskich i Muscat w Amanie.

W najbliższym czasie artystka, znajdująca się dziś u szczytu swej kariery, wystąpi w Berlińskiej Staatsoper, w teatrach operowych Nowego Jorku, Waszyngtonu, na Florenckim Festiwalu Maggio Musicale. Powróci także na wyżej wymienione, cieszące się wielką sławą sceny. 

Agnieszka Rehlis swym występem zwieńczy cykl koncertów Ars Cameralis sezonu 2024-25. Wykonując z towarzyszeniem Krzysztofa Meisingera dzieła takich twórców, jak H. Purcell, I. Albeniz, J. Rodrigo, M. de Falla, F. Chopin, W. Żeleński, B. Marusik, będzie miała okazję zademonstrowania jej kunsztu interpretacyjnego w dziedzinie liryki wokalnej.

KRZYSZTOF MEISINGER jest jednym z najwybitniejszych i najbardziej charyzmatycznych gitarzystów klasycznych. Jego talent krytycy porównują do talentu takich artystów, jak pianista polsko-węgierskiego pochodzenia, Piotr Anderszewski czy hiszpański gitarzysta klasyczny, Pepe Romero. Jego mistrzami są wielcy gitarzyści naszych czasów: Aniello Desiderio i Christopher Parkening.

Koncertuje na całym świecie – od Tokio po Los Angeles i Buenos Aires, grając koncerty w najbardziej renomowanych salach, takich jak Musikverein w Wiedniu, Wigmore Hall w Londynie, Tokyo International Forum, Filharmonia Berlińska czy Théâtre Chatelet w Paryżu.  

Artystami o międzynarodowej renomie, z którymi współpracuje są: Sumi Jo, Agnieszka Rehlis, Alicja Węgorzewska, Iwona Sobotka, Soyoung Yoon, Juanjo Mosalinim i Daniel Stabrawa.

 Posiadając już znaczący dorobek nagraniowy (10 CDs), podpisał 3-letni ekskluzywny kontrakt płytowy z brytyjską wytwórnią CHANDOS. Solowy album nagrany dla tej firmy, zatytułowany „Elogio de la Guitarra” zyskał entuzjastyczne recenzje, a przez portal AllMusic uhonorowany został tytułem „Best of 2021”.

Artysta dyryguje też orkiestrami symfonicznymi oraz zespołami operowymi. Dzięki uzdolnieniom twórczym realizuje własne transkrypcje i aranżacje utworów, przenosząc je z ich oryginalnego medium dźwiękowego na skład instrumentów towarzyszących mu w jego koncertach.

ARS CAMERALIS - kilka słów o ideowych i artystycznych założeniach cyklu

Tytuł niniejszego cyklu koncertów wskazuje na ich repertuarową materię, ale też ich szczególny klimat oraz typ przeżyć, jakich doświadczyć mogą słuchacze. Warto więc zastanowić się, czym jest w istocie Ars Cameralis i na czym polega jej szczególny status w kulturze muzycznej. 

Słusznie mówi się, że muzyka kameralna jest „sztuką dla wybranych”. Bo tylko wykonawcy najwyższej miary potrafią ukazywać piękno jej dzieł. I tylko słuchacze o wyrafinowanym smaku i szczególnej wrażliwości są w stanie na to piękno się otworzyć i nim się zachwycić. 

Wyjątkowym wyzwaniem jest muzyka kameralna przede wszystkim dla jej twórców. Najwięksi z nich szczerze o tym mówili. O wiele trudniej jest skomponować dobry kwartet niż symfonię – przyznawał Krzysztof Penderecki.  

Problemem, z jakim zmagał się Witold Lutosławski, pracując nad Koncertem fortepianowym, były „cienkie faktury” – stosowane w tych fragmentach dzieła, gdzie tylko kilka instrumentów gra jako zespół kameralny. 

Nawet Mozart, tworząc muzykę z niedostępną innym twórcom łatwością, mając w dorobku już setki dzieł, nad sześcioma kwartetami smyczkowymi pracował trzy lata! On –  mistrz – wrócił do roli ucznia. Biorąc za wzór kwartety Józefa Haydna, analizował ich kontrapunkt, grę półtonami, prowadzenie linii melodycznej i zmienność nastrojów. Niczego w całym życiu nie komponował tak długo i z takim wysiłkiem, jak te sześć kwartetów, które poświęcił „ojcu” Haydnowi, z poruszającą dedykacją: Oto powierzam Ci sześciu moich synów. Twoje uznanie dodało mi otuchy.

Henryk Górecki w wywiadzie radiowym wyznał: Całe życie nie pisałem muzyki kameralnej, bo miałem pietra przed kwartetami smyczkowymi. Na szczęście jednak w roku 1985 David Harrington, skrzypek z amerykańskiego zespołu „Kronos Quartet”, poruszony nagraniem III Symfonii, zamówił u Góreckiego utwór na kwartet smyczkowy. Spełnieniem tego zamówienia był Kwartet „Już się zmierzcha”. Kronos, zachwycony tym arcydziełem, poprosił o kolejny kwartet. Gdy i ten powstał (z tytułem „Quasi una fantasia”), Kronos wybłagał kwartet trzeci. I tej prośbie kompozytor uczynił zadość, tworząc kwartet, najbardziej osobisty, o niezwykłej głębi, pod tytułem „Pieśni śpiewają”.

Małe jest piękne. Tę formułę, ukutą przez Ernesta Schumachera w odniesieniu do świata ekonomii, odnieść można do świata muzyki kameralnej. Niewielkie są przecież wnętrza, w których się ją kultywuje, niewielki jest zespół wykonawców i względnie niewielkie jest też grono słuchaczy. Czynniki te sprawiają, że między (bliskimi sobie) grającymi i słuchającymi tworzy się emocjonalna więź, swego rodzaju „komunia”, bliskość serc. 

Świadom znaczenia, jakie tego rodzaju relacje interpersonalne mieć mogą dla odbioru muzyki, Zygmunt Mycielski pisał: „Nie ma w życiu muzycznym przeżycia wspanialszego niż to, gdy arcydzieło muzyki kameralnej rozbrzmiewa pod palcami największych muzyków. Gdy na przykład Vladimir Horowitz, Nathan Milstein i Gregor Piatigorski grają Tria Beethovena, Rachmaninowa i Brahmsa. Albo gdy Henryk Szeryng z Arturem Rubinsteinem gra Sonaty skrzypcowe Beethovena. Albo gdy Artur Rubinstein, w osiemdziesiątym roku życia, w szczycie artystycznej dojrzałości, wspólnie ze słynnym Guarneri Quartet interpretuje Kwartet Fortepianowy op. 25 Brahmsa”. „To najwspanialsze wykonanie utworu kameralnego z fortepianem, jakie w życiu słyszałem” –  przyznał Glenn Gould.

Ars Cameralis. Tytuł ten definiuje więc nie tylko gatunek muzyki, ale też charakterystyczny dla jej koncertów klimat duchowy. A skoro o nim mowa, na myśl przychodzi greckie słowo temenos. W antycznej Grecji zwano tak święty krąg przy świątyni, w którym celebrowano sztuki piękne z należną im godnością i stosownym rytuałem. Anthony Rooley, szef słynnego zespołu muzyki dawnej The Consort of Musicke, w swej książce o sztuce wykonawczej (Performance, 1990) sięgnął po ów grecki termin, ale związał go z aktem publicznego wykonywania muzyki. Nadał mu przez to  nowy sens. Temenos – mówi Rooley – to magiczna aura, którą potrafią niekiedy wykreować występujący na koncercie muzycy. Aura ta sprawia, że w odczuciu słuchaczy przeobraża się rzeczywistość. Do wnętrza wnika specyficzna światłość. Sublimuje się jakość dźwięku, klarownie brzmią głosy i instrumenty. Inaczej płynie czas, wszystkie szczegóły dają się kontemplować jak w zwolnionym ujęciu filmowym.

Rzecz w tym, że tę magiczną aurę na wieczorze muzyki kameralnej są w stanie wykreować nie tylko sami muzycy. Także ich słuchacze. Myli się bowiem ten, kto sądzi, że są oni tylko biernymi odbiorcami. Są jego współwykonawcami, gdyż ich obecność i sposób słuchania w znacznym stopniu warunkuje to, co czyni na estradzie muzyk. Na to, co głosi on językiem dźwięku oni odpowiadają swego rodzaju pieśnią, co prawda niesłyszalną dla ludzkiego ucha, ale mającą realną moc. Bezdźwięczny śpiew publiczności sprawia, że artyście „rosną skrzydła”  i w swej kreacji wznosi się wtedy na wyżyny w innych warunkach dla niego niedostępne. Grający i słuchający obdarowują się więc nawzajem. Nawzajem udzielają sobie natchnienia. Wspólnie są sprawcami dziejącego się w ich sercach i w ich świadomości misterium piękna.  

Marek Dyżewski

Kierownictwo artystyczne cyklu


Marek Dyżewski jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej, w której kształcił się pod kierunkiem prof. Barbary Hesse-Bukowskiej. Studiował również historię sztuki na uniwersytetach we Wrocławiu i Wiedniu oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbył też staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli.

W radiu i telewizji komentował odbywające się w Polsce międzynarodowe imprezy muzyczne: Festiwal Oratoryjno-Kantatowy Wratislawia Cantans, Konkurs Dyrygencki im. Grzegorza Fitelberga, Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego i Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina.

Prowadził wykłady na wszystkich polskich uczelniach muzycznych, a także w: Berlinie, Bonn, Hamburgu, Norymberdze, Brukseli, Paryżu, Nicei, Santk Petersburgu, Wiedniu i Waszyngtonie. Jest wykładowcą Podyplomowych Studiów Chórmistrzostwa w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

W latach 1990-1994 był rektorem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Uczelnia ta zawdzięcza mu wybudowanie nowej, okazałej siedziby, wzmocnienie kadry profesorskiej, powołanie do życia nowych specjalności, wzbogacenie instrumentarium oraz rozwinięcie kontaktów międzynarodowych.

informacja prasowa

niedziela, 28 kwietnia 2024

59. Międzynarodowy Festiwal Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju

Już w czerwcu kolejna (pięćdziesiąta dziewiąta!) odsłona Międzynarodowego Festiwalu Henryka Wieniawskiego w Szczawnie-Zdroju! Festiwal hołduje tradycji związanej z pobytem i koncertowaniem w Szczawnie-Zdroju, Henryka Wieniawskiego, jednego z najwybitniejszych polskich skrzypków i kompozytorów.

Orkiestra Filharmonii Sudeckiej, fot. Michał Mazurkiewicz

IDEA FESTIWALU

Festiwal Henryka Wieniawskiego hołduje tradycji związanej z pobytem i koncertowaniem w Szczawnie-Zdroju, Henryka Wieniawskiego, jednego z najwybitniejszych polskich skrzypków i kompozytorów . Obok przybliżania i promowania na koncertach twórczości Kompozytora, Festiwal poszerza horyzonty i sięga również po dorobek artystyczny brata Henryka – Józefa Wieniawskiego, a także córki Ireny Wieniawskiej (Poldowski). Na Festiwalu wykonywane są również dzieła kompozytorów współczesnych Wieniawskiemu, w tym, przede wszystkim twórców polskich, także z późniejszych lat i pierwszej połowy XX wieku. W ten sposób właśnie Festiwal przybliża słuchaczom i melomanom literaturę skrzypcową polskich i europejskich kompozytorów.

Zadaniem Festiwalu Wieniawskiego jest również promocja i prezentacja wiolonistyki polskiej i zagranicznej. Stąd na koncertach pojawiają się znani, wybitni skrzypkowie, ale także młodzi artyści, rozpoczynający dopiero swoją karierę, często będący laureatami prestiżowych konkursów skrzypcowych.

Organizatorzy Festiwalu co roku zapraszają mieszkańców, kuracjuszy i gości podwałbrzyskiego Szczawna do udziału w wyjątkowych koncertach, na które wstęp jest bezpłatny. Dzięki temu to unikatowe w skali regionu wydarzenie kulturalne stanowi doskonałą możliwość promocji muzyki klasycznej wśród odbiorców, którzy nie mają częstego kontaktu z tym rodzajem sztuki.

Zapraszamy na tegoroczną edycję Festiwalu, który odbędzie się w terminie  13-16 czerwca oraz 15 sierpnia 2024 r.!

PROGRAM FESTIWALU:

13 czerwca (czwartek), godz. 18:30 (Deptak spacerowy przy Teatrze Zdrojowym)

Uroczyste złożenie kwiatów pod tablicą pamiątkową Henryka Wieniawskiego

13 czerwca (czwartek), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)

Koncert Inauguracyjny

Paul Huang – skrzypce (instrument “ex-Wieniawski” Guarneri del Gesù 1742)

Antoni Wit – dyrygent

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej

Prowadzenie koncertu – Krystyna Swoboda


Program:

Johannes Brahms

Koncert skrzypcowy D-dur op.77

Felix Mendelssohn-Bartholdy

Sen nocy letniej


14 czerwca (piątek), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)

Koncert Kameralny

Bartosz Bryła – skrzypce

Andrzej Tatarski – fortepian

Prowadzenie koncertu – Izabella Starzec


Program:

Henryk Wieniawski – Józef Wieniawski

Allegro de la Sonate g-moll op. 2 na skrzypce i fortepian


Henryk Wieniawski opr. Józef Wieniawski

Souvenir de Posen. Mazourka Charactéristique op. 3l

Chanson polonaise z cyklu Deux Mazourkas de Salon op. 12

Kujawiak. Mazourka favorit


Henryk Wieniawski (1835-1880)

Legenda op. 17

Obertas op. 19 nr 1


p r z e r w a


Józef Wieniawski (1837-1912)

Sonata d-moll op. 24 na fortepian i skrzypce

Largamento. Allegro moderato

Andante religioso

Scherzo. Allegro molto vivace e giocoso

Finale. Allegro appasionato ma non troppo


15 czerwca (sobota), godz. 15:00 (Sala kameralna, Teatr Zdrojowy)

Wykład Marka Dyżewskiego pt. „BLASKI I CIENIE WIRTUOZOSTWA”


15 czerwca (sobota), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)

Koncert Kameralny

Piotr Gładki – skrzypce

Joanna Steczek – fortepian

Kwintet Smyczkowy GIOCO w składzie: Agnieszka Skomorowska, Anna Król, Joanna Botor, Jerzy Szkopek, Paweł Łamik

Prowadzenie koncertu – Izabella Starzec


Program:


Henryk Wieniawski – Romance z II z Koncertu Skrzypcowego  d-moll op.22

Jacob Gade – Tango Jalousie

John Williams –  Marsz z filmu „Gwiezdne Wojny”

Eric Serra – I Plava Lagunas Song z filmu „Piąty Element”

Krzysztof Komeda –  kołysanka z filmu „Dziecko Rosemary”

Nicolo Paganini / David  Garrett  –  Lo Ti Penso Amore z filmu „Uczeń Diabła”

John Williams – „Lista Schindlera”

Michał Lorenc – Ave Maria

Astor Piazzola –Tanti Anni Prima

Thomas Newman –  Tango z filmu „Zapach Kobiety”

Henryk Wieniawski – Kujawiak a-moll

Julies Massanet – Medytacja z opery „Thais”

Fryderyk Chopin – Nokturn cis- moll

Jerry Bock / John Williams – Fantazja i kadencja z filmu „Skrzypek na dachu”


ARTYŚCI:


Piotr Bogusław Gładki – skrzypce

w towarzystwie VIVA MUSICA STRING QUARTET, w składzie:

Anita Koźlak – skrzypce

Małgorzata Kosendiak – skrzypce

Aleksandra Zych  – altówka

Sylwia Matuszyńska – wiolonczela

Mateusz Lasatowicz – fortepian


oraz


GOŚĆ SPECJALNY

Słowo o muzyce: Iwona Strzelewicz-Ziemiańska

_________________________________________________________________________


16 czerwca (niedziela), godz. 19:00 (Teatr Zdrojowy)


Koncert Finałowy

Meruert Karmenova – skrzypce, Laureatka II Nagrody 16. Międzynarodowego Konkursu skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego

Przemysław Neumann – dyrygent

Orkiestra Filharmonii Opolskiej

Prowadzenie koncertu: Marek Dyżewski


Program:


Ludwig van Beethoven –  Uwertura do baletu „Twory Prometeusza” op. 43

Henryk Wieniawski – II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22

Ludwig van Beethoven IV symfonia B-dur op. 60

_________________________________________________________________________


15 sierpnia (czwartek), godz. 19:00 (Hala Spacerowa w Parku Zdrojowym)

Koncert w rocznicę występu Henryka Wieniawskiego w Szczawnie – Zdroju

Wieniawski Kwartet:

Jarosław Żołnierczyk – I skrzypce

Mirosław Bocek – II skrzypce

Leszek Bałaban – altówka

Maciej Mazurek – wiolonczela

W repertuarze utwory od klasycyzmu po muzykę współczesną, zarówno z literatury polskiej jak i światowej w tym utwory Henryka Wieniawskiego.

informacja prasowa

czwartek, 18 kwietnia 2024

XXXIII Festiwal „Maj z Muzyką Dawną” /zapowiedź, program/

Międzynarodowy Festiwal „Maj z Muzyką Dawną” to jedyne wydarzenie kulturalne w zachodniej Polsce, którego głównym celem jest promocja muzyki dawnej – od średniowiecza do baroku – wykonywanej według oryginalnych tabulatur i partytur na oryginalnych, bądź na kopiach instrumentów pochodzących z epoki. 

Festiwal, podczas którego prezentują się zarówno profesjonalni artyści z Polski i zagranicy, jak i zespoły dziecięco-młodzieżowe, organizowany jest z powodzeniem nieprzerwanie od 1992 r. Koncerty odbywają się w miejscach związanych kulturowo z wykonywaną muzyką, dzięki czemu melomani mają możliwość odkrywania piękna dawnych kompozycji w przestrzeniach z epoki oraz przeżycia swoistej podróży w czasie.

Festiwal „Maj z Muzyką Dawną” jest ważnym przedsięwzięciem w kontekście kultury całego regionu dolnośląskiego, otwartym dla szerokiego grona odbiorców. Koncerty odbywają się nie tylko w różnych miejscowościach na Dolnym Śląsku, ale również w sposób szczególny promują lokalnych artystów oraz prawdziwe perły regionalnej architektury. Serdecznie zapraszamy na tegoroczną edycję tego muzycznego święta!

PROGRAM XXIII MIĘDZYNARODOWEGO FESTIWALU „MAJ Z MUZKĄ DAWNĄ”


4-12 maja 2024 Wrocław

————————————-

4 maja (sobota), godz. 21:00, kościół św. Macieja, Wrocław

Spektakl pt. „Na żywot Angelusa Silesiusa Boskim światłem od narodzin po kres wypełniony”.

Scenariusz, wykonanie i reżyseria: Włodzimierz Galicki (Łódź). Na podstawie książki Roberta Gawłowskiego „Boskie światło”, Akwedukt, Wrocław 2024.

Oprawa muzyczna na żywo: Joachim Mencel – lira korbowa (Kraków).

Spektakl z okazji 400-lecia urodzin wielkiego poety i mistyka Angelusa Silesiusa, przygotowany przez Włodzimierza Galickiego na podstawie książki Roberta Gawłowskiego pt. Boskie światło wydanej w roku 2024 przez Oficynę Klubu Muzyki i Literatury we Wrocławiu AKWEDUKT z muzyką Joachima Mencla na lirę korbową.

Jest to opowieść o okolicznościach życiowych i duchowych Anioła Ślązaka, prowadzących go w kierunku tytułowego „boskiego światła”. Akcja liryczna prezentowanych wierszy rozgrywa się w miejscach związanych z jego biografią.

Angelus Silesius zmarł w roku 1677 i został pochowany w pobliżu obecnego kościoła p.w. św. Macieja, gdzie 4 maja 2024 r. o godz. 21.00 zostanie przypomniany wrocławskiej publiczności.

Przed spektaklem w Centralnym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego „Maciejówka”, przy kościele św. Macieja we Wrocławiu, o godz. 19.30, odbędzie się spotkanie autorskie Roberta Gawłowskiego połączone z prezentacją książki „Boskie światło” – prowadzenie ks. dr Mieczysław Maliński.

———————————————————————————————-

6 maja (poniedziałek), 17:00, Muzeum Militariów (Arsenał), Wrocław

„Pieśń o Rolandzie. Seans epicki”

w przekładzie i wykonaniu Jacka Kowalskiego

Bartosz Patryk Rzyman – ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie koncertującej organów. Uczestniczył również w mistrzowskich kursach interpretacji organowej w Polsce i Niemczech, korzystając ze wskazówek m.in. prof. Gerharda Weinbergera, Prof.Dr. Christophera Krummachera. Bartosz Patryk Rzyman dużo koncertuje w Polsce i w Europie. Wykonał już ponad 500 koncertów, w tym na wielu Festiwalach Muzyki Organowej, m.in. w kraju, w Częstochowie na Jasnej Górze, w Warszawie, Łodzi, Wrocławiu, Kazimierzu, Sandomierzu, Lublinie, Łańcucie, Jędrzejowie, Jaworznie – Długoszynie i wielu innych. Artysta ma w swoim dorobku nagrania radiowe, telewizyjne i płytowe, m.in. płyta wyróżniona przez warszawskich krytyków muzycznych „Maria Sawa Organ Works V” wydana w 2011 roku w Acte Prealable,  płyta „Przez wszystko do mnie przemawiałeś Panie”, wydana w 2018 roku, czy płyta nagrana na organach znakomitej polskiej firmy Zych „Magnifique Croisiere” wydana w 2019 roku przez wytwórnie Paweł Ożga Classical Sound  otrzymały również bardzo pozytywne opinie. Bartosz Patryk Rzyman ceniony jest za interpretacje współczesnej muzyki organowej. Wielu kompozytorów dedykuje mu swoje utwory, m.in. prof. Leszek Wisłocki, Konstancja Kochaniec, Tomislav Ante Vodacović czy amerykański kompozytor Carson Cooman. Artysta dokonał wielu prawykonań dzieł wybitnego polskiego kompozytora Mariana Sawy i posiada w repertuarze 130 utworów tego twórcy. Bartosz Patryk Rzyman został uhonorowany wyróżnieniami za swoje muzyczne dokonania na niwie kultury chrześcijańskiej. Pozytywny stosunek krytyków sztuki muzycznej do dorobku Bartosza Patryka Rzymana znajduje wyraz – w przytoczonej opinii: „Tego pewnego siebie , charyzmatycznego i bezkompromisowego artystę miałem przyjemność posłuchać dwukrotnie na żywo. Pierwszy raz na Clarus Mons w Częstochowie (2013), drugi – w Rzymskokatolickiej Parafii św. Michała Archanioła w Michałkowicach (2015)….. Trzy wymienione wyżej cechy określają przede wszystkim wysoki stopień dojrzałości artystycznej organisty. A tej nie można odmówić pełnym finezji i polotu wypowiedziom muzycznym z jego (…) albumu „Przez wszystko do mnie przemawiałeś Panie!” (Tomasz Ostafiński, Katowice,2018).W latach 2020/2021 Bartosz Patryk Rzyman był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Artysta jest członkiem honorowym warszawskiego Towarzystwa im. Mariana Sawy. W styczniu 2023 roku został nominowany przez Gazetę Wrocławską na Osobowość Roku 2022 w dziedzinie Kultura, za promowanie współczesnej muzyki organowej w Polsce i za granicą.


———————————————————————————————-

10 maja (piątek), godz. 18:00, Oratorium Marianum, Wrocław

Koncert „Powietrze i anioły – Henry Purcell i John Donne”

Joanna Klisowska-  sopran

Marcin Piejaś – wykonanie wierszy

Maciej Kończak – teorba

Radosław Dembiński -viola da gamba

Prowadzenie koncertu – Izabela Starzec


Program:


HENRY PURCELL (1659-1695)

„Music for a While”

JOHN DONNE ( 1572-1631)

„Powietrze i anioły (Air and Angels)”

ADRIAN LE ROY (1520-1598)

„Allemande, Branle simple”

JOHN DONNE ( 1572-1631)

Wykład o cieniu (A lecture upon the shadow)

HENRY PURCELL (1659-1695)

„If Music Be the Food of Love”

„On the Brow of Richmond Hill”

GIOVANNI PAOLO FOSCARINI (1600-1647)

„Pavaniglia con parti variate e Capriccio”

JOHN DONNE ( 1572-1631)

„W miłości nieskończoność ( Lovers’ Infiniteness)”

HENRY PURCELL (1659-1695)

„Sweeter Than Roses”

„The Cares of Lovers”

ANONIM ( pierwsza połowa XVIII wieku)*

„Ouverture”

JOHN DONNE ( 1572-1631)

„Relikwia (The Relic)”

HENRY PURCELL (1659-1695)

„Fairest Isle”

„Here the Deities Approve”

ANONIM ( pierwsza połowa XVIII wieku)*

Allemande, Courante

JOHN DONNE ( 1572-1631)

Sonet X (Holy Sonnet X)

HENRY PURCELL (1659-1695)

„An Evening Hymn”

————————————————————————–

*utwory pocho9dzą ze w Królewskiej Bibliotece w Kopenhadze

Utwory Purcella i poezje recytowane Johna Donne’a. Jest to niezwykle sugestywny, świecki program, a czytane piękne poezje Donne’a  w języku polskim pomagają publiczności zanurzyć się w klimacie XVII wiecznej Anglii.


Joanna Klisowska – sopran koloraturowy

Artystka urodziła się we Wrocławiu i tu podjęła edukację muzyczną jako skrzypaczka, a potem studia wokalne w Akademii Muzycznej w klasie Prof. B. E. Werner. Joanna Klisowska ukończyła następnie kurs śpiewu barokowego pod kierunkiem C. Ansermet (Mediolan) oraz dwuletnie studia podyplomowe z wyróżnieniem w Musikhochschule Trossingen na wydziale muzyki dawnej  kształcąc się pod kierunkiem Ch. Hilza i M. K. Kiehr. Sopranistka pracowała również pod kierunkiem znanej polskiej spiewaczki Jolanty Żmurko, a także uczestniczyła w licznych kursach wykonastwa muzyki baroku prowadzonych przez m.in: G. Banditelli, P.Kooija, B. Schlick, J.Christensena, K. Widmera,  S. Prine, L. Brunmayr-Tutz i innych. Joanna Klisowska specjalizuje się w wykonawstwie muzyki Baroku i Klasycyzmu niemniej jednak posiada szeroki wachlarz repertuarowy, a szczególnym zainteresowaniem darzy muzykę sakralną. Artystka prowadzi ożywioną działalność koncertową współpracując m.in z C. Astronio, G. Capuano, M. Creedem , A. Duczmal, P. Heras- Casado, B. Kuijkenem, L. Ghielmim, V.Luksem,  P. Nemethem, P. Neumannem, M. Schuldt-Jensenem, M. Toporowskim, Ch. Toetem, R. Vettorim oraz z zespołami: Altber Ensemble, Accademia della Arcadia, Artsemble, Bozen Baroque Ensemble,  Camerata Artemisia Gentileschi, Il Canto di Orfeo ,Collegium 1704, Divina Armonia , Immortal Bach Ensemble, L’ensemble Sezione Aurea, SWR Vocal Ensemble, La Barocca.

Sopranistka występowała m.in. na festiwalach takich jak:  Lucerne Festival, Utrecht Early Music Festival, Festival Ambronay, Rheingau Musik Festival , Wratislavia Cantans, MiTo, Settimane Barocche, Musica e Poesia a S. Maurizio , Festival Hendlowski , Festival Anima Mea, Festival Internazionale di Danza e di Musica Antica , Festival di Musica Barocca di Rovigno, Festival Mozart , Settembre in Musica , Musica Antiqua , Forum Musicum , Maj z Muzyką Dawną,  Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej i Kameralnej , Musica Elettronica Nuova i inne. Pracowala m.in z reżyserami takimi jak Simon McBurney i Philipp Harnoncourt. Koncertuje w calej Europie. Prowadzi również działalność pedagogiczną i kursy mistrzowskie.

W jej dorobku płytowym znajduje się Oratorium Musicum „Der Mensch ein Gottesmörder” L. Mozarta pod kierunkiem Claudio Astronio nagrane dla Amadeus z Bolzano Baroque Ensemble, motety F. A. Bonportiego dla austriackiej wytwórni ORF z zespołem Ricreation d’Arcadia pod kierunkiem Takashiego Watanabe , Responsoria J.D.Zelenki z Collegium 1704 i Vaclavem Luksem , Close thine eyes – Henry’ego Purcella na sopran i bas z udziałem Petera Kooija dla Stradivarius ,   M. Castelnuovo – Tedesco – The Divan of Moses Ibn-Ezra na sopran i gitarę z udziałem gitarzysty Giulio Tampaliniego oraz  Music for cello. Two songs z Andrea Noferinim i Roberto Plano z utworami Alfredo Piattiego dla  Brilliant Classics , a także Vertigo  dla Da Vinci Edition z muzyką Marco Nodariego, Ikone ( CD & DVD) Nicoli Segatty dla Egea Music Records z udziałem Giovanniego Sollimy oraz CD Chamber Music for Soprano, Clarinette and Piano Louisa Spohra dla Brilliant Classics.

Obecnie Artystka przygotowuje się do płyty zawierającej motety Bonawentury Furlanetta z organistką Paolą Talamini na historycznych organach Basilica di Santa Maria della Salute w Wenecji.


———————————————————————————————-


12 maja (niedziela), godz. 16:00, Klub Muzyki i Literatury, Wrocław

Marek Dyżewski – wykład muzykologiczny pt. „MUZYCZNE SKARBY ŚWIĘTEJ GÓRY W GOSTYNIU”

MAREK DYŻEWSKI –  jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Studiował również historię sztuki na uniwersytetach we Wrocławiu, w Wiedniu i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbył też staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli, Wrocławiu, w Wiedniu i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbył też staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli.

Zarówno na antenie telewizyjnej, jak i radiowej komentował największe odbywające się w Polsce międzynarodowe imprezy muzyczne: Międzynarodowy Festiwal Oratoryjno-Kantatowy Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego i Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. Prowadził wykłady we wszystkich polskich uczelniach muzycznych, na kilku uniwersytetach oraz na towarzyszących ważnym wydarzeniom muzycznym seminariach, konferencjach i warsztatach. Gościnnie wykładał też w Bonn, Norymberdze, Hamburgu, Berlinie, Gandawie, Brukseli, Sankt Petersburgu, Nicei, Paryżu, Wiedniu i Waszyngtonie. W latach 1990– 1994 był rektorem wrocławskiej Akademii Muzycznej. Uczelnia ta zawdzięcza mu wybudowanie nowej, okazałej siedziby, wzmocnienie kadry profesorskiej, powołanie do życia nowych specjalności, wzbogacenie instrumentarium oraz rozwinięcie kontaktów międzynarodowych. Za wybitne dokonania w dziedzinie kultury otrzymał Nagrodę im. Św. Brata Alberta.

19 maja – 2 czerwca 2024 Dolny Śląsk

—————————————————–

19 maja (środa), godz. 19:00, Kościół Pokoju w Świdnicy

Koncert Wrocław Baroque Ensemble pt. Veni ad me


Wykonawcy:

Andrzej Kosendiak – dyrygent

Wrocław Baroque Ensemble:

Aleksandra Turalska, Aldona Bartnik, Dagmara Dobrowolska, Anna Zawisza– soprany

Daniel Elgersma, Piotr Olech – kontratenory

Florian Cramer, Michiel Haspeslagh– tenory

Jaromír Nosek, Volodymyr Andrushchak– basy

Zbigniew Pilch, Mikołaj Zgółka – skrzypce

Julia Karpeta – viola da gamba

Krzysztof Karpeta – wiolonczela

Łukasz Macioszek – kontrabas

Přemysl Vacek – teorba

Marta Niedźwiecka – pozytyw, organy


Program:

A. Pärt –Veni creator; Veni Sancte Spiritus z „Berliner Messe”

G.F. Händel – Nisi Dominus HWV 238, Dixit Dominus HWV 232


Wrocław Baroque Ensemble

Zespół specjalizuje się w wykonawstwie historycznym, koncentrując się na odkrywaniu mało znanego repertuaru z Europy Środkowej. Wykonuje przede wszystkim muzykę polskiego renesansu i baroku, od kompozycji kameralnych po dzieła oratoryjne i kantatowe. Wrocław Baroque Ensemble został założony w 2012 r. przez Andrzeja Kosendiaka i od początku funkcjonuje pod jego artystycznym kierownictwem, a obecnie jest jednym z zespołów działających przy Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Jego trzon tworzą wybitni instrumentaliści i śpiewacy z krajów europejskich (Polski, Czech, Holandii i Niemiec).

Zespół może pochwalić się bogatym katalogiem nagrań, który obejmuje serię albumów poświęconych twórczości kompozytorów polskiego baroku – Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego, Bartłomieja Pękiela, Marcina Mielczewskiego, Stanisława Sylwestra Szarzyńskiego, Mikołaja Zieleńskiego i Jacka Różyckiego (CD Accord).

Zespół gościł na znaczących międzynarodowych festiwalach, takich jak Wratislavia Cantans, Lato Ochrydzkie, Emilia Romagna Festival, Usedomer Musikfestival czy Festival Ljubljana oraz występował w wielu miastach Polski.


Andrzej Kosendiak

Dyrektor Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu, dyrygent i pedagog, jeden z najaktywniejszych muzyków i organizatorów życia muzycznego w Polsce. Jest absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2013 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 2021 – tytuł profesora i obecnie pracuje na swojej macierzystej uczelni. W 2005 r. został dyrektorem Filharmonii Wrocławskiej oraz Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans  i doprowadził do zmiany oblicza obydwu tych instytucji oraz do przekształcenia ich w Narodowe Forum Muzyki. Otwarcie nowej siedziby Narodowego Forum Muzyki, która powstała dzięki jego inicjatywie i staraniom, zostało uhonorowane nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej 2016 w kategorii „Wydarzenie Roku”. Jako dyrektor NFM powołał do życia nowe zespoły artystyczne, m.in. Chór NFM, Wrocławską Orkiestrę Barokową i Chór Chłopięcy NFM, zainicjował również Leo Festiwal. Ponadto był jednym ze współtwórców miesięcznika „Muzyka w Mieście”, wydawanego przez NFM w latach 2012–18.

Szczególnym zainteresowaniem dyrygenta cieszy się muzyka dawna. W 1985 r. założył zespół Collegio di Musica Sacra, a w 2013 – Wrocław Baroque Ensemble, którego jest kierownikiem artystycznym.

Andrzej Kosendiak regularnie dyryguje zespołami NFM oraz orkiestrami z Polski i świata. Występował w wielu krajach Europy, USA (m.in. współpracował z University of North Carolina, Chapel Hill) i w Chinach. Wśród wielu nagród i wyróżnień artysty znajdują się m.in.: Nagroda Prezydenta Wrocławia (2016), Dolnośląski Klucz Sukcesu w kategorii „Największa osobowość w promocji regionu” (2016), nagrody Radia Wrocław Kultura – Emocje w kategoriach „Osobowość sezonu kulturalnego” (2017) i „Muzyka klasyczna” (2018), Austriacki Krzyż Honorowy I Klasy za Zasługi w Nauce i Sztuce (2018), Diament Wrocławia (2018), Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2018) i Złota Odznaka Honorowa Wrocławia „Wrocław z wdzięcznością – Wrocław grato animo” (2020).


—————————————————————————–

1 czerwca (sobota), godz. 19:00, Zamek na Skale w Trzebieszowicach

Koncert pt. „Europa all Antico”


W wykonaniu Zespołu Muzyki Dawnej CAPELLA ALL’ANTICO


Cisło Natalia –rebek tenorowy

Gancarz Aleksandra- fidel

Hereta Kamila –flety proste, cornamuse

Horoszkiewicz Katarzyna –fidel, rebek sopranowy

Młynarczyk Lena – bębny

Pomaniec Alicja – flety proste

Walczak Weronika – flety proste, cornamuse

Zięba Karolina – rebek basowy

Zygmunt Dominika – gitern, gitara mauretańska

Katarzyna Fedorczuk – flety proste, cornamuse


Program:

1. „Chorea Polonica” – Diomedes Cato – Włochy, Polska, XVI w.

Tabulatura lutniowa, opracowanie  4gł.– Agnieszka Obst-Chwała 

opracowanie muzyczne Tomasz Dobrzański


gra Klub Świętego Ludwika w składzie:

Jacek Kowalski – śpiew, lira średniowieczna

Tomasz Dobrzański – flety, szałamaje, giterna, mandora

Agnieszka Obst-Chwała – fidel, bęben

„Pieśń o Rolandzie” jest arcydziełem. W Polsce znamy je głównie dzięki arcydzielnemu przekładowi Tadeusza Żeleńskiego (Boya), który wszedł na listę szkolnych lektur. Jest to przekład prozą. Żeby jednak w pełni docenić artyzm tej niezwykłej epopei, trzeba ją na żywo usłyszeć i zrozumieć – czyli dysponować polskim przekładem zdatnym do śpiewu i pomysłem na to, jak go zaśpiewać. Tego właśnie zadania postanowił się podjąć Jacek Kowalski, w czym dopomogli mu przyjaciele z Klubu Świętego Ludwika: Tomasz Dobrzański i Agnieszka Obst-Chwała.


Jacek Kowalski

Pieśniarz, Sarmata, historyk sztuki, miłośnik poezji staropolskiej i tłumacz poezji starofrancuskiej. Śpiewa piosenki własne o dawnych czasach i własne przekłady piosenek z dawnych czasów. Występuje z zespołami: Monogramista JK (instrumentarium klasyczne) i Klub Świętego Ludwika (instrumentarium dawne). Wydał kilkadziesiąt książek, płyt, publikacji popularnych i naukowych związanych z kulturą, sztuką i literaturą dawnej Polski i starej, dobrej Francji. Zob.

Agnieszka Obst–Chwała

Skrzypaczka i fidelistka, założycielka i kierownik artystyczny zespołu Muzyki Dawnej Sabionetta, działającego od 2004 r. Od 1989 r. związana z Zamojskim Zespołem Muzyki Dawnej Capella all’ Antico. Współpracuje z wieloma zespołami Muzyki Dawnej: Ars Cantus, Dekameron, La Tempesta, Ars Nova, Il Tempo, Klub św. Ludwika, Alta, Zespół Instrumentów Dawnych Narol Baroque oraz z zespołami tańca dawnego. Występuje również z zespołami folklorystycznymi i folkowymi, m.in. z zespołem Swoją Drogą i ZPiT „Zamojszczyzna”. Nagrała wiele płyt z muzyką dawną, folkową oraz muzyką pisaną do przedstawień teatralnych. Jest jednym z założycieli i członkiem zarządu Koła Muzyki Dawnej, działającego od 2010 r. przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków w Warszawie.

Tomasz Dobrzański

Muzyk grający na dawnych i współczesnych instrumentach dętych i strunowych, współczesnych i historycznych. Kieruje wrocławskim zespołem Ars Cantus, który przygotował liczne nagrania nieznanej muzyki wrocławskiej i śląskiej. Występuje też jako solista. Autor i współtwórca licznych nagrań i publikacji oraz muzycznych opracowań spektakli tanecznych i teatralnych. Dyrektor artystyczny wrocławskiego Festiwalu Muzyki Dawnej Forum Musicum. Dydaktyk i popularyzator muzyki dawnej. Budowniczy danych instrumentów.

———————————————————————————————-

9 maja (czwartek) godz. 19:00, Katedra św. Marii Magdaleny, ul. Szewska, Wrocław

Recital organowy pt. „Mistrzowie młodego Johanna Sebastiana Bacha”


Bartosz Patryk Rzyman – organy

Prowadzenie koncertu – Izabela Starzec


Program:

Georg Böhm (1661-1733) – Suite in c

Allemande

Courante

Sarabande

Gigue

Georg Böhm (1661-1733) – Suite in F

Allemande

Courante

Sarabande

dDoublegigue

Georg Böhm (1661-1733) – Partita über die Arie „Jesu du bist allzu schöne”

Johann Sebastian Bach (1685-1750) – „Aus Orgelbüchlein”

„Nun komm der Heiden Heiland” BWV 599

„Christ lag in Todesbanden” BWV 625

Johann Pachelbel (1653-1706) – Ciacona in f

2. „Madre de Deus” – Alfons X el Sabio – „Cantigas de Sancta Maria”– Hiszpania, XIII w

3. „Abrisme cara de rosa”– Anonim– pieśń sefardyjska XIII w.

Melodia tradycyjna z Kataru – Anonim – pieśń

4. „Chanconetta tedesca” – Anonim, Włochy XIV w.

5. “Gelosia” (Zazdrość) – Anonim, Włochy XIV w.

6. “Ecco la primavera” – Francesco Landini, Włochy XIV w.

7. „Ciaramella me dolce” – Antonio Zacara da Teramo, Włochy XV w.

8. „Saltarello”- Anonim, Włochy XV w.

9 „Chrystus zmartwychwstał jest”- Anonim, Polska XVw.

10. „Presulis eminentiam” – Petrus Wilhelmi de Grudencz, Polska XV w.

11. “Sententia” – Agnieszka Obst, 2007 r.

12. „Ma Julietta Dama” – Anonim, Hiszpania XVw.

13. a) „Branle de Bourgoingne” – Petrus Phalesius

Z tabulatury lutniowej “Thesaurus Musicus”

Transkrypcja i instrumentacja – Agnieszka Obst – Chwała

b) „Branle Gay II” – Pierre Francisque Caroubel

c) „Branle de Bourgoingne ( 2)” – Anonim, XVI w.

14. “La Gatta en Italien” (Kotka) Pierre Attaignant– Basse dance XVI w.

15. „Hajducki”- Mikołaj z Krakowa, XVI w.

16. „Gavote”- Thoinot Arbeau, Francja XVI w.


Zespół Muzyki Dawnej CAPELLA ALL’ANTICO jest młodzieżowym zespołem instrumentalnym, wykonującym utwory kompozytorów europejskich epoki średniowiecza i renesansu. Repertuar zespołu jest bardzo obszerny. Począwszy od średniowiecznych Cantigas de Santa Maria, przez muzykę włoskiego Trecento i francuskiej Ars Nova, skomplikowane rytmicznie utwory Ars Subtilior, po renesansowe tańce i kancjonały.

Kompozycje te wykonywane są na kopiach instrumentów historycznych. Większość używanych przez zespół instrumentów strunowych: fidele, rebeki, gitern, wykonał jego założyciel i długoletni kierownik artystyczny Krzysztof Obst. Obecnie kierownikiem artystycznym zespołu jest Anna Cichoń – Hereta. Z zespołem także współpracuje w zakresie konsultacji historyczno-merytorycznej Agnieszka Obst – Chwała.

„Capella all’Antico” działa od 1983 r. przy Zamojskim Domu Kultury. W 40 – letnim dorobku artystycznym zespół posiada główne nagrody większości odbywających się w Polsce konkursów muzycznych promujących muzykę dawną, przede wszystkim Ogólnopolskiego Festiwalu „SCHOLA CANTORUM” w Kaliszu. Zespół rekrutuje się spośród uzdolnionych muzycznie uczennic zamojskich szkół podstawowych i liceów. W aktualnym składzie pracuje od ok. 2016 r. i  ma już na swoim koncie ważne sukcesy: trzykrotny udział w Festiwalu Zespołów Muzyki Dawnej SCHOLA CANTORUM uwieńczony zdobyciem brązowej w 2018 r. i złotej „Harfy Eola” w 2020 w i 2022 roku, a także nagrodę Grand Prix XVII Międzynarodowego Festiwalu Kultury Dawnej w Malborku w roku 2019.


Ostatni udział zespołu w 42 Międzynarodowym Festiwalu Schola Cantorum w 2022 roku zaowocował zdobyciem Grand Prix oraz tytułu Ambasadora Festiwalu. Zespół koncertował wielokrotnie w kraju, m in. w Wilanowie w ramach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej oraz we Wrocławiu w Narodowym Forum Muzyki, a także na Festiwalu Kultury Średniowiecza w Sigishoarze w Rumunii w r. 2018.

W bieżącym  roku 2023 Capella all Antico obchodzi jubileusz 40lecia. Z tej okazji zespół nagrał płytę podsumowującą swoją działalność jako jednego z najdłużej nieprzerwanie działających zespołów muzyki dawnej w Polsce.

—————————————————————————–

2 czerwca (niedziela), godz. 12:00, Kościół św. Józefa w Żórawinie

Koncert pt. „Europa all Antico”

W wykonaniu Zespołu Muzyki Dawnej CAPELLA ALL’ANTICO

Program j.w.

Bilety:

19 maj (środa), godz. 19:00, Kościół Pokoju w Świdnicy

Koncert Wrocław Baroque Ensemble pt. Veni ad me

Koncert biletowany, pozostałe: wstęp wolny.

 Organizatorzy:

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Akademickie Stowarzyszenie Kultury „Wagant”

informacja prasowa

wtorek, 28 listopada 2023

Ars Cameralis - niezwykłe koncerty w Oratorium Marianum /relacja/

 "Małe jest piękne", jak powiedział Ernst Schumacher. Słowa te można odnieść do różnych dziedzin, także do muzyki kameralnej, którą wykonuje zazwyczaj niewielkie grono wykonawców, w realiach bardziej intymnych niż wielka sala koncertowa. Towarzyszy im znajdujące się w pobliżu skromne grono słuchaczy – wybrańców, by nie rzec: wtajemniczonych, współtworzących wraz z muzykami jakiś szczególny rodzaj więzi. Takie są właśnie koncerty w cyklu Ars Cameralis, które odbywają się co miesiąc w pięknej barokowej przestrzeni Oratorium Marianum we Wrocławiu.

Mariusz Patyra (skrzypce) i   Radosław Kurek (fortepian) podczas koncertu w Oratorium Marianum, 
13 października 2023 r. fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Mariusz Patyra   –  prawdziwy uczeń Wieniawskiego

Zaczęło się od górnego C, kiedy to 13 października zabrzmiał koncert w wykonaniu znakomitego skrzypka Mariusza Patyry, który w towarzystwie Radosława Kurkagrającego na fortepianie, zaprezentował kompozycje Henryka Wieniawskiego, Johannesa Brahmsa, Antonia Bazziniego i Fryderyka Chopina. Walorem nie do przecenienia było słowo wstępne prof. Marka Dyżewskiego, dzięki któremu słuchacze mogli bardziej świadomie słuchać prezentowanych kompozycji, ale także dowiedzieć się, jaka jest idea owych comiesięcznych muzycznych spotkań.

Otóż cykl Ars Cameralis powstał z inicjatywy Fundacji Forum Artis im. Marka Tracza, a jej zamierzeniem było nade wszystko ukazywanie piękna dzieł muzyki kameralnej. 

"Słusznie mówi się – czytamy w programie pierwszego z koncertów tego cyklu – że muzyka kameralna jest <sztuką dla wybranych >. Bo tylko wykonawcy najwyższej miary potrafią ukazywać piękno jej dzieł. I tylko słuchacze o wyrafinowanym smaku i szczególnej wrażliwości są w stanie na to piękno się otworzyć i nim zachwycić. Wyjątkowym wyzwaniem jest muzyka kameralna przede wszystkim dla jej twórców". 

Prof. Marek Dyżewski przedstawił również wykonawców: Mariusza Patyrę – laureata wielu nagród, w tym m. in. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego Józefa Joachima w Hanowerze,  Międzynarodowego Konkursu Stradivariego w Cremonie (1998), IV nagrody i specjalnego wyróżnienia Odense Symphony Orchestra na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Carla Nielsena w Odense (2000). Otrzymał I nagrodę (jako pierwszy Polak!), nagrodę specjalną za najlepszą interpretację "Kaprysów" Paganiniego i kopię skrzypiec "Il Cannone" należących do wielkiego wirtuoza na Concorso internazionale di violino "Premio Niccolò Paganini" w Genui. 

Z kolei pianista Radosław Kurek jako pianista - kameralista zdobywał nagrody i wyróżnienia na konkursach w Indianapolis, Genewie, Monachium, Terni, Shumen, Narwie, Florencji, Warszawie, Łodzi, Wrocławiu, Gdańsku, Katowicach. Najwyżej ceni sobie wyróżnienia The Bridget Doolan Prize za najlepsze wykonanie utworu W. A. Mozarta na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Dublinie. 

Poznaliśmy także okoliczności powstania Sonaty Nr 2 A-dur op. 100 Johannesa Brahmsa, która stanowiła trzon tego koncertu – najkrótsza i uważana za najbardziej liryczną z trzech sonat skrzypcowych Brahmsa. Uważa się ją również za utwór najtrudniejszy do dobrego wykonania, a zarazem osiągnięcia równowagi pomiędzy liryzmem a wirtuozerią. Prawykonanie Sonaty Nr 2 odbyło się w Wiedniu 2 grudnia 1886 roku. Na skrzypcach zagrał wówczas Joseph Hellmesberger,  któremu towarzyszył przy fortepianie sam Brahms. Nadając utworowi formalny tytuł "Sonata na fortepian i skrzypce", zamiast zwyczajowego: "Sonata na skrzypce i fortepian", Brahms wskazał, że partia fortepianu jest tak samo ważna jak partia skrzypiec

Dla tych z Państwa, którzy na koncercie nie byli, a chcieliby posmakować gry Mariusza Patyry i posłuchać słowa wstępnego Marka Dyżewskiego:


56. Międzynarodowy Festiwal H. Wieniawskiego - Koncert inauguracyjny (Mariusz Patyra) 


Książek Piano Duo, czyli uroki  transkrypcji

Przedstawiając duet artystów prof. Marek Dyżewski podkreślał, jak ważna jest formacja, którą otrzymuje muzyk. W przypadku Krzysztofa Książka podkreślił, że kształcił się pod opieką Stefana Wojtasa, którego z kolei uformował inny wybitny pedagog, Ludwig Stefański, mąż wybitnej pianistki Haliny Czerny-Stefańskiej. Otóż Stefan Wojtas mieszkał w domu tej pary do 1968 roku, miał tam własny pokój z fortepianem i pobierał u prof. Stefańskiego wielogodzinne lekcje gry na tym instrumencie. Tacy to byli ludzie: serdeczni, bezinteresowni i nadzwyczaj pracowici. Tę pracowitość, motywację dźwigania się wzwyż, odziedziczył poniekąd Krzysztof Książek, podobnie jak jego koleżanka ze studiów,  a obecnie żona, Agnieszka Zahaczewska-Książek. Duet powstał jeszcze podczas studiów w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Po siedmiu latach wytrwałej pracy przyszły sukcesy, m.in. II Nagroda i Nagroda Specjalna za najlepsze wykonanie dzieł Schuberta w Jeseniku czy I Nagroda Specjalna na III Międzynarodowym Konkursie Duetów Fortepianowych im.  Suzany Szӧrenyi w Bukareszcie. W 2021 roku zostali zwycięzcami II Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki w Rzeszowie, w kategorii "zespoły kameralne". 

Część swojego wystąpienia poświęcił Marek Dyżewski zjawisku transkrypcji, określając ją jako przeniesienie na inne spectrum dźwiękowe, dzięki czemu dzieło uzyskuje nowe wcielenie, czasami wręcz nowe życie. Sztandarowym przykładem mogą być "Obrazki z wystawy" Modesta Musorgskiego, powstałe po obejrzeniu akwarel przyjaciela,  Wiktora Hartmanna. Musorgski mocno przeżył jego niespodziewane odejście. Żal z powodu straty przyjaciela sprawił, że każdemu z dziesięciu obrazom, które zrobiły na nim największe wrażenie, poświęcił jedną miniaturę. Z kolei Maurice Ravel przeniósł je z oryginalnej wersji na fortepian na orkiestrę i tak rozpoczął się triumfalny pochód "Obrazków..." przez światowe estrady, co przyczyniło się także do zainteresowania pianistów oryginalną wersją kompozycji.

Znane są również nowe wcielenia muzyki Chopina, np. w wykonaniu Singer Singers, Novi , Camerata Silesia czy ostatnio Polish Cello Quartet, grający muzykę Chopina na wiolonczelach. Tradycja transkrypcji jest nienowa –  znane są transkrypcje utworów skrzypcowych utworów Vivaldiego, dokonanych przez Johanna Sebastiana Bacha na organy. 

Takiej transkrypcji dokonali również Krzysztof Książek i Agnieszka Zahaczewska-Książek, biorąc sobie za cel Uwerturę do "Snu nocy letniej" F. Mendelssohna-Bartholdy`ego, co było z pewnością dużym wyzwaniem, zakończonym jednakże sukcesem. 

Posłuchajmy tego utalentowanego duetu w transkrypcjach L. van Beethovena- 8 Variationen uber ein Thema des Grafes von Waldstein oraz F. Schuberta- Fantasie in F minor D. 940:


Transkrypcja jest często wyzwaniem dla potęgi sztuki wirtuozowskiej. O ileż uboższa byłaby literatura muzyczna, gdyby nie transkrypcje!

A już 3 grudnia czeka nas ostatni w tym roku koncert z cyklu Ars Cameralis, którego bohaterem będzie Kapela Świętokrzyska w składzie: Marzena Michałowska (sopran) i Tomasz Krzysica (tenor). Słowo wstępne wygłosi Marek Dyżewski.

Wstęp wolny, rezerwacja bezpłatnych zaproszeń: +49 502 654 876 lub promusica@promusica.pl


sobota, 7 października 2023

ARS CAMERALIS - nowy cykl koncertów kameralnych w Oratorium Marianum we Wrocławiu

Tytuł nowego cyklu zapowiada repertuarową materię koncertów, ale też ich szczególny klimat oraz typ przeżyć, jakich doświadczyć mogą słuchacze. Raz w miesiącu – począwszy od 13 października - w przestrzeni zabytkowego ORATORIUM MARIANUM słuchacze będą mieli okazję wysłuchać genialnych kompozycji w mistrzowskich wykonaniach wybitnych polskich artystów.


Każdy koncert połączony jest z wykładem znakomitego erudyty, publicysty i animatora życia muzycznego - Marka Dyżewskiego.

Koncerty nie są biletowane, dlatego też będziemy zobowiązani jeśli potwierdzicie Państwo swoją obecność mailowo na adres: fundacja@forumartis.pl LUB promusica@promusica.pl

O muzykach i wykładowcy

Mariusz Patyra - skrzypce

Grę na skrzypcach rozpoczął w wieku siedmiu lat. Kształcił się pod kierunkiem Antoniego Hoffmanna w Olsztynie, Janusza Kucharskiego w Warszawie (Akademia Muzyczna), Krzysztofa Węgrzyna i Iny Kertscher w Hanowerze (Hochschule für Musik und Theater) oraz Salvatore Accardo w Cremonie (Accademia Walter Stauffer).

Jest zwycięzcą Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego Józsefa Joachima w Hanowerze, finalistą Międzynarodowego Konkursu Stradivariego w Cremonie (1998), laureatem IV nagrody i specjalnego wyróżnienia Odense Symphony Orchestra na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym Carla Nielsena w Odense (2000), a także otrzymał I nagrodę (jako pierwszy Polak), nagrodę specjalną za najlepszą interpretację "Kaprysów" Paganiniego i kopię skrzypiec "Il Cannone" należących do wielkiego wirtuoza na Concorso internazionale di violino "Premio Niccolò Paganini" w Genui (2001).
Mariusz Patyra występował z koncertami i recitalami w Europie (m.in. Polska, Niemcy, Hiszpania, Czechy, Rosja, Ukraina, Austria), Japonii, Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Grał z takimi orkiestrami, jak Tokyo Chamber Orchestra, Orchestra Fondazione Arturo Toscanini, Orchestra di Roma, Orchestra Filharmonica Marchigiana, Jalisco Philharmonic, Plano Symphony Orchestra, Branderburgisches Staatsorchester Frankfurt, Irving Symphony Orchestra, San Angelo Symphony Orchestra, Kiev Symphony Orchestra, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia "Amadeus", Orkiestra Filharmonii Narodowej, Orkiestra Filharmonii Krakowskiej, Orkiestra Filharmonii Dolnośląskiej, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, Sinfonia Varsovia, Orkiestra Kameralna "Leopoldinum".

Dokonał nagrań radiowych w Polsce, Niemczech (NDR, WDR), we Włoszech (RAI Tre) i Francji (Radio France).

W wydawnictwie DUX ukazały się dwie jego płyty: "Henryk Wieniawski: Koncerty Skrzypcowe – Mariusz Patyra" (2008) oraz "Paganini, Saint-Saëns, Massenet" (2008). Wraz z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej nagrał "Cztery pory roku" Antonio Vivaldiego (Lipinski Royal Fidelity, 2008).

Mariusz Patyra gra na skrzypcach będących kopią instrumentua Guarneri del Gesu z 1733, zbudowanych przez Christiana Erichsona (Hannover 2003), jak również na kopii "Il Cannone" z 1742, autorstwa Johna B. Erwina (Dallas 2000).

Strona internetowa artysty: www.mariuszpatyra.com.

Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006, aktualizacja: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, lipiec 2010 r.
(źródło: Culture.pl)

Mariusz Patyra - Paganini: Concerto No. 1 - Allegro (incl. cadence)

Radosław Kurek – fortepian


Radosław Kurek to wszechstronny pianista – znakomicie sprawdza się zarówno w roli solisty jak i kameralisty. Jego nadrzędnymi cechami artystycznymi są: ogromna wrażliwość muzyczna, doskonałe operowanie dźwiękiem oraz całkowite oddanie się intencjom kompozytora połączone z wielką wnikliwością w tekst autorski. Jego interpretacje sceniczne dalece wybijają się ponad przeciętność, są nasycone intensywnością i koncentracją, które nie pozwalają publiczności pozostać obojętną. Występy publiczne Radosława Kurka charakteryzują się pięknym brzmieniem instrumentu, charyzmą i wielką pasją. To artysta o ogromnych możliwościach, którego wielką zaletą jest umiejętność pracy z innymi muzykami. Dowodem tego jest bogata lista jego artystycznych sukcesów: nagrody zdobyte na licznych konkursach pianistycznych i kameralnych, recitale solowe w renomowanych salach filharmonicznych, koncerty jakie odbył w Polsce i Europie, a także nagrania płytowe.

Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, w klasie fortepianu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń, której był asystentem w latach 2008-2009. Swoje umiejętności doskonalił również na licznych pianistycznych i kameralnych kursach, warsztatach oraz lekcjach mistrzowskich pracując pod kierunkiem takich osobistości jak: Katarzyna Popowa - Zydroń, Pavel Vernikov, Kurt Seibert, Maja i Konstantin Weitz, Niklas Schmidt, Sebastian Hamann, Viera Nossina, John O’Conor, Ewa Pobłocka, Maja Nosowska czy Szabolcs Esztenyi. Od roku 2009 jest wykładowcą Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Tam też w 2014 roku uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej.

Radosław Kurek, fot. Piotr Rodak
Artysta uczestniczył w wielu prestiżowych wydarzeniach muzycznych, występując zarówno jako solista jak i kameralista w Austrii, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Belgii, Hiszpanii, Włoszech, Egipcie oraz wielu miastach Polski. Jako solista występował między innymi z orkiestrami Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, Filharmonii Wrocławskiej oraz z Orkiestrą Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa „Sinfonietta Cracovia”. Koncertował z Jackiem Kaspszykiem, Michałem Nesterowiczem, Konstantym Andrzejem Kulką, Romanem Jabłońskim, Jadwigą Kotnowską; współpracował również z Robertem Kabarą, Wiesławem Kwaśnym i Agatą Zubel. Grywał w takich salach jak Filharmonia Krakowska, Filharmonia Bałtycka, Filharmonia Wrocławska, Filharmonia Łódzka, Auditorium Augustianum (Rzym), Wielka Sala Ratusza Miejskiego w Wiedniu (Festsaal) czy Auditorium al Duomo we Florencji (Włochy).

Pianista brał udział w licznych konkursach i festiwalach muzycznych, czego wynikiem jest obszerna lista osiągnięć. Artysta najwyżej ceni sobie zdobycie wyróżnienia The Bridget Doolan Prize za najlepsze wykonanie utworu W. A. Mozarta na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Dublinie (Irlandia, 2012) oraz zwycięstwo wraz z wiolonczelistą Georgyim Lomakovem XV Międzynarodowego Konkursu im. J. Brahmsa w Pörtschach (Austria, 2008). Ponadto jako solista lub pianista - kameralista uczestniczył oraz zdobywał nagrody i wyróżnienia na konkursach w Indianapolis, Genewie, Monachium, Terni, Shumen, Narwie, Florencji, Warszawie, Łodzi, Wrocławiu, Gdańsku, Katowicach.

Owocem muzycznych spotkań pianisty z różnymi artystami są również płyty CD. Radosław Kurek nagrywał dla wytwórni płytowych ANAGRAM, DUX, Soliton, BeArTon, niemieckiej GENUIN i Bayerischer Rundfunk w Monachium, a także radia i telewizji.

(źródło: Cameral Music)

Marek Dyżewski, fot. Barbara Lekarczyk-Cisek

Marek Dyżewski


Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej we Wrocławiu w zakresie gry na fortepianie w klasie profesor Barbary Hesse-Bukowskiej (1971). Studiował także historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim, Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1975) i Uniwersytecie Wiedeńskim w ramach grantu Radia Wiedeńskiego (1981–1982). Odbył staż naukowo-badawczy na uniwersytecie w Brukseli (2000).
Podczas studiów był czynną postacią studenckiego ruchu kulturalnego. Współtworzył m.in. polski ruch „Pro Musica” popularyzujący muzykę poważną w środowisku akademickim. W marcu 1968 był przewodniczącym strajku studentów Akademii Muzycznej we Wrocławiu.
Inicjator i dyrektor artystyczny wrocławskiego festiwalu Dni Muzyki Starych Mistrzów (1967–1987), brał udział w stworzeniu Międzynarodowych Wieczorów Muzyki Organowej i Kameralnej w Kłodzku (1987), wznowił wrocławskie Dni Muzyki Organowej i Klawesynowej (1992) oraz powołał akademicki festiwal muzyczny Gaudeamus (1997). Juror festiwalu Legnica Cantat (1993–2007) i jego kierownik artystyczny (2004–2007).
W latach 1990–1994 we wrocławskiej Akademii Muzycznej pełnił funkcję rektora. W tym czasie przeniósł uczelnię do nowej siedziby przy Placu Jana Pawła II we Wrocławiu, powołał nowe specjalności, wzbogacił instrumentarium oraz rozwinął kontakty międzynarodowe.
Współzałożyciel Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ofiar Tragedii Narodowej w Smoleńsku. W 2011 był bezpartyjnym kandydatem do Senatu z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, zajmując 3. (ostatnie) miejsce w okręgu.
Poliglota, biegle posługuje się językami: angielskim, niemieckim, francuskim, włoskim, hiszpańskim oraz łaciną.
Jako eseista wypowiada się słowem pisanym, a także w radio i w telewizji. Współpracując z Polskim Radiem tworzy dzieła sztuki radiowej, które za ich nowatorski kształt i wybitne walory artystyczne otrzymały szereg nagród i dwukrotnie reprezentowały polską radiofonię na światowym forum sztuki radiowej Prix Italia.
Zarówno na antenie telewizyjnej jak i radiowej komentował największe odbywające się w Polsce międzynarodowe imprezy muzyczne: Międzynarodowy Festiwal Oratoryjno-Kantatowy „Wratislavia Cantans”, Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki im. Grzegorza Fitelberga, Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego i Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. Prowadzi gościnne wykłady i seminaria we wszystkich polskich uczelniach muzycznych oraz na kilku uniwersytetach. Wykładał też w Niemczech, Belgii, Austrii, Rosji, Hiszpanii i USA.
W swych wystąpieniach ukazuje zjawiska muzyczne widziane w szerokim kontekście kultury, w powiązaniu z innymi dziedzinami sztuki, a także z filozofią, estetyką i antropologią. Twórca teorii obejmującej całokształt zagadnień związanych ze sztuką ćwiczenia muzycznego, a także filozofii kształcenia artystycznego, która prezentowana w piętnastu audycjach na antenie Programu II Polskiego Radia spotkała się z żywym oddźwiękiem w środowisku muzycznym i pedagogicznym.
Autor poetyzowanych przekładów (z łaciny, francuskiego, niemieckiego, hiszpańskiego i włoskiego). Średniowieczny dramat liturgiczny „Ludus Danielis” w jego literackiej adaptacji (w oparciu o łaciński tekst z katedry z Beauvais) grany był przez Teatr Wielki w Warszawie – na scenie tego teatru i na wielu scenach europejskich, m.in. w Niemczech, Austrii, Luksemburgu, Szwajcarii i Francji.
(źródło: Wikipedia)

Informujemy również, że podczas koncertu będzie prowadzona zbiórka pieniędzy mająca na celu dofinansowanie projektu. Projekt jest współfinansowany ze środków własnych Fundacji oraz przez Agencję Artystyczną Pro Musica. Będziemy wdzięczni za każde wsparcie. 

Program:

Henryk Wieniawski | Polonaise de concert D-dur op. 4

Johannes Brahms | Sonata Nr 2 A-dur op. 100

Henryk Wieniawski | Legenda op. 17

Johannes Brahms | Sonata nr 3 d-moll op. 108

Fryderyk Chopin | Nokturn cis-moll op. posthum

(arr. Nathan Milstein)

Antonio Bazzini | La ronde de Lutins


informacja prasowa

60. Wratislavia Cantans: Veni in hortum meum /zapowiedź koncertu/

8 września o 19.00 – w ramach Festiwalu Wratislavia Cantans – usłyszymy najwcześniejsze kompozycje do tekstu "Pieśni nad Pieśniami...

Popularne posty