25. Festiwal Bachowski w Świdnicy /program i wykonawcy/

18 lipca 2024 r., koncertem w wykonaniu Álvaro Iborra Jiménez & Friends na dworcu w Żarowie rozpocznie się 25. edycja Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy. Klarnecista wystąpi także nazajutrz w Muzeum Kupiectwa w Świdnicy. Ale dopiero o 19.00 usłyszymy w Kościele Pokoju w Świdnicy W. A. Mozarta, J. Haydna i Ch. W. Glucka w wykonaniu Bruno de Sá (sopran) i Capella Cracoviensis pod batutą Jana Tomasza Adamusa - szefa festiwalu. Jakie atrakcje czekają ponadto na melomanów?

PROGRAM 

18.07 czwartek

Żarów | dworzec kolejowy 21:00

scena nocna

Johannes Brahms: Kwintet klarnetowy

Wykonawcy:

ÁLVARO IBORRA JIMÉNEZ & FRIENDS

Álvaro Iborra Jiménez klarnet

Urodzony w Pampelunie (Hiszpania) Álvaro Iborra Jiménez rozpoczął studia muzyczne w Tafalli, kontynuował je w Pampelunie, a następnie w Saragossie u Emilio Ferrando, gdzie uzyskał najwyższe oceny. Swoje umiejętności doskonalił w Karlsruhe pod okiem Wolfganga Meyera. W zakresie muzyki dawnej studiował grę na klarnecie historycznym u Lorenza Coppoli w ESMUC w Barcelonie.

Álvaro Iborra Jiménez był laureatem wielu nagród na konkursach muzyki kameralnej: w Saragossie (2002), Burgos (2005), Weronie (2006) i Bari (2007). Był członkiem Baskijskiej Orkiestry Młodzieżowej, Narodowej Orkiestry Młodzieżowej Hiszpanii i The World Orchestra.

Pracował i współpracuje z takimi zespołami jak Concentus Musicus Vienna, Chamber Orchestra of Europe, Bachakademie Stuttgart, Freiburg Baroque Orchestra, Wrocławska Orkiestra Barokowa, Insula Orchestra, Nowa Orkiestra z Kolonii, Orkiestra Euskadi, Orkiestra Symfoniczna Orkiestra i Chór z Madrytu, Orkiestra Symfoniczna w Bilbao, Windband z Madrytu i zespół Enigma (Saragossa).

Katarzyna Olszewska Szymon Strzelczyk skrzypce

Dymitr Olszewski altówka Julianna Vinci wiolonczela

***

19.07 piątek

Świdnica, Muzeum Dawnego Kupiectwa 17:00

Wolfgang Amadeus Mozart: Kegelstatt-Trio

FORTEPIANO ATELIER

Álvaro Iborra Jiménez klarnet

Dymitr Olszewski altówka

Eliza Pawłowska fortepian

***

19.07 piątek

Kościół Pokoju 19:00

Wolfgang Amadeus Mozart: Aer tranquillo e dì sereni (Il rè pastore)

Joseph Haydn: Symfonia nr 77 | Vivace

Wolfgang Amadeus Mozart: Lugi da te (Mitridate)

Joseph Haydn: Symfonia nr 77 | Andante sostenuto

Christoph Willibald Gluck: Opprimete i contumaci (La Clemenza di Tito)

—

Wolfgang Amadeus Mozart: E Susanna non vien!... Dove sono i biei momenti (Le nozze di Figaro)

Joseph Haydn: Symfonia nr 77 | Menuetto. Allegro

Wolfgang Amadeus Mozart: In quali eccessi... Mi tradì quell'alma ingrata (Don Giovanni)

Joseph Haydn: Symfonia nr 77 | Finale. Allegro spiritoso

Niccolò Piccinni: Furie di donna irata (La buona figliuola)

Bruno de Sá sopran

Gwiazdą pierwszego koncertu w Kościele Pokoju podczas tegorocznego Festiwalu Bachowskiego będzie Bruno de Sá - sopranista, jeden z najbardziej fascynujących głosów naszych czasów. To prawdziwy męski sopran o rozległej skali, wirtuozowskiej koloraturze i krystalicznych wysokich dźwiękach. W Kościele Pokoju zaśpiewa arie Mozarta, Glucka i Picciniego, a towarzyszyć mu będzie Capella Cracoviensis po dyrekcją Jana Tomasza Adamusa.

Spośród występów Bruno de Sá należy wymienić m.in. debiut na Festiwalu Muzyki Dawnej w Innsbrucku jako Aminta w „L'Olimpiade” Vivaldiego pod dyrekcją Alessandro de Marcchi, debiut w roli Orfeusza w „Orfeuszu i Eurydyce” Glucka pod dyrekcją Michaela Hoffstettera (Gluckfestspiele), barokowe pasticcio „Sehnsucht” w reżyserii Andreasa Rosara i pod dyrekcją Philipa Armbrustera (Oper Dortmund), Aminta w „Aminta e Fillide” Haendla pod dyrekcją George'a Petrou (Händel-Festspiele Göttingen), pasticcio „Siface” z Capellą Cracoviensis pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa (Opera Rara Kraków), „Stabat Mater” Pergolesiego pod dyrekcją Reinharda Goebela (Verbier Festival), Cleofide w „Alessandro nell'Indie” Vinciego w reżyserii Maxa Emanuela Cenčica i pod dyrekcją Martyny Pastuszki (Bayreuth Baroque) oraz Stephano w „Roméo et Juliette” Gounoda w reżyserii Erica Rufa i pod dyrekcją Pierre'a Duoussauda (Opéra de Rouen Normandie).

Młody brazylijski sopranista zainaugurował sezon 2023/24, solowym programem „Neapolitan School”, który zaprezentuje na Festiwalu Oper Barokowych w Bayreuth wraz z Nuovo Barocco pod kierownictwem Dimitrisa Karakantasa. Pojawi się też w Opéra Royal w Wersalu, Opéra de Rouen Normandie, Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu i wreszcie w wiedeńskiej Staatsoper u boku gwiazd baroku, takich jak Cecilia Bartoli i Max Emanuel Cenčic.

Ponadto powróci na Gluckfestspiele, aby zaśpiewać rolę Sesto w „La Clemenza di Tito” Glucka (Margravial Operahouse Bayreuth, Ekhof Theater Gotha). Zaśpiewa także Kleopatrę w „Marc'Antonio e Cleopatra” Hassego z {oh!} Orkiestrą pod dyrekcją Martyny Pastuszki (Katowice, Dortmund), a także Farnaspe w „Adriano in Siria” Grauna pod dyrekcją Dorothee Oberlinger — produkcji, która zostanie zaprezentowana w Schloßtheater Sanssouci w Poczdamie.

CAPELLA CRACOVIENSIS

 Jan Tomasz Adamus

BELLINI: OH! QUANTE VOLTE | BRUNO DE SA

***

19.07 piątek

Katedra pw. św. Stanisława i Wacława 22:00

Olivier Messiaen: Vingt regards sur l’enfant-Jésus / 20 spojrzeń na Dzieciątko Jezus

Wioletta Fluda-Tkaczyk fortepian

***

20.07 sobota

Pożarzysko | kościół św. Józefa 11:00

śniadanie na trawie

Wolfgang Amadeus Mozart: Kwintet klarnetowy

ÁLVARO IBORRA JIMÉNEZ & FRIENDS

Álvaro Iborra Jiménez klarnet

Katarzyna Olszewska Szymon Strzelczyk skrzypce

Natalia Reichert altówka

Monika Hartmann wiolonczela

⭢ kosze piknikowe mile widziane

***

20.07 sobota

Kościół Pokoju 18:00

Johann Sebastian Bach: kantata Schau, lieber Gott, wie meine Feind BWV 153

Johann Sebastian Bach: kantata Nun komm, der Heiden Heiland BWV 61

AKADEMIA BACHOWSKA

Joanna Zaucha sopran

Matylda Staśto alt

Zbigniew Malak tenor

Sebastian Szumski bas

Robert Bachara Agnieszka Świątkowska skrzypce

Jacek Dumanowski Dymitr Olszewski altówka

Konrad Górka wiolonczela

Marek Toporowski organy/kierownictwo muzyczne

***

Marcin Masecki, fot. Magda Hueckel

Ten pianista, kompozytor, aranżer, dyrygent, kurator i pedagog  Festiwalu Bachowskiego w Świdnicy - gościł na nim dotąd czterokrotnie — w 2017 roku był nawet festiwalowym artystą rezydentem (grał wówczas Chopina na pianinie, Mozarta na historycznym pianoforte, a Bacha na pozytywie organowym). W 2020 roku grał w Kościele Pokoju „Wariacje Goldbergowskie”, a ostatnio, w listopadzie 2023 - Schuberta w sali teatralnej Świdnickiego Ośrodka Kultury.

Marcin Masecki regularnie koncertuje z repertuarem klasycznym — solo, w składzie kameralnym lub z orkiestrami. Jest stałym kuratorem warszawskiego życia muzycznego, organizując festiwale i projekty łączące muzyków z różnych środowisk. Co roku prowadzi klasę improwizacji na Festiwalu Ensemble w Książu.

Współprowadzi również orkiestrę Jazz Band Młynarski-Masecki, grającą przedwojenny polski jazz w autorskich opracowaniach.

Jako kompozytor zadebiutował w maju 2023 swoim nowym poematem symfonicznym „W Wariacjach Goldbergowskich są trzy polonezy” eksplorującym związki między twórczością Bacha a naszym tańcem narodowym. Ma na koncie trzy symfonie i jeden koncert fortepianowy.

Pisze również dla filmu oraz dla teatru. Jest laureatem Orła za muzykę do filmu „Powrót do tamtych dni”. Był aranżerem, kompozytorem i konsultantem muzycznym filmu „Zimna wojna” Pawła Pawlikowskiego (nagroda „Najlepszy Reżyser” w Cannes). Wcześniej stworzył m.in. ścieżkę dźwiękową do filmu „O zwierzętach i ludziach” Łukasza Czajki, „Fuck for Forrest” Michała Marczaka, oraz „Obce niebo” Dariusza Gajewskiego.

Regularnie współpracuje z Polskim Radiem, Teatrem Studio, Barem Studio oraz orkiestrami MACV i Capellą Cracoviensis.

20.07 sobota

Kościół Pokoju 20:00

Ludwig van Beethoven: 3 ostatnie sonaty fortepianowe

— Sonata nr 30 E-dur

— Sonata nr 31 As-dur

— Sonata nr 32 c-moll

Marcin Masecki fortepian

***

21.07 niedziela

Kościół Pokoju 10:00

nabożeństwo kantatowe

AKADEMIA BACHOWSKA

Joanna Zaucha sopran

Matylda Staśto alt

Zbigniew Malak tenor

Sebastian Szumski bas

Robert Bachara, Agnieszka Świątkowska skrzypce

Jacek Dumanowski, Dymitr Olszewski altówka

Konrad Górka wiolonczela

Marek Toporowski organy / kierownictwo muzyczne

***

21.07 niedziela

Michałkowa | kościół św. Anny 12:30

śniadanie na trawie

Vivaldi Corrette Platti: Sonaty

Monika Hartmann wiolonczela

Natalia Olczak klawesyn

⭢ kosze piknikowe mile widziane

***

21.07 niedziela

Kościół Pokoju 19:00

Wolfgang Amadeus Mozart: Kwintet fortepianowy Es-dur

Ludwig van Beethoven: Kwintet fortepianowy Es-dur

MARCIN MASECKI & FRIENDS

Gilles Vanssons obój

Álvaro Iborra Jiménez klarnet

Krzysztof Stencel róg

Carles Valles fagot

Marcin Masecki fortepian

***

21.07 niedziela

Niedźwiedzica | kościół św. Mikołaja 21:30

koncert nocny

Bach & L’Italie

Justin Taylor klawesyn

***

22.07 poniedziałek

Jugowice | magazyn dworcowy 20:00

Franz Schubert: Sonata nr 21 B-dur (ostatnia sonata)

Marcin Masecki fortepian

***

23.07 wtorek

Walim | kościół św. Jadwigi Śląskiej 20:00

Franz Schubert: Oktet F-dur

ROBERT BACHARA & CO.

Álvaro Iborra Jiménez klarnet

Felix Polet róg

Tomasz Wesołowski fagot

Robert Bachara skrzypce

Natalia Reichert altówka

Monika Hartmann wiolonczela

Łukasz Macioszek kontrabas

***

24.07 środa

Muzeum Dawnego Kupiectwa 18:00

Johann Nepomuk Hummel: Septet fortepianowy op. 74

Tami Krausz flet

Gilles Vanssons obój

Krzysztof Stencel róg

Dymitr Olszewski altówka

Aleksandra Buczyńska-Kusak wiolonczela

Rafał Gorczyński kontrabas

Eliza Pawłowska fortepian

***

24.07 środa

Olszyniec | kościół św. Anny 20:00

Max Reger: Suita

Anton Webern: Langsamer Satz

skrzypce tba

Dymitr Olszewski altówka

Teresa Kamińska wiolonczela

***

25.07 czwartek

Żarów | dworzec kolejowy 21:00

scena nocna 

Biber: sacrum/profanum

Aleksandra Owczarek skrzypce

Klaudia Łoboda klawesyn

***

Kristian Bezuidenhout, fot. Marco Borggreve

Kristian Bezuidenhout! Pianista uznawany z jednego z największych interpretatorów muzyki klasycznej i romantycznej na historycznych instrumentach.

Artysta jest dyrektorem artystycznym Freiburger Barockorchester i głównym gościnnym dyrygentem English Concert. Jako solista jest regularnym gościem wiodących zespołów, w tym Les Arts Florissants, Orchestra of the Age of Enlightenment, Concertgebouworkest, Chicago Symphony Orchestra i Leipzig Gewandhausorchester; gościnnie dyrygował (od klawiatury) Orchestra of the Eighteenth Century, Tafelmusik, Collegium Vocale, Juilliard 415, Kammerakademie Potsdam i Dunedin Consort.

Występował z artystami takimi, takimi jak Philippe Herreweghe, Frans Brüggen, Trevor Pinnock, Giovanni Antonini, Jean-Guihen Queyras, Anne Sofie von Otter, Mark Padmore czy Matthias Goerne.

W obecnym sezonie artystycznym występuje z wieloma zespołami, takimi jak Orchestre National de Belgique, La Scintilla, Tafelmusik Baroque, Camerata Salzburg i Australian Chamber Orchestra oraz w recitalach ze słynnymi muzykami — w tym Isabelle Faust i Kristin von der Goltz, z którymi odbywa tournée po Japonii. Odwiedza ponadto wiele krajów Europy z Jean-Guihen Queyras, Antoine Tamestit, Rachel Podger, Amandine Beyer, Marco Ceccato i Chiaroscuro Quartet.

Bogata w liczne nagradzane wielokrotnie płyty dyskografia Kristiana Bezuidenhouta (związany jest on z wydawnictwem Harmonia Mundi) obejmuje m.in. komplet utworów Mozarta na fortepian solo. Wśród ostatnio wydanych albumów należy wymienić „Winterreisse” z Markiem Padmore, sonaty Bacha na skrzypce i klawesyn z Isabelle Faust, sonaty fortepianowe Haydna i komplet koncertów Beethovena z Freiburger Barokorchester.

26.07 piątek

Kościół Pokoju 19:00

Wolfgang Amadeus Mozart: Koncert fortepianowy d-moll

Joseph Haydn: Symfonia nr 76 Es-dur

Kristian Bezuidenhout fortepian

CAPELLA CRACOVIENSIS

Katarzyna Olszewska skrzypce/kierownictwo muzyczne

***

26.07 piątek

Glinno | kościół Matki Bożej Bolesnej 21:00

Orlando di Lasso: Lagrime di San Pietro

Magdalena Łukawska Antonona Ruda sopran

Ilona Szczepańska Łukasz Dulewicz alt

Dominik Czernik Piotr Szewczyk tenor

Marek Opaska bas

Jan Tomasz Adamus dyrygent

***

27.07 sobota

Łagiewniki | pocysterski zespół klasztorny 11:00

śniadanie na trawie

barok niemiecki

OVERTONE

Julia Karpeta viola da gamba

Klaudia Matlak skrzypce

Maurycy Raczyński klawesyn

⭢ kosze piknikowe mile widziane

***

27.07 sobota

Kościół Pokoju 18:00

Johann Sebastian Bach: kantata Mein liebster Jesus ist verloren BWV 154

Johann Sebastian Bach: kantata Wer mich liebet, der wird mein Wort halten BWV 59

Johann Sebastian Bach: Koncert klawesynowy A-dur

AKADEMIA BACHOWSKA

Antonia Ruda sopran

Ewa Zeuner alt

Jonas Finger tenor

Marek Opaska bas

Gilles Vanssons tba obój

Agnieszka Świątkowska Seojin Kim skrzypce

Natalia Reichert altówka

Monika Hartman wiolonczela

Anna Bator kontrabas

Marcin Świątkiewicz klawesyn/kierownictwo muzyczne

***

Saskia Giorgini, fot. Julia Wesely

27.07 sobota

Kościół Pokoju 20:00

Franz Schubert: Schwanengesang

Ludwig van Beethoven: An die ferne Geliebte

Ian Bostridge tenor

Saskia Giorgini fortepian

Ian Bostridge, fot. Kalpesh Lathigra

Niezwykły głos i sztuka interpretacji zaprowadziły brytyjskiego tenora Iana Bostridge'a na wszystkie największe sceny operowe, sale koncertowe i muzyczne festiwale. Jest wspaniałym Ewangelistą w pasjach Bacha i cenionym wykonawcą ról w operach Monteverdiego, Mozarta czy Brittena. Ale to pieśń, a zwłaszcza niemiecka lieder, zawsze była formą najbliższą jego wrażliwości, a Schubert pierwszą miłością. W Świdnicy — wspólnie z Saskią Giorgini przy fortepianie — zaśpiewa jego „Schwanengesang”, zbiór pieśni, który okazał się ostatnią wypowiedzią tego przedwcześnie zmarłego w gatunku, który przyniósł mu największą sławę.

W niezwykle bogatej dyskografii Iana Bostridge'a znajdziemy nie tylko liczne recitale pieśniowe, z których wiele ma status klasyków, ale też wiele kompletnych nagrań oper, m.in. „Die Entführung aus dem Serail” i „Idomeneo” Mozarta, „Dido and Aeneas” Purcella, „Orfeo” Monteverdiego, „The Turn of the Screw” Brittena, czy „The Tempest” Thomasa Adèsa.

Ostatnimi czasy mieliśmy szczęście gościć go kilkukrotnie w Polsce na festiwalu Opera Rara Kraków, gdzie nie tylko występował solo, ale wziął również udział w produkcji scenicznej oratorium „Das Paradies und die Peri” (reż. Cezary Tomaszewski, Capella Cracoviensis, dyr. Jan Tomasz Adamus).

***

27.07 sobota

Zastruże | kaplica mszalna pw. Matki Boskiej Królowej Świata 22:00

koncert nocny

carte blanche

Robert Bachara skrzypce

***

28.07 Świdnica

Kościół Pokoju 10:00

nabożeństwo kantatowe

AKADEMIA BACHOWSKA

Antonia Ruda sopran

Ewa Zeuner alt

Jonas Finger tenor

Marek Opaska bas

Gilles Vanssons tba obój

Agnieszka Świątkowska Seojin Kim skrzypce

Natalia Reichert altówka

Monika Hartman wiolonczela

Anna Bator kontrabas

Marcin Świątkiewicz klawesyn/kierownictwo muzyczne

***

28.07 niedziela

Bagieniec | Winnica Silesian 12:30

śniadanie na trawie

barok angielski

OVERTONE

Julia Karpeta viola da gamba

Klaudia Matlak skrzypce

Maurycy Raczyński klawesyn, fidele kolanowe

⭢ kosze piknikowe mile widziane

***

28.07 niedziela

Piława Górna | pałac Gladishof 18:00

piknik romantyczny

Mozart & Pleyel: kwartety smyczkowe

Bartłomiej Fraś Tomasz Góra skrzypce

Dymitr Olszewski altówka

Aleksandra Buczyńska-Kusak wiolonczela

⭢ kosze piknikowe mile widziane

***

Tallis Scholars

Przez ponad pół wieku działalności koncertowej i nagraniowej Tallis Scholars zrobili prawdopodobnie więcej niż jakakolwiek inny zespół dla popularyzacji wokalnej muzyki renesansu.

Śpiewali ten repertuar na każdym kontynencie z wyjątkiem Antarktydy. Występowali w Royal Albert Hall, Kaplicy Sykstyńskiej, Lincoln Center i Carnegie Hall w Nowym Jorku, Filharmonii Berlińskiej, Bazylice św. Marka w Wenecji, Seoul Arts Centre Korea, Globe Theatre, Concertgebouw w Amsterdamie, Wigmore Hall, Operze w Sydney oraz w setkach innych kościołów i sal koncertowych rozsianych po całym świecie.

Tallis Scholars nieustannie pielęgnują swoje unikalne brzmienie chwalone przez recenzentów za klarowność, wyjątkową barwę, giętkość artykulacji. Nie bez powodu w BBC Radio 3 nazwano ich „jednym z najcenniejszych brytyjskich dóbr ekportowych”

28.07 niedziela

Katedra pw. św. Stanisława i Wacława 21:00

Palestrina

The Tallis Scholars

informacja prasowa

"Orfeusz i Eurydyka" Ch. W. Glucka w Operze Wrocławskiej /recenzja/

We wrocławskiej inscenizacji "Orfeusza i Eurydyki" Ch. W. Glucka Mariusz Treliński osadza swoich bohaterów we współczesnych realiach, rozgrywa na naszych oczach kameralny dramat i zmienia pierwotne zakończenie. Jego opowieść brzmi na wskroś współcześnie.

Orfeusz i Eurydyka - siła muzyki i miłości

Wedle "Metamorfoz" Owidiusza, Orfeusz (syn Apollina i muzy Kaliope), pochodził z Tracji i był największym śpiewakiem i poetą. Miał talent tak niezwykły, że oddziaływał nie tylko na ludzi, ale także na dzikie zwierzęta i świat nieożywiony. Pod wpływem jego pieśni drzewa i skały poruszały się, by być bliżej niego, a wilk leżał obok baranka, zasłuchany i łagodny. Innymi słowy, przywracał światu jego utraconą harmonię. I oto pewnego dnia żona Orfeusza została ukąszona przed węża i zmarła. Kiedy nadbiegł poeta, była już martwa. Zrozpaczony, długo opłakiwał ukochaną, nie mógł jednak pogodzić się z jej utratą i postanowił zejść do Hadesu, aby ją odzyskać. Swoją muzyką oczarował Charona, obłaskawił Cerbera, aż stanął przed Hadesem i jego żoną, aby oznajmić im, że jego miłość silniejsza jest od śmierci. Zaczął błagać o zwrócenie mu ukochanej i gotów był umrzeć wraz z nią, jeśli miałby żyć bez niej. Jego pieśń była tak przejmująca, że - jak opowiada Owidiusz - "płakały cienie", Tantal zastygł w bezruchu, a sępy przestały wydziobywać jego wątrobę, zaś Syzyf usiał na swym głazie. Nawet okrutne Eumenidy zapłakały wzruszone pieśnią. W rezultacie Prozerpina i władca podziemia ulegli prośbom nieszczęśnika - oddali mu Eurydykę, z tym wszakże zastrzeżeniem, że Orfeusz nie może się odwrócić i spojrzeć na nią, zanim nie przejdą przez bramy Avernu. Jednak stało się: Orfeusz, zlękniony, że może ją utracić i spragniony jej widoku, odwrócił wzrok. I tak stracił ją na wieki. Owidiusz opowiada, że odtąd towarzyszyły mu płacz i cierpienie, aż wreszcie, narzekając na okrucieństwo Hadesu, powrócił do siebie. Inne wersje mitu dopowiadają, że zginął z rąk trackich kobiet, złych na niego, że ich unika. Podczas uroczystości ku czci Dionizosa najpierw bezskutecznie usiłowały go ukamienować (ale kamienie, czułe na jego śpiew, zatrzymywały się w locie), a wreszcie rzuciły się na niego z wściekłością, rozszarpały, a jego głowę i lirę wrzuciły do Hebros. Podobno fale zaniosły głowę i lirę na Lesbos, gdzie uroczyście je pochowano i odtąd wyspa ta uchodzi  za ojczyznę poezji lirycznej.

A. Rodin, Orfeusz i Eurydyka

Mit opowiadający o sile muzyki, która przywraca pierwotną harmonię, a także o miłości silniejszej od śmierci, stał się inspiracją dla artystów - począwszy od starożytności  (liczne malowidła wazowe) aż po współczesność, także w dziedzinie opery. Interpretacji mitu jest zresztą znacznie więcej. Jedna z nich zmierza w kierunku refleksji nad postacią poety i siłą jego wyobraźni. Mit Orfeusza w kulturze Zachodu przez wiele wieków utwierdzał w przekonaniu, że sztuka posiada szczególną moc, dzięki której artysta dotyka Absolutu. Mówił także o sztuce wyrażającej miłość, piękno i harmonię wszechświata oraz o "skażeniu" śmiercią, wyrażając w ten sposób tragizm ludzkiej egzystencji, rozdartej między wiecznością a przemijaniem, a także między miłością (życiem) a śmiercią.

Po temat ten sięgnął Claudio Monteverdi. Jego  Orfeusz (1607) pokonuje śmierć dzięki głęboko emocjonalnej pieśni. Oprócz Monteverdiego i Glucka po mit ten sięgali także inni kompozytorzy: Franciszek Liszt skomponował poemat symfoniczny "Orfeusz" (1854), J. Offenbach "Orfeusza w zaświatach" (1858), D. Milhaud operę "Cierpienie Orfeusza" (1931), zaś I. Strawiński - balet "Orfeusz" (1947). Z kompozytorów polskich warto wspomnieć operobalet "Orfeusz w lesie" (1977), skomponowany przez Tadeusza Paciorkiewicza. do słów poezji K.K. Baczyńskiego.

"Orfeusz i Eurydyka" Christopha Willibalda Glucka 

Wydaje się, że opera stanowi doskonałe medium pozwalające unieść ponadczasowe treści mitu za pomocą słowa i muzyki. Doświadczenie jednostkowe zyskuje w niej uniwersalny wymiar, w którym odnaleźć się może każdy człowiek.

Spektakl operowy "Orfeusz i Eurydyka" Christopha Willibalda Glucka powstał w szczytowym momencie kariery kompozytora, a jego prapremiera odbyła się 5 października 1762 roku na scenie wiedeńskiego Burgtheater. Pierwszym wykonawcą roli Orfeusza był wielki kastrat Gaetano Guadagni, który przyczynił się do sukcesu opery. Piotr Kamiński wspomina o istnieniu dwóch oryginalnych wersji tej opery: wiedeńskiej, śpiewanej po włosku na głos altowy oraz paryskiej - w języku francuskim, na wysoki tenor.

Akt I rozpoczyna scena nad grobem Eurydyki, w której Orfeusz i chór opłakują jej przedwczesną śmierć w pięknej i dojmująco smutnej pieśni Ah, se intorno, ah, dans ce bois:

Kathleen Ferrier, 1947 (contralto), Zoe Vlachopoulos (soprano), Ann Ayars (soprano), 

Southern Philharmonic Orchestra, Glyndebourne Festival Chorus, Fritz Stiedry

Orfeusz pragnie zostać sam (Chiami mio ben cosi - Objet de mon amour): 

Léopold Simonneau (tenor) w arii Chiami mio ben cosi - Objet de mon amour

Przybywa jednak Amor z wiadomością, że jest szansa na odzyskanie Eurydyki, pod warunkiem, że Orfeusz nie spojrzy na nią, dopóki nie znajdzie się wśród żywych. Ten nie waha się ani chwili  i schodzi do Piekieł. W akcie II wita go piekielny chór, a wokół niego krążą szalejące furie. Początkowe próby Orfeusza, mające na celu wzruszenie skargą, nie dają efektu, toteż wiedziony rozpaczą uderza mocno w struny liry i dopiero wówczas jego dramatyczny śpiew odnosi pożądany skutek (Deh, placatevi con me - Laissez vous toucher):

Anders J. Dahlin (tenor) w pieśni Deh, placatevi con me...

Udaje mu się poruszyć piekielne moce i oto znajduje się na Polach Elizejskich, otoczony baletem Szczęśliwych Cieni, a Eurydyka powraca do niego.

W akcie III oboje przemierzają mroczne otchłanie w kierunku świata żywych. Podczas tej wędrówki Eurydyka nie rozumie, dlaczego jej ukochany jest tak obojętny, że nawet nie spojrzy na nią. Skarży się, a on jej odpowiada wymijająco (Veni, appaga ilo tuo consorte).

Vieni Appaga Il Tuo Consorte - Jaime Korkos & Hae Ji Chang

Pod wpływem wyrzutów, nie mogąc dłużej znieść jej cierpienia, Orfeusz odwraca się, a wówczas Eurydyka powtórnie umiera w jego ramionach. Zrozpaczony poeta pragnie targnąć się na swoje życie, ale wtedy pojawia się Amor i zwraca mu Eurydykę żywą (tercet Trionfi Amore - L`Amour triomphe) - miłość zwycięża śmierć.

L'Amour Triomphe - C.W. Gluck - sir John Eliot Gardiner, English Baroque Soloists & Monteverdi Choir 
Derek Lee Ragin (counter-tenor), , Lyndia Sieden (soprano), Sylvia McNair (soprano)

                 "Orfeusz i Eurydyka" Ch. W. Glucka w reżyserii Mariusza Trelińskiego,
                                                      w Operze Wrocławskiej 

16 grudnia 2017 roku odbyła się wrocławska premiera opery Glucka "Orfeusz i Eurydyka" w reżyserii Mariusza Trelińskiego - wybitnego interpretatora wielu oper. Nie jest to jego pierwsza inscenizacja tej opery. W 2008 roku przygotował "Orfeusza i Eurydykę" w Słowackim Teatrze Narodowym w Bratysławie, gdzie cieszyła się wielkim powodzeniem. Kolejną wersję zaprezentował w 2009 roku w Teatrze Wielkim Operze Narodowej. "Orfeusz i Eurydyka" była także wystawiana w Operze Izraela (2012). Jest to zatem dzieło, z którym reżyser mierzy się od dawna, choć każda z tych inscenizacji jest nieco inna. Wrocławska wersja opery Glucka jest czwartą z kolei, przygotowaną we współpracy Opery Wrocławskiej z Narodowym Forum Muzyki (Orkiestrą Barokową).

Orfeusz i Eurydyka w reż. M. Trelińskiego, Opera Wrocławska

Każda z tych inscenizacji jest jednak trochę inna, choć nie zasadniczo. Tym razem chcieliśmy opowiedzieć historię współczesną, ludzką, intymną - wyjaśniał podczas konferencji prasowej Treliński. Wszyscy doświadczamy utraty, więc historia Orfeusza, rozgrywająca się we współczesnym mieszkaniu, może stać się bliską każdemu. To historia o utracie miłości, rozstaniu, po których pozostaje dojmujący smutek. Pokazujemy w tym spektaklu wszystkie fazy piekła, przez które przechodzi człowiek tak boleśnie zraniony, roztrząsający swoje winy, czujący ciągle obecność ukochanej osoby. Potem to się zmienia, kiedy wyobrażamy sobie, co by było, gdyby do rozstania nie doszło, zaczynamy rzecz całą idealizować. Ta obecność ciągle istnieje i boli.

Podkreślał także obecność inspiracji poematem "Orfeusz i Eurydyka" Czesława Miłosza, a ściślej - jego zakończeniem (przytulenie policzka do ciepłej ziemi).

Wszystkie moje realizacje mają związek ze sprawami, które wydarzają się w moim życiu bezpośrednio lub duchowo - dodał reżyser.

Orfeusz i Eurydyka w reż. M. Trelińskiego, Opera Wrocławska

Sądzę, że takie podejście do opery wiele tłumaczy. Dlatego też Mariusz Treliński osadza swoich bohaterów we współczesnych realiach, rozgrywa na naszych oczach kameralny dramat i zmienia zakończenie, co jest jednak istotne dla wymowy opery. Przyznam, że choć doceniam twórcze podejście reżysera, to jednak zabrakło mi w tym spektaklu metafizyki. Zapowiada to już widoczna na plakacie czerwona pigułka z napisem "Piekło jest we mnie", który brzmi trochę jak nawiązanie do cytatu z Sartre`a ("Piekło to inni"). Tak czy owak to dramat na wskroś współczesny, rodzaj psychodramy, którą odgrywa tytułowy bohater. Jego partnerka popełnia samobójstwo (a to jednak nie to samo, co nagła i niespodziewana śmierć), z czego możemy wnosić, że chyba nie była w tym związku szaleńczo szczęśliwa. Raczej nie czuła się kochana, skoro sięgnęła po tabletki (a wcześniej podcięła sobie żyły). Mężczyzna zjawia się za późno - ona umiera w jego ramionach. Od tej pory wszystko rozgrywa się w jego wyobraźni - piekło rzeczywiście jest w nim. Zbyt późno uświadamia sobie, jak ważna była dla niego Eurydyka - ciągle czuje jej obecność i próbuje ją odzyskać, ale smagany wyrzutami sumienia - traci ją ponownie i bezpowrotnie.

Orfeusz i Eurydyka w reż. M. Trelińskiego, Opera Wrocławska

W rolach głównych wystąpił gościnnie we wrocławskim przedstawieniu Glucka Michał Partyka (baryton), ale opera ma także w obsadzie Jacka Jaskułę i Łukasza Rosiaka. W Eurydykę wcieliła się gościnnie Bożena Bujnicka (sopran), zamiennie z Iloną Krzywicką. W roli Amora (przebranego za listonoszkę): Maria Rozynek-Banaszak i Hanna Sosnowska. Wystąpił także Chór i Balet Opery Wrocławskiej. Grała - jak zawsze pięknie - Wrocławska Orkiestra Barokowa pod dyrekcją Jarosława Thiela. Wykonawcy - wszyscy bez wyjątku znakomici, o czym nie trzeba nikogo przekonywać.

Strona wokalna i wizualna (świetne Eumenidy ucharakteryzowane na Eurydykę, stanowiące jej zwielokrotnienie, wyrażają obsesję bohatera) wzbogacają interpretację sztuki. Zwyczajna, a zarazem bardzo funkcjonalna scenografia Borisa Kudlički - stałego współpracownika Trelińskiego, wspomagana światłem, pełniącym w tym spektaklu istotną rolę (Marc Heinz) - tworzą kameralny obraz świata. To mogłoby się wydarzyć wszędzie, także w twoim M4, zdaje się mówić reżyser,  bo "piekło jest w tobie". Szkoda jednak, że współczesny Orfeusz (czytaj: artysta) nie wierzy w to, że miłość jest silniejsza od śmierci. A może po prostu nie umie kochać równie mocno, jak jego mitologiczny odpowiednik...

Tak czy owak niedawna propozycja Opery Wrocławskiej zasługuje na uwagę i z pewnością trzeba ją zobaczyć (ja zrobiłam to dopiero w czerwcu, bo w grudniu powaliła mnie grypa) i - przede wszystkim POSŁUCHAĆ.

Na koniec mój ulubiony Orfeusz - Franco Fagioli:

Franco Fagioli Orfeo "Che faró senza Euridice",C.W.Gluck- Palacio Versailles,

Paris 7-11-2013

XXX Międzynarodowy Festiwal Maj z Muzyką Dawną - od 22 września do 15 października 2021

22 września 2021 r. rusza jubileuszowa edycja Międzynarodowego Festiwalu "Maj z muzyką dawną". Podobnie jak w ubiegłym roku, jest to edycja jesienna. Dominować będą kompozycje Georga Friedricha Händla.

Festiwal Maj z Muzyką Dawną obchodzi swój JUBILEUSZ. Główną dominantą tegorocznej edycji Festiwalu jest muzyka G.F Händla.

Ponadto usłyszeć będzie można m.in. koncert z cyklu Music First – Muzyka I Rzeczypospolitej oraz muzykę barokową z Włoch i Anglii.

Publiczności na Dolnym Śląsku proponujemy występy gruzińskich artystów. Adżarski Państwowy Chór „Batumi”, muzykolożka Khatunay Managadze, duet muzyczny Murtaz Basheleishvili (kontratenor) oraz Nino Nishniadze (fortepian) zagoszczą u nas na mocy porozumienia o współpracy między Dolnym Śląskiem i Adżarią.

Zapraszamy do wspólnej podróży w czasy Muzyki Dawnej!

Międzynarodowy Festiwal Maj z Muzyką Dawną to jedyne tego typu wydarzenie kulturalne w zachodniej Polsce, organizowane nieprzerwanie od 1992 r.

Festiwal zajmuje się promowaniem muzyki dawnej – od średniowiecza do baroku – wykonywanej według autentycznych tabulatur i partytur na oryginałach, bądź kopiach instrumentów pochodzących z danej epoki. Każdego roku na Festiwal zapraszane są zarówno zespoły dziecięco-młodzieżowe, jak i studenckie, a także profesjonalni wykonawcy z kraju i zagranicy o dużym dorobku artystycznym.

Koncerty odbywają się w miejscach historycznie związanych z prezentowaną muzyką, dzięki czemu melomani, podziwiając szczegóły architektoniczne i odkrywając muzyczne piękno epoki, mają możliwość odbycia swoistej podróży do przeszłości. Dzięki festiwalowi od ponad 20 lat, każdego maja, muzyka dawna rozbrzmiewa w historycznych przestrzeniach Wrocławia i Dolnego Śląska.

PROGRAM WE WROCŁAWIU:

22 września środa, godz. 19.00

Narodowe Forum Muzyki, Sala Czerwona, Wrocław

NFM Orkiestra Leopoldinum

Koncert biletowany

Bilety do nabycia na stronie www.nfm.wroclaw.pl

Wykonawcy:

Andrzej Kosendiak – dyrygent

Aleksandra Kubas-Kruk – sopran

Ligia Nowak – harfa

Program:

G.F. Händel

Uwertura do opery Giulio Cesare in Egitto HWV 17

Piangero – aria z opery Giulio Cesare in Egitto HWV 17

Scherza in mar la navicella – aria z opery Lotario HWV 26

Posso morir ma vivere – aria z opery Arminio HWV 36

Koncert B-dur na harfę op. 4 nr 6, HWV 294

Quella fiamma – aria z opery Arminio HWV 36

Se pieta di me non senti oraz Da tempeste – arie z opery Giulio Cesare in Egitto HWV 17

25 września, sobota, godz. 19:00

Kościół św. Antoniego z Padwy, Wrocław

Barok hiszpański „De entre bellos candidos accidentes”

Wykonawcy:

Joanna Klisowska – sopran

Enriqe Gomze De Cabrero – skrzypce

Aleksandra Rupocińska – klawesyn

Karolina Habało – skrzypce barokowe

Martyna Jankowska – wiolonczela barokowa

Program:

Andrea  Falconieri (1585-1656) Folias echas para mi señora Doña Tarolilla de Carallenos

José de Nebra (1702-1768)  Alienta fervorosa

Cantada con violines al Santissimo Sacramento

Recytatyw- Allegro- Recytatyw – Vivo

Bartolomé de Selma y Salaverde (1595 – 1638) – Canzon terza

José de Nebra – Llegad, llegad creyentes

Cantada con violines al Santisimo

Recytatyw – Cantable – Recytatyw- Allegro

Antonio Caldara (1670 -1736) – Trio Sonata op.1 n. 5

Grave- Vivace-Adagio- Vivace

José de Nebra – Entre cándidos, bellos

Cantada al Santísimo con violino

Recytatyw – Andante- Recytatyw- Allegro

26 września, niedziela, godz. 16:00

Klub Muzyki i Literatury, Wrocław

Marek Dyżewski – wykład muzykologiczny  „Głos ludzi wiary w chorale protestanckim”

27 września, poniedziałek, godz. 19:00

Stary Ratusz, Wrocław

Kapela Polonica, “Miłość w muzyce angielskiego baroku”

Wykonawcy:

Barbara Rogala – sopran

Emilia Kinecka – flety podłużne

Ewa Rzetecka – Niewiadomska – klawesyn

Piotr Młynarczyk – viola da gamba

Program:

Tobias Hume (ok. 1569-1645)   

Fragmenty ze zbioru First Part of Ayres na violę da gamba solo

Johann Christoph Pepusch (1667-1752)  

Kantata nr 5 Corydon na sopran, flet podłużny i basso continuo

Recitativo: While Corydon, the lonely shepher

Aria: Gay charmer, to befriend thee

Recitativo: The Shepherd rose, he gaz´d around

Aria: Who, from Love his Heart securing

John Blow (1649- 1708)  

Suita nr 2 d-moll KL. 26 Ground ze zbioru A Choice Collection of Lessons

Georg Friedrich Haendel (1685-1759)    

Sonata d-moll HWV 367

na flet podłużny i basso continuo

Largo

Vivace

Furioso

Adagio

Alla breve

Andante

A tempo di menuet

Henry Purcell (1659-1695) 

Suita G-dur Z. 660

Prelude

Almand

Corant

Lament Dydony When I am Laid in Earth z opery Dydona i Eneasz

J.C. Pepusch

Kantata nr 3 When Loves Soft Passion

na sopran, flet podłużny i basso continuo

Recitativo: When Loves soft passion had usurp’d my breast

Aria: O Love thou know’st my anguish

Recitativo: The God of Love who hear’d my pray’r

Aria: Why shou’d I Love the fair that fly’s me

28 września, wtorek, godz. 18:00

Klub Muzyki i Literatury, Wrocław

1.“Średniowieczna muzyka gruzińska” – wykład muzykologiczny doktor Khatuny Managadze;

Celem prezentacji jest przedstawienie przydatnych informacji o gruzińskiej kulturze muzycznej w ramach rozwoju historii Gruzji. W ramach rozwoju europejskiej kultury muzycznej opisana zostanie także muzyka Kościoła gruzińskiego. Omówię wspólne i różne cechy, priorytety, które te dwie kultury przyjęły na różne sposoby. Powstanie i rozwój gruzińskiej muzyki profesjonalnej wiąże się z szerzeniem się i ustanowieniem chrześcijaństwa. W Gruzji chrześcijaństwo wraz z paralelą Imperium Rzymskiego zostało ogłoszone religią państwową w IV wieku. Proces formowania się gruzińskiej muzyki kościelnej odbywał się w gruzińskich szkołach klasztornych w kraju i za granicą.

2. Pieśni europejskie w interpretacji gruzińskich artystów

Gruziński duet:

Murtaz Basheleishvili – kontratenor

Nino Nishniadze – fortepian

 Program:

G. F. Händel – Lashia Chio Painga

G. F. Händel – Ombra Mai Fu

G. F. Händel – Verdi Prati, Selve Amene

A. Mozart – Mitridate, Re di Ponto. Farnace’s Aria – Va, Leror Mio Paleca

J, Schtrauss – Die Fledermaus (Zemsta nietoperza) – Ich Lade Gern Mir Caste Ein

H. W. Gluck – Orfeo. Orfeo’s aria

J. S. Bach – Erbarme dich, mein Gott (Matthaus Passion)

Sisatura – folk song (Mingrelia)

Karashvili – Isev Shen da Isev Shen (Again you)

Azarashvili – Ra Kargi Khar

G. F. Händel - Minuet g moll

Friedman/Grazioli – Adagio

29 września, środa, godz. 19:00

Sala Wielka Ratusza, Wrocław

koncert z cyklu Music First – Muzyka I Rzeczypospolitej

Wroclaw Baroque Ensemble

Wykonawcy:

Andrzej Kosendiak – dyrygent

Skład:

Aldona Bartnik, Aleksandra Turalska – soprany

Daniel Elgersma, Piotr Łykowski – kontratenory

Maciej Gocman, Florian Cramer – tenory

Tomáš Král, Jaromir Nosek – bas

Zbigniew Pilch, Mikołaj Zgółka – skrzypce

Fruzsina Hara, Stefan Leitner – trąbki

Přemysl Vacek – teorba

Julia Karpeta – viola da gamba

Krzysztof Karpeta – violone

Marta Niedźwiecka – pozytyw

Program:

S.S. Szarzyński Sonata a due violini con basso pro organo

M. J. Żebrowski Vesperae in D: Dixit Dominus, Laudate pueri, Laetatus sum, Nisi Dominus, Lauda Jerusalem Dominum, Magnificat

G.G. Gorczycki Tristes erant apostoli; Jesu corona virginum; Completorium

4 października , poniedziałek, godz. 19.00

Kościół św. Michała, Wrocław

Adżarski Państwowy Zespół Wokalny „Batumi” – „Gruzińskie pieśni”

Program:

Mravaljamier (Mnogije leta)

Alleluja (kościelna)

„Spokojna” (Trio)

Oda do winorośli (kościelna)

Oczekiwanie (ludowa)

Modlitwa (kościelna)

Swanska

Taneczna Kachetska

Orida (mengrelijska pieśń ludowa)

Jezioro śpi (Heinrich Pfeil)

Darujani

Magnolia

Zimowa (kachetska)

Taneczna Adjarska

Liryczna (górska)

Żartobliwa

W cichym ogrodzie (liryczna)

Piosenka do dziewczyny (z filmu)

Doluri

Popuri pieśni gruzińskich

Pieśń polska

Ech Batumi (po polsku)

Książęca za zdrowie

Gruzińska pieśń miejska

Requiem (Anton Bruckner)

Chorał (Niko Sulkhanishvili)

 

5 października, wtorek, godz. 19.00

Sala Wielka Ratusza, Wrocław

Giardino di Delize

 „ MUZYCZNE PEJZAŻE OGRODU BOSCO PARRASIO: KONTRAPUNTY, FUGI I FOLLIE W BAROKOWYM RZYMIE”

Wykonawcy:

Ewa Anna Augustynowicz – Skrzypce Barokowe, Kierownik Artystyczny

Joanna Dobrowolska – Skrzypce Barokowe

Agnieszka Oszańca – Wiolonczela Barokowa

Paola Ventrella – Tiorba

Elisabetta Ferri – Klawesyn, Organy

Joanna Klisowska – sopran

Program:

Adam Jarzębski (1590-1648), Berlinesa

Tarquinio Merula (1595-1665), La Polachina,

Mikolaj Zieleński (1550-1616), Fantasia No. 2

Stanisław Sylwester Szarzyński (1692-1713), Jesu spes mea

Giovanni Matteo Picchi ( 1572 – 1643), „Ballo alla Polacha”

Carlo Farina (1600-1639), Sonata detta „la Polaca”

Kaspar Foerster (1616-1673), Sonata à 3 ex d “La Sidon”

Giovanni Battista Luparini (1700-1775), Concerto In martirio crudele

Marcin Mielczewski (1600-1651), Canzon Prima a due

11 października , poniedziałek 19.00

Stary Ratusz, Wrocław

 Adżarski Państwowy Zespół Wokalny „Batumi” – „Gruzińskie pieśni”

Program:

Mravaljamier (Mnogije leta)

Alleluja (kościelna)

„Spokojna” (Trio)

Oda do winorośli (kościelna)

Oczekiwanie (ludowa)

Modlitwa (kościelna)

Swanska

Taneczna Kachetska

Orida (mengrelijska pieśń ludowa)

Jezioro śpi (Heinrich Pfeil)

Darujani

Magnolia

Zimowa (kachetska)

Taneczna Adjarska

Liryczna (górska)

Żartobliwa

W cichym ogrodzie (liryczna)

Piosenka do dziewczyny (z filmu)

Doluri

Popuri pieśni gruzińskich

Pieśń polska

Ech Batumi (po polsku)

Książęca za zdrowie

Gruzińska pieśń miejska

Requiem (Anton Bruckner)

Chorał (Niko Sulkhanishvili)

Organizatorzy:

Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu – Instytucja Kultury Samorządu Województwa Dolnośląskiego

Akademickie Stowarzyszenie Kultury „Wagant”.

Patronat honorowy nad festiwalem objęli:

Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Wanda Zwinogrodzka

Senator Rzeczpospolitej Polskiej Aleksander Szwed

Poseł na Sejm Rzeczpospolitej Polskiej Michał Dworczyk

Marszałek Województwa Dolnośląskiego Cezary Przybylski

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca

informacja prasowa